Όταν η δημόσια διοίκηση επιλέξει να αναστείλει την ισχύ ή να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής των νόμων του κράτους, όποτε φαύλοι υπουργοί αποφασίσουν να περιορίσουν ατομικά ή συλλογικά δικαιώματα των πολιτών ή να επιβάλλουν καθεστώς δουλικής ευνοιοκρατίας στη διοίκηση και στην κοινωνία, χρησιμοποιουν τη θεσμική κολυμπήθρα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για να διασφαλίσουν τη νομιμοποιητική βάση της αυθαιρεσίας τους.
Η περίπτωση του μεγάλου σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου αποτελεί μόνο, τη κορυφή του παγόβουνου.Η καθημερινή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης ταλανίζεται και ανεπανόρθωτα δυσφημείται από τα ερωτήματα που απευθύνουν οι δημόσιες υπηρεσίες στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους,υπαγορεύοντας ταυτόχρονα, και την προσδοκώμενη κάθε φορά, από αυτές γνωμοδότηση.
Τι σημασία έχει αν κατα τη θεωρία του διοικητικού δικαίου και τη νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αποτελεί απλή γνώμη σύσταση ή οδηγία;
Οι υπουργοί τις αποδέχονται και τις εφαρμόζουν ασμένως, εξομοιώνοντας την ισχύ τους με την εκτελεστότητα αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων. Σε ακραίες περιπτώσεις, όταν οι δικαστικές αποφάσεις έχουν κρίνει τις υποθέσεις επί των οποίων γνωμοδοτεί το Νομικό Συμβούλιο του Κρατους, οι κρατικές υπηρεσίες εφαρμόζουν τις αντίθετου περιεχομένου γνωμοδοτήσεις και πετούν στον κάλαθο των αχρήστων τις δικαστικές αποφάσεις.
Όταν οι θιγόμενοι πολίτες ατομικά ή συλλογικά εγκαλούν ενώπιον της δικαιοσύνης τους παραβάτες δημόσιους λειτουργούς, οιυποθέσεις τίθενται πανηγυρικά στο αρχείο με την αιτιολογία ότι οι εγκαλούμενοι, ως παραβάτες του νόμου, κρατικοί υπάλληλοι ενήργησαν χωρις δόλο, επειδή εφάρμοσαν γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που έγινε αποδεκτή από τον αρμόδιο υπουργό. Και μόνο, στις περιπτώσεις που η κοινωνία αντιλαμβάνεται με οργή, τη φαυλότητα, την εκποίηση των αξιών του κράτους δικαίου σε τιμή πλουτισμού της δυσώδους παρέας του Εφραίμ και των πολιτικών συνδαιτημόνων της, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη διαπιστώνει ότι οι νομικοί σύμβουλοι του κράτους παραπλάνησαν τους αδαείς υπουργούς και τους γνωστικά ενδεείς διοικητικούς υπαλλήλους,ενώ οι παράγοντες του Νομικού Συμβουλίου του Κρατους αποκρίνονται μέ σεμνότητα, ότι διατύπωσαν μια απλή γνώμη, που παντελώς στερείται εκτελεστότητας.
Η μέθοδος των δεσμωτών της δημοκρατίας είναι απλή και δοκιμασμένη. Ανταλλάσσουν πολιτικά δώρα, με τις πιο ανάξιες νομικές γνώμες,τις οποίες αξιοποιούν για να εγκαταστήσουν κυριαρχικά, τους πλέον απαθλιωμένους εκλογικούς τους πελάτες στις δομές της δημόσιας διοίκησης και εκείνοι σε ανταπόδοση, συμπράττουν, συναινουν ή ανέχονται τη συστηματική παράβαση των νόμων, την εκποίηση δημοσίου πλούτου στις παλαιοχριστιανικές φασιστοειδείς παρέες και την επιλεκτική περιστολή ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων,με θεσμικό άλλοθι την ιστορικά επαίσχυντη, για τη δημοκρατική νομιμότητα, λειτουργία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Οι συγκεκριμένες παθογενείς πολιτικές, νομικές και διοικητικές ανταλλαγές καθιστούν την ελληνική κοινωνία όμηρο των πλέον νοσηρών και σκοτεινών παραγόντων της.
Η διαρκής εγρήγορση,η άρνηση,η αμφισβήτηση και η δημιουργική αντίσταση στη μεθοδευμένη αθλιότητα είναι συνταγματική υποχρέωση όλων μας.
ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
