Η ιστορική διαδρομή της Δημοκρατίας, ως δικαιοκρατικού πολιτικού συστήματος ελευθερίας, αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης, καθορίζεται από τις κρίσιμες αποφάσεις της κοινωνίας των πολιτών να υπερβούν τους φόβους, τα στερεότυπα, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τις καταβολές των διανοητικών, ηθικών και πελατειακών δεσμών τους, όταν τα πολιτειακά διακυβεύματα που πρέπει να αξιολογηθούν και να κριθούν με την πολιτική ψήφο, αναφέρονται στην ίδια την υπόσταση της δημοκρατικής αρχής και στον ίδιο τον σκληρό πυρήνα της οικονομικής ελευθερίας και της κοινωνικής αξιοπρέπειας, που συγκροτεί το πλέγμα καταστατικής και ουσιαστικής προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών.
Σ΄ αυτές τις ιστορικές στιγμές, οι παραδοσιακές ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και η εμμονή στις πολιτικές και κοινωνικές παραδοχές τους κάμπτονται και τα προστάγματα της πολιτικής δράσης προσλαμβάνουν περιεχόμενο από την ιστορική αναγκαιότητα προστασίας και διαφύλαξης των θέσμιων και ζωτικών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αγαθών των μελών της πολιτικής κοινωνίας.
Αυτή την περίοδο, το ελληνικό εκλογικό σώμα καλείται να αποφασίσει ποιά είναι η σχέση του με την ιδέα της πολιτειακής ελευθερίας και αν τα μέλη της κοινωνίας των πολιτών θα ανατρέψουν τις αυταρχικές δομές του πολιτειακού σκοταδισμού, της ανέλεγκτης αυθαιρεσίας και της ανομίας, σε όλες τις μορφές της και αν θα αντιταχθούν στην απόπειρα μεταλλαγής τους στο νέο τύπο κοινωνικού δουλοπάροικου και πολιτικού απελεύθερου της μνημονιακής εκτροπής.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, η ελληνική κοινωνία συνάντησε την πιό βάρβαρη και ιδιότυπη έκπτωση των πολιτειακών θεσμών σε ειρηνική περίοδο. Η εσωτερική και εξωτερική πολιτειακή κυριαρχία της χώρας καταλύθηκαν, με κυβερνητικές πράξεις εκ προθέσεως παραβίασης του Συντάγματος, από τους πολιτικούς εταίρους της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας-Πασόκ, οι οποίοι κατέστησαν τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα αιματηρό φόρο υποτέλειας και τους παρέδωσαν στα πολιτικά και οικονομικά σκλαβοπάζαρα του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού και στα κέντρα του εγχώριου και διεθνούς τραπεζικού συμμοριτισμού.
Την ίδια χρονική περίοδο, η εφαρμογή του Συντάγματος και η λειτουργία των πολιτειακών θεσμών της Ελληνικής Δημοκρατίας υποκαταστάθηκε από τις αποφάσεις των αγορών, που συγκροτούν οι διακινητές μαύρου χρήματος και τα άδηλα χρηματοπιστωτικά κέντρα παραγωγής οικονομικών κρίσεων. Θεμελιώδη δικαιώματα, που συνιστούν την ίδια την καταστατική υπόσταση του δημοκρατικού κεκτημένου, καταπατήθηκαν, λεηλατήθηκαν, υπονομεύθηκαν και συκοφαντήθηκαν, έναντι της ευημερίας των λογιστικών αυθαιρεσιών και των εικονικών οικονομικών πλεονασμάτων, που έσπειραν την κοινωνική απόγνωση και την οικονομική εξαθλίωση.
Η Ελλάδα από κυρίαρχη χώρα μετατράπηκε σε πολιτικό προτεκτοράτο της διεθνούς και εγχώριας τραπεζικής τοκογλυφίας, η οποία, σε αγαστή συνεργασία με τη συγκυβέρνηση της πολιτικής μνημονιακής εκτροπής, υποκατέστησε τη λειτουργία των θεσμών, υπεξαίρεσε τον κοινωνικό και οικονομικό πλούτο της χώρας, εκδίωξε τους πολίτες από τις εστίες τους, παραβίασε την προσωπική τους ελευθερία με δημοσιονομικά προσχήματα και τους οδήγησε ακόμη και στο σκοτάδι, την παγωνιά και το θάνατο, επιβάλλοντας χαράτσια, φόρους και τέλη, που δεν είχε διανοηθεί να επιβάλλει ούτε ο ειδεχθέστερος κατακτητής στην ιστορική πορεία της χώρας.
Και όλα αυτά, μετά την εξαπάτηση του Ελληνικού λαού με την τέχνη της διασποράς τρόμου, κοινωνικού πανικού και ανασφάλειας για το μέλλον και αφού ανέθεσαν την εκτέλεση του πολιτικού σχεδίου της παραπλάνησης και της πολιτειακής μνημονιακής εκτροπής στην εγκληματική ολιγαρχία των εργολάβων του τύπου και των δημοσιογραφικών εκτρωμάτων του ψεύδους που τους υπηρετούν.
Η ακροδεξιά πολιτική ανοησία και υποτακτικότητα του Σαμαρά, που κατέστησε τον Έλληνα Πρωθυπουργό θλιβερό κλητήρα του ναζιστικού γερμανικού στάβλου, συνεργάστηκε αρμονικά με τον δωσιλογικό αμοραλισμό της ματαιοδοξίας του Βενιζέλου, που ταύτισε την διακυβέρνηση της σοσιαλδημοκρατίας με την πλήρη αποδόμηση των θεσμών του τυπικού και ουσιαστικού κράτους δικαίου και την απόλυτη εξαθλίωση των Ελλήνων.
Και μετά πέντε χρόνια εκτροπής, κατάλυσης θεσμών, εξόντωσης ανθρώπων και ερήμωσης της κοινωνίας, τα μεταλλαγμένα πολιτικά υποκείμενα της βαρβαρότητας, της διαφθοράς, του σκοταδισμού και της υποτακτικότητας, ζητούν και πάλι την πολιτική ψήφο των Ελλήνων, για να συνεχίσουν, χωρίς εμπόδια, τη δουλοποίηση της κοινωνίας και την καταστροφή του πολιτειακού ιστού της χώρας.
Μόνο που αυτή τη φορά, έχουν τη συνδρομή των νοσηρών πολιτικών παραφυάδων, σωρευμένης πολιτικής και κοινωνικής απαξίας και διανοητικής αναξιότητας, του θολού και μολυσμένου Ποταμού και της κομματικής επανεμφάνισης του ασυνάρτητου και ανεκδιήγητου ΓΑΠαπανδρέου, με έτοιμη πάντα την οπισθοφυλακή της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Την 25η Ιανουαρίου 2015, η Νέμεση της Ιστορίας συναντά τη Νικηφόρα Δημοκρατία και σαλπίζει την ατιμωτική διαπόμπευση των εκτροπέων και υπονομευτών της συνταγματικής νομιμότητας και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, ως πολιτικών αξιών διακυβέρνησης.
Όποιος παραμείνει αμέτοχος, είναι συνένοχος.
Και όποιος φοβηθεί να απελευθερωθεί, είναι αμετάκλητα πολιτικός δούλος.
Αν δεν μπορεί να ενεργήσει, με πνεύμα ελευθεροφροσύνης, αυτή τη φορά, ας μην νομιμοποιήσει την εκτροπή, δίνοντας πολιτική ψήφο στην αποδράμουσα κατοχική συγκυβέρνηση των δωσιλόγων και στα κομματικά μορφώματα που επιδιώκουν να διαιωνίσουν τη σήψη τους.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
