Χρόνια πολλά σύντροφε λωποδύτη και με μεγάλο εισόδημα!!!

Η ιστορική περίοδος της μνημονιακής υποτέλειας δεν ταυτίζεται μόνο με την εγκαθίδρυση καθεστώτος ιδιότυπης κοινοβουλευτικής εκτροπής, την κατάλυση της εσωτερικής και εξωτερικής κυριαρχίας της χώρας, τη δραματική περιστολή των ατομικών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων στα έσχατα όρια του σκληρού πυρήνα τους, τη βαρβαρότητα της ανθρωπιστικής κρίσης, που προσλαμβάνει χαρακτηριστικά κοινωνικής  γενοκτονίας και τελικώς την ουσιαστική υποκατάσταση  της δημοκρατικής αρχής από το πολιτικό και οικονομικό διευθυντήριο του εγχώριου και διεθνούς τραπεζικού συμμοριτισμού.
 Η δωσιλογική πολιτική αναγκαιότητα επικοινωνιακής, "επιστημονικής" και εν γένει κοινωνικής υποστήριξης του κατάπτυστου μνημονιακού πολιτειακού βάθρου, της απόλυτης θεσμικής έκπτωσης και της βίαιης κατάλυσης των αισθητικών, ηθικών, διανοητικών και γνωσιολογικών στοιχείων που συγκροτούν τον αξιακό ιστό της δημοκρατικής κοινωνίας, γέννησε και ανέδειξε τη μολυσμένη φυλή των επιστημονικών τρωκτικών, που απαξιώνουν, εξαθλιώνουν και διασύρουν αυτήν την  ίδια την έννοια της επιστήμης, ως γνωσιολογικής οντότητας του ορθού λόγου, αναζήτησης της κοινωνικής και πολιτειακής αλήθειας και διαφύλαξης των θέσμιων και ζωτικών αγαθών της πολιτικής κοινότητας των κοινωνούντων προσώπων. 
Τα συγκεκριμένα μνημονιακά τρωκτικά, με την επαγγελματική τους παράσταση και την επικοινωνιακή τους παρέμβαση στο πεδίο αναφοράς της νομικής και της ακαδημαϊκής κοινότητας, υποστηρίζουν σθεναρά  κάθε μορφή και έκφραση πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής λωποδυσίας, αντιπροσωπεύουν την απόλυτη υποκατάσταση της γνωστικής επάρκειας και της εξειδικευμένης επιστημονικής κατάρτισης του αποτελεσματικού νομικού παραστάτη, από την απόλυτη ευτέλεια του επιδοτούμενου νομικού ερασιτεχνισμού, την παρελκυστική και αναβλητική κουτοπονηρία του αργυρώνητου δικολάβου και συμβάλλουν αποφασιστικά στην παραγωγική διαδικασία ασπόνδυλων επιστημονικών μειρακίων, που θα τους συνδράμουν και θα τους διαδεχθούν στο έργο διασυρμού, επιστημολογικής εξαθλίωσης και κοινωνικής διαπόμπευσης της νομικής επιστήμης ως γνωσιολογικής και επαγγελματικής δραστηριότητας.

Κατά την πρόσφατη επιστημονική μας δραστηριότητα δοκιμάσαμε την πρωτόγνωρη αισθητική εμπειρία της νομικής αντιπαράθεσης με έναν παρόμοιο θηλυκό νομικό τυφλοπόντικα. Πολύτιμη νομική σύμβουλος του ΓΑΠ της εθνικής μειοδοσίας και της άμετρης πολιτικής και κοινωνικής ανοησίας, μιαρή σφετερίστρια  της διοικητικής ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας, πανεπιστημιακή εκπαιδεύτρια άθλιων νομικών οσφυοκαμπτών, κακόμοιρη θλιβερή μανταμίτσα, γνήσιο είδος πολιτικού, κοινωνικού και ακαδημαϊκού βδελύγματος, παρά την ταπεινωτική νομική συντριβή της, διατηρούσε ανέπαφη την ικανότητα της απόλυτης αισθητικής αθλιότητας να απευθύνει στα εορτάζοντα μέλη της μολυσματικής φυλής των νομικών και πολιτικών τρωκτικών την πολυσήμαντη ευχή απόλυτης κοινωνικής εξαχρείωσης: "χρόνια πολλά και με μεγάλο εισόδημα".
Το αισθητικό και πολιτισμικό επεισόδιο που μας προκάλεσε η συνάντηση με την νομική και επαγγελματική αθλιότητά της δεν μας επέτρεψε να συγκρατήσουμε το κουτσό μνημονιακό της επώνυμο, που αυθεντικά εκφράζει την προσωπική της ποιότητα.
Μήπως το θυμηθήκατε;
Σύντομα η συνέχεια επί του ηλεκτρονικού πιεστηρίου, σύντροφοι λωποδύτες.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
 Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος            

Σαμαράς - Βενιζέλος : Ο ακροδεξιός πολιτικός φτηνόμαγκας και το δυσώδες μνημονιακό λίπος της δωσιλογικής σοσιαλδημοκρατίας.

Η πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αν και εξόχως άτακτη κατά τη σύνθεση και ανάπτυξή της, και ιδιαιτέρως ανεπίκαιρη, ως προς τα μείζονα πολιτικά θέματα που επέβαλαν την υποβολή της, ανέδειξε με πανηγυρικό τρόπο, το ήθος, την πολιτική ποιότητα και κυρίως τους σκοπούς, που υπηρετεί η συγκυβέρνηση του μνημονιακού θιάσου της πολιτειακής εκτροπής.
Η εικόνα του Σαμαρά, που χειροκροτούσε με την ευτελή ειρωνεία παρακμιακού αλήτη την αγόρευση του κοινοβουλευτικού του αντιπάλου, και η λιπώδης πρόκληση του διαφθορέα της σοσιαλδημοκρατίας Βενιζέλου προς τον Τσίπρα, να μονομαχήσουν στο πεδίο της πολιτικής τιμής και της αξίας της ιστορικής τους διαδρομής (!!!), παρουσίασε ανάγλυφα τα χαρακτηριστικά της αισθητικής έκπτωσης, της πολιτικής σήψης και της βαθιάς κοινωνικής διαφθοράς, ως συστατικά στοιχεία της συγκυβέρνησης των σύγχρονων δωσίλογων.
Και οι δυό τους, Σαμαράς και Βενιζέλος, γενναίοι στην υποτέλεια, κοινωνικά και ιστορικά ασήμαντοι, αυθεντικοί εκφραστές της βούλησης των δεσμωτών της χώρας, κατάπτυστοι δούλοι των εμπνευστών της κοινωνικής βαρβαρότητας, γνήσιοι εκπρόσωποι των συμφερόντων του τραπεζικού συμμοριτισμού, εγκληματικοί εκτελεστές των σχεδίων της κοινωνικής γενοκτονίας των Ελλήνων, διέσυραν και δυσφήμησαν την αξία, την ιδέα και αυτή την ίδια την υπόσταση του κοινοβουλευτισμού, ως συστατικού στοιχείου της δημοκρατικής λειτουργίας.
Ένας ακροδεξιός θίασος, με πρωταγωνιστές δύο άθλιους πολιτικούς τελώνες, που διαγκωνίζονται στις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, διεκδικώντας περίοπτη θέση στο πάνθεον των προδοτών και δωσιλόγων.
Ένα άθλιο παραλήρημα πολιτειακού διασυρμού, κοινωνικού εξανδραποδισμού και οικονομικού αφανισμού της κοινωνίας, από δύο αυθεντικούς πολιτικούς κομπάρσους, που εκτελούν τα κελεύσματα της σύγχρονης γερμανικής οικονομικής θηριωδίας.

Ποιός πολίτης τους αντικρίζει και δεν ντρέπεται για την πολιτειακή τους κατάντια, ποιός ελεύθερος άνθρωπος δεν εξεγείρεται από το πλεόνασμα του μνημονιακού νεοφασισμού, της εγκληματικής δουλοπρέπειας και της κατάλυσης κάθε έννοιας συνταγματικής ευνομίας και αισθητικής λειτουργίας; 

Η παραμονή τους στην κυβερνητική εξουσία συνιστά πολιτειακή τραγωδία, έσχατο εθνικό διασυρμό και ολοκληρωτική καταστροφή του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας.
Πρόκειται για μια ετερόκλητη πολιτική συμμαχία ακροδεξιάς αθλιότητας, πολιτικής ενδοτικότητας, ηθικής ανεπάρκειας, πολιτικού αμοραλισμού και κομματικής ιδιοτέλειας, που υφίσταται για να αποφύγουν την πολιτειακή καταδίκη και την  ατιμωτική διαπόμπευση τα άθλια κομματικά μέλη που την συγκροτούν.

Η απόλυτη έκπτωση της δημοκρατικής δεξιάς και η ιδεολογική ταύτισή της με τη δολοφονική δράση της ναζιστικής βίας συμπορεύεται με την πιο δραματική παρακμιακή διαφθορά της πολιτικής εκπροσώπησης της σοσιαλδημοκρατίας, που μεταλλάχθηκε σε νοσηρό πολιτικό φορέα παραγωγής δυσώδους μνημονιακού λίπους, που μολύνει τη χώρα και τους θεσμούς της.

Όποιος τους ανέχεται, είναι συνυπεύθυνος, όποιος εκτελεί άβουλα τις αντισυνταγματικές πράξεις τους, συναινεί στην κατάλυση της συνταγματικής νομιμότητας.
Όποιος τους φοβάται, είναι δουλοπάροικος στο πολιτικό τους φέουδο, όποιος αναμένει την αναπόδραστη πτώση τους, χωρίς να υπερασπίζεται τους συνταγματικούς θεσμούς, είναι ένας παρακμιακός πολιτικός απελεύθερος.
Όποιος τους αντιπολιτεύεται με αμεριμνησία, πολιτική παλινδρόμηση και προγραμματική ανεπάρκεια, είναι παντελώς ανίκανος να εκφράσει την πολιτειακή επιταγή της προάσπισης των συνταγματικών και εθνικών αγαθών, που επιβουλεύονται οι ίδιοι και οι εγχώριοι και διεθνείς πατρώνοι τους.
Κάθε ελεύθερος πολίτης οφείλει να αντιτάξει, έναντι της συνταγματικώς εκτρεπόμενης κυβερνητικής τους δράσης, την αταλάντευτη προσήλωσή του στα καταστατικά αγαθά της συνταγματικής νομιμότητας και την ενεργή εγρήγορσή του σε κάθε νέα απόπειρά τους να καταστήσουν την ελληνική δημοκρατία οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο του τραπεζικού ναζισμού και της πολιτικής του εκπροσώπησης.

Οι αντισυνταγματικές πράξεις τους παράγουν υποτέλεια, βαρβαρότητα και όλεθρο. 
Η φυσική τους θέση θα βρίσκεται για πάντα στον πιο σκοτεινό πολιτικό υπόνομο της νεώτερης ιστορίας της χώρας.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και η υπαλληλική συντεχνία του καταργούν τον κοινωνικό έλεγχο των φαινομένων κακοδιοίκησης και διαφθοράς της δημόσιας διοίκησης.

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, ακόμα και στην προϊούσα κορύφωση της πολιτειακής της έκπτωσης, συγκροτεί και διαφυλάττει σε όλες τις αστικές δημοκρατίες, που μετέχουν του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των θεμελιωδών αξιών του παγκόσμιου νομικού πολιτισμού, τη λειτουργία διοικητικών θεσμών που αναθέτουν στους πολίτες και την πολιτική τους κοινωνία την άσκηση ατομικού και κοινωνικού ελέγχου στις πράξεις και παραλείψεις της δημόσιας διοίκησης, κατά την εκτέλεση των δημόσιων πολιτικών της γενικής κυβέρνησης.

Στην Ελλάδα των μνημονίων, όμως, στην εποχή κατά την οποία η κοινοβουλευτική εκτροπή υποκαθιστά, με κοινωνική βαναυσότητα, τα τυπικά χαρακτηριστικά της κατάλυσης των συνταγματικών θεσμών, η νεοφασίζουσα δωσιλογική συγκυβέρνηση των Σαμαρά και Βενιζέλου αναζητά πρόσφορους νομοθετικούς τρόπους κατάργησης θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, με σκοπό να καταστήσουν παντελώς ανεξέλεγκτη και κοινωνικά ανέπαφη τη φαυλότητα των διοικητικών λειτουργιών που εκτελεί η εγκληματική διακυβέρνησή τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής ακριβώς της απόπειρας ουσιαστικής κατάργησης των διοικητικών διαδικασιών άσκησης του θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος της αναφοράς των πολιτών στις αρχές και της υποβολής αιτήσεων παροχής διοικητικών πληροφοριών και διεκπεραίωσης διοικητικών υποθέσεων εντός επιτακτικών προθεσμιών, η παραβίαση των οποίων καταλογίζεται στα υπαίτια διοικητικά όργανα με πρωτοβουλία των εκάστοτε θιγομένων πολιτών, αποτελεί η επιδιωκόμενη νομοθετική κατάργηση της Επιτροπής Διοικητικής Αποζημίωσης των πολιτών, για τις πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων διοικητικών οργάνων, που παραβιάζουν το άρθρο 10 του Συντάγματος και τους εκτελεστικούς του νόμους.

Κατά την περίοδο της μνημονιακής βαρβαρότητας, η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με την ένοχη ενθάρρυνση της τοπικής υπαλληλικής συντεχνίας, επιχειρούν να καταργήσουν τη διοικητική διαδικασία άσκησης κοινωνικού ελέγχου και επιβολής οικονομικών και διοικητικών κυρώσεων στις υπηρεσίες του κράτους, που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους νόμους και προκαλούν ηθική βλάβη, αλλά και θετική και αποθετική ζημία στους πολίτες και τις ομάδες πολιτών, με τις επίμεμπτες και καταλογιστέες πράξεις και παραλείψεις τους. 

Το επιχειρούμενο εγχείρημα μπορεί να προκαλεί εύλογη κατάπληξη στον μέσο πολίτη, αποτελεί όμως φυσικό επακόλουθο της διοικητικής φαυλότητας, του άκρατου ερασιτεχνισμού, της διεφθαρμένης επαγγελματικής ανεπάρκειας και της πελατειακής διοικητικής νοοτροπίας, που προσδιορίζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μελών της τοπικής υπαλληλικής συντεχνίας, κατά την ιστορική της συνέχεια, για την παρατήρηση του πολιτικού αναλυτή και του διοικητικού επιστήμονα.
Η εν λόγω υπαλληλική συντεχνία, με την ανοχή, υπόθαλψη ή ενεργό σύμπραξη της φαύλης πολιτικής ηγεσίας κατά την ιστορική της ακολουθία, κατόρθωσε να διαμορφώσει αρνητικό διοικητικό πρότυπο δοτής, συνωμοτικής, μηχανορράφου και διεφθαρμένης διοικητικής διαδικασίας και να μεταλλάξει τη λειτουργία της Επιτροπής Αποζημίωσης των πολιτών σε όργανο εξαγνισμού πράξεων και παραλείψεων, διαφθοράς και κακοδιοίκησης και να αποτελέσει την ρυπαρή κολυμπήθρα διοικητικής εξιλέωσης και παροχής άνομης προστασίας στα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, που παραβίασαν το Σύνταγμα και το νόμο και οδήγησαν τους πολίτες στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Συνιστά εξόχως δραματικό γεγονός, για την ιστορική πορεία των δράσεων διοικητικής μεταρρύθμισης, εκσυγχρονισμού, εκδημοκρατισμού και ανανέωσης των μέσων και μεθόδων διοίκησης, ότι αποτέλεσαν και μέχρι σήμερα αποτελούν, μεταξύ των κατάπτυστων υπαλληλικών υποκειμένων, περίλαμπρα μέλη της προαναφερόμενης υπό νομοθετική κατάργηση επιτροπής και απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι δυσφημούν, διασύρουν και εκθέτουν έναντι της κοινωνίας των πολιτών ένα διοικητικό θεσμό, που ιδρύθηκε για να εμπεδώσει και να σφυρηλατήσει τις διοικητικές αρχές της δημοκρατικής νομιμότητας, κατά την άσκηση των διοικητικών λειτουργιών της δημόσιας διοίκησης.

Τα αυθεντικά μέλη της υπαλληλικής συντεχνίας, οι απόκληροι και διαφθορείς του διοικητικού εκσυγχρονισμού και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι επιστημονικά και ηθικά ανιστόρητοι εκπρόσωποι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κατέστησαν τη λειτουργία της Επιτροπής διοικητική διαδικασία δικαιολόγησης και διοικητικής άφεσης παντός αμαρτήματος, διοικητικής διαφθοράς και μηχανορράφου συνωμοσίας, εφευρίσκοντας ακατάληπτες διοικητικές και νομικές τεχνικές ουσιαστικής κατάργησης του επιτακτικού και κυρωτικού περιεχομένου της διάταξης του άρθρου 10 του Συντάγματος, που επιτάσσει, με καταστατική πρωτογενή κυριαρχία, διοικητική κύρωση υπό μορφή οικονομικής αποζημίωσης, για κάθε πολίτη που θίγεται από την υπερήμερη δράση ή τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της δημόσιας διοίκησης.

Είναι απορίας άξιον, πως ένας υπουργός, που αυτοπροσδιορίζεται στον χώρο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, δεν σέβεται και δεν προασπίζει τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα καταστατικά δικαιώματα του πολίτη, ως δημόσιου υποκειμένου, ακόμη και αν τον αναγνωρίζει με τα τεχνικά χαρακτηριστικά της απρόσωπης οικονομικής μονάδας.
Φαίνεται, ότι ο εκτρεπόμενος μνημονιακός πατριωτισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη τον σύρει στην ραγδαία εγκατάλειψη των βασικών καταστατικών οχυρών της ίδιας της ιδεολογίας του.

Οι διοικητικές συνθήκες της μνημονιακής κατοχής, που επιζητούν τη φοβική σιωπή της κοινωνίας, την απόλυτη υποδούλωση των ελεύθερων πολιτών και τη συντριβή των κινημάτων της πολιτικής και της κοινωνικής ελευθεροφροσύνης, ευνοούν την ικανοποίηση των ιστορικών απαιτήσεων της υπαλληλικής συντεχνίας του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, υπό τις ποικίλες θεσμικές ονομασίες του.
Η συγκεκριμένη συντεχνία, κατά την διάρθρωση της πελατειακής, κομματικής και διοικητικής της διαπλοκής, με όλες τις αντίστοιχες υπαλληλικές συντεχνίες του δημόσιου τομέα, αξίωνε, διεκδικούσε και συχνά επέβαλε την κατάργηση ή την ουσιαστική εξουδετέρωση των διοικητικών θεσμών κοινωνικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, με απώτερο στόχο την παροχή ιδιότυπης, ποικιλοτρόπως επιδοτούμενης, συντεχνιακής προστασίας στα επίορκα μέλη της υπαλληλίας, που απολάμβαναν την παραβατική διοικητική και συλλογική  της υποστήριξη.
Πρόκειται για μία πολιτειακά νοσηρή διαδικασία κομματικών ανοχών και διοικητικών-πολιτικών εκδουλεύσεων, η οποία κατέστησε τη δημόσια διοίκηση εκτελεστικό όργανο της κομματικής φαυλότητας και της διοικητικής διαφθοράς και επέβαλε στην κοινωνία των πολιτών μία ιδιότυπη διοικητική δουλεία, η οποία έπληξε τον σκληρό πυρήνα της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, κατά την ιστορική της πορεία.
Η παλαιοκομματική Ελλάδα, οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και οι μνημονιακοί εκσυγχρονιστές, που διασύρουν την έννοια της διοικητικής μεταρρύθμισης, καθιστώντας αυτήν "ανώτερης ποιότητας" δωσιλογική διοικητική δράση, επιχειρούν να διαφυλάξουν τους θύλακες της διοικητικής ανομίας τους και να διανείμουν μεταξύ τους τα μνημονιακά διοικητικά προνόμια, που συνδέονται με την παντελή αποδόμηση της δημοκρατικής διοικητικής λειτουργίας στη δημόσια διοίκηση και την οικονομική ερημοποίηση της κοινωνίας.

Το κίνημα των ελεύθερων πολιτών διαμηνύει στη νέα ιστορική συμμαχία των διοικητικών φορέων της μνημονιακής μεταρρύθμισης και της παλαιοκομματικής φαυλότητας και διαφθοράς, ότι τα συνταγματικά ατομικά δικαιώματα των ελεύθερων πολιτών δεν ανατίθενται, ως προς τη διοικητική διαδικασία της προστασίας τους και της εκτελεστικής άσκησής τους, σε συλλογικά όργανα και επιτροπές ή σε μονομελή διοικητικά όργανα, τα οποία, είτε λειτουργούν ατομικά είτε συνέρχονται συλλογικά, παράγουν την ίδια δημόσια απαξία, αλλά αντιθέτως, ασκούνται, προστατεύονται, σφυρηλατούνται και εμπεδώνονται από τους ίδιους τους ελεύθερους πολίτες, ως ενεργά αξιακά υποκείμενα, αυτής της ίδιας της δημοκρατικής νομιμότητας.

Οι αξίες αυτές της συνταγματικής τάξης προσδιορίζουν το επιτακτικό πολιτειακό χρέος των ελεύθερων πολιτών και επιτάσσουν την πανηγυρική, άμεση διοικητική διαπόμπευση και τον κοινωνικό δικαιοκρατικό κολασμό των φαύλων, των ανεπαρκών, των διεφθαρμένων και των ανάξιων, που διασύρουν, εκμαυλίζουν και εξευτελίζουν τη διοικητική λειτουργία των υπηρεσιών της Ελληνικής Δημοκρατίας. 


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η κεντροαριστερά της ιδεολογικής παρακμής και η νέα μορφή της πολιτικής επικοινωνίας του μνημονιακού νεοφασισμού.

Η στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε τον αστάθμητο και απρόβλεπτο πολιτικό παράγοντα, για την πλήρη κοινωνική και κυρίως επιχειρησιακή αποδόμηση της ''χρυσής αυγής'', ως ακτιβιστικής εγκληματικής εφεδρείας της κυβερνώσας νεοφασιστικής δεξιάς.
Η ακροδεξιά ομάδα των παρακρατικών, που διαμορφώνει την κυρίαρχη ιδεολογία της σαμαρικής ''νέας δημοκρατίας'', απέτυχε παταγωδώς να χειραγωγήσει την τάση αυτονόμησης των εγκληματικών πολιτικών της συμμάχων της ''χρυσής αυγής'' να βιαιοπραγούν, να δολοφονούν, να εκβιάζουν και να εκφοβίζουν τα μέλη των μειονοτήτων, τους μετανάστες και τους δημοκρατικούς πολίτες των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων και σύρθηκε από τις εξελίξεις, που διαμόρφωσε η δολοφονική διαστροφή του Ρουπακιά στην "αποκάλυψη'' της εγκληματικής δράσης του αδελφού πολιτικού κόμματος, με την σοβαρή τάση του οποίου προσδοκούσαν και επεδίωκαν να συγκυβερνήσουν.

Η ρητορική των μνημονιακών δημοσιογραφικών συγκροτημάτων και η εμετική πολιτική ανάλυση της κυβερνητικής πολιτικής επικοινωνίας των γνωστών δημοσιογραφικών τηλεστάρ επεδίωξε να διαμορφώσει τη πεποίθηση στην κοινή γνώμη, ότι η ακροδεξιά διακυβέρνηση θα μπορούσε να αποτελέσει μοναδική εθνική πολιτική σωτηρία συνέχισης της μνημονιακής κατοχής, σε περίπτωση κατά την οποία το μελλοντικό πολιτικό τοπίο καθιστούσε ατελέσφορη τη συνεργασία των σημερινών κυβερνητικών εταίρων.

Την ίδια χρονική περίοδο, η κυβερνητική διοίκηση Βενιζέλου-Σαμαρά ανεχόταν, και στην πραγματικότητα υπέθαλπε, τη νοσηρή διείσδυση της ''χρυσής αυγής'' στις ένοπλες δυνάμεις, στα σώματα ασφαλείας και στη δημόσια διοίκηση και της επιφύλασσε ιδιότυπη πολιτειακή και νομική ασυλία, για την άσκηση της εγκληματικής κοινωνικής της δράσης.
Ο σκοπός της συγκεκριμένης κυβερνητικής διοίκησης ήταν η πλήρης αξιοποίηση της επιχειρησιακής κοινωνικής δράσης της ''χρυσής αυγής'', με στόχο την επίτευξη της απόλυτης υποταγής της κοινωνίας στη μνημονιακή κατοχή και στη διάλυση του κοινωνικού κινήματος της πολιτικής ελευθεροφροσύνης, το οποίο έχει αξιολογηθεί ως αντίπαλο πολιτικό δέος των κατοχικών δυνάμεων του μνημονιακού μπλοκ από τους κυβερνητικούς εταίρους και τους οικονομικούς τους πατρώνους.

Η απρόβλεπτη αυτονόμηση και δολοφονική δράση του Ρουπακιά ενεργοποίησε τα πολιτικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως της διεθνούς κοινότητας και επέβαλε την άμεση κατάργηση του πολιτικού σχεδίου αξιοποίησης της ''χρυσής αυγής'', ως πολιτικού και κοινωνικού στρατού ευθείας κοινοβουλευτικής κατάλυσης του Συντάγματος από την πολιτική φατρία των σύγχρονων δωσίλογων.

Απότομα και απρόβλεπτα, σχεδόν βίαια και καταναγκαστικά, οι κυβερνητικοί εταίροι "είδαν'' ξαφνικά το εγκληματικό πρόσωπο της ''χρυσής αυγής'' και αξιολόγησαν την πολιτική και κοινωνική δράση της, ως επιχειρησιακή λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης, που στρέφεται κατά του ίδιου του δημοκρατικού πολιτεύματος και απειλεί και αυτήν την τυπική συγκρότηση της πολιτειακής υπόστασης.

Αλλά και το σύστημα δικαιοσύνης, που παρακολουθούσε με ενοχική αμεριμνησία την εγκληματική δράση των ναζιστών, επέδειξε πρωτοφανή αποτελεσματικότητα και ταχύτητα ασύμβατη με τα γραφειοκρατικά χαρακτηριστικά της νοσηρής λειτουργίας του.
Εκτελεστική εξουσία, νομοθετική λειτουργία και δικαιοσύνη μεταλλάχθηκαν αιφνιδίως σε έναν και αδιαίρετο διαπρύσιο θεματοφύλακα της δημοκρατικής νομιμότητας, τη συνταγματική τάξη της οποίας εκμαύλισαν και εξαθλίωσαν, κατά την εφαρμογή του δικαίου της μνημονιακής ανάγκης.

Η ιστορική μοίρα έταξε εκείνους που φιλοτέχνησαν το πολιτικό προσωπείο μιας τυπικής εγκληματικής οργάνωσης να συρθούν στη δημόσια αποκάλυψη της αποκρουστικής και ειδεχθούς παραβατικής της δράσης και κυρίως να εγκαταλείψουν τον περισπούδαστο πολιτικό τους σχεδιασμό, που στόχευε να αξιοποιήσει τους έλληνες νεοναζί, ως μνημονιακό στρατό κατάλυσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και απόλυτης τρομοκρατικής υποταγής της κοινωνίας.

Σήμερα, τα υψηλά πολιτικά διανοήματα του σαμαρικού νεοφασισμού, που εξέφραζαν με κυβερνητικό στόμφο, ακόμη και την ίδια ημέρα της δολοφονίας του Φύσσα, οι ακροδεξιοί πρωθυπουργικοί σύμβουλοι της πολιτικής ανωμαλίας, ανήκουν σε άλλη, μακρινή πολιτική περίοδο και όταν διατυπώνονται, ουσιαστικά αποδομούν και ευτελίζουν τη νέα μορφή της νεοφασιστικής κυβερνητικής πολιτικής επικοινωνίας. 

Το νέο επικοινωνιακό εγχείρημα της μνημονιακής προπαγάνδας είναι εξαιρετικά απλοϊκό και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα ελκυστικό, για το φασίζον και πολιτειακώς αναλφάβητο κοινωνικό τους ακροατήριο : η ναζιστική βία και οι δολοφονικές της δράσεις έχουν την ίδια νομική και πολιτειακή απαξία, με τις ακραίες εκδηλώσεις της κοινωνικής απόγνωσης, απέναντι στη βία της μνημονιακής κατοχής.
Το γιαούρτωμα του Πάγκαλου, το γιουχάϊσμα της Ρεπούση, η δημόσια διαπόμπευση του Βενιζέλου και η λοιδορία του Σαμαρά για τα προδοτικά τους έργα, την κοινοβουλευτική κατάλυση του Συντάγματος και την κοινωνική γενοκτονία του ελληνικού λαού είναι πράξεις το ίδιο βίαιες, το ίδιο εγκληματικές και το ίδιο απεχθείς και επικίνδυνες, με τη δολοφονική δράση των νεοναζί.
Ο σύγχρονος πολιτικός μύθος του συνταγματικού τόξου, που επινόησε ο διαφθορέας της σοσιαλδημοκρατίας Βενιζέλος, επιχειρεί να παγιδεύσει τη δημοκρατική κοινωνία και την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση στο ακόλουθο ψευδεπίγραφο δίλημμα :  πολιτική και κοινωνική βία ή κοινωνική ομαλότητα και κυβερνητική σταθερότητα;

Όποιος επιχειρήσει να προσδιορίσει τα ποιοτικά κριτήρια της πολιτικής δράσης, που σέβεται και εφαρμόζει τις αξίες της συνταγματικής νομιμότητας, είναι εκφραστής του άλλου άκρου της πολιτικής βίας.
 Όταν μάλιστα εκδηλώνει την πολιτειακή του βούληση με τον οφειλόμενο από τις κοινωνικές περιστάσεις κοινωνικό ακτιβισμό, είναι εγκληματίας, είναι τρομοκράτης, αποτελεί το άλλο άκρο των ενεργειών της δολοφονικής ''χρυσής αυγής''!

Στο συγκεκριμένο εγχείρημα της άθλιας αυτής μορφής πολιτικής επικοινωνίας, που θεωρεί τους πολίτες διανοητικά διαταραγμένους δουλοπάροικους και πρόθυμα κοινωνικά υποζύγια των φορέων της πολιτικής διαφθοράς και της απόλυτης ανεπάρκειας, συμμετέχει ασμένως η ακαδημαϊκή και εν γένει πολιτισμική διανόηση της υπό συγκρότηση κεντροαριστεράς, η οποία αποτελεί την έσχατη αισχύνη της ακαδημαϊκής κοινότητας, της επιστήμης και του πολιτισμού. 
Οι εκπρόσωποί της μολύνουν τις δημόσιες συχνότητες και κοσμούν τα πρετεντέρεια πάνελ, παραδίδοντας δημόσια μαθήματα κοινωνικής υποταγής, ακαδημαϊκού εκμαυλισμού και πολιτισμικού δωσιλογισμού.
Αποτελούν το σύγχρονο μίασμα μιας υποτιθέμενης πνευματικής τάξης, που παράγει ανοησία, αντί ιδεών και διακονεί την πολιτειακή και κοινωνική υποταγή, έναντι της διαιώνισης της παρακμιακής της ανεπάρκειας στην εκπαίδευση, την τέχνη και τον πολιτισμό.

Η επικοινωνιακή συνωμοσία της προδοτικής κεντροαριστεράς, με τους δημοσιογραφικούς εκπροσώπους των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής επικοινωνίας και τους πολιτικούς τους συμμάχους, επιβάλλει διανοητική εγρήγορση, πολιτειακή γενναιότητα και άσκηση απόλυτης γνωστικής βίας από την δημοκρατική κοινότητα των αληθινών  διανοουμένων.

Μόνο που αυτή τη φορά τα διακυβεύματα απαιτούν άρθρωση πολιτικού και επιστημονικού λόγου, χωρίς εξωραϊσμούς, περιστροφές και ενδοτικά στρογγυλέματα.

Όσοι παραμείνουν στο μέτωπο της πολιτικής, πνευματικής και επιστημονικής ελευθεροφροσύνης, οφείλουν να είναι αμείλικτοι στη σύγκρουσή τους με το νεοφασιστικό κυβερνητικό έκτρωμα του Σαμαρά και του Βενιζέλου και των εγκληματικών συμμάχων τους, σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου.

Κυρίως, όμως, οφείλουν, έστω και αργά, να καταδείξουν την πνευματική αθλιότητα και την επιδοτούμενη κοινωνική, επιστημονική και επαγγελματική ανεπάρκεια της γνωστής σε όλους τους βαριά παρηκμασμένης και ποικιλωνύμως αργυρώνητης μνημονιακής ''διανόησης'', που ευτελίζει, εκμαυλίζει και δυσφημεί τον πολιτισμό, την ακαδημαϊκή σκέψη, αλλά και αυτή την ιδέα της συγκρότησης της πολιτικής κοινότητας.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος


    

Ιδεολογικός απολογητής των χρυσαυγιτών δολοφόνων αποκαλύπτει την ταυτότητα της νεοφασιστικής κυβερνώσας δεξιάς.

Κάθε ιδεολογικός απολογητής των εγκλημάτων του φασισμού και του ναζισμού, που τιμά τη μαύρη ιδεολογία του, εμφανίζει δύο κυρίως χαρακτηριστικά : χρησιμοποιεί την ύβρη του θύματος της ναζιστικής βίας, όσο το αίμα είναι ακόμη νωπό, ως μέσο διεισδυτικής πολιτικής επικοινωνίας, και αξιοποιεί τη δοκιμασμένη μέθοδο της απόλυτης εξίσωσης των προσχεδιασμένων εγκλημάτων ναζιστικής βίας, με τις δράσεις των κοινωνικών αγώνων, που ασκούνται σύμφωνα με το Σύνταγμα, από τους αδούλωτους πολίτες των κινημάτων της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης.
Αυθεντικότερος εκπρόσωπος αυτής της ανίερης μορφής εμετικής γκεμπελικής προπαγάνδας δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον έτερο πρωθυπουργικό σύμβουλο, Φ. Κρανιδιώτη.
Ο γνωστός Φαήλος, με την διαβόητη οξυδέρκεια της πολιτικής του ανοησίας, συνεχίζει το αποτυχημένο έργο του εγκάθετου των νεοναζί, Λαζαρίδη, και απευθύνει χυδαία και αποτρόπαια δημόσια πολιτική και κοινωνική ύβρη στον αδικοχαμένο Παύλο Φύσσα και σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες που οσμίζονται ατμόσφαιρα πολιτειακής εκτροπής.

Επειδή όμως η χυδαιότητα, όταν συμβουλεύει ήδη χυδαίο και ανιστόρητο πρωθυπουργό, καθίσταται επικίνδυνη πολιτική και κοινωνική διαδικασία, το ιστολόγιο αυτό προσδιορίζει, χωρίς περιστροφές, τους εχθρούς της Δημοκρατίας και τους ιστορικούς υπονομευτές της συνταγματικής νομιμότητας.
Όταν το 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαλε τα θεμέλια του σύγχρονου συνταγματικού μας πολιτισμού, προσδιόρισε με απόλυτη σαφήνεια τις καταστατικές αξίες της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης. Απέσυρε από την πολιτική κονίστρα τους δωσίλογους και τους επιγόνους τους, νομιμοποίησε τη λειτουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος και εγγυήθηκε,  με τις συντακτικές του πρωτοβουλίες, τη θεμελίωση του σύγχρονου κράτους δικαίου, που αναγνωρίζει τον πολίτη ως πρόσωπο υπέρτατης και μοναδικής πολιτειακής αξίας, ως φορέα πλέγματος πολιτικών, ατομικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων, που ορίστηκαν ως απαραβίαστα και προσδιόρισαν τις τυπικές και ουσιαστικές εγγυήσεις των ποιοτικών χαρακτηριστικών της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής αξιοπρέπειας, αλλά και αυτής της ίδιας της πολιτειακής κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Την περίοδο της θεμελίωσης του συνταγματικού ριζοσπαστισμού εργάστηκαν από κοινού, παρ' όλες τις έντονες ιδεολογικές διαφωνίες τους, όλοι οι σημαντικοί επιστημονικοί και εν γένει πνευματικοί ταγοί της χώρας και διαμόρφωσαν ένα σύγχρονο τυπικό κράτος δικαίου, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ των πολιτών, με κριτήριο την κοινωνική τους δράση, την κομματική τους επιλογή ή την ιδεολογική τους τοποθέτηση.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, το πολιτικό κόμμα που θεμελίωσε τον συνταγματικό πολιτικό πολιτισμό μεταλλάσσεται σε ιστορικό βόρβορο πολιτικών καθαρμάτων, απολογητών δολοφονιών νεοναζί, σύγχρονων δωσίλογων, τραπεζιτικών συμμοριτών, επιχειρηματικών κακοποιών και ό,τι άλλου ειδεχθέστερου μπορεί να αξιολογήσει η πολιτική ανάλυση, ως συστατικό κοινωνικής ευτέλειας, σήψης και διαφθοράς. 

Η ομάδα των συγκεκριμένων πολιτικών καθαρμάτων, αφού εξανέμισε τον εθνικό πλούτο και υπεξαίρεσε το κοινωνικό προϊόν, με τη συνδρομή της παρακμιακής σοσιαλδημοκρατίας του εγκληματικού 'πασοκ', υπέβαλε την Ελληνική Δημοκρατία και τους πολίτες της στον απόλυτο εξανδραποδισμό των μνημονίων και κατέστησε τη χώρα κατεχόμενο προτεκτοράτο της νέας εκδοχής του γερμανικού ναζισμού, όπως εκπροσωπείται από τους πολιτικούς εκτελεστές των βουλήσεων κάθε λογής οικονομικού και επιχειρηματικού κέντρου που στερείται πολιτικής και κοινωνικής νομιμοποίησης.
Η ίδια ομάδα των πολιτικών καθαρμάτων, που συγκρότησε την πιο ετερόκλητη προδοτική πολιτική φατρία, οδήγησε τον ελληνικό λαό στην κοινωνική γενοκτονία και επιχείρησε να τον αποξενώσει οριστικά από τις συλλογικές αξίες και τα οικουμενικά αγαθά του ίδιου του πολιτισμού του.
Κατέστρεψαν το σύστημα υγείας, αποδόμησαν το εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα, κατέλυσαν το εργατικό δίκαιο και τις δομές κοινωνικής πρόνοιας, ονόμασαν αλήτες, εχθρούς και υπονομευτές της πατρίδας, όσους αντιστέκονται για τα θέσμια κοινωνικά και οικονομικά τους αγαθά και κήρυξαν τη σύγχρονη ταυτότητα του χρηστού και ευυπόληπτου μνημονιακού πατριώτη : του μίζερου, καταθλιπτικού, πολιτειακά αναλφάβητου, φοβικού, κακεντρεχούς, θρησκόληπτου κακομοίρη, που εξομοιώνει την απώλεια της σπασμένης βιτρίνας από την παραβατική έκφραση της δίκαιης αγανάκτησης των σύγχρονων δουλοπάροικων των μνημονίων, με τη δολοφονική πολιτική βία, την κατ' εξακολούθηση παραβίαση του Συντάγματος, την υποκατάσταση της κοινοβουλευτικής λειτουργίας από την εκτέλεση των τροϊκανών προσταγών και την αυτοκτονική ερήμωση της χώρας, που οδηγείται στο έσχατο σκοτάδι και την απόλυτη παρακμή.
Η ίδια φατρία των πολιτικών καθαρμάτων γέννησε, άνδρωσε και νομιμοποίησε τη χρυσή εφεδρεία του ιδεολογικού της σκότους, την οποία αναζήτησε στους βρωμερούς υπονόμους της πιο αποτρόπαιας και δολοφονικής εκδοχής του νεοναζισμού.
Όποτε οι δολοφόνοι των νεοναζί σκότωναν, εκφόβιζαν προπηλάκιζαν, εκβίαζαν και περιφρονούσαν τον μετανάστη, τον αδύναμο, τον διαφορετικό, τον αντιστεκόμενο, το μέλος της μειονότητας, εκείνοι εκτελούσαν το δυσώδες έργο του ιδεολογικού απολογητή των ειδεχθών δολοφόνων, εξομοιώνοντας τις πράξεις τους με τις ακραίες μορφές της εύλογης κοινωνικής αντίστασης και διαμαρτυρίας.

Η πολιτική μήτρα των απολογητών του ναζισμού, που συμβουλεύει την κυβερνώσα νεοφασιστική δεξιά, είναι η ίδια μήτρα των νεοναζί δολοφόνων, που σκορπίζουν το αίμα της δημοκρατίας και παραδίδουν τα παιδιά της Ελλάδας στον πιο σκοτεινό άδη της σύγχρονης πολιτικής της ιστορίας.

Και τώρα, αυτή η ίδια πολιτική φατρία των ιδεολογικών καθαρμάτων, που εκμαυλίζουν την συνταγματική τιμή της δημοκρατικής δεξιάς, με πρωτεργάτη τον Φαήλο της ερεβώδους ανοησίας, παραδίδουν πολιτικά μαθήματα εφαρμογής του νόμου και της τάξης ''από μία σοβαρή δεξιά''.
Αφού έχασαν την μαύρη ιστορική ευκαιρία της ''σοβαρής χρυσής αυγής'', που έπνιξε στο αίμα την κατοχική Ελλάδα των μνημονίων, αναζητούν τη ''νέα σοβαρή δεξιά'',  η οποία θα εφαρμόσει τον νόμο ''προς όλες τις κατευθύνσεις'', τον νόμο, όμως, που η ίδια κακοποιεί και κυρίως θεσπίζει, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, υπό καθεστώς ιδιότυπης πολιτειακής εκτροπής.

Το συνταγματικό τόξο δεν διαμορφώνεται από τις μνημονιακές παραινέσεις καταθλιπτικής ενδοτικότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης. 
Το τόξο της δημοκρατίας σφυρηλατείται από συνεπείς συνταγματικές δράσεις, απόλυτης προστασίας της εσωτερικής και εξωτερικής κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και διαφύλαξης των ατομικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων του λαού της, που περιστέλλονται, με νομοθετική και ναζιστική πολιτική βία, από τους εκτελεστές της βούλησης των δανειστών και της τραπεζικής συμμορίας που εκπροσωπούν και απόλυτους εκφραστές της κοινωνικής τους βίας, τη μαύρη πολιτική, ιστορική τους παρακαταθήκη : τη δολοφονική ναζιστική  ''χρυσή αυγή''.
Οι φαήλοι και οι χρύσανθοι ανήκουν στον ίδιο ιστορικό υπόνομο, όπου συναντά ο δημοκρατικός πολίτης τα δολοφονικά φαντάσματα του Ρουπακιά και των στυγνών πολιτικών εγκληματιών, που τον προστάζουν ή τον καθοδηγούν.

Ιστορικό χρέος της δημοκρατικής πολιτικής κοινωνίας, σε όλο το εύρος της, από την καραμανλική δεξιά, έως την κομμουνιστική αριστερά,  είναι να αναδείξει τα πολιτικά φαντάσματα του σύγχρονου πολιτικού υπόκοσμου, που άλλοτε φορούν τον μανδύα του δολοφόνου και άλλοτε παίζουν τον ρόλο του πολιτικού κήνσορα, πριν καν στεγνώσει το αίμα των θυμάτων, που οι ίδιοι έχυσαν, ύβρισαν ή κατασυκοφάντησαν.

Μία είναι η υπόσχεσή μας : ο πολιτικός υπόνομος του υποκόσμου τους θα αποτελέσει την μόνιμη και αδυσώπητη ιστορική τους κατοικία.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας  -  Δημοσιολόγος

Killah P(ast) - Angelus Novus

Το αντιφασιστικό πνεύμα του Παύλου Φύσσα διαπερνά το σκοτεινό πλέγμα της ιστορίας, συντρίβει το έρεβος της μισαλλοδοξίας και διατρέχει τον ορίζοντα της αιώνιας πορείας προς την ελευθερία.

Τα βάρβαρα διεστραμμένα χέρια του φανατισμού και της άγνοιας ποτέ δεν θ' αγγίξουν το πνευματικό λίκνο του ανθρώπου : το φως, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη.

Μια επανάσταση διαρκής, αθόρυβα εκκωφαντική, κατακλύζει, τώρα και πάντα, την αιώνια νεότητα του οικουμενικού πολιτισμού των Ελλήνων, που γίνεται άνεμος και αστραπή, για να διαλύσει με τη ρομφαία της τη βαρβαρότητα της αχρείας καταπίεσης και του λυσσώδους ψεύδους.

Οι καμπάνες της ελευθερίας καλούν επιτακτικά τα αποσπάσματα της δημοκρατίας.

Κανένας οίκτος, κανένα έλεος, καμιά ανοχή για τους φασίστες και τους μνημονιακούς δωσίλογους, που τους υποθάλπουν.

Το πένθος για το αίμα του ποιητή της ελευθερίας που χάθηκε, ας γίνει αποφασιστική γενναιότητα και ανελέητη νέμεση.

Κάθε ελεύθερος πολίτης, ας γίνει ο αδυσώπητος τιμωρός του φασιστικού μαχαιριού, που σφραγίζει με το αίμα των αδούλωτων πολιτών την παράδοση της Ελλάδας στη σύγχρονη Πολιτική Συμμορία του Μνημονίου.

Ο εφησυχασμός είναι συνενοχή και η σιωπηλή ενδοτικότητα εκχώρηση των θέσμιων και ιερών της δημοκρατικής πολιτείας στους φασίστες και τα κυβερνητικά αφεντικά τους.

Το αίμα του Παύλου Φύσσα ας γίνει ορμητικό και μανιασμένο ποτάμι ελευθερίας, που θα παρασύρει οριστικά τους κυβερνητικούς νεοφασίστες και τους δολοφονικούς ναζιστές στον βόρβορο της ιστορίας.


P.S.  Οι σκοταδιστές φασίστες και οι μισαλλόδοξοι θρησκόληπτοι της κοινωνίας, που έστησαν ενέδρα στα αγαθά της ζωής και της ελευθερίας μας, θα υποστούν τη συντριπτική τιμωρία που τους αξίζει, από τη δικαιοκρατική λειτουργία της νικηφόρας δημοκρατίας.


Θάνος Παναγιωτόπουλος

Οι δολοφόνοι της ''χρυσής αυγής'' και οι μνημονιακοί νεοφασίστες του Σαμαρά και του Βενιζέλου.

Το αίμα της δημοκρατίας που ρέει, από τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δίνει το ιδεολογικό στίγμα των δολοφόνων και προσδιορίζει, με αποτρόπαια ακρίβεια, τις καταβολές και την ταυτότητα των καθοδηγητών τους.
Ο μισαλλόδοξος πολιτικός λόγος του Λαζαρίδη, εξ απορρήτων πρωθυπουργικού συμβούλου, προσδιορίζει τους επικοινωνιακούς δημιουργούς της ιδεολογικής τρομοκρατίας και τους απόλυτους επίδοξους δεσμώτες της κοινωνίας, ως αυθεντικούς εκπροσώπους του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.
Η εγκληματική πολιτική οργάνωση της ''χρυσής αυγής'' συνδέεται άμεσα με τη νεοφασιστική ιδεολογική ''ομάδα αλήθειας'', που στοιχειώνει το Μέγαρο Μαξίμου και καταλύει τις αξίες της δημοκρατικής νομιμότητας.
Τα δολοφονικά στίφη των χρυσαυγιτών αποτελούν τον πολιτικό υπόκοσμο, τον σκοτεινό άδη του πιο αισχρού δωσιλογικού, κατάπτυστου και προδοτικού πολιτικού προσωπικού της κυβερνώσας νεοφασιστικής φατρίας του Σαμαρά και του Βενιζέλου, που εκπροσωπούν αυθεντικά η μισαλλοδοξία του Λαζαρίδη και ο σκοταδισμός του Κρανιδιώτη.
Η διάκριση αυτού του πολιτικού κόσμου με τον δολοφονικό υπόκοσμο της ''χρυσής αυγής'' είναι στην πραγματικότητα αφελής και ασυνάρτητη.
 Επειδή αποτελούν την ίδια ενιαία και αδιαίρετη πολιτική ολότητα του κυβερνώντος μνημονιακού νεοφασισμού, που χρησιμοποιεί ως ειδεχθή εγκληματικό μπράβο την παραστρατιωτική δομή της ''χρυσής αυγής'', ως εγκληματικής οργάνωσης, με σκοπό να καθυποτάξει την κοινωνία και να κατασυκοφαντήσει τους πολίτες των κινημάτων της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης, ως δήθεν υπονομευτές της συνταγματικής τάξης.
Εκείνοι που μιλούν για τα κόμματα του συνταγματικού τόξου είναι οι πλέον κατάπτυστοι παραγωγοί του πολιτικού μίσους, της κοινωνικής γενοκτονίας και της πολιτικής δουλοπρέπειας, που παραβιάζουν συστηματικά το σύνταγμα.
Είναι οι υποτακτικοί του τραπεζικού συμμοριτισμού, τα τσιράκια της επιχειρηματικής διαφθοράς και οι πρωτοπόροι του απόλυτου πνευματικού σκοταδισμού και της ατομικής και συλλογικής παρακμής, που οδηγούν τους Έλληνες στα σκλαβοπάζαρα της σύγχρονης ναζιστικής θηριωδίας.
Είναι αυτοί που επιδιώκουν να ταυτίσουν την ιδιότητα του χρηστού δημοκρατικού πολίτη, με την έννοια και τον τύπο του υποτακτικού μνημονιακού πατριώτη, του θρησκόληπτου κακομοίρη, του ευπρεπούς δωσίλογου, που ευτελίζει κάθε έννοια πολιτειακής ελευθερίας και κοινωνικής αξιοπρέπειας και καταλύει τα ζωτικά κοινωνικά και οικονομικά αγαθά.
Αυτοί οι πολιτικοί παραγωγοί του τρομακτικού υποστρώματος του κυβερνώντος μνημονιακού νεοφασισμού στέλνουν διαρκώς μηνύματα δολοφονικού ιδεολογικού σκότους στον πολιτικό υπόκοσμο που τους υποστηρίζει, και αξιοποιούν την εγκληματική του δράση, ως μέσο νομιμοποίησης των προδοτικών επιλογών του κυβερνητικού θιάσου, που καταλύει την συνταγματική νομιμότητα.
Όσο κι αν παράγουν νεοφασιστική μνημονιακή ιδεολογία, βαμμένη με αίμα και τυλιγμένη στο ιδεολογικό σκοτάδι, τόσο περισσότερο θα καθιστούν ενεργούς και ακόμη πιο αποφασιστικούς τους δημοκρατικούς πολίτες, που βλέπουν τα παιδιά τους να σφάζονται και τις εστίες τους να παραδίδονται στα κάθε λογής αρπαχτικά του σύγχρονου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, που επάξια υπηρετούν.
Μόνο που αυτή τη φορά, πρέπει να βεβαιωθούν ότι η δημοκρατία θα τους επιφυλάξει την πολιτειακή ατίμωση και την βαριά  ιστορική μοίρα, που απέφυγαν οι δωσίλογοι προπάτορές τους, κατά την βαρβαρική επέλαση της πρώτης εκδοχής του γερμανικού ναζισμού.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η δημοκρατική κοινωνία σαλπίζει την ανατροπή της κυβέρνησης των δωσίλογων.

Κατά την θλιβερή και φοβική επίσκεψή του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο πρωθυπουργός της κατοχικής κυβέρνησης του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, με πρωτόγνωρη, για την συνήθη πολιτική του διαύγεια, σαφήνεια και καθαρότητα, προσδιόρισε τους πολιτικούς του συμμάχους και κατέδειξε τους πολίτες των κινημάτων της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης ως 'εχθρούς της πατρίδας' και υπονομευτές της πολιτειακής σταθερότητας της χώρας.
Οι κοινωνικοί και πολιτικοί σύμμαχοί του πλαισίωναν τις πρώτες σειρές των λιγοστών καθισμάτων του κομματικού του ακροατηρίου.
 Διαπρεπείς τραπεζικοί τοκογλύφοι, διεφθαρμένοι επιχειρηματικοί του φίλοι, στους οποίους εκποιεί και προσφέρει τη δημόσια περιουσία, η ηγεσία της εκκλησίας του σκοταδισμού, της μισαλλοδοξίας, της πολιτειακής υποταγής και της απόλυτης κοινωνικής παρακμής, έμμισθοι μνημονιακοί πολιτικοί και διοικητικοί υποτακτικοί, που εκπροσωπούν τον κατάπτυστο τύπο του νέου δωσίλογου, η περίφημη ''ομάδα αλήθειας'', που έχει καταστήσει την πολιτική επικοινωνία γκεμπελικό εργαλείο κατατρομοκράτησης της κοινωνίας και κατασυκοφάντησης των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων,  αποτελούν, κατά την σαμαρική ρητορική, τον σύγχρονο τύπο του μνημονιακού πατριώτη, που συγκροτεί τις τάξεις της φασιστικής δεξιάς και της διεφθαρμένης μειοδοτικής σοσιαλδημοκρατίας του βενιζελικού μνημονιακού 'πασοκ'. 
Βεβαίως, δεν πρέπει να λησμονούμε τον πολυτιμότερο σύμμαχο του νεοφασιστικού κυβερνητικού εκτρώματος : οι πολιτικοί και κοινωνικοί εγκληματίες της 'χρυσής αυγής'  αποτελούν πάντοτε την πιο σκοτεινή και αποτρόπαια πολιτική εφεδρεία του πολιτικού μετώπου, που αφανίζει τη χώρα και οδηγεί τον λαό της στα σκλαβοπάζαρα του διεθνούς τραπεζικού συμμοριτισμού.

Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, ενεργοί, δυναμικοί, αμέριμνοι, παθητικοί ή αδιάφοροι, που διατηρούν στοιχεία προσωπικής αξιοπρέπειας και κοινωνικής ελευθερίας, αποτελούμε τους 'εχθρούς της πατρίδας', όπως συγκροτεί την έννοια  της, η νεοφασιστική πολιτική προσέγγιση του αυθεντικότερου υπηρέτη της Μέρκελ και του Σόϊμπλε.

Όλοι εμείς,  που δεν συμμετέχουμε στο μαύρο μέτωπο του πολιτικού ολοκληρωτισμού, αποτελούμε τους θεματοφύλακες της συνταγματικής νομιμότητας και της πολιτειακής κυριαρχίας της χώρας.

'Ίσως, αυτός ο ατυχής στρατηγικός προσδιορισμός των αντίπαλων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, από το υποτακτικό ανδρείκελο που παριστάνει τον πρωθυπουργό κυρίαρχης χώρας, ενεργοποίησε την αυτοσυνειδησία των ελεύθερων πολιτών, ως αδούλωτων ανθρώπων και γνήσιων υπερασπιστών της δημοκρατίας που καταλύεται.

Το πανεκπαιδευτικό κοινωνικό μέτωπο, που για πρώτη φορά συγκροτείται, επιτέλους, δεν αρθρώνει συντεχνιακού τύπου αιτήματα, αλλά προβάλλει την καταστατική αξία του δημόσιου αγαθού της παιδείας και της εκπαίδευσης, ως οργανωτικής και πολιτισμικής βάσης δημιουργίας ελεύθερων πολιτών, που προάγουν τις καταστατικές αξίες της πολιτικής τους κοινωνίας και διαφυλάττουν τα ζωτικά  αγαθά της οικονομικής και κοινωνικής τους αξιοπρέπειας.
Η πνευματική και δυναμική συσπείρωση των ενεργών πνευματικών ταγών της ελληνικής κοινωνίας προσδιορίζει τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής αντίστασης και σαλπίζει την συγκροτημένη πολιτική και κοινωνική δράση συνταγματικής, αλλά ατιμωτικής ανατροπής της κυβέρνησης των δωσίλογων.

Το ποτάμι της γνώσης που μάχεται για τα αγαθά της πολιτικής και κοινωνικής δημοκρατίας,  θα συγκροτήσει τις νέες  ποιοτικές βάσεις της σύγχρονης πολιτειακής ελευθερίας και θα οδηγήσει την ταπεινωμένη ελληνική κοινωνία στο δρόμο της δημοκρατίας και την πολιτική φατρία των υποτακτικών της τρόϊκας στην συντριπτική τους διαπόμπευση.

Οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να συστρατευθούν, χωρίς ανταλλάγματα και διάθεση νοσηρής κηδεμόνευσης, στο κίνημα της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης που γιγαντώνεται.
Επιμέρους διαφοροποιήσεις, κομματικές υστεροβουλίες, προβολή προσωπικών φιλοδοξιών ενισχύουν την άμυνα του σκοτεινού κυβερνητικού μετώπου και μεγιστοποιούν τον διαθέσιμο πολιτικό του χρόνο.

Κάθε πολιτική και κοινωνική δράση που ασκείται, πρέπει να επιδιώκει την επιστροφή της Ελληνικής Δημοκρατίας στην καταστατική κοιτίδα της : η ασκούμενη πολιτική εξουσία να ταυτίσει τις αξίες της με τις συστατικές αρχές της συνταγματικής νομιμότητας και κάθε μορφή της να  πηγάζει από τον λαό και να ασκείται πραγματικά υπέρ αυτού και του έθνους, επιβάλλοντας την ποιοτική μετάλλαξη της παρούσας μνημονιακής κοινοβουλευτικής εκτροπής, σε αληθινή και ουσιαστική δημοκρατία.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Ελλάδα, η αιώνια δημοκρατία της οικουμένης.

Ο πάνδημος ξεσηκωμός των Ελλήνων πολιτών για την αντισυνταγματική, φασιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης, σίγαση της εθνικής ραδιοτηλεόρασης, κατέρριψε εκκωφαντικά και πανηγυρικά τον σύγχρονο πολιτικό μύθο των ποικιλώνυμων δεσμωτών της Δημοκρατίας, ότι οι Έλληνες είναι πειθήνιοι πολίτες του καναπέ, φοβισμένοι και υποτακτικοί, που δεν τολμούν να διεκδικήσουν τα διακυβευόμενα θέσμια και ζωτικά κοινωνικά αγαθά αιώνων, που έχουν αποφασίσει να τους αρπάξουν.

Η δωσιλογική τρικομματική κυβερνητική σύμπραξη και κυρίως οι διεθνείς οικονομικοί της πατρώνοι, είχαν την ψευδαίσθηση ότι το κυβερνητικό εγχείρημα σίγασης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ότι η βίαιη και βάναυσα αυταρχική διακοπή της λειτουργίας της, ότι η παράδοση της ενημέρωσης και της επικοινωνίας στα συγκροτήματα των εργολάβων της διαπλοκής, ότι η ελευθερία της πληροφόρησης, της ελεύθερης διάδοσης των στοχασμών, του πολιτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού θα άφηνε την ελληνική κοινωνία αδιάφορη και τους Έλληνες εξακολουθητικά αμέριμνους και φοβικούς.

Παρέλειψαν όμως να αξιολογήσουν την αρχέγονη και αιώνια απαρασάλευτη σχέση του γένους των Ελλήνων με τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της πολιτειακής αξιοπρέπειας.
Δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι ο ελληνικός λαός, κατά την ιστορική του διαδρομή, δεν καταπιάνεται με κατώτερα κοινωνικά δημιουργήματα.
Δεν κατασκευάζει, κατά τρόπο μονότονο και μηχανικό, ψυγεία, αυτοκίνητα, αεροπλάνα και τηλεοράσεις, ούτε ασχολείται με την ευτελή δραστηριότητα της κυριαρχίας των αγορών και τον έλεγχο των ροών της διακίνησης του χρήματος.

Εδώ και αιώνες, συγκροτεί τις απαρασάλευτες οικουμενικές αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας και διαμορφώνει, με την πολιτιστική του κυριαρχία, το παγκόσμιο αγαθό της πολιτικής κοινωνίας, μαθαίνοντας στην ανθρωπότητα ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του ελεύθερου ανθρώπου και του ενεργού πολίτη.

Αυτή ακριβώς η φλόγα, μετατράπηκε σε εθνικό και κοινωνικό ποτάμι οργής και αποφασιστικότητας και επαναδιατύπωσε την αρχή της πολιτικής αλληλεγγύης, για την προστασία των συστατικών αξιών του δημοκρατικού αγαθού.

Η φωνή της Ελλάδας στον κόσμο, η διάδοση των οραμάτων του πολιτισμού της, η οικουμενική δωρεά των μοναδικών στοιχείων της αιώνιας δημοκρατίας της, αφύπνισε τη δημοκρατική συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας και ήδη παραδίδει μαθήματα υψηλού δημοκρατικού φρονήματος, πολιτειακής ανωτερότητας και γενναιοφροσύνης.

Ο πρωθυπουργός της συνταγματικής εκτροπής, ο επαίσχυντος εμπνευστής του νέου κατάπτυστου τύπου της κοινοβουλευτικής δικτατορίας, ήδη γνωρίζει ότι τα όρια της προσωπικής και πολιτικής του ασημαντότητας δεν προσδιορίζονται από την έκδηλη αναξιότητά του, αλλά από την ίδια την ιστορική πορεία και τη συλλογική μνήμη της δημοκρατίας.
Αλλά και τα πολιτικά του δεκανίκια ταλαντεύονται μεταξύ της πολιτικής ευτέλειας και της ιστορικής υπέρβασης από την μικροπολιτική υστεροβουλία και την πολιτική μηδαμινότητα.

Οι επόμενες μέρες θα δείξουν εάν η συλλογική μνήμη της Δημοκρατίας έχει γι' αυτούς μεγαλύτερη ελκτική δύναμη από το χάος του πολιτικού καιάδα της ιστορίας.

Σε κάθε περίπτωση, η δημοκρατική έγερση της πολιτειακής αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων χαράζει τα σύγχρονα μονοπάτια της νέας πολιτικής και κοινωνικής χειραφέτησης.
Ο λαός των Ελλήνων και το ζωντανό αγαθό της πολιτικής τους κοινότητας προσδιορίζουν και πάλι κυριαρχικά την πορεία της ιστορίας, προς τη νέα δημοκρατική αυτοσυνειδησία της παγκόσμιας κοινότητας.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος 

Οι γερμανοτσολιάδες του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη θανατώνουν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και στήνουν το σκηνικό της κοινοβουλευτικής χούντας.

Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση :  για λίγες μόνο ακόμη ώρες, η ελεύθερη φωνή της κοινωνίας, η ενημερωτική πνοή της Δημοκρατίας θα εκπέμπει από την ελεύθερη δημόσια συχνότητα.
Στο τέλος της αποψινής νύκτας, η δημόσια τηλεόραση δεν θα είναι πια ελληνική. 
Θα είναι γερμανική, θα εκπέμπει μηνύματα οικονομικού τρόμου και κοινωνικής ταπείνωσης και θα διαδίδει τα κατοχικά προστάγματα των διεθνών δεσμωτών της Ελληνικής Δημοκρατίας και των κουκουλοφόρων εθνικών κομματικών εκπροσώπων τους.

Οι μνημονιακές αστυνομικές δυνάμεις της σαμαρικής χούντας έχουν περικυκλώσει τα κτίρια των εκπομπών της δημόσιας τηλεόρασης. 
Απειλούν να φιμώσουν την ελεύθερη φωνή της κοινωνίας, να επιβάλλουν θανατική σιγή στην ελευθερία της πληροφόρησης και στην ελεύθερη διακίνηση και αντιπαράθεση των πολιτικών ιδεών, με τη βία της ναζιστικής βαναυσότητας.

Ήδη, ο επίσημος κομματικός φορέας του ελληνικού νεοναζισμού έχει εκφράσει την απόλυτη συμφωνία του στη χουντική σίγαση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και δηλώνει τη σιωπηρή διαθεσιμότητά του να αποτελέσει την εγκληματική ομάδα κρούσης της σαμαρικής συνταγματικής εκτροπής.

Η διακοπή των εκπομπών της ΕΡΤ δεν έχει ουσιαστική δημοσιονομική στόχευση.
Αποτελεί στρατηγική επιλογή της τρικομματικής σύμπραξης των δωσίλογων να καταργήσουν, με ευθεία αντισυνταγματική δράση, την κοινωνική φωνή της ελευθεροτυπίας, του πολιτικού πλουραλισμού, της έκφρασης της διαφορετικότητας, αλλά και της οργανωμένης ατομικής και συλλογικής αντίθεσης στις πολιτικές που καταλύουν την πολιτειακή κυριαρχία της Ελλάδας και την κοινωνική ελευθερία των Ελλήνων.

Ο σκοπός της νέας ιστορικής εκδοχής των γερμανοτσολιάδων είναι η εκχώρηση των περιουσιακών στοιχείων και η παράδοση των συχνοτήτων που χρησιμοποιεί η ΕΡΤ στα ιδιωτικά εκδοτικά συγκροτήματα, που ελέγχουν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια και συνδέονται ευθέως με τα εγκληματικά συμφέροντα του τραπεζικού συμμοριτισμού, της επιχειρηματικής διαφθοράς και της κομματικής έκπτωσης. 

Η κεντρική στρατηγική τους στόχευση αποσκοπεί στην πλήρη, απόλυτη και καταθλιπτική χειραγώγηση της ενημέρωσης, από τα νέα μνημονιακά και παλαιά εκδοτικά τζάκια, που ανταγωνίζονται στην επίδειξη γερμανικού ναζιστικού πατριωτισμού.
Επιδιώκουν να σβήσουν τη φωνή της Ελλάδας στον κόσμο, να καταργήσουν την οικουμενική διακονία της στη διάδοση των αγαθών της ελληνικής παιδείας και του ελληνικού πολιτισμού, ως παγκόσμιων συλλογικών αγαθών.
Επιχειρούν να καταλύσουν το δημόσιο βήμα έκφρασης της κοινωνικής αντίδρασης στη μνημονιακή βαρβαρότητα, στον εθνικό διασυρμό και τη βαριά πολιτειακή ταπείνωση.
Θέλουν να σκοτώσουν τη φωνή της πληροφόρησης, της ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού των παιδικών μας χρόνων, της εποχής των πολιτικών οραμάτων και των δημιουργικών αναζητήσεων. 

Δεν τους ενδιαφέρει ούτε ο εξορθολογισμός της ΕΡΤ, ούτε η λειτουργία της, σύμφωνα με τις αρχές της διαφάνειας, της οικονομικής ευρωστίας και της υγιούς ανταγωνιστικότητας.
Αποκλειστικό μέλημά τους είναι η προσχεδιασμένη, δόλια, προδοτική θανάτωση των αγαθών της πολιτιστικής κοιτίδας του ελληνισμού, ως αγαθού δημοκρατίας, ελευθερίας και πανανθρώπινης ολοκλήρωσης.

Η συγκεκριμένη πράξη, όμως, ως νομικό εγχείρημα, συνιστά ευθεία κατάλυση των άρθρων 44 παρ. 1 και 15 του Συντάγματος και εισάγει στα κοινοβουλευτικά ήθη ένα ιδιότυπο είδος κοινοβουλευτικής χούντας, που επιβάλλεται από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους θεσμικούς δανειστές και εταίρους και ενεργείται από την πιο προδοτική, φαύλη, αισχρή και άθλια εγκληματική πολιτική φατρία, που γνώρισε η σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Η εικόνα του γερμανόδουλου πολιτικού ερπετού, που υποδύεται τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, εκφράζει την απόλυτη πολιτειακή έκπτωση, αποτυπώνει την ατομική και συλλογική, διανοητική και ηθική αναξιότητα των απορριμμάτων της κοινωνίας που πολιτεύονται και ενεργοποιεί την πολιτειακή υποχρέωση κάθε ελεύθερου πολίτη αυτής της χώρας να προστατεύσει τη Δημοκρατία από την επιχειρούμενη κατάλυσή της.

Η σίγαση της ΕΡΤ δεν ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο καμία πραγματική, εξαιρετική, επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη, αλλά απλώς εκτελεί την εφαρμογή του μειοδοτικού σχεδίου της εθνικής γενοκτονίας και της μνημονιακής κατοχής,  η οποία προϋποθέτει τη χειραγώγηση της ενημέρωσης και τον εξανδραποδισμό της πληροφόρησης.

Η κυβέρνηση Σαμαρά ετοιμάζεται να καλύψει με το μαύρο φασιστικό της φόντο τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα ελέγξει την κοινωνική αντίδραση και διαμαρτυρία.

Οι υποκριτικές δηλώσεις πολιτικής αντίθεσης των κυβερνητικών εταίρων του προδοτικού ΠΑΣΟΚ και της μειοδοτικής ΔΗΜΑΡ αποτελούν ένα κακοστημένο επικοινωνιακό τέχνασμα, που απλώς αποκαλύπτει την πλήρη ταύτισή τους με τις αντισυνταγματικές πρακτικές του περιώνυμου πλέον Αντωνίου Φύρερ!

Η χλεύη της ιστορίας είναι αποκλειστικό τους προνόμιο.
Η πανηγυρική πολιτική αποπομπή τους και ο ποινικός κολασμός της εσχάτης προδοσίας, που τελούν ως διακεκριμένοι πολιτικοί εγκληματίες, συνιστά ιστορική υποχρέωση του Έθνους.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
  

Το σάπιο σκόρδο του Σόϊμπλε στο υπουργείο ανάπτυξης προκαλεί την κοινωνία.

Η φυσική σφραγίδα του προσώπου δηλώνει, με τρόπο μόνιμο και ανεξίτηλο, τη διανοητική του ταυτότητα, τις αξιακές του καταβολές, την ηθική του συγκρότηση και τελικώς την ποιοτική του σχέση με τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν τον ελεύθερο άνθρωπο, ως πολίτη και τον διακρίνουν από το δωσιλογικό ζώο και το μειοδοτικό πολιτικό πράγμα.

Η μορφή του αναδύοντος γερμανικό οικονομικό ναζισμό και εγκληματική τραπεζική τοκογλυφία αναξιότατου Σκορδά έχει δύο ανεξίτηλες πολιτικές επιγραφές, που προειδοποιούν την κοινωνία των πολιτών για τη μιαρή αξιακή του ιδιοσυστασία.
 Η πρώτη, τον προσδιορίζει ως φορέα απόλυτης διανοητικής ασημαντότητας και ηθικής αναξιότητας, που προκαλεί κλαυσίγελο.
Η δεύτερη, τον καταγράφει  ως τρισάθλιο τραπεζικό λαγό, ως δουλοπρεπές πολιτικό υποχείριο της διεθνούς και εγχώριας συμμορίας των χρηματοπιστωτικών οίκων, που εποφθαλμιούν και επιβουλεύονται την ακίνητη ιδιοκτησία των Ελλήνων, ως κομματικό κουκουλοφόρο του οικονομικού ναζιστή Σόϊμπλε, ως κατάπτυστο κυβερνητικό κτηματομεσίτη, που εκτελεί το προμελετημένο σχέδιο της τρόϊκας των πολιτειακών δεσμωτών και οικονομικών επικυρίαρχων της χώρας, να υφαρπάξουν, υπό την ιδιότητα του θεσμικού ληστή και λωποδύτη, τις κύριες οικογενειακές εστίες των Ελλήνων.

Το σκόρδιο μειοδοτικό πράγμα συνέχισε το  τραπεζικό παραλήρημα της Βορίδιας φασιστικής αθλιότητας και έθεσε, ενώπιον της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής, το ζήτημα της άρσης της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών, με σκοπό δήθεν να αποτραπούν οι μαζικοί πλειστηριασμοί, εξαιτίας της δραματικής μείωσης της τιμής των ακινήτων, κατά το χρόνο κατάργησης του συγκεκριμένου προστατευτικού νομοθετικού μέτρου!

Η πολιτική ασυναρτησία του σκόρδιου δωσιλογικού ζώου, δέσμια της παροιμιώδους προσωπικής του ευήθειας, κατέδειξε τους πολιτικούς και οικονομικούς συμμάχους του σαμαρικού κυβερνητικού εκτρώματος και άνοιξε τους ασκούς της πάνδημης κοινωνικής αντίδρασης, προκαλώντας πολιτικό πανικό στα κομματικά επιτελεία της τρικομματικής σύμπραξης.
Η άκομψη και ανόητη, κατόπιν δριμύτατης πολιτικής προσταγής, ανασκευή της αρχικής του  δήλωσης από το ίδιο το πολιτικό τσιράκι των τραπεζιτών, δεν παραπλανά κανέναν, ούτε για τις πολιτικές στοχεύσεις, ούτε για τις στρατηγικές κοινωνικές συμμαχίες της μειοδοτικής τρικομματικής σύμπραξης.

Αντίθετα, η εμετική πολιτική οσμή του σάπιου σκόρδου αφυπνίζει και ενεργοποιεί την υπνοβατούσα κοινωνία και την προειδοποιεί, με τον πιο εμφατικό τρόπο, ότι το κυβερνητικό έδεσμα της σαμαρικής οικονομικής αισιοδοξίας υποκρύπτει την σκοπούμενη και προσχεδιασμένη εθνική γενοκτονία.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος   

Η δωσιλογική αισιοδοξία της τρικομματικής αυτοϊκανοποίησης.

Κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, η κυβερνητική προπαγάνδα έχει κατακλύσει τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, με πολιτικά επιφωνήματα αισιοδοξίας. 
Οι δανειστές ευημερούν, οι Έλληνες φτωχοποιούνται και δυστυχούν, το τέταρτο οικονομικό Reich εκτελεί το νέο ναζιστικό σχέδιο υποδούλωσης της Ευρώπης, το εθνικό εισόδημα συρρικνώνεται, οι τιμές καλπάζουν, η ανεργία γιγαντώνεται, το παραγωγικό και το επιστημονικό δυναμικό της χώρας απέχει από το πολιτικό και κοινωνικό τέλμα, η δημόσια διοίκηση διαλύεται, η δικαιοσύνη χειραγωγείται, το κράτος μετατρέπεται σε ληστρικό-συμμοριτικό τελώνη, οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί καταρρέουν, η κοινωνική ελπίδα χαροπαλεύει, αλλά, ..... η σαμαρική κυβέρνηση των δωσίλογων αισιοδοξεί ότι οι διεθνείς της πατρώνοι θα εξακολουθήσουν να της παρέχουν τεχνητή πολιτική αναπνοή!

Την αληθινή εξήγηση της γραφικής και φαιδρής αποξένωσης της κυβερνητικής προπαγάνδας από την αδυσώπητη αλήθεια της κοινωνικής καθημερινότητας  την έδωσε, με πραγματική πολιτική οξυδέρκεια και αφοπλιστική ειλικρίνεια, το περιώνυμο υπουργικό-τραπεζικό στουρνάρι της κυβέρνησης του αισιόδοξου : "στη συνεδρίαση του eurogroup  θα αυτοϊκανοποιηθούμε!"

Τέτοιας βαρύτητας πολιτική δήλωση αποκαλύπτει την αληθινή πηγή της πολιτικής αισιοδοξίας, η οποία προφανώς πρέπει να αναζητηθεί στη βαριά βλάβη του εγκεφάλου, που προκαλεί η διαρκής επανάληψη  της σκοπούμενης αυτοϊκανοποίησης. 
Τα ιατρικά πορίσματα που την αποσυνδέουν από την κλινική βλακεία, όταν συντάχθηκαν, δεν είχαν ως αντικείμενο έρευνας ούτε τον Σαμαρά, ούτε τον Στουρνάρα.
Επίσης, δεν γνώριζαν το εκτελεστικό όργανο της πολιτικής αυτοϊκανοποίησης, που θα ζήλευε ακόμη και ο μαρκήσιος ντε Σαντ και που ακούει στο ποιητικό όνομα Θεοχάρης Θεοχάρης.

Το νέο κοινωνικό σύνθημα πρέπει να είναι λιτό και σαφές: 
"Μαλάκες, αποσυρθείτε αυτοϊκανοποιούμενοι, γιατί διαφορετικά θα προβούμε στην οριστική και μόνιμη βασανιστική σας ικανοποίηση!"
Και ως τότε, η νέα ΥΕΝΕΔ, ο ρυπαρός Πρετεντέρης, ο υποτακτικός Πορτοσάλτε και τα υπόλοιπα δωσιλογικά παπαγαλάκια της μνημονιακής πολιτικής επικοινωνίας, ας σφουγγαρίζουν τους καρπούς της αυτοϊκανοποίησης του Στουρνάρα και της μειοδοτικής πολιτικής παρέας του.


Θάνος Παναγιωτόπουλος 
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Νεοδημοκράτες και νεοναζί στο ίδιο μαγαζί !

Η απόλυτη άρνηση των υπερσυντηρητικών κύκλων, που προσδιορίζουν τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της ''νέας δημοκρατίας'', κατά τον παρόντα χρόνο, να στηρίξουν κοινοβουλευτικά την υπερψήφιση του ''αντιρατσιστικού'' νομοσχεδίου, αποκαλύπτει τη σταθερή πολιτική τους στόχευση, ως προς τη συγκρότηση των πολιτικών συμμαχιών του μέλλοντος, αλλά και τις έντονες επιλεκτικές τους συγγένειες με την ''εθνοσωτήρια'' ναζιστική ιδεολογία της ''χρυσής αυγής''.
Η σημειολογία των εικόνων είναι αποκαλυπτικά αποκρουστική και απειλεί τον σκληρό πυρήνα αυτής της ίδιας της συνταγματικής τάξης.
Οι χρυσαυγίτες βουλευτές απευθύνουν μέσα στην αίθουσα της ολομέλειας της Βουλής ναζιστικό χαιρετισμό στον ιδεολογικό τους προπάτορα, τον Χίτλερ, που έκανε την ανθρωπότητα ολοκαύτωμα και την ανθρώπινη ελευθερία και την ίδια τη ζωή ειδεχθές πείραμα εγκληματικού εργαστηρίου.
Ο Σαμαράς και η νεοφασιστική κυβερνώσα πολιτική ομάδα του προσκυνούν τη νέα εκδοχή του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού.
Οι πολιτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί εκπρόσωποί τους αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν, ως δωσίλογοι υποτακτικοί, το γερμανικό δόγμα της οικονομικής ορθότητας, που διαδέχθηκε εκείνο της φυλετικής καθαρότητας, ως κύριο μέσο ιδεολογικής διείσδυσης και επικοινωνιακής εξάπλωσης της χιτλερικής ιδεολογίας.
Η κοινωνική βαρβαρότητα και η οικονομική γενοκτονία των λαών έχει δημιουργήσει τα σύγχρονα οικονομικά Ες-Ες και έχει καταστήσει τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού νότου οικονομικά σκλαβοπάζαρα και ιδιότυπα στρατόπεδα συγκέντρωσης των σύγχρονων δουλοπάροικων της εργασίας από το νέο γερμανικό οικονομικό ναζισμό.
Οι νεοναζιστές της ''χρυσής αυγής'' και οι ''νεοδημοκράτες'' δωσίλογοι, μειοδοτικοί υποτακτικοί της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, πολύ σύντομα θα συγκροτήσουν κοινό μέτωπο πολιτικού σκοταδισμού, ιδεολογικής μισαλλοδοξίας και κοινωνικής τρομοκρατίας, με επίσημα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Ο Σαμαράς αναλαμβάνει σήμερα να εξασφαλίσει πολιτειακή και νομική ανοχή στην εγκληματική πολιτική δράση των ναζιστικών καθαρμάτων. 
Γνωρίζει ότι το εκλογικό του ακροατήριο έχει συμπλεγματικά χαρακτηριστικά πολιτειακού αναλφαβητισμού, γνωστικής ένδειας, ηθικής έκπτωσης και διανοητικής ανεπάρκειας.
 Ξέρει, επίσης, ότι τα μέλη αυτού του εκλογικού ακροατηρίου βλέπουν στην εικόνα κάθε πιθηκίζοντος εγκληματικού πολιτικού στελέχους της ''χρυσής αυγής'' έναν πολιτικό και κοινωνικό ήρωα!  
Επιλέγει, συνεπώς, τη νομική και πολιτειακή ασυλία των εγκλημάτων τους, επειδή τους αξιολογεί ως μακροπρόθεσμους σταθερούς πολιτικούς του συμμάχους.
Όσο η ρατσιστική βία και το ξενοφοβικό έγκλημα δεν αποτελούν αυτοτελώς διωκόμενα κακουργήματα, η εγκληματική ομάδα κρούσης της "χρυσής αυγής'' θα προπαρασκευάζει και θα δοκιμάζει την κοινωνική βία της, σε κάθε ανίσχυρο και αβοήθητο μετανάστη, μέχρι την ιστορική στιγμή, κατά την οποία η μνημονιακή ''νέα δημοκρατία'' θα την καλέσει να εφαρμόσει την τέχνη της κοινωνικής βίας και του τρομοκρατικού πολιτικού σκότους στους ιδεολογικούς της αντιπάλους και στα κινήματα των πολιτών της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης.

Στην πραγματικότητα, η επιλογή του Σαμαρά, να επιφυλάξει ποινική ασυλία στην εγκληματική ρατσιστική και ξενοφοβική δράση του ναζιστικού πολιτικού στρατού της ''χρυσής αυγής'', αποκαλύπτει στη δημοκρατική κοινωνία τους μέγιστους πολιτειακούς κινδύνους που την απειλούν και φωτογραφίζει έναν προς έναν τους σκοτεινούς πολιτικούς και κοινωνικούς εχθρούς της.

Είναι βέβαιο, πως αν στις επόμενες εθνικές εκλογές η ''νέα δημοκρατία'' αναδειχθεί πρώτο κόμμα, ο κυβερνητικός της σύμμαχος δεν θα είναι ούτε τα απομεινάρια του βενιζελικού ''πασόκ'' της ιστορικής έκπτωσης και της παρακμιακής διαφθοράς, ούτε η ''δημάρ'' της ιδεολογικής προδοσίας και του πολιτικού διασυρμού της αριστεράς.
Η ''χρυσή αυγή'' θα είναι ο επίσημος κυβερνητικός εταίρος της ''νέας δημοκρατίας'', στον οποίο θα αναθέσει την κατάλυση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και την βίαιη και εγκληματική υποδούλωση κάθε ελεύθερου πολίτη, κάθε αδέσμευτου πολιτικού και κοινωνικού κινήματος, που αρνείται τη μνημονιακή υποδούλωση.

Βασικοί πνευματικοί τους σύμμαχοι, στην απόπειρα κοινοβουλευτικής κατάλυσης και εξανδραποδισμού των δημοκρατικών θεσμών, από τη ναζιστική οικονομική βία και την εγκληματική επιβολή των εκπροσώπων της στην κοινωνία, θα είναι οι φονταμενταλιστές νεοχριστιανοί, που συγκροτούν ήδη σήμερα παραθρησκευτικές οργανώσεις, οι οποίες μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλουν στα μέλη τους, χωρίς προσχήματα, τον πνευματικό σκοταδισμό και την κοινωνική  μισαλλοδοξία, ως λατρευτική διαδικασία και δήλωση απόλυτης πίστης.
Το δόγμα της καταθλιπτικής υποτέλειας, της οικονομικής ανέχειας και της πολιτειακής δουλείας, ως εκτέλεση εξαγνιστικού εθνικού χρέους,  θα αποτελεί τον κυρίαρχο ιδεολογικό στόχο των δυνάμεων της μνημονιακής βαρβαρότητας, της ναζιστικής βίας και του πνευματικού σκοταδισμού.
Το παρανοϊκό μισαλλόδοξο κήρυγμα του Αμβρόσιου και η γραφική πολιτική δράση των παραθρησκευτικών, που συγκροτούν τη στοά της ''κοινωνίας'', θα καθορίζει τα ιδεολογικά στοιχεία της πληροφόρησης, της κοινωνικής και πολιτικής δράσης και θα καθυποτάσσει, με το πέπλο του απόλυτου σκότους, τη διάδοση των ελεύθερων στοχασμών και την πολιτιστική δημιουργία.

Οι ιστορικές στιγμές του παρόντος χρόνου είναι εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της δημοκρατίας και την ελευθερία της κοινωνίας.
Η πολιτική αμεριμνησία, ο κομματικός τακτικισμός, η οργανωσιακή εσωστρέφεια, η έλλειψη ιδεολογικής και επικοινωνιακής σοβαρότητας, οι προγραμματικές αντιφάσεις και η αδυναμία σφριγηλής, επαρκούς, αποτελεσματικής και ομοιογενούς εκπροσώπησης των συμφερόντων της δημοκρατικής κοινωνίας προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στο διαμορφούμενο μαύρο τόξο της ναζιστικής μνημονιακής δεξιάς.

Όποιος δεν μπορεί να φτάσει σύντομα στην πολιτική του ενηλικίωση και παλινωδεί, μεταξύ των συνιστωσών της πολιτικής ανεπάρκειας και της ιδεολογικής ασημαντότητας, οφείλει να αποσυρθεί και να σιωπήσει.

Μόνον όσοι είναι έτοιμοι να ασκήσουν την απόλυτη, έλλογη και  γνωστική βία των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της συνταγματικής νομιμότητας, οφείλουν να παραμείνουν και να διεξάγουν τον πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα, ενάντια στις δυνάμεις της εγκληματικής βίας, της πολιτειακής υποδούλωσης και της πνευματικής έκπτωσης, μέχρι την απόλυτη, ανελέητη και οριστική συντριβή τους. 


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος 

Η απελευθέρωση της Κίνας!

Το Πεκίνο είναι και πάλι ελεύθερο!
Οι κούληδες ανασαίνουν ανακουφισμένοι!
Η κινεζική κυβέρνηση, με απόφαση του Κ.Κ.Κ. μοιράζει δωρεάν ρύζι και όπιο.
Ρύζι για να χορτάσουν την πείνα τους οι κινέζοι δουλοπάροικοι και όπιο για να ξεχάσουν γρήγορα τα οδυνηρά βάσανα που έπληξαν τη χώρα τους, ως φονικός μουσώνας.
Δεν διαμαρτύρονται πια για τα μεροκάματα της εξαθλίωσης και τις αμοιβές της δουλείας.
Τώρα ξέρουν ότι στην άλλη άκρη της γης οι νέοι μνημονιακοί δουλοπάροικοι έχουν πολύ πιο βαριά μοίρα από εκείνους.
Η ελληνική πολιτική και επιχειρηματική φατρία ηλιθίων, ανάξιων δωσίλογων και υποτακτικών, που μόλυνε τη χώρα τους, για πέντε ολόκληρες μέρες, επέστρεψε στην καταστροφική της βάση.
Είναι πια βέβαιοι ότι οι δικοί τους δυνάστες, οι εγκληματικοί πολιτικοί δεσμώτες της δικής τους ελευθερίας, τουλάχιστον, δεν τους εμπαίζουν. 
Ομολογούν, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ότι η δική τους πείνα, η οδυνηρή τους ταπείνωση, η δική τους σκλαβιά έχει εθνικό σκοπό : την αύξηση του εθνικού προϊόντος της Κίνας, τη μεγιστοποίηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της και τη στρατηγική διεύρυνση της παγκόσμιας οικονομικής της επιρροής.
Αισθάνονται πλέον δικαιωμένοι. Είχαν την τύχη να γνωρίσουν τους εκπροσώπους μιας περίεργης πολιτικής και οικονομικής  φατρίας, από τον ευρωπαϊκό νότο, που φορούσε γερμανικές αλυσίδες, με εμφανή σημάδια σβάστικας και τα μέλη της ενεργούσαν ως εγκληματική ομάδα προστασίας κάθε λογής άνομου οικονομικού συμφέροντος και εκποίησης όποιου δημόσιου πλούτου είχε απομείνει στην Ελλάδα που ρήμαξαν, λεηλάτησαν, υποδούλωσαν, διέσυραν, παρέδωσαν και ταπείνωσαν.
Το Πεκίνο μπορεί πια να διεκτραγωδεί την κακή μοίρα του λαού του, απαλλαγμένο από το πέπλο της αισιόδοξης βλακείας και της απόλυτης ηθικής και πολιτικής αναξιότητας, που έσερνε στο πέρασμά της η πολιτική και οικονομική ομάδα των ελλήνων της παρακμής, του διασυρμού και της έκπτωσης.
Αναρωτιούνται, πως είναι δυνατόν ένας λαός να αντέχει και να υπομένει τόση πολιτική ανοησία, τόση εγκληματική διαφθορά, τόση μειοδοτική δουλοπρέπεια;
Πως είναι δυνατόν, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, της πιο ατιμωτικής αναξιότητας, να συγκεντρώνονται στα πρόσωπα μιας ολιγομελούς κυβερνητικής αποστολής;
Έχουν πλέον πειστεί. Η ανέχεια, η καταθλιπτική μιζέρια και η κοινωνική δουλοποίησή τους έχει το προνόμιο να μην αισιοδοξεί!
Επειδή γνωρίζει και τη βαυνασότητα και τη βαρβαρότητά της και την επιλέγει ως εθνική στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης και παγκόσμιας κυριαρχίας.
Αντίθετα, η ''αισιόδοξη'' πολιτική φατρία των ελλήνων δουλεμπόρων παραδίδει τη χώρα της στο νέο οικονομικό γερμανικό ναζισμό και τους εγκληματικούς χρηματοπιστωτικούς οίκους, που τον συγκροτούν,  με σκοπό  την εκτέλεση μειοδοτικού σχεδίου οικονομικής εσχάτης προδοσίας, που επιδιώκει, χωρίς προσχήματα, τον πολιτειακό αφανισμό της Ελλάδας και τη γενοκτονία των Ελλήνων.  
Η δική τους σκλαβιά είναι προτιμότερη.



Υ.Γ. Ποιός υπό διορισμό καθηγητής περιφερειακού Πανεπιστημίου ενεργεί ως κομματικός εγκάθετος της μνημονιακής Δεξιάς,  κακοποιεί την ακαδημαϊκή δεοντολογία και το δίκαιο, δημόσιο και διεθνές, διδάσκοντας την πολιτική εμπάθεια και τον ιδεολογικό σκοταδισμό;


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος   

Ένας δωσίλογος στο δρόμο του μεταξιού.

Λιμάνι της Σαγκάης, ξημερώματα.
Το σκοτάδι δίνει αργά τη θέση του στη βαριά ομίχλη και τη μούχλα της ρύπανσης, που διαφεντεύει την κινεζική μεγαλούπολη.
Μια αντιπροσωπεία ελλήνων δουλεμπόρων ξεμπαρκάρει με νευρικότητα.
Προπορεύεται ένα ξερακιανός τύπος, με γυαλιά και χαρακτηριστικό βήμα αστάθειας και αμηχανίας.
Τον ακολουθεί ένα τσούρμο από σκοτεινά πρόσωπα, που κρατούν φακέλους συμβολαίων και συμφωνητικών.
Ο ξερακιανός σκοντάφτει στην πρώτη κολόνα που συναντά.
Το κεφάλι του τραντάζεται από τη σύγκρουση και αναφωνεί :
"Πού είσαι, αδελφέ Φαήλο, ν' ακουμπήσω!"
Οι κινέζοι περαστικοί τον περνάνε για τυφλό ζητιάνο και του πετάνε μεγαλόψυχα σπόρους μουχλιασμένου ρυζιού και κομμάτια ψαριού σε αποσύνθεση.
Ο ξερακιανός τα αρπάζει από το έδαφος και αναφωνεί : 
"Έτσι θα κάνουμε νέες επενδύσεις στη χώρα! Μ' αυτό τον τρόπο, θα προσελκύσουμε ξένα κεφάλαια και θα μειώσουμε την ανεργία!"
Η ακολουθία του τον παρακολουθεί εκστασιασμένη.
Ο πιο κοντινός γραμματικός ανοίγει με βιασύνη το μπλοκάκι του και καταγράφει με λεπτομέρειες την πρώτη μεγάλη επιτυχία του ταξιδιού.
Έχουν όμως ήδη αργήσει. 
Οι κινέζοι ιδιοκτήτες του σκλαβοπάζαρου είναι βιαστικοί και αδίστακτοι. Περιμένουν να κλείσουν τις πιο επικερδείς συμφωνίες.
Στην άλλη γωνιά του κόσμου δέκα εκατομμύρια άνθρωποι θα γίνουν σύντομα δούλοι τους.
 Έχουν έτοιμα τα χαρτιά και τις συμβολικές αλυσίδες.
 Μετά από μια σύντομη διαδρομή, μέσα στην απόλυτη καταχνιά, στο ομιχλώδες τοπίο, που μυρίζει σκλαβιά, μιζέρια, μούχλα, βία και κατάθλιψη, ο ξερακιανός φτάνει στον προορισμό του. 
Οι ακόλουθοί του ανοίγουν τους φακέλους των συμβολαίων, πάνω στο ξύλινο λιγδιασμένο τραπέζι των εμπόρων της ανθρώπινης ελευθερίας. 
"Σας προσφέρω δέκα εκατομμύρια σκλάβους", λέει ο ξερακιανός. "Θα σας δουλεύουν μέρα-νύχτα, για ένα ξεροκόμματο, η γη τους, τα υπάρχοντά τους και οι ελπίδες τους θα γίνουν τα κέρδη σας. Αρκεί να με βοηθήσετε να διατηρηθώ στην ηγεσία του εθνικού μου σκλαβοπάζαρου. Σας υπόσχομαι τη Νέα Κίνα του νότου, με τους σύγχρονους σκλάβους του νότου, που θα αυξάνουν τα κέρδη σας και θα μεγαλώνουν τη δύναμή σας".

Οι κινέζοι δουλέμποροι τον κοιτάζουν με οίκτο και απέχθεια και του απαντούν: 
"Πως, εσύ, ο πιο γνωστός και πιστός πολιτικός σκλάβος της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, ονομάζεις σκλάβους εκείνους που ποτέ δεν μπόρεσες να εξουσιάσεις και  καθημερινά σε φτύνουν για την προδοσία, τη συνωμοσία  και τη διαφθορά σου;
Για να πουλήσεις ανθρώπους, πρέπει πρώτα να γίνεις εξουσιαστής και ιδιοκτήτης τους. Εσύ και η παρέα σου είστε οι ίδιοι σκλάβοι και μάλιστα διωγμένοι από την ίδια τους την πατρίδα. Αφού όμως ήρθατε μέχρις εδώ, ας μην πάει το μεγάλο σας ταξίδι χαμένο και άσκοπο."

Χωρίς καθυστέρηση, οι κινέζοι δουλέμποροι φορούν αλυσίδες στον ξερακιανό και την ακολουθία του, και κλωτσώντας τους φωνάζουν: 
"Και εδώ, στην άλλη άκρη του κόσμου, ξέρουμε καλά πως στην Ελλάδα οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν ελεύθεροι. Σκλάβοι γίνονται μόνο οι προδότες και οι δωσίλογοι, που επιχειρούν να καταλύσουν την ελευθερία τους και να προσβάλλουν τις αρχέγονες αξίες της δημοκρατίας τους. Πρώτα θα δουλέψετε στις κινεζικές μίνες και μετά θα συναντήσετε τον ατιμωτικό θάνατο που σας αξίζει. Γιοί σκλάβων, γόνοι δωσίλογων, απόγονοι κουκουλοφόρων, εκτελεστές της βούλησης των ειδεχθέστερων οικονομικών εγκληματιών του κόσμου. Τα βρωμερά σαρκία σας μολύνουν κάθε γη που πατάτε και τα πτώματά σας θα διαφθείρουν ακόμη και τα σκουλήκια που θα συναντήσετε. Είστε ανάξιοι, ακόμα και για τις αλυσίδες μας."

Ο ξερακιανός ξύπνησε κάθιδρος, με τους σπασμούς να τον κατακλύζουν.
 Ήταν μόνο ένα κακό όνειρο, ένας οδυνηρός εφιάλτης ή το άμεσο πολιτικό του μέλλον;
 Όταν τα δύο αυτά ταυτιστούν, η Ελλάδα θα γίνει και πάλι ελεύθερη χώρα.
Ο δήμιος της ιστορίας γυαλίζει τη ρομφαία του.


Υ.Γ. Ζητείται περίλαμπρος πανεπιστημιακός καθηγητής, περιφερειακού πανεπιστημίου, ακόμη υπό διορισμό, για να αναλάβει το γνωστικό αντικείμενο του κατοχικού δικαίου, υπό την προϋπόθεση ότι είναι ήδη μέλος ή υποστηρίζει νομικά την 'ομάδα αλήθειας' του κόμματος της φασίζουσας κυβερνητικής δεξιάς.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η κυβέρνηση της συνταγματικής εκτροπής και η Ο.Λ.Μ.Ε. της εκπαιδευτικής αναξιότητας.

Η εξελισσόμενη σύγκρουση, μεταξύ της σαμαρικής συγκυβέρνησης των μνημονιακών μειοδοτών και της παρηκμασμένης επαγγελματικής συντεχνίας των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης, καταδεικνύει, με τρόπο απόλυτο και εμφατικό, την βαθύτατη πολιτισμική κρίση της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας και αποκαλύπτει τις αιτίες και τους αυτουργούς της πολιτειακής έκπτωσης της χώρας.

Η ανάληψη κανονιστικών πρωτοβουλιών από τον υπουργό παιδείας, λίγο πριν την έναρξη των προγραμματισμένων πανελλαδικών εξετάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, φανερώνει την ιδιοτελή κυβερνητική πρόθεση να διαμορφώσει επαχθείς τετελεσμένες και αναπόδραστες καταστάσεις στο εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών και να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς εκπαιδευτικής διοίκησης, που θα αξιολογεί τη δημόσια παιδεία και τους λειτουργούς της, ως περιττούς δαπανηρούς αριθμούς, που παρακωλύουν την ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή, όπως την επιτάσσει η θεσμική συμμορία της τρόϊκας των δανειστών.

Ο δραματικός περιορισμός των δημοσίων δαπανών για την παιδεία, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό σε ποσοστό του Α.Ε.Π., προσδιορίζει τα αξιακά χαρακτηριστικά και τους πολιτικούς στόχους της τρικομματικής σύμπραξης των δωσίλογων.
Όσο περισσότερο και ταχύτερα αποξενωθούν οι Έλληνες πολίτες από το αγαθό της εκπαίδευσης και της παιδείας, τόσο ευχερέστερος και χωρίς αντίσταση θα καταστεί ο εξανδραποδισμός της κοινωνικής και οικονομικής τους αξιοπρέπειας και η κατάλυση της πολιτειακής τους ελευθερίας.

Η γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα του σαμαρικού πολιτικού αίσχους στοχεύει στην ενεργοποίηση των ανακλαστικών του κοινωνικού αυτοματισμού, επιδιώκοντας να φέρει αντιμέτωπους τους εκπαιδευτικούς με τους μαθητές και τις οικογένειές τους.

Η συνδικαλιστική ηγεσία της Ο.Λ.Μ.Ε., δέσμια των καταθλιπτικών κομματικών και πελατειακών της καταβολών, επιλέγει την κοινωνική όξυνση της αντιπαράθεσής της με το υπουργείο παιδείας, εφαρμόζοντας απαξιωμένες συντεχνιακές πρακτικές διεξαγωγής επαγγελματικών αγώνων.
Αν και θα ανέμενε ο κοινωνικός παρατηρητής, η ηγεσία της Ο.Λ.Μ.Ε., αλλά και το ίδιο το σώμα των εκπαιδευτικών, να επιδείξουν την οξυδέρκεια και τη σύνεση, που επιβάλλει η ιδιότητα του δασκάλου και του παραγωγού του εκπαιδευτικού αγαθού, αντιμετωπίζουν την κανονιστική βαρβαρότητα του υπουργού παιδείας, με βίαιη παρόρμηση και αφελή διάθεση αδιέξοδης σύγκρουσης.

Όφειλαν να γνωρίζουν ότι οι εκπαιδευτικοί, ως θεματοφύλακες του δημόσιου αγαθού της παιδείας και της εκπαίδευσης, δεν το αξιοποιούν εκβιαστικά για την επίτευξη ακόμη και θεμιτών επαγγελματικών στόχων, αλλά αντίθετα, το προασπίζουν, το θωρακίζουν, το σφυρηλατούν και το προβάλλουν.

Το σώμα των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης όφειλε, κατά την τρέχουσα κρίσιμη για τους μαθητές περίοδο, να γνωστοποιήσει στην ελληνική κοινωνία, με κάθε πρόσφορο επικοινωνιακό μέσο, ότι η σαμαρική κυβέρνηση των ανιστόρητων μειοδοτών καταλύει τον δημόσιο εκπαιδευτικό ιστό της χώρας, στερεί προσχεδιασμένα και ενσυνείδητα τους μαθητές από τους δασκάλους τους και μετατρέπει τους υπηρετούντες στη δημόσια εκπαίδευση καθηγητές σε μία απαθλιωμένη τάξη πνευματικών και επιστημονικών δουλοπάροικων, ώστε να αποτελέσουν τη νέα οδυνηρή ψηφίδα στο εργασιακό μωσαϊκό της μνημονιακής βαρβαρότητας.

Παράλληλα, όφειλαν να στηρίξουν τους μαθητές στην απέλπιδα εκπαιδευτική απόπειρά τους να εξασφαλίσουν δημιουργικό επιστημονικό μέλλον, και αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εξεταστικής διαδικασίας, να κηρύξουν ολομέτωπο ανένδοτο πολιτειακό και κοινωνικό αγώνα, για την  ανατροπή των πολιτικών δεσμωτών της δημοκρατικής κοινωνίας.

Ακόμη και αν επέλεγαν να απέχουν από τη βαθμολόγηση των γραπτών των πανελλαδικών εξετάσεων ή να μην επιστρέψουν στις τάξεις των σχολείων, μέχρι την οριστική πτώση  της δωσιλογικής κυβερνητικής σύμπραξης, κανένας κοινωνικός αυτοματισμός δεν θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί και κανενός τύπου κυβερνητική προπαγάνδα δεν θα ήταν σε θέση να συκοφαντήσει τους επαγγελματικούς τους αγώνες.

Αντίθετα, η σημερινή προκλητική στάση της ηγεσίας της Ο.Λ.Μ.Ε., και όσων την υποστηρίζουν, εξαγνίζει τη συνταγματική εκτροπή της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία προβαίνει σε κανονιστικές επιλογές πολιτικής κινητοποίησης εργαζομένων, με μεταξικό ζήλο, απριλιανή προθυμία και σαφή πολιτική πρόθεση να επιβάλλει, με εξωθεσμικά μέσα ειδεχθούς πολιτικού αυταρχισμού, την προληπτική πολιτική καταστολή των κοινωνικών αγώνων.

Συνιστά δραματικό γεγονός, ότι η επαγγελματική τάξη των εκπαιδευτικών δεν έχει την διανοητική, την αισθητική, αλλά και τη στρατηγική επάρκεια να αντιληφθεί ότι οι συντεχνιακοί αγώνες έχουν απαξιωθεί από την ίδια την ιστορική διαδρομή και έχουν δώσει τη θέση τους στη δράση των πολιτικών κινημάτων της κοινωνικής ελευθεροφροσύνης και της πολιτειακής αξιοπρέπειας.

Η νέα αυτή μορφή πολιτικής και κοινωνικής δράσης προϋποθέτει την ανάπτυξη ευρύτατων κοινωνικών συμμαχιών, χωρίς κομματικές κηδεμονεύσεις και συντεχνιακά χαρακτηριστικά, που αξιολογούν, με ορθολογισμό, πολιτειακή ακεραιότητα και κοινωνική ευθυκρισία, τα εκάστοτε διακυβευόμενα αγαθά και γνωρίζουν να προασπίζουν και τον ίδιο τον σκληρό πυρήνα των δημοσίων αγαθών που υπηρετούν, αλλά και την οικονομική αξιοπρέπεια της επαγγελματικής τους λειτουργίας, χωρίς να παρέχουν πολιτικό και κοινωνικό άλλοθι βαριάς συνταγματικής εκτροπής, στο μνημονιακό κυβερνητικό μόρφωμα, που θέτει σε αμφισβήτηση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και δοκιμάζει τις κοινωνικές αντοχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Το οικουμενικό μήνυμα της Ανάστασης και οι νεοχριστιανοί φονταμενταλιστές.

Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού ανέδειξε, με περίλαμπρο μεγαλείο, τη δύναμη του οικουμενικού φωτός, τη συντριβή του σκότους, την έγερση της ελευθερίας, την ανάκρουση της αιώνιας αλήθειας και την παντοτινή ήττα των πνευματικών δυνάμεων της ηθικής και διανοητικής παρακμής και των εκπροσώπων κάθε φαύλης και διεφθαρμένης κοσμικής και πνευματικής εξουσίας.
Η οικουμενικότητα της επιρροής του ξεπερνά το στενό κύκλο των χριστιανών του κόσμου και αναδεικνύεται ως αιώνιος και ανυπέρβλητος φάρος έμπνευσης και πνευματικού οράματος της αλήθειας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του συνέβαλαν, με τρόπο καθοριστικό, στη διαμόρφωση και σφυρηλάτηση των αξιακών στοιχείων, νομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών, που συγκρότησαν την έννοια της αξίας του Ανθρώπου.
Του Ανθρώπου, που αρνείται την υποταγή στις κοσμικές και πνευματικές δυνάμεις του σκότους, του Ανθρώπου, που συνδέει την έννοια της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, με το υπερκοσμικό φως της ύπαρξης, του Ανθρώπου, που παλεύει γενναία με τον πνευματικό θάνατο και αντιμετωπίζει την απώλεια του ανθρώπινου υποκειμένου, ως φυσική διαδικασία της αέναης πορείας προς την αιώνια Ανάσταση.

Η οικουμενικότητα του αναστάσιμου μηνύματος, που φωτίζει τη διάνοια και την ψυχή κάθε ανθρώπινου όντος, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία και την εθνικότητά του, καθορίζει, με τρόπο αναλλοίωτο και απαρασάλευτο, τη συγκρότηση των δυνάμεων της πνευματικής, κοινωνικής και ηθικής ελευθερίας και προσδιορίζει τις αξίες και τους στόχους του, κατά την αντιπαράθεσή του, με τους εκπροσώπους του κοσμικού ολοκληρωτισμού, της πνευματικής υποτέλειας, του ψεύδους, της μισαλλοδοξίας και της διανοητικής και ηθικής ευτέλειας.

Οι μεγαλύτεροι πολέμιοι του οικουμενικού μηνύματος της Ανάστασης, ως ανακρούσματος διανοητικής και ηθικής έγερσης και σαλπίσματος της συντριβής των δυνάμεων του κοσμικού και πνευματικού σκότους, πρέπει να αναζητηθούν στους κόλπους των φονταμενταλιστικών νεοχριστιανικών οργανώσεων, που αποτελούν την αποτρόπαια πνευματική, πολιτική και κοινωνική συνέχεια των παραθρησκευτικών δράσεων της ''ΖΩΗΣ'' και του ''ΣΩΤΗΡΑ'' και των συναφών παραφυάδων τους.
Τα αξιακά χαρακτηριστικά τους είναι ακριβώς τα ίδια, που συναντά ο πολιτικός επιστήμονας και ο κοινωνικός άνθρωπος στις βίαιες και αιματηρές παρυφές του μουσουλμανικού κόσμου και αποτελούν ισοδύναμο κίνδυνο για τη δημοκρατική κοινωνία.

Κατά τον παρόντα χρόνο, η νέα φονταμενταλιστική τάξη των νεοχριστανών, που παραβιάζει, χωρίς συνέπειες, τον καταστατικό χάρτη της ελλαδικής εκκλησίας και αντιστρατεύεται τις αξιακές βάσεις της δημοκρατίας και της ελευθερίας των πολιτών, έχει συγκροτηθεί ως πολιτικό κόμμα και ασκεί κοινωνική δράση, που παράγει πνευματική υποτέλεια, διανοητική και ηθική απαξία, επιδιώκοντας την αλλοίωση των θεσμικών χαρακτηριστικών της δημοκρατικής κοινωνίας και την υποκατάστασή τους από τη ΣΤΟΑ του θρησκευτικού φανατισμού, του κοινωνικού μίσους και της διαστροφικής μισαλλοδοξίας.
Τα μέλη αυτής της ιδιότυπης φονταμενταλιστικής χριστιανικής φατρίας ενεργούν ως υποχείρια και υποκινούμενα ηγέτη παραβατικής αίρεσης, που δεν προσβάλλει μόνο την ουσία του θρησκευτικού δόγματος, αλλά αποσκοπεί να στελεχώσει τις δομές του κράτους, με άβουλα υποκείμενα πρόδηλης ανελευθερίας, διανοητικής έκπτωσης και πολιτειακού αναλφαβητισμού.
Η περίπτωση του γραφικού πολιτικού-θρησκευτικού κομματιδίου,  που συμπυκνώνει σε κοινωνικό επίπεδο τον σκοταδισμό, τη μισαλλοδοξία και την πνευματική φαυλότητα της νεοχριστιανικής οργάνωσης,  η οποία υποθάλπεται από γνωστή και μη εξαιρετέα ''ενοριακή κοινότητα'', αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της συντεταγμένης βεβήλωσης του οικουμενικού μηνύματος της Ανάστασης, από μια διαστροφική, μισαλλόδοξη ομάδα σκοταδιστών νεοχριστιανών, που κηρύττουν την κοινωνική ταπείνωση, το ''αγαθό'' της διανοητικής και γνωστικής ανεπάρκειας και το ''μεγαλείο'' της κοσμικής και πνευματικής υποταγής.  
Τα μέλη της αποτελούν την πνευματική δύναμη κρούσης των δυνάμεων του σκότους και επιβουλεύονται, με την παραγωγή ατομικής και συλλογικής πολιτειακής απαξίας, τα αγαθά της ελευθερίας, της ηθικής και διανοητικής εγρήγορσης και της αντίστασης στις δυνάμεις, που σήμερα επιδιώκουν την ατομική και συλλογική υποταγή, με απώτερο στόχο την κατάλυση της δημοκρατίας.
Το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και η θρησκευτική του έκφραση αποτελούν το χρυσό σκοτάδι της ελληνικής εκκλησιαστικής μνημονιακής πραγματικότητας και επιβάλλουν την εντεινόμενη ατομική και συλλογική μας επαγρύπνηση.
Η επαγρύπνηση αυτή καθίσταται απολύτως ενεργή, όταν η κοινωνική παρατήρηση και η επιστήμη της πολιτικής ανάλυσης διαπιστώνει ότι μέλη της εν λόγω παραθρησκευτικής-παραπολιτικής οργάνωσης, που κατέρχονται ως υποψήφιοι βουλευτές, υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση, προάγοντας τον πολιτειακό σκοταδισμό και την άρνηση της ίδιας της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών.
Στην πραγματικότητα, επιδιώκουν να επιβάλλουν ως δημόσιο αγαθό την πολιτειακή κατάθλιψη του πνευματικού, κοινωνικού και οικονομικού θανάτου και σφετερίζονται τα οδυνηρά πάθη του Θείου Μαρτυρίου, τα οποία επιφυλάσσουν, ως μόνιμη κατάσταση, σε κάθε πολίτη και ελεύθερο άνθρωπο, απαγορεύοντας σε αυτόν την προσδοκία της Ανάστασης.
Συμβολίζουν τον πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό ΆΔΗ και αποτελούν τους πραιτωριανούς επιβολής της ατομικής και συλλογικής υποταγής και της κοινωνικής εξαθλίωσης, κηρύττοντας τον θρησκευτικό και πολιτικό μύθο της  θεόσταλτης τιμωρίας, για τις ατομικές και συλλογικές αμαρτίες, που στην πραγματικότητα οι ίδιοι και οι εκπρόσωποί τους διέπραξαν.
Είναι οι σύγχρονοι απεχθείς επίγονοι του μηχανορράφου διεφθαρμένου Φαρισαίου και πρόθυμοι σύμμαχοι και οικονομικοί εταίροι της νέας έκδοσης του Τελώνη, που ποτέ δεν μετάνοιωσε για την κοινωνική καταστροφή της βαρβαρότητας και της αθλιότητάς του.
Είναι οι άγγελοι του απόλυτου πνευματικού κακού, που σκλαβώνει τη διάνοια και υποτάσσει την ηθική στις πολιτικές αναγκαιότητες της θρησκευτικής αίρεσης.

Ας πληροφορηθούν, ότι γνωρίζουμε τους τρόπους που ενεργούν, τα ευτελή κοινωνικά και πνευματικά μέσα που μετέρχονται, αλλά και τους τρομακτικούς, για τα συλλογικά αγαθά της δημοκρατικής κοινωνίας, πολιτικούς και ''θρησκευτικούς''  στόχους τους.
Η απάντησή μας θα αντλήσει δύναμη από την οικουμενική λαμπρότητα του Αναστάσιμου Φωτός και θα συντρίψει κάθε ατομική και συλλογική επιβουλή τους.


  Θάνος Παναγιωτόπουλος
 Noμικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος