Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και η υπαλληλική συντεχνία του καταργούν τον κοινωνικό έλεγχο των φαινομένων κακοδιοίκησης και διαφθοράς της δημόσιας διοίκησης.


Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, ακόμα και στην προϊούσα κορύφωση της πολιτειακής της έκπτωσης, συγκροτεί και διαφυλάττει σε όλες τις αστικές δημοκρατίες, που μετέχουν του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των θεμελιωδών αξιών του παγκόσμιου νομικού πολιτισμού, τη λειτουργία διοικητικών θεσμών που αναθέτουν στους πολίτες και την πολιτική τους κοινωνία την άσκηση ατομικού και κοινωνικού ελέγχου στις πράξεις και παραλείψεις της δημόσιας διοίκησης, κατά την εκτέλεση των δημόσιων πολιτικών της γενικής κυβέρνησης.

Στην Ελλάδα των μνημονίων, όμως, στην εποχή κατά την οποία η κοινοβουλευτική εκτροπή υποκαθιστά, με κοινωνική βαναυσότητα, τα τυπικά χαρακτηριστικά της κατάλυσης των συνταγματικών θεσμών, η νεοφασίζουσα δωσιλογική συγκυβέρνηση των Σαμαρά και Βενιζέλου αναζητά πρόσφορους νομοθετικούς τρόπους κατάργησης θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, με σκοπό να καταστήσουν παντελώς ανεξέλεγκτη και κοινωνικά ανέπαφη τη φαυλότητα των διοικητικών λειτουργιών που εκτελεί η εγκληματική διακυβέρνησή τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής ακριβώς της απόπειρας ουσιαστικής κατάργησης των διοικητικών διαδικασιών άσκησης του θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος της αναφοράς των πολιτών στις αρχές και της υποβολής αιτήσεων παροχής διοικητικών πληροφοριών και διεκπεραίωσης διοικητικών υποθέσεων εντός επιτακτικών προθεσμιών, η παραβίαση των οποίων καταλογίζεται στα υπαίτια διοικητικά όργανα με πρωτοβουλία των εκάστοτε θιγομένων πολιτών, αποτελεί η επιδιωκόμενη νομοθετική κατάργηση της Επιτροπής Διοικητικής Αποζημίωσης των πολιτών, για τις πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων διοικητικών οργάνων, που παραβιάζουν το άρθρο 10 του Συντάγματος και τους εκτελεστικούς του νόμους.

Κατά την περίοδο της μνημονιακής βαρβαρότητας, η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με την ένοχη ενθάρρυνση της τοπικής υπαλληλικής συντεχνίας, επιχειρούν να καταργήσουν τη διοικητική διαδικασία άσκησης κοινωνικού ελέγχου και επιβολής οικονομικών και διοικητικών κυρώσεων στις υπηρεσίες του κράτους, που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους νόμους και προκαλούν ηθική βλάβη, αλλά και θετική και αποθετική ζημία στους πολίτες και τις ομάδες πολιτών, με τις επίμεμπτες και καταλογιστέες πράξεις και παραλείψεις τους. 

Το επιχειρούμενο εγχείρημα μπορεί να προκαλεί εύλογη κατάπληξη στον μέσο πολίτη, αποτελεί όμως φυσικό επακόλουθο της διοικητικής φαυλότητας, του άκρατου ερασιτεχνισμού, της διεφθαρμένης επαγγελματικής ανεπάρκειας και της πελατειακής διοικητικής νοοτροπίας, που προσδιορίζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μελών της τοπικής υπαλληλικής συντεχνίας, κατά την ιστορική της συνέχεια, για την παρατήρηση του πολιτικού αναλυτή και του διοικητικού επιστήμονα.
Η εν λόγω υπαλληλική συντεχνία, με την ανοχή, υπόθαλψη ή ενεργό σύμπραξη της φαύλης πολιτικής ηγεσίας κατά την ιστορική της ακολουθία, κατόρθωσε να διαμορφώσει αρνητικό διοικητικό πρότυπο δοτής, συνωμοτικής, μηχανορράφου και διεφθαρμένης διοικητικής διαδικασίας και να μεταλλάξει τη λειτουργία της Επιτροπής Αποζημίωσης των πολιτών σε όργανο εξαγνισμού πράξεων και παραλείψεων, διαφθοράς και κακοδιοίκησης και να αποτελέσει την ρυπαρή κολυμπήθρα διοικητικής εξιλέωσης και παροχής άνομης προστασίας στα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, που παραβίασαν το Σύνταγμα και το νόμο και οδήγησαν τους πολίτες στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Συνιστά εξόχως δραματικό γεγονός, για την ιστορική πορεία των δράσεων διοικητικής μεταρρύθμισης, εκσυγχρονισμού, εκδημοκρατισμού και ανανέωσης των μέσων και μεθόδων διοίκησης, ότι αποτέλεσαν και μέχρι σήμερα αποτελούν, μεταξύ των κατάπτυστων υπαλληλικών υποκειμένων, περίλαμπρα μέλη της προαναφερόμενης υπό νομοθετική κατάργηση επιτροπής και απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι δυσφημούν, διασύρουν και εκθέτουν έναντι της κοινωνίας των πολιτών ένα διοικητικό θεσμό, που ιδρύθηκε για να εμπεδώσει και να σφυρηλατήσει τις διοικητικές αρχές της δημοκρατικής νομιμότητας, κατά την άσκηση των διοικητικών λειτουργιών της δημόσιας διοίκησης.

Τα αυθεντικά μέλη της υπαλληλικής συντεχνίας, οι απόκληροι και διαφθορείς του διοικητικού εκσυγχρονισμού και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι επιστημονικά και ηθικά ανιστόρητοι εκπρόσωποι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κατέστησαν τη λειτουργία της Επιτροπής διοικητική διαδικασία δικαιολόγησης και διοικητικής άφεσης παντός αμαρτήματος, διοικητικής διαφθοράς και μηχανορράφου συνωμοσίας, εφευρίσκοντας ακατάληπτες διοικητικές και νομικές τεχνικές ουσιαστικής κατάργησης του επιτακτικού και κυρωτικού περιεχομένου της διάταξης του άρθρου 10 του Συντάγματος, που επιτάσσει, με καταστατική πρωτογενή κυριαρχία, διοικητική κύρωση υπό μορφή οικονομικής αποζημίωσης, για κάθε πολίτη που θίγεται από την υπερήμερη δράση ή τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της δημόσιας διοίκησης.

Είναι απορίας άξιον, πως ένας υπουργός, που αυτοπροσδιορίζεται στον χώρο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, δεν σέβεται και δεν προασπίζει τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα καταστατικά δικαιώματα του πολίτη, ως δημόσιου υποκειμένου, ακόμη και αν τον αναγνωρίζει με τα τεχνικά χαρακτηριστικά της απρόσωπης οικονομικής μονάδας.
Φαίνεται, ότι ο εκτρεπόμενος μνημονιακός πατριωτισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη τον σύρει στην ραγδαία εγκατάλειψη των βασικών καταστατικών οχυρών της ίδιας της ιδεολογίας του.

Οι διοικητικές συνθήκες της μνημονιακής κατοχής, που επιζητούν τη φοβική σιωπή της κοινωνίας, την απόλυτη υποδούλωση των ελεύθερων πολιτών και τη συντριβή των κινημάτων της πολιτικής και της κοινωνικής ελευθεροφροσύνης, ευνοούν την ικανοποίηση των ιστορικών απαιτήσεων της υπαλληλικής συντεχνίας του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, υπό τις ποικίλες θεσμικές ονομασίες του.
Η συγκεκριμένη συντεχνία, κατά την διάρθρωση της πελατειακής, κομματικής και διοικητικής της διαπλοκής, με όλες τις αντίστοιχες υπαλληλικές συντεχνίες του δημόσιου τομέα, αξίωνε, διεκδικούσε και συχνά επέβαλε την κατάργηση ή την ουσιαστική εξουδετέρωση των διοικητικών θεσμών κοινωνικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, με απώτερο στόχο την παροχή ιδιότυπης, ποικιλοτρόπως επιδοτούμενης, συντεχνιακής προστασίας στα επίορκα μέλη της υπαλληλίας, που απολάμβαναν την παραβατική διοικητική και συλλογική  της υποστήριξη.
Πρόκειται για μία πολιτειακά νοσηρή διαδικασία κομματικών ανοχών και διοικητικών-πολιτικών εκδουλεύσεων, η οποία κατέστησε τη δημόσια διοίκηση εκτελεστικό όργανο της κομματικής φαυλότητας και της διοικητικής διαφθοράς και επέβαλε στην κοινωνία των πολιτών μία ιδιότυπη διοικητική δουλεία, η οποία έπληξε τον σκληρό πυρήνα της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, κατά την ιστορική της πορεία.
Η παλαιοκομματική Ελλάδα, οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και οι μνημονιακοί εκσυγχρονιστές, που διασύρουν την έννοια της διοικητικής μεταρρύθμισης, καθιστώντας αυτήν "ανώτερης ποιότητας" δωσιλογική διοικητική δράση, επιχειρούν να διαφυλάξουν τους θύλακες της διοικητικής ανομίας τους και να διανείμουν μεταξύ τους τα μνημονιακά διοικητικά προνόμια, που συνδέονται με την παντελή αποδόμηση της δημοκρατικής διοικητικής λειτουργίας στη δημόσια διοίκηση και την οικονομική ερημοποίηση της κοινωνίας.

Το κίνημα των ελεύθερων πολιτών διαμηνύει στη νέα ιστορική συμμαχία των διοικητικών φορέων της μνημονιακής μεταρρύθμισης και της παλαιοκομματικής φαυλότητας και διαφθοράς, ότι τα συνταγματικά ατομικά δικαιώματα των ελεύθερων πολιτών δεν ανατίθενται, ως προς τη διοικητική διαδικασία της προστασίας τους και της εκτελεστικής άσκησής τους, σε συλλογικά όργανα και επιτροπές ή σε μονομελή διοικητικά όργανα, τα οποία, είτε λειτουργούν ατομικά είτε συνέρχονται συλλογικά, παράγουν την ίδια δημόσια απαξία, αλλά αντιθέτως, ασκούνται, προστατεύονται, σφυρηλατούνται και εμπεδώνονται από τους ίδιους τους ελεύθερους πολίτες, ως ενεργά αξιακά υποκείμενα, αυτής της ίδιας της δημοκρατικής νομιμότητας.

Οι αξίες αυτές της συνταγματικής τάξης προσδιορίζουν το επιτακτικό πολιτειακό χρέος των ελεύθερων πολιτών και επιτάσσουν την πανηγυρική, άμεση διοικητική διαπόμπευση και τον κοινωνικό δικαιοκρατικό κολασμό των φαύλων, των ανεπαρκών, των διεφθαρμένων και των ανάξιων, που διασύρουν, εκμαυλίζουν και εξευτελίζουν τη διοικητική λειτουργία των υπηρεσιών της Ελληνικής Δημοκρατίας. 


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια: