Ο ιδρυτικός νόμος (ν.1388/1985) του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης,τόσο στις διατάξεις του, όσο και στην ιστορικής πολιτειακής σπουδαιότητας εισηγητική του έκθεση, προσδιόρισε την θεσμική αποστολή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης με εξαντλητική νομική, διοικητική και ουσιαστική σαφήνεια. Σκοπός της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης είναι η δημιουργία επαγγελματικών στελεχών, με άρτια γνωστική συγκρότηση, υψηλή επαγγελματική κατάρτιση, ανταγωνιστική προσωπική επάρκεια και άτεγκτη ιδεολογική καθαρότητα, ώστε να οργανώσουν την άσκηση της δημόσιας λειτουργίας με επιστημονική μέθοδο, υψηλό αίσθημα ευθύνης και απόλυτη πολιτική ουδετερότητα. Κυρίαρχος σκοπός του ιδρυτικού νομοθέτη της Ε.Σ.Δ.Δ. ήταν ο εκσυγχρονισμός και κυρίως ο εκδημοκρατισμός των μέσων και μεθόδων διοίκησης, με τη δημιουργία μιάς κρίσιμης μάζας στελεχών υψηλής ποιότητας, που θα αναλάμβανε την διοικητική ηγεσία της χώρας και θα πραγμάτωνε την εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής στη δημόσια διοίκηση. Η νέα διοικητική ηγεσία απαλλαγμένη από τις πολιτικές δουλείες του πελατειακού συστήματος, που καθόρισαν τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά και το αξιακό πρότυπο του παραδοσιακού δημοσίου υπαλλήλου, θα αναγνώριζε τον πολίτη ως υπέρτατο εντολέα της διοικητικής δράσης, ως ανυπέρβλητη πολιτειακή αξία που προσδιορίζει κυριαρχικά τα κριτήρια της κοινωνικής λογοδοσίας της δημόσιας διοίκησης και θα αποτελούσε εγγύηση της αδιατάρακτης πολιτικής και ιδεολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικής και αποδοτικής διοικητικής δράσης.
Τι έπραξαν όμως οι Απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης στην συντριπτική πλειοψηφία τους, κατά την πορεία του διοικητικού και πραγματικού χρόνου που μεσολάβησε από την ίδρυση της Σχολής μέχρι σήμερα;
Προσδιόρισαν τον διακριτό διοικητικό και εν γένει πολιτειακό τους ρόλο, ως θεσμικοί φορείς εκδημοκρατισμού, εκσυγχρονισμού και ανανέωσης των μέσων και μεθόδων διοίκησης, έναντι της άμορφης μάζας της παραδοσιακής δημοσιοϋπαλληλίας και των απαξιωμένων συνδικαλιστικών της οργανώσεων;
Προάσπισαν, σεβόμενοι την επένδυση της ελληνικής κοινωνίας στην ειδική επαγγελματική εκπαίδευσή τους, το νομικό και υπηρεσιακό τους καθεστώς ή έδρασαν ως απαστράπτοντες δουλοπάροικοι του καταρρέοντος διοικητικού συστήματος;
Διαφύλαξαν την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την ποιοτική διαφοροποίηση των ιδρυτικών σκοπών της ΄Ενωσής τους, που ιδρύθηκε με επίπονους επαγγελματικούς, πνευματικούς και νομικούς αγώνες ή συνέπραξαν στην δραματική άλωσή της από τους αργυρώνητους εκπροσώπους των απαθλιωμένων κομματικών οργανισμών της χώρας;
Αντέδρασαν σθεναρά στην όσμωση των φερομένων ως εκπροσώπων τους με θύλακες διοικητικής και ακαδημαϊκής ανομίας ή συνέπραξαν ιδιοτελώς στην απόλυτη υποταγή του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης στα κελεύσματα της συντεχνίας του Υπουργείου Εσωτερκών και των αθλιότερων κομματικών εκπροσώπων της;
Διαφοροποίησαν ποιοτικά με προτάσεις, εισηγήσεις και συντονισμένες διοικητικές παρεμβάσεις το αξιακό πλαίσιο άσκησης της δημόσιας λειτουργίας, αναλάμβανοντας τον ατομικό και συλλογικό κίνδυνο της σύγκρουσης με τα κραταιά συντεχνιακά, κομματικά και ακαδημαϊκά συμφέροντα, που διαιωνίζουν την διοικητική δουλεία και τελικώς την πολιτειακή υποτέλεια του έλληνα πολίτη ή κατάντησαν πειθήνια άνευρα όργανα των φορέων της διοικητικής ανομίας και ανεπάρκειας και του κομματικά χειραγωγούμενου διοικητικού ερασιτεχνισμού;
Η σημερινή εικόνα της δημόσιας διοίκησης παρέχει αμάχητη απάντηση στα προαναφερόμενα ερωτήματα.
Το πλήθος των παροικούντων, ιδίως στο Υπουργείο Εσωτερικών, Αποφοίτων της Ε.Σ.Δ.Δ. αποτελεί πανηγυρική επιβεβαίωση της δραματικής έκπτωσης του θεσμού. Υποταγμένοι διοικητικοί απελεύθεροι, που παριστάνουν τους γραφικούς διοικητικούς ηγήτορες, ποικιλία εξωτικών φυτών και παραδείσιων πτηνών, ευπρεπείς φλώροι και πειθήνιες θεραπαινίδες της διοικητικής παρακμής ανακυκλώνουν τα διοικητικά απορρίμματα της ελληνικής κοινωνίας, διαβιβάζοντας σε άνευρα έγγραφα τις οδίνες και τις προσδοκίες χρηστής διοίκησης του δύσμοιρου έλληνα πολίτη και απολαμβάνουν τις θέσεις ευθύνης, που τους παραχώρησε η κυρίαρχη κομματική τάξη της δημοσιοϋπαλληλίας, ως θνησιγενές αντάλλαγμα του εκσυγχρονιστικού άλλοθι που της παρέχουν για την συγκάλυψη της παρακμιακής της πορείας.
Στην πραγματικότητα, θωπεύουν ξεδιάντροπα τον πολιτικό σταυλίτη του γνωστού κοπρίτη δημοσίου υπαλήλου και ανταλλάσσουν επωφελείς επαγγελματικές εκδουλεύσεις, εμπαίζοντας την κοινωνία των πολιτών.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Δημοσιολόγος
Ιδρυτής και τέως Πρόεδρος της 'Ενωσης Αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης
Τι έπραξαν όμως οι Απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης στην συντριπτική πλειοψηφία τους, κατά την πορεία του διοικητικού και πραγματικού χρόνου που μεσολάβησε από την ίδρυση της Σχολής μέχρι σήμερα;
Προσδιόρισαν τον διακριτό διοικητικό και εν γένει πολιτειακό τους ρόλο, ως θεσμικοί φορείς εκδημοκρατισμού, εκσυγχρονισμού και ανανέωσης των μέσων και μεθόδων διοίκησης, έναντι της άμορφης μάζας της παραδοσιακής δημοσιοϋπαλληλίας και των απαξιωμένων συνδικαλιστικών της οργανώσεων;
Προάσπισαν, σεβόμενοι την επένδυση της ελληνικής κοινωνίας στην ειδική επαγγελματική εκπαίδευσή τους, το νομικό και υπηρεσιακό τους καθεστώς ή έδρασαν ως απαστράπτοντες δουλοπάροικοι του καταρρέοντος διοικητικού συστήματος;
Διαφύλαξαν την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την ποιοτική διαφοροποίηση των ιδρυτικών σκοπών της ΄Ενωσής τους, που ιδρύθηκε με επίπονους επαγγελματικούς, πνευματικούς και νομικούς αγώνες ή συνέπραξαν στην δραματική άλωσή της από τους αργυρώνητους εκπροσώπους των απαθλιωμένων κομματικών οργανισμών της χώρας;
Αντέδρασαν σθεναρά στην όσμωση των φερομένων ως εκπροσώπων τους με θύλακες διοικητικής και ακαδημαϊκής ανομίας ή συνέπραξαν ιδιοτελώς στην απόλυτη υποταγή του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης στα κελεύσματα της συντεχνίας του Υπουργείου Εσωτερκών και των αθλιότερων κομματικών εκπροσώπων της;
Διαφοροποίησαν ποιοτικά με προτάσεις, εισηγήσεις και συντονισμένες διοικητικές παρεμβάσεις το αξιακό πλαίσιο άσκησης της δημόσιας λειτουργίας, αναλάμβανοντας τον ατομικό και συλλογικό κίνδυνο της σύγκρουσης με τα κραταιά συντεχνιακά, κομματικά και ακαδημαϊκά συμφέροντα, που διαιωνίζουν την διοικητική δουλεία και τελικώς την πολιτειακή υποτέλεια του έλληνα πολίτη ή κατάντησαν πειθήνια άνευρα όργανα των φορέων της διοικητικής ανομίας και ανεπάρκειας και του κομματικά χειραγωγούμενου διοικητικού ερασιτεχνισμού;
Η σημερινή εικόνα της δημόσιας διοίκησης παρέχει αμάχητη απάντηση στα προαναφερόμενα ερωτήματα.
Το πλήθος των παροικούντων, ιδίως στο Υπουργείο Εσωτερικών, Αποφοίτων της Ε.Σ.Δ.Δ. αποτελεί πανηγυρική επιβεβαίωση της δραματικής έκπτωσης του θεσμού. Υποταγμένοι διοικητικοί απελεύθεροι, που παριστάνουν τους γραφικούς διοικητικούς ηγήτορες, ποικιλία εξωτικών φυτών και παραδείσιων πτηνών, ευπρεπείς φλώροι και πειθήνιες θεραπαινίδες της διοικητικής παρακμής ανακυκλώνουν τα διοικητικά απορρίμματα της ελληνικής κοινωνίας, διαβιβάζοντας σε άνευρα έγγραφα τις οδίνες και τις προσδοκίες χρηστής διοίκησης του δύσμοιρου έλληνα πολίτη και απολαμβάνουν τις θέσεις ευθύνης, που τους παραχώρησε η κυρίαρχη κομματική τάξη της δημοσιοϋπαλληλίας, ως θνησιγενές αντάλλαγμα του εκσυγχρονιστικού άλλοθι που της παρέχουν για την συγκάλυψη της παρακμιακής της πορείας.
Στην πραγματικότητα, θωπεύουν ξεδιάντροπα τον πολιτικό σταυλίτη του γνωστού κοπρίτη δημοσίου υπαλήλου και ανταλλάσσουν επωφελείς επαγγελματικές εκδουλεύσεις, εμπαίζοντας την κοινωνία των πολιτών.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Δημοσιολόγος
Ιδρυτής και τέως Πρόεδρος της 'Ενωσης Αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης
