Η πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αν και εξόχως άτακτη κατά τη σύνθεση και ανάπτυξή της, και ιδιαιτέρως ανεπίκαιρη, ως προς τα μείζονα πολιτικά θέματα που επέβαλαν την υποβολή της, ανέδειξε με πανηγυρικό τρόπο, το ήθος, την πολιτική ποιότητα και κυρίως τους σκοπούς, που υπηρετεί η συγκυβέρνηση του μνημονιακού θιάσου της πολιτειακής εκτροπής.
Η εικόνα του Σαμαρά, που χειροκροτούσε με την ευτελή ειρωνεία παρακμιακού αλήτη την αγόρευση του κοινοβουλευτικού του αντιπάλου, και η λιπώδης πρόκληση του διαφθορέα της σοσιαλδημοκρατίας Βενιζέλου προς τον Τσίπρα, να μονομαχήσουν στο πεδίο της πολιτικής τιμής και της αξίας της ιστορικής τους διαδρομής (!!!), παρουσίασε ανάγλυφα τα χαρακτηριστικά της αισθητικής έκπτωσης, της πολιτικής σήψης και της βαθιάς κοινωνικής διαφθοράς, ως συστατικά στοιχεία της συγκυβέρνησης των σύγχρονων δωσίλογων.
Και οι δυό τους, Σαμαράς και Βενιζέλος, γενναίοι στην υποτέλεια, κοινωνικά και ιστορικά ασήμαντοι, αυθεντικοί εκφραστές της βούλησης των δεσμωτών της χώρας, κατάπτυστοι δούλοι των εμπνευστών της κοινωνικής βαρβαρότητας, γνήσιοι εκπρόσωποι των συμφερόντων του τραπεζικού συμμοριτισμού, εγκληματικοί εκτελεστές των σχεδίων της κοινωνικής γενοκτονίας των Ελλήνων, διέσυραν και δυσφήμησαν την αξία, την ιδέα και αυτή την ίδια την υπόσταση του κοινοβουλευτισμού, ως συστατικού στοιχείου της δημοκρατικής λειτουργίας.
Ένας ακροδεξιός θίασος, με πρωταγωνιστές δύο άθλιους πολιτικούς τελώνες, που διαγκωνίζονται στις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, διεκδικώντας περίοπτη θέση στο πάνθεον των προδοτών και δωσιλόγων.
Ένα άθλιο παραλήρημα πολιτειακού διασυρμού, κοινωνικού εξανδραποδισμού και οικονομικού αφανισμού της κοινωνίας, από δύο αυθεντικούς πολιτικούς κομπάρσους, που εκτελούν τα κελεύσματα της σύγχρονης γερμανικής οικονομικής θηριωδίας.
Ποιός πολίτης τους αντικρίζει και δεν ντρέπεται για την πολιτειακή τους κατάντια, ποιός ελεύθερος άνθρωπος δεν εξεγείρεται από το πλεόνασμα του μνημονιακού νεοφασισμού, της εγκληματικής δουλοπρέπειας και της κατάλυσης κάθε έννοιας συνταγματικής ευνομίας και αισθητικής λειτουργίας;
Η παραμονή τους στην κυβερνητική εξουσία συνιστά πολιτειακή τραγωδία, έσχατο εθνικό διασυρμό και ολοκληρωτική καταστροφή του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας.
Πρόκειται για μια ετερόκλητη πολιτική συμμαχία ακροδεξιάς αθλιότητας, πολιτικής ενδοτικότητας, ηθικής ανεπάρκειας, πολιτικού αμοραλισμού και κομματικής ιδιοτέλειας, που υφίσταται για να αποφύγουν την πολιτειακή καταδίκη και την ατιμωτική διαπόμπευση τα άθλια κομματικά μέλη που την συγκροτούν.
Η απόλυτη έκπτωση της δημοκρατικής δεξιάς και η ιδεολογική ταύτισή της με τη δολοφονική δράση της ναζιστικής βίας συμπορεύεται με την πιο δραματική παρακμιακή διαφθορά της πολιτικής εκπροσώπησης της σοσιαλδημοκρατίας, που μεταλλάχθηκε σε νοσηρό πολιτικό φορέα παραγωγής δυσώδους μνημονιακού λίπους, που μολύνει τη χώρα και τους θεσμούς της.
Όποιος τους ανέχεται, είναι συνυπεύθυνος, όποιος εκτελεί άβουλα τις αντισυνταγματικές πράξεις τους, συναινεί στην κατάλυση της συνταγματικής νομιμότητας.
Όποιος τους φοβάται, είναι δουλοπάροικος στο πολιτικό τους φέουδο, όποιος αναμένει την αναπόδραστη πτώση τους, χωρίς να υπερασπίζεται τους συνταγματικούς θεσμούς, είναι ένας παρακμιακός πολιτικός απελεύθερος.
Όποιος τους αντιπολιτεύεται με αμεριμνησία, πολιτική παλινδρόμηση και προγραμματική ανεπάρκεια, είναι παντελώς ανίκανος να εκφράσει την πολιτειακή επιταγή της προάσπισης των συνταγματικών και εθνικών αγαθών, που επιβουλεύονται οι ίδιοι και οι εγχώριοι και διεθνείς πατρώνοι τους.
Κάθε ελεύθερος πολίτης οφείλει να αντιτάξει, έναντι της συνταγματικώς εκτρεπόμενης κυβερνητικής τους δράσης, την αταλάντευτη προσήλωσή του στα καταστατικά αγαθά της συνταγματικής νομιμότητας και την ενεργή εγρήγορσή του σε κάθε νέα απόπειρά τους να καταστήσουν την ελληνική δημοκρατία οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο του τραπεζικού ναζισμού και της πολιτικής του εκπροσώπησης.
Οι αντισυνταγματικές πράξεις τους παράγουν υποτέλεια, βαρβαρότητα και όλεθρο.
Η φυσική τους θέση θα βρίσκεται για πάντα στον πιο σκοτεινό πολιτικό υπόνομο της νεώτερης ιστορίας της χώρας.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
