Τα προκαταρκτικά συμπεράσματα των εργασιών της Επιτροπής που συνέστησε η Βουλή των Ελλήνων για τον λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους και τη διερεύνηση των αιτίων τής συγκρότησής του, αλλά και της νομικής και ουσιαστικής φύσης του, επιβεβαίωσαν, με υψηλή ακαδημαϊκή τεκμηρίωση, όσα ήδη γνωρίζαμε, αλλά και βιώσαμε, κατά την περίοδο επέλασης της μνημονιακής βαρβαρότητας από τις ''ευρωπαϊκές δυνάμεις" του πολιτικού σκότους :
α) το εθνικό χρέος είναι απεχθές, παράνομο και μη βιώσιμο.
Η δημιουργία του οφείλεται στην εγκληματική δράση των πελατειακών δικτύων, που συγκρότησαν και διαιώνισαν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, κατά τις περιόδους της μονοκομματικής και της συνεργατικής διακυβέρνησής τους.
β) το δημόσιο χρέος διογκώθηκε από τον κρατικό ελληνικό υπερδανεισμό των τελευταίων ετών, με επαχθείς και εκβιαστικούς όρους, για την κάλυψη των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού, τα λογιστικά στοιχεία των οποίων προσδιορίστηκαν τεχνηέντως και με εγκληματική δολιότητα από την παραβατική ομάδα της ΕΛΣΤΑΤ (Γεωργίου και λοιπών).
Τα υπέρογκα ποσά των δανείων που έλαβαν οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1980 μέχρι και την αποδρομή της δωσιλογικής κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, ανακύκλωναν τα τοκοχρεολύσια προηγουμένων δανείων, ανακεφαλαιοποίησαν τις συστημικές τράπεζες με το αστρονομικό ποσό των 288.000.000.000 ευρώ, χρηματοδότησαν την εφαρμογή εξοπλιστικών προγραμμάτων των ενόπλων δυνάμεων με την πολιτική ηθική Τσοχατζόπουλου και αξιοποιήθηκαν για την χρηματοδότηση του πελατειακού εσμού που κατέλαβε τις διοικητικές δομές του κράτους.
γ) το δημόσιο χρέος κατέστη από ιδιωτικό, δημόσιο, μετά την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να παραδώσει την δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας σε κρατικούς δανειστές, οι οποίοι έχουν την ιδιότητα ταυτόχρονα των "εταίρων" της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ένωση και στη ζώνη του ευρώ.
δ) τα μνημόνια εφαρμογής της δανειακής σύμβασης, τα οποία εκτελέστηκαν με την ψήφιση εφαρμοστικών νόμων, χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να κυρωθεί η δανειακή σύμβαση κατά τις επιταγές του άρθρου 28 του Συντάγματος, αποδόμησαν ολοσχερώς το τυπικό και το κοινωνικό κράτος δικαίου και διαμόρφωσαν συνθήκες δεσμωτικής δουλείας και κοινωνικού εξανδραποδισμού για τους έλληνες πολίτες. Τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καταπατήθηκαν με συστηματική βαναυσότητα, η κοινοβουλευτική λειτουργία υποκαταστάθηκε από την διεκπεραιωτική εκτέλεση των ταπεινωτικών προσταγών των δανειστών, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, και τα δημόσια αγαθά αποτέλεσαν αντικείμενο της πιο ευτελούς εκποίησης. Η λειτουργία της δημοκρατικής αρχής αντικαταστάθηκε από την άτυπη εφαρμογή του "δικαίου της ανάγκης" της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας στις ιταμές αξιώσεις των δανειστών της, η οποία οδήγησε μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας, επέφερε παντελή κατάλυση της παραγωγικής δραστηριότητας, διέλυσε τον οικονομικό ιστό της χώρας που παραδοσιακά συγκροτούσε η μικρομεσαία επιχείρηση και κατέστησε το Σύνταγμα καινοφανή τύπο πολιτικής διακυβέρνησης.
Η εφαρμογή των συγκεκριμένων πολιτικών υποστηρίχτηκε από τα αργυρώνητα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, τη μνημονιακή καμαρίλα της δημόσιας διοίκησης και το σύστημα προπαγάνδας μεταγκαιμπελικού τύπου των συστημικών μέσων μαζικής επικοινωνίας, που εμφανίζουν την κατάλυση της πολιτειακής κυριαρχίας της χώρας και την ολοσχερή αποδόμηση της κοινωνικής και οικονομικής αξιοπρέπειας των ελλήνων, ως υπέρτατο εθνικό χρέος παραμονής της Ελλάδας, με κάθε προσωπικό και συλλογικό τίμημα, στη ζώνη του ευρώ.
Οι παραγωγοί της συγκεκριμένης φαιάς προπαγάνδας έχουν την ιδιότητα του δημοσιογράφου, την οποία διασύρουν και εκμαυλίζουν, με την εκπαίδευση, αλλά και τη χρηματοδότηση που τους παρέχει το ΔΝΤ και η εγκληματική ομάδα του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, που συγκροτούν οι γνωστοί "θεσμοί".
ε) Η εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδας έναντι των δανειστών της προϋποθέτει και επιφέρει την πλήρη παραβίαση των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις υπερσυνταγματικής τυπικής ισχύος και είναι ανεπίδεκτα παραβίασης.
Η εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδας καταργεί την εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής και αναθέτει τη διακυβέρνηση της χώρας όχι στις πολιτικές δυνάμεις που αναδεικνύει η βούληση του εκλογικού σώματος, αλλά στους παντοειδείς εκπροσώπους των θεσμών του διεθνούς και εσωτερικού τραπεζικού συμμοριτισμού και τους δωσιλογικούς εκτελεστές της βούλησής τους, που συγκροτούν η προδοτική ομάδα Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ της ιδεολογικής έκπτωσης, της ανομίας και της παραβατικής παρακμής και ο οχετός του Ποταμιού, που μεταφέρει κάθε λογής πολιτικό και κοινωνικό απόβλητο της χώρας.
Αυτές ακριβώς οι παραδοχές οδήγησαν το ελληνικό εκλογικό σώμα να λάβει την ιστορική απόφαση της πολιτικής αλλαγής της 25ης Ιανουαρίου 2015. Οι έλληνες πολίτες επέλεξαν την περιπέτεια της άρνησης στην πολιτειακή υποταγή της χώρας, την αβεβαιότητα του οικονομικού τους μέλλοντος, από την παράδοση του πολιτειακού τους μέλλοντος στις ευρωπαϊκές δυνάμεις των δωσιλόγων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κύριο εκφραστή της ιστορικής αυτής πολιτικής αλλαγής, επειδή προσδιόρισε, και κατά την ανομοιογενή επικοινωνιακή και πολιτική του δράση, το πραγματικό διακύβευμα της πολιτικής και κοινωνικής σύγκρουσης, το οποίο δεν είναι οικονομικό, αλλά αμιγώς και μόνον πολιτικό.
Οργανωτικό, συστατικό, καταστατικό και ιδεολογικό θεμέλιο της ευρωπαϊκής ένωσης εξακολουθεί να είναι η εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής, όπως αυτή εκφράζεται από τις κυβερνήσεις των κυρίαρχων κρατών, που αποτελούν μέλη της και η προστασία των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων των λαών τους, σύμφωνα με τις ιδρυτικές συνθήκες της ένωσης ή οι πολιτικές αποφάσεις διακυβέρνησης λαμβάνονται από "θεσμούς", χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, που συνδέονται και ελέγχονται από χρηματοπιστωτικά κέντρα που κυριαρχούνται από τα αθέμιτα συμφέροντα των λεγόμενων "αγορών";
Επί μία και πλέον πενταετία, οι κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου, Πικραμένου και Σαμαρά επιδόθηκαν σε μία πρωτοφανή λεηλασία των θεσμών της Ελληνικής Δημοκρατίας και των δημοσίων αγαθών της ελληνικής κοινωνίας και προσπάθησαν να καταστήσουν τον ελληνικό λαό φόρο υποτέλειας, λαό δουλοπάροικων και πολιτικών απελεύθερων μιας χώρας-αποικίας χρέους, σύμφωνα με τις επιταγές των δάνειων δυνάμεων και των χρηματοοικονομικών πατρώνων τους, που τους υποσχέθηκαν διαιώνιση της παραμονής τους στα κέντρα άσκησης της πολιτικής εξουσίας.
Και όταν ο ελληνικός λαός τους οδήγησε σε ιστορική και εξευτελιστική αποδρομή, παρά την τρομοκρατική προπαγάνδα των συστημικών μέσων μαζικής επικοινωνίας και των κάθε λογής διαπλοκών τους, σήμερα διαδηλώνουν στο περιστύλιο της Βουλής υπέρ των θέσεων των οικονομικών δεσμωτών της χώρας και των οικονομικών δολοφόνων του ελληνικού πληθυσμού, με την ευγενή σύμπραξη κατάπτυστων και ανιστόρητων συλλόγων τραπεζουπαλλήλων και το σύνθημα " κάθε σπίτι στα χέρια τραπεζίτη".
Διαδηλώνουν ελεύθερα, χωρίς ντροπή και αξιοπρέπεια, εκεί που πριν μερικούς μήνες, ο αστυνομικός στρατός των δωσιλογικών κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ κατέκλυζε με χημικά την Αθήνα και ασκούσε την πιο βίαιη μορφή κατάχρησης εξουσίας και εγκληματικής βίας από κρατικά όργανα σε ειρηνικούς διαδηλωτές, σε περίοδο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Είναι η νέα ιστορική εκδοχή της παρέλασης των σύγχρονων γερμανοτσολιάδων, μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Οι δωσίλογοι και οι τοκογλύφοι της γερμανικής κατοχής, που έκρυβαν τα τρόφιμα από τον πεινασμένο λαό της Αθήνας και απηύθηναν ναζιστικό χαιρετισμό στα γερμανικά στρατεύματα, βρίσκουν τους άξιους διαδόχους τους, στους πολιτικούς γραικύλους της γεμάτης μνημονιακής κατσαρόλας, στη νέα τάξη πολιτικών εθνοπροδοτών, που αυτοαποκαλούνται "ευρωπαϊκές δυνάμεις" και μάχονται κατά των συσσιτίων!
Η αταλάντευτη προσήλωση του έλληνα πρωθυπουργού στις αξίες της δημοκρατικής αρχής και στο γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού και η υψηλή θεσμική εγρήγορση της προέδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου, που οδηγεί με απαράμιλλη επιστημονική συγκρότηση, παροιμιώδες πολιτικό σθένος και απόλυτη ιδεολογική καθαρότητα, τις δυνάμεις της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης, χαράζουν το μονοπάτι της πολιτειακής ελευθερίας των Ελλήνων.
Οι δωσίλογοι επιζητούν εθνική συνεννόηση υποτέλειας, υποταγής και εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού.
Οι δυνάμεις της δημοκρατίας, οι ελεύθεροι και ενεργοί πολίτες που στηρίζουν την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης, επιδιώκουν ισότιμη συμμετοχή της κυρίαρχης Ελλάδας στη δημοκρατική Ευρώπη και αρνούνται να δεχθούν ότι η δημοκρατία και η ζωή τους αποτελούν φόρο υποτέλειας, υποδούλωσης, απόγνωσης και απελπισίας.
Η ελευθερία είναι το μέλλον μας και η δημοκρατία υπέρτατη αξία των συλλογικών μας αγαθών.
Ας την υπερασπιστούμε, χωρίς εκπτώσεις, παλινωδίες και εθνικούς συμβιβασμούς, που οδηγούν στο περιθώριο της ιστορίας.
Και εάν η ρήξη και η σύγκρουση είναι η μοναδική επιλογή πολιτειακής αξιοπρέπειας και κυριαρχίας της χώρας, ας την ακολουθήσουμε με απόλυτη επίγνωση της ιστορικής ευθύνης και χωρίς να διστάσουμε να αναλάβουμε το κόστος της όποιας οδυνηρής επιλογής εθνικής κυριαρχίας και δημοκρατίας.
Η Ελλάδα και η δημοκρατία είναι ταυτόσημες ιστορικές αξίες, ακόμη και εάν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους ο προσδιορισμός της ταύτισής τους είναι οδυνηρός και επιβάλλει την τιμωρητική τους σύγκρουση με τους εθνικούς Εφιάλτες που την υπονομεύουν.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας
Δημοσιολόγος
