Όταν η επιστημονική και η επαγγελματική σου δράση υπηρετεί με απαρασάλευτη συνέπεια τα ατομικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα της κοινωνίας των πολιτών, τότε ποιείς μεταρρύθμιση και υπηρετείς το καταστατικό κεκτημένο και το συνταγματικό αγαθό.
Όταν έχεις έμμισθη εντολή ή πάγια αντιμισθία με πολιτικούς, οικονομικούς και επιχειρηματικούς φορείς της συστημικής ανομίας, της συναλλακτικής εξαπάτησης και της πολιτειακής διαφθοράς, τότε η ατομική και η συλλογική σου αναξιότητα απολαμβάνει επαγγελματικά προνόμια παρακμιακής συντεχνίας που καταγράφονται σε "απαραβίαστο" κώδικα.
Όταν, με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη, του ανεξάρτητου επιστήμονα του δημοσίου δικαίου & της διοικητικής επιστήμης και του συγκροτημένου επαγγελματία, υπηρετείς την συμβατική και οικονομική ελευθερία των προσώπων, τότε ποιείς καινοτόμες πράξεις επιστημονικής αρετής, με ανταγωνιστική προστιθέμενη κοινωνική και πολιτειακή αξία.
Όταν υπηρετείς, ως κατάπτυστος μισθοφόρος, τον αθέμιτο πλουτισμό της επιχειρηματικής ανομίας των τραπεζών και υποστηρίζεις, ως απαθλιωμένο επιστημονικό κουφάρι, την συναλλακτική βία εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών, τότε απολαμβάνεις σχέσεις ασύγγνωστης οικειότητας με ανάξιους κατ' όνομα δικαστές, που ευτελίζουν και απαξιώνουν κάθε δικαιοδοτική αξία του νομικού πολιτισμού.
Όταν στεγάζεις την συντεχνία σου, στο ναό της δικαιοσύνης και ανταλλάσσεις ανίερες και επαγγελματικές εκδουλεύσεις με τους πλέον ανάξιους, ανεπαρκείς και χειραγωγούμενους λειτουργούς της, τότε ποιείς ανεπίδεκτη αντιποίησης ευτέλεια δικαίου και ηθικής.
Όταν προασπίζεσαι και διεκδικείς, μέσα στον ορυμαγδό της συντεχνιακής βαρβαρότητας, την εφαρμογή του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και απαιτείς την εφαρμογή των θεμελιωδών εγγυήσεων διεξαγωγής δίκαιης δίκης, τότε εκπληρώνεις υπέρτατη πολιτειακή υποχρέωση και επιτελείς επιτακτικό επιστημονικό καθήκον.
Όταν καταδεικνύεις, με την επαγγελματική και επιστημονική σου δράση και την προσήλωσή σου στις καταστατικές αξίες του δημοσίου συμφέροντος, τα πελατειακά δίκτυα της ατομικής και συλλογικής ανεπάρκειας, της παραβατικής εξάρτησης της δημοσιοϋπαλληλικής μετριότητας και του απολαμβάνοντος κομματικά προνόμια συντεχνιακού παραγοντισμού, τότε απαγορεύεται με τις διατάξεις φαιδρού και ασήμαντου φερόμενου δικαστή να εκτελείς με επιστημονική εντιμότητα, πιστοποιημένη γνωσιολογική επάρκεια και επαγγελματική υπευθυνότητα τις εντολές νόμιμης πληρεξουσιότητας και αντιπροσώπευσης που σου ανατέθηκαν.
Όταν εμφανίζεσαι ως συντεχνιακός τελετάρχης των λειτουργιών του δικαίου και την ίδια στιγμή, εγγράφως και δια δικογράφου, αποδεικνύεις ότι πρέπει να στερηθείς την δικαιοπρακτική σου ικανότητα, λόγω ασύγγνωστης γνωσιολογικής και ηθικής αναξιότητας, τότε αναζητάς ανίερες συμμαχίες καταστατικής εκτροπής, με θλιβερές κυριούλες που υποδύονται δικαιοδοτικούς ρόλους.
Όταν από επιστημονική πεποίθηση και αξιακή στάση τελείς σε διαρκή σύγκρουση με τους επαγγελματικούς ταγούς του συντεχνιακού παραγοντισμού, που ενεργεί ως ειδεχθής απόφυση κάθε μορφής πολιτειακής ανομίας, τότε εκτελείς την αταλάντευτη απόφαση της διαρκούς μετάβασής σου στο Ρέθυμνο και τα Χανιά για την διαφύλαξη της Κρητικής γενναιοφροσύνης και την κατάδειξη των συντεχνιακών απολιθωμάτων, που βυσσοδομούν επί του νομικού πολιτισμού της χώρας και σφυρηλατούν τα δεσμά της κοινωνίας των πολιτών της.
Όταν ενεργείς "στο όνομα του ελληνικού λαού", ως περιφερειακός χειραγωγούμενος θιασάρχης, πρωταγωνιστών αλλαλάζουσας συντεχνιακής αγέλης, τότε αναζητείται το πρόσφορο μέτρο προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και των ζωτικών αγαθών των προσώπων, από την κατάλυση των δικαιοπολιτικών αρχών του τυπικού κράτους δικαίου, στην οποία ενσυνείδητα και ανενδοίαστα προβαίνεις.
Όταν η δημόσια και κοινωνική ανυποληψία της επαγγελματικής και επιστημονικής σου δράσης σε οδηγεί στην απόλυτη ηθική έκπτωση και στην εξαιρετική οικονομική δυσπραγία, τότε η προσωπική σου αναξιότητα μετατρέπεται σε συντεχνιακό μίσος και όταν τα συστημικά κοράκια της κοινωνικής και οικονομικής αξιοπρέπειας των πολιτών ουρλιάζουν και μολύνουν, με το συντεχνιακό μίσος τους, κάθε τι που αγγίζουν και πλησιάζουν, χρησιμοποιώντας αργυρώνητους κονδυλοφόρους, τότε όχι μόνον ΔΕΝ κάμπτεσαι, όχι μόνον ΔΕΝ αποσύρεσαι, όχι μόνον ΔΕΝ υποχωρείς, αλλά με μεγαλύτερη ακόμη επίταση ΣΥΜΒΑΛΛΕΙΣ στην μεταρρύθμιση και την καινοτομία, ως υπέρτατη επιστημονική και επαγγελματική αρετή και συνταγματικό καθήκον πολιτειακής εγρήγορσης.
Η απόλυτη σύγκρουση με την συστημική και συντεχνιακή ανομία συνεχίζεται ...............
Αναμείνατε και γρηγορείτε!
Όταν έχεις έμμισθη εντολή ή πάγια αντιμισθία με πολιτικούς, οικονομικούς και επιχειρηματικούς φορείς της συστημικής ανομίας, της συναλλακτικής εξαπάτησης και της πολιτειακής διαφθοράς, τότε η ατομική και η συλλογική σου αναξιότητα απολαμβάνει επαγγελματικά προνόμια παρακμιακής συντεχνίας που καταγράφονται σε "απαραβίαστο" κώδικα.
Όταν, με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη, του ανεξάρτητου επιστήμονα του δημοσίου δικαίου & της διοικητικής επιστήμης και του συγκροτημένου επαγγελματία, υπηρετείς την συμβατική και οικονομική ελευθερία των προσώπων, τότε ποιείς καινοτόμες πράξεις επιστημονικής αρετής, με ανταγωνιστική προστιθέμενη κοινωνική και πολιτειακή αξία.
Όταν υπηρετείς, ως κατάπτυστος μισθοφόρος, τον αθέμιτο πλουτισμό της επιχειρηματικής ανομίας των τραπεζών και υποστηρίζεις, ως απαθλιωμένο επιστημονικό κουφάρι, την συναλλακτική βία εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών, τότε απολαμβάνεις σχέσεις ασύγγνωστης οικειότητας με ανάξιους κατ' όνομα δικαστές, που ευτελίζουν και απαξιώνουν κάθε δικαιοδοτική αξία του νομικού πολιτισμού.
Όταν στεγάζεις την συντεχνία σου, στο ναό της δικαιοσύνης και ανταλλάσσεις ανίερες και επαγγελματικές εκδουλεύσεις με τους πλέον ανάξιους, ανεπαρκείς και χειραγωγούμενους λειτουργούς της, τότε ποιείς ανεπίδεκτη αντιποίησης ευτέλεια δικαίου και ηθικής.
Όταν προασπίζεσαι και διεκδικείς, μέσα στον ορυμαγδό της συντεχνιακής βαρβαρότητας, την εφαρμογή του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και απαιτείς την εφαρμογή των θεμελιωδών εγγυήσεων διεξαγωγής δίκαιης δίκης, τότε εκπληρώνεις υπέρτατη πολιτειακή υποχρέωση και επιτελείς επιτακτικό επιστημονικό καθήκον.
Όταν καταδεικνύεις, με την επαγγελματική και επιστημονική σου δράση και την προσήλωσή σου στις καταστατικές αξίες του δημοσίου συμφέροντος, τα πελατειακά δίκτυα της ατομικής και συλλογικής ανεπάρκειας, της παραβατικής εξάρτησης της δημοσιοϋπαλληλικής μετριότητας και του απολαμβάνοντος κομματικά προνόμια συντεχνιακού παραγοντισμού, τότε απαγορεύεται με τις διατάξεις φαιδρού και ασήμαντου φερόμενου δικαστή να εκτελείς με επιστημονική εντιμότητα, πιστοποιημένη γνωσιολογική επάρκεια και επαγγελματική υπευθυνότητα τις εντολές νόμιμης πληρεξουσιότητας και αντιπροσώπευσης που σου ανατέθηκαν.
Όταν εμφανίζεσαι ως συντεχνιακός τελετάρχης των λειτουργιών του δικαίου και την ίδια στιγμή, εγγράφως και δια δικογράφου, αποδεικνύεις ότι πρέπει να στερηθείς την δικαιοπρακτική σου ικανότητα, λόγω ασύγγνωστης γνωσιολογικής και ηθικής αναξιότητας, τότε αναζητάς ανίερες συμμαχίες καταστατικής εκτροπής, με θλιβερές κυριούλες που υποδύονται δικαιοδοτικούς ρόλους.
Όταν από επιστημονική πεποίθηση και αξιακή στάση τελείς σε διαρκή σύγκρουση με τους επαγγελματικούς ταγούς του συντεχνιακού παραγοντισμού, που ενεργεί ως ειδεχθής απόφυση κάθε μορφής πολιτειακής ανομίας, τότε εκτελείς την αταλάντευτη απόφαση της διαρκούς μετάβασής σου στο Ρέθυμνο και τα Χανιά για την διαφύλαξη της Κρητικής γενναιοφροσύνης και την κατάδειξη των συντεχνιακών απολιθωμάτων, που βυσσοδομούν επί του νομικού πολιτισμού της χώρας και σφυρηλατούν τα δεσμά της κοινωνίας των πολιτών της.
Όταν ενεργείς "στο όνομα του ελληνικού λαού", ως περιφερειακός χειραγωγούμενος θιασάρχης, πρωταγωνιστών αλλαλάζουσας συντεχνιακής αγέλης, τότε αναζητείται το πρόσφορο μέτρο προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και των ζωτικών αγαθών των προσώπων, από την κατάλυση των δικαιοπολιτικών αρχών του τυπικού κράτους δικαίου, στην οποία ενσυνείδητα και ανενδοίαστα προβαίνεις.
Όταν η δημόσια και κοινωνική ανυποληψία της επαγγελματικής και επιστημονικής σου δράσης σε οδηγεί στην απόλυτη ηθική έκπτωση και στην εξαιρετική οικονομική δυσπραγία, τότε η προσωπική σου αναξιότητα μετατρέπεται σε συντεχνιακό μίσος και όταν τα συστημικά κοράκια της κοινωνικής και οικονομικής αξιοπρέπειας των πολιτών ουρλιάζουν και μολύνουν, με το συντεχνιακό μίσος τους, κάθε τι που αγγίζουν και πλησιάζουν, χρησιμοποιώντας αργυρώνητους κονδυλοφόρους, τότε όχι μόνον ΔΕΝ κάμπτεσαι, όχι μόνον ΔΕΝ αποσύρεσαι, όχι μόνον ΔΕΝ υποχωρείς, αλλά με μεγαλύτερη ακόμη επίταση ΣΥΜΒΑΛΛΕΙΣ στην μεταρρύθμιση και την καινοτομία, ως υπέρτατη επιστημονική και επαγγελματική αρετή και συνταγματικό καθήκον πολιτειακής εγρήγορσης.
Η απόλυτη σύγκρουση με την συστημική και συντεχνιακή ανομία συνεχίζεται ...............
Αναμείνατε και γρηγορείτε!
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας- Δημοσιολόγος
Απόφοιτος Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης
Πολιτικός Επιστήμονας- Δημοσιολόγος
Απόφοιτος Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης
