΄Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών : Υπόδειγμα υπομνήματος προς την Δ.Ε.Η Α.Ε για την άρνηση καταβολής του Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών που επιβλήθηκε μέσω των Λογαριασμών της κατ' ευθεία και πρόδηλη παραβίαση του Συντάγματος

ΥΠΟΜΝΗΜΑ



ΠΡΟΣ :
1. ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ
ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ Α.Ε
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ .....
οδός ... αριθμός ... ταχ. κώδ. ... πόλη ....
2. ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ
ΔΕΗ Α.Ε.
Χαλκοκονδύλη 30, 104 32 Αθήνα

Α/Α ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ : ........
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΛΑΤΗ : ........
ΑΡ. ΠΑΡΟΧΗΣ : ............


Κύριοι,
Σας γνωστοποιούμε ότι καταβάλαμε το ποσό των ......... ευρώ (...... € ) για την πληρωμή του λογαριασμού Ηλεκτρικού Ρεύματος/Δήμου/ΕΡΤ που εξέδωσε η ανώνυμη εταιρεία σας, κατά την ...-..-20.., εκπληρώνοντας εις ολόκληρον την συμβατική μας υποχρέωση έναντι αυτής. Συναφώς, επισυνάπτουμε στο παρόν απόδειξη της ηλεκτρονικής πληρωμής που πραγματοποιήσαμε, μέσω του ΑΤΜ της Τράπεζας ....... , προς εκπλήρωση της προαναφερόμενης συμβατικής μας υποχρέωσης.
Διατυπώνουμε απόλυτη, ρητή και κατηγορηματική άρνηση καταβολής του ποσού των ..... ευρώ, που αντιστοιχεί στην πρώτη δόση του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, για τους ακόλουθους νομικούς, ουσιαστικούς και πραγματικούς λόγους:
1. Η Δ.Ε.Η. Α.Ε λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Δεν ασκεί πρωτογενή δημόσια εξουσία, ούτε είναι θεσμικώς επιτρεπτή η εκχώρηση σε αυτήν άσκησης δημόσιας εξουσίας ή έστω οιονεί δημόσιας υπηρεσίας από οποιαδήποτε δημόσια αρχή, κατά γενική αρχή του δημοσίου δικαίου, παγίως νομολογηθείσα από τα πολιτικά και διοικητικά δικαστήρια (πλέον συναφής η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας με αριθμό 1934/1998), σύμφωνα με τις θεμελιώδεις διατάξεις των άρθρων 1 παρ.3 και 26 παρ.2 του Συντάγματος. Παρέχει παράλληλα, με τις λοιπές ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας, υπηρεσίες ηλεκτροδότησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων έναντι συγκεκριμένου οικονομικού τιμήματος, οι όροι καταβολής του οποίου διαλαμβάνονται σε σχετική ιδιωτική σύμβαση πού συνάπτει με τους πελάτες της, σύμφωνα με τις αρχές του ενοχικού δικαίου. Συνεπώς, η Δ.Ε.Η ως ανώνυμη ιδιωτική εταιρεία ΔΕΝ έχει έννομο δικαίωμα να εισπράττει έκτακτο τέλος, που επιβάλλει το νομικό πρόσωπο του δημοσίου, επί αυτής της ίδιας της εμπράγματης υποστάσεως της ατομικής ιδιοκτησίας των Ελλήνων πολιτών, πολλώ δε μάλλον, να επιβάλλει στους πελάτες της, που αρνούνται ή παραλείπουν την καταβολή του, την κύρωση της διακοπής της ηλεκτροδότησης των ακινήτων τους.
Η συγκεκριμένη πρακτική της εν λόγω ανώνυμης εταιρείας θα ήταν προδήλως παράνομη, ευθέως καταχρηστική και εξόχως αντισυμβατική, όταν ο αρνούμενος ή παραλείπων την καταβολή του έκτακτου ειδικού τέλους πελάτης της καταβάλλει, εντός των ορίων της προθεσμίας που τάσσει ο λογαριασμός έκδοσης της, το ακριβές ποσό που αντιστοιχεί στην αξία του ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο μηνιαίως καταναλώνει, καθώς και στην αξία των συναπτόμενων προς αυτό υπηρεσιών (δημοτικά τέλη, Ε.Ρ.Τ).
Επιπροσθέτως, η πράξη της παραγγελίας διακοπής της ηλεκτροδότησης συνιστά ευθεία νόσφιση της εξουσίας του αρμοδίου δημοσίου οργάνου της φορολογικής αρχής, που λαμβάνει, κατά την άσκηση καθ’ ύλην αρμοδιότητας, διοικητικά μέτρα εις βάρος φορολογούμενου πολίτη, που δεν εκπληρώνει τις νόμιμες και συνταγματικές του υποχρεώσεις και, ως εκ τούτου, είναι παντελώς και πανηγυρικώς αποξενωμένη από τις λειτουργίες της ανώνυμης εταιρείας, που αναγνωρίζει ή ανέχεται το ισχύον δίκαιο.
Κατά νομική και ουσιαστική ακολουθία των προεκτεθέντων, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ, με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, να καταβάλλουμε το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών σε ανώνυμη εταιρεία παροχής υπηρεσιών ηλεκτροδότησης και δηλώνουμε ότι θεωρούμε κάθε υπάλληλο της εργοδοτικής της αρμοδιότητας, που επαπειλεί την έκδοση παραγγελίας διακοπής της ηλεκτροδότησης της ιδιοκτησίας (κύριας κατοικίας) μας και εκτέλεσης αυτής, ως καταχρηστικώς και αντισυμβατικώς ενεργούντα και κυρίως ως ευθέως και ενσυνειδήτως αντιποιούμενο την αρχή νομίμως συντεταγμένου οργάνου άσκησης δημόσιας εξουσίας και θα αναζητήσουμε τον προσήκοντα καταλογισμό των σχετικών ποινικών ευθυνών, κατ’ εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας.
2. Το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί βασικό κοινωνικό αγαθό μείζονος χρησιμότητας και πολλαπλής ατομικής και οικογενειακής αξίας. Η αποξένωση της ατομικής ακίνητης ιδιοκτησίας από τις λειτουργίες του, όταν μάλιστα αυτή αποτελεί κύρια οικογενειακή κατοικία των κατόχων της, με την εφαρμογή καταχρηστικών διοικητικών μέτρων, που λαμβάνονται και εκτελούνται από υπαλλήλους ή συνεργάτες ανώνυμης εταιρείας, οι οποίοι αντιποιούνται την νόμιμη αρχή συντεταγμένου οργάνου άσκησης δημόσιας εξουσίας, συνεπάγεται και επιφέρει:
Α. Την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής των κατόχων, νομέων και χρηστών της ηλεκτροδοτούμενης ιδιοκτησίας, από ιδιώτη που σφετερίζεται την άσκηση και εκτέλεση δημόσιας εξουσίας.
Β. Την παρακώλυση της επαγγελματικής, επιστημονικής και εκπαιδευτικής τους δραστηριότητας, που επικουρείται ή ασκείται με την χρήση μηχανικών και εν γένει τεχνολογικών μέσων, με αποτέλεσμα την εκ προθέσεως παρεμβολή ανυπέρβλητων εμποδίων, που παρακωλύουν την συμμετοχή των κατόχων, νομέων και χρηστών της ηλεκτροδοτούμενης κατοικίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Γ. Την αποξένωση των χρηστών της ηλεκτροδοτούμενης ιδιοκτησίας από θεμελιώδεις λειτουργίες του τεχνικού πολιτισμού, η αποστέρηση των οποίων καθιστά εξαιρετικώς δυσχερή ή και παντελώς ατελέσφορη την αξιοπρεπή διαβίωση, όπως οι αρχές αυτής προσδιορίζονται από τα καταστατικά χαρακτηριστικά της αξίας του ανθρώπου.
Κατά νομική και ουσιαστική ακολουθία των προεκτεθέντων, σας δηλώνουμε ότι η επαπειλούμενη πρόθεσή σας να παραγγείλετε τη διακοπή της ηλεκτροδότησης στην ατομική ιδιοκτησία, που αποτελεί και κύρια κατοικία μας, αξιολογείται ως πρόθεση αντιποίησης της αρχής συντεταγμένου οργάνου δημόσιας εξουσίας, η οποία απειλεί απαραδέκτως, κατά πανηγυρικό σφετερισμό των λειτουργιών νομίμως συντεταγμένης δημόσιας υπηρεσίας να επιφέρει:
• Την αποξένωσή μας από τα βασικά αγαθά του τεχνικού πολιτισμού, τα οποία εξασφαλίζουν στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση.
• Την ουσιαστική παρακώλυση της επαγγελματικής, εκπαιδευτικής και επιστημονικής μας δραστηριότητας, με αποτέλεσμα την εκ προθέσεως παρεμβολή αντικειμενικών εμποδίων, απρόσκοπτης συμμετοχής μας στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
• Την δραστική μείωση της οικονομικής και ουσιαστικής αξίας της ατομικής μας ιδιοκτησίας, που αποτελεί ταυτόχρονα και κύρια κατοικία μας, λόγω της παντελούς αποξένωσης της από θεμελιώδεις λειτουργίες του τεχνικού πολιτισμού.
• Την προσβολή της προσωπικότητας μας και την ηθική μας βλάβη από την πιθανολογούμενη δραματική μεταβολή των όρων διαβίωσης μας και άσκησης βασικών δραστηριοτήτων του καθημερινού μας βίου, με υπαιτιότητα της ανώνυμης εταιρείας σας.
Επισημαίνουμε, ότι η προσβολή της προσωπικότητάς μας έχει ήδη συντελεσθεί, με την αποστολή του λογαριασμού έκδοσης της εταιρείας σας, με τον οποίο εκτελείτε την επιβολή έκτακτου φόρου και επαπειλείτε την επιβολή επαχθούς διοικητικού μέτρου (διακοπή της ηλεκτροδότησης), χωρίς να έχετε την ιδιότητα της δημόσιας αρχής και χωρίς να έχουμε ασκήσει το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης. Ενεργείτε, δηλαδή, ασκώντας, κατ’ αντιποίηση αρχής, το μονοπώλιο της κρατικής βίας, ως προδήλως παρανομούντες ιδιώτες.
Η οικονομική ονομαστική αξία της ήδη συντελεσθείσας προσβολής και της επαπειλούμενης να συντελεσθεί προσβολής της προσωπικότητας των μελών της οικογένειάς μας και της ηθικής μας βλάβης δεν μπορεί να αποτιμηθεί κάτω του ποσού των δέκα (10) εκατομμυρίων ευρώ.
3. Το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών συνιστά προδήλως αντισυνταγματικό φόρο κατοχής, που προσβάλλει τον σκληρό πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας (άρθρο 17 του Συντάγματος), με την απαράδεκτη νομική αιτιολογία της εκπλήρωσης επαχθών δανειακών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας, που συνάφθηκαν, με την εκχώρηση εσωτερικής και εξωτερικής εθνικής κυριαρχίας στον διεθνή οικονομικό παράγοντα, κατά την εκ προθέσεως παραβίαση του Συντάγματος, από τους ασκούντες την διακυβέρνηση της χώρας, υπό συνθήκες μείζονος και εγκληματικής πολιτικής απάτης. Η ανώνυμη εταιρεία σας καλείται να εκτελέσει την αντισυνταγματική νομοθετική εντολή της οικονομικής υποδούλωσης των Ελλήνων και της κοινωνικής τους εξαθλίωσης. Επιπλέον, καλείται να καταστήσει τους κατόχους της ατομικής ιδιοκτησίας εξαθλιωμένους νομείς της χρήσης της, υπό συνθήκες ιδιότυπης κοινωνικής δουλείας.

Σας δηλώνουμε, ότι θα ενεργήσουμε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 120 του Συντάγματος και θα αποκρούσουμε, με κάθε νόμιμο και πρόσφορο μέσο, την επέλαση των σφετεριστών της δημοκρατικής νομιμότητας και της πολιτειακής μας αξιοπρέπειας.
Σας καλούμε να απέχετε από κάθε πράξη, που προσβάλλει ζωτικά πολιτειακά μας αγαθά και ικανοποιεί εκτελεστικές πράξεις σχεδίων διακυβέρνησης, που εμφανίζουν χαρακτηριστικά της πλέον οδυνηρής εθνικής μειοδοσίας.
Το παρόν υπόμνημα, ως επέχον θέση εξώδικης δήλωσης, κοινοποιείται στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, για την προληπτική και κατασταλτική προστασία βασικών πολιτειακών αγαθών, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών.

Αθήνα, ...ημερομηνία

O/Η υπομιμνήσκων/ουσα

(ονοματεπώνυμο και υπογραφή)




Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας-Δημοσιολόγος

Ανώτερα μαθήματα πολιτειακής υποτέλειας από τον υπουργό οικονομικών

Η πολιτική ρητορική του νέου υπουργού οικονομικών, όσο περισπούδαστη και αν εμφανίζεται, δεν μπορεί να αποκρύψει ούτε να ωραιοποιήσει τα αδιάψευστα τεκμήρια της εθνικής μειοδοσίας των πολιτικών οπαδών του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Η ομιλία του ενώπιον της Βουλής και κυρίως ο υποτελής πολιτικός ενατενισμός του στο μέλλον αποδεικνύει ότι διαχειρίζεται λεκτικά την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας "στους δανειστές και εταίρους" και παραδίδει ανώτερα μαθήματα πολιτειακής υποτέλειας, υπερασπίζοντας με απίστευτο κυνισμό και επηρμένο θράσος την απώλεια βασικών στοιχείων της εσωτερικής και εξωτερικής κυριαρχίας της χώρας.
Η καθολική αντίσταση και η μαζική νόμιμη απείθεια στις εξωθεσμικές πράξεις των πολιτικών δεσμωτών της πολιτειακής ελευθερίας των Ελλήνων είναι ο μοναδικός δρόμος του υπέρτατου καθήκοντος.

Μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής οδηγούν την ελληνική κοινωνία στην απόλυτη δημοσιονομική δουλεία, εξανδραποδίζουν θεμελιώδεις πολιτειακές ελευθερίες και προτάσσουν την καθολική αντίσταση και απείθεια στους εθνικούς μειοδότες της διεφθαρμένης πολιτικής τάξης και τους διεθνείς πατρώνους της, ως μέγιστο πατριωτικό καθήκον.

Τους τελευταίους δεκαεννέα μήνες διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, διαπράττονται τα πολιτειακά εγκλήματα της δόλιας και προσχεδιασμένης εξαπάτησης του εκλογικού σώματος και της συστηματικής, στοχευμένης οικονομικής εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας, με την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στον διεθνή παράγοντα και μάλιστα κατά πλήρη παραβίαση των αυστηρών συνταγματικών εγγυήσεων, υπό το πολιτικό πρόσχημα της αντιμετώπισης του κρατικού χρέους και της αδυναμίας δανεισμού της χώρας από την διεθνή αγορά χρήματος.
Η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων αυτών εκδηλώνεται σε δύο χρονικά και λειτουργικά επίπεδα.
Το πρώτο αναφέρεται στην εξαγγελία ενός εικονικού και παντελώς ψευδεπίγραφου πολιτικού προγράμματος οικονομικής, κοινωνικής και εν γένει πολιτειακής ανάτασης και ευημερίας, που επαγγέλθηκε την προστασία των εισοδημάτων, την δημοσιονομική σταθερότητα, την αναδιανομή του πλούτου, με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης και πραγματικής συμμετοχής στη διαδικασία παραγωγής του εθνικού προϊόντος, την διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την περιστολή της φοροδιαφυγής, την καταπολέμηση της πολιτικής και διοικητικής διαφθοράς, την τιμωρία των επίορκων πολιτικών που προκάλεσαν τα γνωστά πολιτειακά σκάνδαλα, την αξιοκρατία στη στελέχωση των δομών δημόσιας εξουσίας, την διαφάνεια στη διοικητική δράση, καθώς και την εισαγωγή θεσμών λογοδοσίας του πολιτικού συστήματος στην κοινωνία των πολιτών.
Μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και τον σχηματισμό της κυβέρνησης του Γ.Παπανδρέου, το συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα αναδείχθηκε ως αποκλειστικό εργαλείο πολιτειακής απάτης και πρωτοφανούς εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, με μοναδικό σκοπό την δόλια κατάληψη της εξουσίας και την συστηματική προαγωγή των συμφερόντων των εντολέων της θλιβερής κομματικής παρέας, που αποτέλεσε την ηγετική ομάδα του σύγχρονου ΠΑΣΟΚ,και απώτερο στόχο την σταδιακή εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στον διεθνή οικονομικό παράγοντα.
Η προστασία των εισοδημάτων αντικαταστάθηκε από την πιο βάρβαρη φορολογική επίθεση στον σκληρό πυρήνα της οικονομικής ζωής των φυσικών προσώπων, των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και συνδυάστηκε με την ταυτόχρονη αλόγιστη οικονομική ενίσχυση των τραπεζών.
Η εξαγγελία της ανοιχτής διακυβέρνησης των αξίων εφαρμόσθηκε ως ανάδειξη της παρέας των ανεπαρκών και αγράμματων κωλόπαιδων του γυμναστηρίου, του κανό και της ευτελούς οικολογίας. Η επαγγελθείσα οικονομική ανάπτυξη εφαρμόσθηκε με πολιτικές σύναψης επαχθών δανειακών συμβάσεων, που βύθισαν στην διαρκή ύφεση την οικονομική δραστηριότητα και την ελληνική δημοκρατία στην απώλεια της κυριαρχίας της. Η διαφάνεια της διοικητικής δράσης ανέδειξε απλώς, την έκταση της ανεπάρκειας και της υπαρξιακής μειονεξίας των κυβερνώντων και αποκάλυψε το ασύλληπτο εύρος της επιτεινόμενης σπατάλης του δημοσίου χρήματος. Τα δημόσια συστήματα υγείας και παιδείας τελούν υπό κατάρρευση, επειδή τα δημόσια αγαθά που παράγουν αξιολογούνται αποκλειστικά, ως λογιστικά μεγέθη. Η πάταξη της διαφθοράς μετατράπηκε σε άτυπη πολιτική συμφωνία κορυφής, μεταξύ πολιτικών απατεώνων και εθνικών μειοδοτών, με την δικαιοσύνη να επιδεικνύει ένοχη ανοχή έναντι της συντελούμενης πολιτικής συνωμοσίας.
Η αυθόρμητη λαϊκή αγανάκτηση αντιμετωπίσθηκε με ειδεχθή σχέδια καταστολής από την Αστυνομία και την ΕΥΠ, που οργάνωσαν τις πλέον άθλιες προβοκάτσιες της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Η πολιτική ρητορική της πρώτης φάσης, μέχρι δηλαδή και τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό, αναπτύχθηκε από τον Γ. Παπανδρέου και τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωσταντίνου και τα μοιράκια της κλειστής πρωθυπουργικής παρέας του πολιτικού, πνευματικού και κοινωνικού κωλοπαιδισμού. Κύριο χαρακτηριστικό της ο ασυνάρτητος πολιτικός λόγος του Γ. Παπανδρέου, πλήρης συμπτωμάτων οργανικού και λειτουργικού αναλφαβητισμού, η απόλυτη αποξένωση της κυβερνητικής δράσης από κάθε στοιχείο ορθού λόγου και η ανάδειξη της ευήθειας των προσώπων, ως βασικό στοιχείο της πολιτικής διακυβέρνησης.
Ο ανεπαρκέστατος υπουργός Οικονομικών Παπακωσταντίνου, με το βλέμμα και την ηθική του μεταλλαγμένου δωσίλογου, περιέκοψε οριζόντια τους μισθούς και τις συντάξεις του δημόσιου τομέα, επέβαλε εργασιακό μεσαίωνα στην λειτουργία του ιδιωτικού, κατάργησε κοινωνικά δικαιώματα που διαμορφώνουν τον θεσμικό και λειτουργικό ιστό της κοινωνικής συνοχής, κατέστησε την Ελλάδα ρακένδυτη δούλη, αναξιοπρεπή επαίτη των διεθνών και εγχώριων πατρώνων του και πυροδότησε την έκρηξη της κοινωνικής οργής, όταν ομολόγησε ότι η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου απέτυχε να πραγματώσει τους οικονομικούς στόχους και προανήγγειλε νέα φορολογική επιδρομή, μεγαλύτερες περικοπές στα εισοδήματα των πολιτών, συνέχιση της σκανδαλώδους ενίσχυσης των τραπεζών, ουσιαστική ποινικοποίηση της ατομικής ιδιοκτησίας και της άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος, υπό τον επαίσχυντο τίτλο "μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής".
Η κοινωνική έκρηξη των αγανακτισμένων πολιτών, που κατέκλυσαν τις πλατείες, επέβαλε την αποπομπή του και σκηνογράφησε την οπερέτα της απόπειρας σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, με την παγκοσμίως πρωτότυπη παραίτηση του Γ. Παπανδρέου και την δια τηλεοράσεως ανάκληση αυτής και τελικώς στον κυβερνητικό ανασχηματισμό, που εντάσσει το ιστορικό ΠΑΣΟΚ στην πολιτική απόπειρα απόλυτης εξαθλίωσης, αλλά και πολιτειακής υποδούλωσης των Ελλήνων στο κονκλάβιο των τραπεζιτών, που ελέγχουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Η λαίλαπα της κοινωνικής οργής, που απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και έχει μετατρέψει τους ταγούς του σε πανικόβλητα θηράματα, το πλήθος των γιαουρτιών, των αβγών και των νερατζιών, που απαγορεύουν τις βουλιμικές εξορμήσεις του κοπριτώδους πολιτικού παχύδερμου και μετατρέπουν τα πολιτικά δείπνα σε δραματικές περιπέτειες καταδίωξης των συνδαιτημόνων, επέβαλαν την δραστική ποιοτική μεταλλαγή του κυβερνητικού λόγου.
Το συγκεκριμένο εγχείρημα ανατέθηκε στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος φαίνεται να προτάσσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες έναντι του εθνικού συμφέροντος.
Η επίκληση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας, η αναγόρευση του πολίτη ως διαχειριστή της οικονομικής κρίσης, το άνοιγμα στην κοινωνία των πολιτών, με άρτια δομημένο λόγο, υψηλά ακαδημαϊκά διανοήματα και σφριγηλές πολιτικές αναλύσεις της δημοσιονομικής παθογένειας, δεν μετέβαλαν ούτε την ηθική, ούτε τον στρατηγικό στόχο της απόλυτης υποδούλωσης της χώρας στον διεθνή οικονομικό παράγοντα. Οι έντονες θεσμικές αναφορές της νέας πολιτικής ρητορικής στη κοινωνία των πολιτών και στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, που προσβάλλονται από τα "άδικα" οικονομικά μέτρα, δεν αναστρέφει την εθνική κοινωνική υποδούλωση, την ατομική και συλλογική εξαθλίωση και τελικώς την ουσιαστική κατάργηση των στοιχείων εξωτερικής και εσωτερικής κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως πολιτειακής οντότητας. Απλώς ονομάζει τον νέο νομοθετικό κύκλο εξανδραποδισμού της οικονομικής, της κοινωνικής και τελικώς της πολιτειακής μας ελευθερίας "πατριωτικό καθήκον".
Όταν η ανακοίνωση των νέων οικονομικών μέτρων αφαιρεί τον μανδύα της νέας άρτια συγκροτημένης, πλούσιας σε διανοήματα και ελκυστικά λεκτικά σχήματα κυβερνητικής ρητορικής, ξεπροβάλλει η ίδια εφιαλτική κουκούλα του αθλιότερου των δωσιλόγων, του πλέον επικίνδυνου των εθνικών μειοδοτών που παρουσίασε η παπακωσταντίνεια πολιτειακή εκτροπή στα διεθνή fora.
Αυτήν τη φορά όμως, την ίδια εφιαλτική κουκούλα, πιο τρομακτική και επίφοβη για τα θεμελιώδη δικαιώματά μας, την ενδύεται έγκριτος συνταγματολόγος, με άκρατη φιλοδοξία και πολιτική ικανότητα καταλλαγής των μεγάλων ή μικρότερων αντιδράσεων της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, ο πολιτειακός επιβουλέας εμφανίζεται επαρκής, συκροτημένος και έτοιμος να εφαρμόσει το σχέδιο του νέου "πολιτειακού πατριωτισμού".
Η καθολική αντίσταση στην προ των πυλών ευρισκόμενη πολιτειακή υποδούλωση δεν αρκεί να εκδηλώνεται μόνο με μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και με την έντονη αποδοκιμασία των υπαιτίων της κρίσης. Απαιτεί καθολική άρνηση συμμόρφωσης στην επερχόμενη νομοθετική εκτροπή, μαζική αντίσταση εκτέλεσης κάθε μέτρου που οδηγεί στην οικονομική μας εξαθλίωση και στην κοινωνική μας υποδούλωση. Απαιτεί άσκηση κάθε πρόσφορου ενδικοφανούς και ενδίκου βοηθήματος, που παρέχει η εσωτερική και διεθνής έννομη τάξη για την αναστολή και τελικώς την κατάργηση των νέων μέτρων, κατά την καθημερινή δράση κάθε πολίτη.
Η πολιτειακή προσταγή της ιστορικής συνείδησης του έθνους είναι βροντώδης και επιτακτική, κατά τον προσδιορισμό του νέου πατριωτικού καθήκοντος, του νέου πολιτειακού πατριωτισμού:

Πολίτες γρηγορείτε, οι περιστάσεις απαιτούν συντονισμένη δράση
νόμιμης αντίστασης και απείθειας, έναντι της κυβερνητικής
απόπειρας κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και της πολιτειακής
μας ελευθερίας. Απαιτείστε την δικαστική δίωξη και τιμωρία των
υπαιτίων της εθνικής ταπείνωσης.

Κατά τη φάση της απευκταίας εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, θα προτείνω, με νεότερες δημοσιεύσεις μου στο ιστολόγιο αυτό, υποδείγματα νόμιμης αντίστασης και απείθειας, τα οποία θα μπορεί να χρησιμοποιεί ελεύθερα και ανεμπόδιστα κάθε ενδιαφερόμενος και δοκιμαζόμενος πολίτης.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Δημοσιολόγος

Απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης : οι απαστράπτοντες δουλοπάροικοι της δημόσιας διοίκησης ως εκσυγχρονιστικό άλλοθι της διοικητικής παρακμής.

Ο ιδρυτικός νόμος (ν.1388/1985) του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης,τόσο στις διατάξεις του, όσο και στην ιστορικής πολιτειακής σπουδαιότητας εισηγητική του έκθεση, προσδιόρισε την θεσμική αποστολή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης με εξαντλητική νομική, διοικητική και ουσιαστική σαφήνεια. Σκοπός της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης είναι η δημιουργία επαγγελματικών στελεχών, με άρτια γνωστική συγκρότηση, υψηλή επαγγελματική κατάρτιση, ανταγωνιστική προσωπική επάρκεια και άτεγκτη ιδεολογική καθαρότητα, ώστε να οργανώσουν την άσκηση της δημόσιας λειτουργίας με επιστημονική μέθοδο, υψηλό αίσθημα ευθύνης και απόλυτη πολιτική ουδετερότητα. Κυρίαρχος σκοπός του ιδρυτικού νομοθέτη της Ε.Σ.Δ.Δ. ήταν ο εκσυγχρονισμός και κυρίως ο εκδημοκρατισμός των μέσων και μεθόδων διοίκησης, με τη δημιουργία μιάς κρίσιμης μάζας στελεχών υψηλής ποιότητας, που θα αναλάμβανε την διοικητική ηγεσία της χώρας και θα πραγμάτωνε την εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής στη δημόσια διοίκηση. Η νέα διοικητική ηγεσία απαλλαγμένη από τις πολιτικές δουλείες του πελατειακού συστήματος, που καθόρισαν τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά και το αξιακό πρότυπο του παραδοσιακού δημοσίου υπαλλήλου, θα αναγνώριζε τον πολίτη ως υπέρτατο εντολέα της διοικητικής δράσης, ως ανυπέρβλητη πολιτειακή αξία που προσδιορίζει κυριαρχικά τα κριτήρια της κοινωνικής λογοδοσίας της δημόσιας διοίκησης και θα αποτελούσε εγγύηση της αδιατάρακτης πολιτικής και ιδεολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικής και αποδοτικής διοικητικής δράσης.
Τι έπραξαν όμως οι Απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης στην συντριπτική πλειοψηφία τους, κατά την πορεία του διοικητικού και πραγματικού χρόνου που μεσολάβησε από την ίδρυση της Σχολής μέχρι σήμερα;
Προσδιόρισαν τον διακριτό διοικητικό και εν γένει πολιτειακό τους ρόλο, ως θεσμικοί φορείς εκδημοκρατισμού, εκσυγχρονισμού και ανανέωσης των μέσων και μεθόδων διοίκησης, έναντι της άμορφης μάζας της παραδοσιακής δημοσιοϋπαλληλίας και των απαξιωμένων συνδικαλιστικών της οργανώσεων;

Προάσπισαν, σεβόμενοι την επένδυση της ελληνικής κοινωνίας στην ειδική επαγγελματική εκπαίδευσή τους, το νομικό και υπηρεσιακό τους καθεστώς ή έδρασαν ως απαστράπτοντες δουλοπάροικοι του καταρρέοντος διοικητικού συστήματος;

Διαφύλαξαν την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την ποιοτική διαφοροποίηση των ιδρυτικών σκοπών της ΄Ενωσής τους, που ιδρύθηκε με επίπονους επαγγελματικούς, πνευματικούς και νομικούς αγώνες ή συνέπραξαν στην δραματική άλωσή της από τους αργυρώνητους εκπροσώπους των απαθλιωμένων κομματικών οργανισμών της χώρας;

Αντέδρασαν σθεναρά στην όσμωση των φερομένων ως εκπροσώπων τους με θύλακες διοικητικής και ακαδημαϊκής ανομίας ή συνέπραξαν ιδιοτελώς στην απόλυτη υποταγή του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης στα κελεύσματα της συντεχνίας του Υπουργείου Εσωτερκών και των αθλιότερων κομματικών εκπροσώπων της;

Διαφοροποίησαν ποιοτικά με προτάσεις, εισηγήσεις και συντονισμένες διοικητικές παρεμβάσεις το αξιακό πλαίσιο άσκησης της δημόσιας λειτουργίας, αναλάμβανοντας τον ατομικό και συλλογικό κίνδυνο της σύγκρουσης με τα κραταιά συντεχνιακά, κομματικά και ακαδημαϊκά συμφέροντα, που διαιωνίζουν την διοικητική δουλεία και τελικώς την πολιτειακή υποτέλεια του έλληνα πολίτη ή κατάντησαν πειθήνια άνευρα όργανα των φορέων της διοικητικής ανομίας και ανεπάρκειας και του κομματικά χειραγωγούμενου διοικητικού ερασιτεχνισμού;

Η σημερινή εικόνα της δημόσιας διοίκησης παρέχει αμάχητη απάντηση στα προαναφερόμενα ερωτήματα.
Το πλήθος των παροικούντων, ιδίως στο Υπουργείο Εσωτερικών, Αποφοίτων της Ε.Σ.Δ.Δ. αποτελεί πανηγυρική επιβεβαίωση της δραματικής έκπτωσης του θεσμού. Υποταγμένοι διοικητικοί απελεύθεροι, που παριστάνουν τους γραφικούς διοικητικούς ηγήτορες, ποικιλία εξωτικών φυτών και παραδείσιων πτηνών, ευπρεπείς φλώροι και πειθήνιες θεραπαινίδες της διοικητικής παρακμής ανακυκλώνουν τα διοικητικά απορρίμματα της ελληνικής κοινωνίας, διαβιβάζοντας σε άνευρα έγγραφα τις οδίνες και τις προσδοκίες χρηστής διοίκησης του δύσμοιρου έλληνα πολίτη και απολαμβάνουν τις θέσεις ευθύνης, που τους παραχώρησε η κυρίαρχη κομματική τάξη της δημοσιοϋπαλληλίας, ως θνησιγενές αντάλλαγμα του εκσυγχρονιστικού άλλοθι που της παρέχουν για την συγκάλυψη της παρακμιακής της πορείας.
Στην πραγματικότητα, θωπεύουν ξεδιάντροπα τον πολιτικό σταυλίτη του γνωστού κοπρίτη δημοσίου υπαλήλου και ανταλλάσσουν επωφελείς επαγγελματικές εκδουλεύσεις, εμπαίζοντας την κοινωνία των πολιτών.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Δημοσιολόγος
Ιδρυτής και τέως Πρόεδρος της 'Ενωσης Αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης

Ατιμασμένη δημοκρατία : το πολιτειακό σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου επιτάσσει την ίδρυση και λειτουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Η επικείμενη πανηγυρική δικαστική επιβεβαίωση της παραγραφής των βαρύτατων ποινικών αδικημάτων που τέλεσαν πολιτικά πρόσωπα, ως κρίσιμοι διαμορφωτές του σκανδάλου της Μονής Βατοπαιδίου, κατά την άσκηση των υπουργικών τους καθηκόντων, αναδεικνύει την βαθειά έκπτωση των πολιτειακών αξιών της ελληνικής δημοκρατίας και επιβάλλει την ανάληψη θεσμικών πρωτοβουλιών στο πλαίσιο ευρείας και ουσιαστικής αναθεώρησης του ισχύοντος συντάγματος.
Η αναβάθμιση της πολιτειακής αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος επιβάλλεται και από την θεσμική αξιολόγηση του προγράμματος ευρείας πολιτικής εξαπάτησης του κοινωνικού σώματος, που εκπόνησε το ΠΑΣΟΚ για την κατάληψη της εξουσίας, και ήδη εκτελεί κατά την άσκηση της κυβερνητικής του δράσης, με ιδεολογικά χαρακτηριστικά και νομοθετικά μέτρα, που αντιβαίνουν πλήρως στις προγραμματικές αρχές διακυβέρνησης, τις οποίες παρουσίασε στο εκλογικό σώμα κατά την προεκλογική περίοδο, με σκοπό την υπερψήφισή του.
Οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες πρέπει να επιβληθούν από την σθεναρή αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών στον συντελούμενο εξανδραποδισμό των αξιών της δημοκρατικής νομιμότητας και να προσλάβουν την ακόλουθη θεσμική μορφή :

Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου ,το οποίο συγκροτείται από τα εξής τμήματα:
1. Τμήμα ελέγχου συνταγματικότητας νόμων και κυβερνητικών πράξεων.
2. Τμήμα προστασίας ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών.
3. Τμήμα διερεύνησης και απόδοσης ποινικών ευθυνών των μελών της κυβέρνησης και των υφυπουργών.
Το Τμήμα ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων και των κυβερνητικών πράξεων, πέραν του ελέγχου της πιστής εφαρμογής των συνταγματικών διατάξεων από τον κοινό νομοθέτη, θα ελέγχει εάν οι κυβερνητικές πράξεις και η εν γένει πολιτική δράση της κυβέρνησης και των μελών της εφαρμόζει το πολιτικό πρόγραμμα που υπερψήφισε το εκλογικό σώμα και εξασφάλισε σε συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Για τον λόγο αυτό, τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες πριν από την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, τα αναγνωρισμένα πολιτικά κόμματα υποβάλλουν το πλήρες πρόγραμμα της κυβερνητικής τους δράσης, κατά τομέα δημόσιας πολιτικής, στη Γραμματεία του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Όταν η κυβερνητική δράση αντιβαίνει προδήλως το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος που κυβερνά, τότε ο πρόεδρος της κυβέρνησης, ως φορέας της αρχής της δεδηλωμένης, μαζί με τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό διώκονται για την τέλεση του πολιτειακού αδικήματος της πολιτικής απάτης, το οποίο ορίζεται εννοιολογικά με ρητή και αυστηρή διάταξη του Συντάγματος.
Η σχετική αιτιολογιμένη πράξη του Συνταγματικού Δικαστηρίου, που διαπιστώνει την πολιτειακή αντινομία, εκδίδεται είτε αυτεπαγγέλτως είτε μετά σχετική προσφυγή πολιτικόυ κόμματος ή ενδιαφερομένων πολιτών και υποβάλλεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος με σχετικό προεδρικό διάταγμα διαλύει την Βουλή και προκηρύσσει εκλογές, εντός χρονικού διαστήματος τριάντα ημερών.
Το υπαίτιο πολιτικό κόμμα στερείται παντελώς οικονομικής κρατικής επιχορήγησης για τις επόμενες δύο βουλευτικές περιόδους.
Η δίκη των διωκομένων για πολιτική απάτη κυβερνητικών στελεχών πραγματοποιείται εντός δεκαπέντε ημερών από την άσκηση της πολιτειακής δίωξης και σε περίπτωση καταδίκης στερούνται ισοβίως του δικιώματος εκλογιμότητας. Επίσης, το υπαίτιο πολιτικό κόμμα στερείται του δικαιώματος συμμετοχής στην επικείμενη εκλογική διαδικασία που συντελείται λόγω της τέλεσης του πολιτειακού αδικήματος της πολιτικής εξαπάτησης του εκλογικού σώματος από τα κυβερνητικά στελέχη του.
Το Τμήμα προστασίας ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών εκδικάζει σε αποκλειστικό βαθμό δικαιοδοσίας τις σχετικές προσφυγές πολιτών, ομάδων πολιτών, πολιτικών κομμάτων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και κάθε άλλου ενδιαφερομένου, κατά πράξεων των οργάνων του κράτους, που προσβάλλουν ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα ή πολιτικές ελευθερίες.
Μείζονες κυβερνητικές αποφάσεις για ζητήματα σημαντικού κοινωνικού ενδιαφέροντος που άπτονται του πεδίου εφαρμογής των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων,της διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος,της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας σε διεθνείς οργανισμούς ή επιβολής φορολογικών μέτρων μόνιμου ή έκτακτου χαρακτήρα λαμβάνονται από την κοινωνία των πολιτών, με την διενέργεια δημοψηφισμάτων. Τα ερωτήματα των δημοψηφισμάτων αυτών διατυπώνονται από το δεύτερο τμήμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Το Τμήμα διερεύνησης και απόδοσης πολιτειακών και πολιτικών ευθυνών των μελών της κυβέρνησης και των υφυπουργών δικάζει τις υποθέσεις του πολιτειακού αδικήματος της πολιτικής εξαπάτησης του εκλογικού σώματος και έχει αποκλειστική αρμοδιότητα διερεύνησης και απόδοσης των ποινικών ευθυνών των μελών της κυβέρνησης και των υφυπουργών.
Ο χρόνος παραγραφής των ποινικών αδικημάτων των μελών της κυβέρνησης και των υφυπουργών εξομοιώνεται απολύτως με τον αντίστοιχο χρόνο παραγραφής των ποινικών αδικημάτων των λοιπών ελλήνων πολιτών.
Στο συγκεκριμένο τμήμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου υποβάλλονται οι εγκλήσεις και οι αναφορές κατά μελών της κυβέρνησης και υφυπουργών.
Η ποινική δίωξη ασκείται με άδεια της Βουλής, μετά την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης από τον Εισαγγελέα του Συνταγματικού Δικαστηρίου,που ορίζεται για τετραετή θητεία και επιλέγεται με κλήρωση, στην οποία συμμετέχουν τα μέλη των ολομελειών του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας,καθώς και οι τακτικοί καθηγητές του διοικητικού, του συνταγματικού και του ποινικού δικαίου των νομικών σχολών των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Το πόρισμα του Εισαγγελέα του Συνταγματικού Δικαστηρίου υποβάλλεται στη Βουλή για τη χορήγηση της άδειας άσκησης ποινικής δίωξης εντός επιτακτικής προθεσμίας δύο μηνών από την άσκηση της έγκλησης ή την υποβολή της αναφοράς και χορηγείται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, εντός τριάντα ημερών από την υπηρεσιακή διαβίβασή της. Η δίκη των κατηγορουμένων μελών της κυβέρνησης και υφυπουργών πραγματοποιείται εντός επιτακτικής προθεσμίας έξι μηνών από την χορήγηση της άδειας της Βουλής, ενώπιον του τρίτου τμήματος του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Τα ζητήματα της συγκρότησης των τμημάτων του Συνταγματικού Δικαστηρίου, καθώς και της υποχρεωτικής συμμετοχής εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών στη σύνθεσή τους, ορίζονται εξαντλητικά με ρητή διάταξη του Συντάγματος, χωρίς να παρέχεται στον κοινό νομοθέτη εξουσιοδότηση για την ρύθμιση και των πλέον λεπτομερειακών θεμάτων.
Οι αναθεωρητικές διατάξεις που θα τεθούν για την ίδρυση και λειτουργία του Συνταγματικού Δικαστηρίου πρέπει να συμπεριληφθούν μεταξύ των θεμελιωδών σνταγματικών διατάξεων,που δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση.
Η ίδρυση και λειτουργία του Συνταγματικού Δικαστηρίου, με τα θεσμικά χαρακτηριστικά και τις αρμοδιότητες που προαναφέρθηκαν, θα διαμορφώσει τις θεσμικές εγγυήσεις συνεχούς και αδιάλειπτης κοινωνικής λογοδοσίας των ασκούντων πολιτική εξουσία,θα προσδιορίσει διαυγές και αδιάρρηκτο πλέγμα πολιτειακής προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και κυρίως θα άρει τις συνθήκες ατιμωρησίας των εγκλημάτων πολιτικής διαφθοράς, που έχουν διαβρώσει το κομματικό σύστημα και έχουν οδηγήσει την τιμή της πολιτικής σε δραματική κοινωνική διαπόμπευση.
Τέλος,η συγκεκριμένη ενδυνάμωση των πολιτειακών θεσμών θα καθιερώσει την κυριαρχική λειτουργία του εκλογικού σώματος, ως μοναδική πρωτογενή πηγή της δημόσιας εξουσίας, και θα αναγορεύσει την ανόθευτη έκφραση της λαϊκής βούλησης σε καθοριστικό παράγοντα άσκησης της κυβερνητικής δράσης, ως ανυπέρβλητη και ισχυρά προστατευόμενη πολιτειακή οντότητα.

Ποιός είναι μεγαλύτερος κοπρίτης;

Ο δημόσιος υπάλληλος που εξαργύρωσε την πολιτική του συνείδηση σε τιμή επαγγελματικής αποκατάστασης και μόνιμου εργασιακού νιρβάνα είναι αναμφισβήτητα κοπρίτης.Ο πολιτικός που εκμαυλίζει την ελεύθερη πολτική βούληση του εκλογικού σώματος συγκροτώντας στρατιές εξαθλιωμένων κομματικών κολίγων,με πρόδηλα σύνδρομα νοητικής, γνωστικής και επαγγελματικής ανεπάρκειας,τις οποίες εγκαθιστά στις δομές της δημόσιας διοίκησης, είναι και κοπρίτης και δεσμώτης των θεμελιωδών αξιών του κράτους δικαίου. Ο δημόσιος υπάλληλος που σταδιοδρομεί στη δημόσια διοίκηση με μοναδικό κριτήριο την πανηγυρική κομματική του ένταξη και συγκροτεί πολιτικά χειραγωγούμενες επαγγελματικές συντεχνίες που απομυζούν την κοινώνία των πολιτών και αντιμάχονται, με ιερό μένος, τους φορείς της επιστημονικής γνώσης, της αξιοκρατίας και της υψηλής επαγγελματικής επάρκειας, εξουδετερώνοντας καθε απόπειρα διοικητικής μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού, θα παραμείνει κοπρίτης μέχρι το τέλος του εργασιακού του βίου. Ο πολιτικός που υποθάλπει επί δεκαετίες, με πράξεις και παραλείψεις, τον θρίαμβο της διοικητικής ατομικής και συλλογικής μηδαμινότητας και την παραγωγή διοικητικής διαφθορας με ανεξίτηλη κομματική ταυτότητα και αξιοποεί την θλιβερή κομματική του στρατιά για την διαιώνιση του στα κέντρα εξουσίας, όποιο προσωπείο και αν επιλέξει, είναι και θα παραμείνει ο άθλιος σταυλίτης του κοπρίτη, μέχρι η ιστορική μελέτη να τον συμπεριλάβει στη κατηγορία των πολιτικών καρκινωμάτων, που οδηγούν την ελληνική δημοκρατία σε δραματική έκπτωση.

Θάνος Παναγιωτόπουλος,