Η εγκαθίδρυση του κοινωνικοοικονομικού καθεστώτος της μνημονιακής χρεοκρατίας , με τον τρύπιο μανδύα δημοκρατικής νομιμοποίησης και τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά της συνταγματικής εκτροπής, έχει καταλύσει τις κοινωνικές και οικονομικές δομές της Ελλάδας, αναπτύσσοντας στη θέση τους ένα εξαναγκαστικό, ολοκληρωτικό και αδηφάγο οικονομικό και πολιτικό δίκτυο εγκληματικών δράσεων, με σαφείς πολιτικές και οικονομικές ιεραρχίες τραπεζικών και επιχειρηματικών συμφερόντων ακραίας παραβατικότητας, το οποίο εκτελεί το στρατηγικό σχέδιο του κοινωνικού και οικονομικού θανάτου της δημοκρατίας και της πλήρους δουλοποίησης του ελληνικού λαού.
Η συστηματική ληστρική φορολόγηση των πολιτών, η απόλυτη αποδόμηση των δημόσιων συστημάτων υγείας, παιδείας και πρόνοιας, η παντελής αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, η βαριά παρακμή της πολιτικής διαδικασίας, η συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών στα όρια του σκληρού καταστατικού τους πυρήνα και η επικοινωνιακή προβολή, από τα κυρίαρχα μέσα προπαγάνδας, μιας περίεργης φατρίας ηλίθιων λογιστών, με χαρακτηριστικά ασπόνδυλου και αξίες γνήσιου δωσίλογου, ως διακεκριμένων εθνικών σωτήρων, επιδιώκει να διαμορφώσει την πεποίθηση ότι υπέρτατος σκοπός κάθε πολιτικής και κοινωνικής λειτουργίας είναι η εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπούν τα εγχώρια και διεθνή μορφώματα των τραπεζικών ομίλων, των διάφορων οικονομικών συμπράξεων και συγχωνεύσεων, ως εκφραστών της κυρίαρχης βούλησης των δάνειων δυνάμεων που κατέλυσαν την εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο σκοπός του συνόλου των ασκούμενων δημόσιων πολιτικών εστιάζεται αποκλειστικά στην προαγωγή λογιστικών μεγεθών, τύπων και πολλαπλασιαστών αμφίβολης δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας και ανύπαρκτης κοινωνικής χρησιμότητας και επιδιώκει να καταστήσει κάθε παραγωγική ή χρηματική ροή της ελληνικής κοινωνίας, που θα χρηματοδοτούσε την οικονομική της υπόσταση και την παραγωγική της ανάπτυξη, σταθερή και εξαναγκαστική πηγή αδιάλειπτης μετακύλισης κάθε οικονομικού πόρου στους δανειστές και στα τραπεζικά κέντρα, που συγκροτούν την υπόσταση των εγκληματικών τους δράσεων.
Το πολιτικό σύστημα διανομής της εξουσίας έχει μεταλλάξει τα παραδοσιακά πελατειακά του δίκτυα σε τέτοιο βαθμό και τρόπο, ώστε η ταύτισή τους με τα συμφέροντα και κυρίως τους στρατηγικούς στόχους των συστημικών τραπεζών να έχει επιφέρει τη δραματική συρρίκνωσή του και να έχει καταργήσει κάθε έννοια και αξία δημοκρατικής του νομιμοποίησης.
Οι λειτουργίες του είναι απλοϊκά εγκληματικές και δωσιλογικές και ενεργούν διττά, προς την εγκαθίδρυση της κοινωνικής δικτατορίας των τραπεζών : οι φόροι που επιβάλλονται στο κοινωνικό σώμα κάθε χρόνο, κάθε ημέρα, κάθε ώρα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο, τα διαρκώς μειούμενα έσοδα, που εισρέουν στα δημόσια ταμεία, δεν χρηματοδοτούν κανένα δημόσιο αγαθό και καμία αναπτυξιακή κοινωνική διαδικασία, τα σχολεία κλείνουν, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές εκδιώκονται, οι γιατροί και οι νοσηλευτές κατασυκοφαντούνται και το εισόδημά τους ουσιαστικά καταργείται, τα αγαθά κοινής ωφέλειας εκποιούνται σε ύποπτους επιχειρηματικούς και χρηματοπιστωτικούς οίκους, οι μισθοί και οι συντάξεις μετατρέπονται σε μικρά συμβολικά βοηθήματα κοινωνικής πενίας και σύγχρονης δουλοπαροικίας.
Ο νέος τύπος δημοσίου υπαλλήλου, που προκρίνει η μνημονιακή διακυβέρνηση είναι εκείνος του αδαούς υποτακτικού διοικητικού λογιστή και γραμματέα και του επιτελικού δωσίλογου, που συγκροτεί τη σύγχρονη διοικητική ελίτ των μνημονιακών γερμανοτσολιάδων.
Όλοι αυτοί οι διαρκώς υπεξαιρούμενοι δημόσιοι, ιδιωτικοί και κοινωνικοί πόροι μετατρέπονται σε χρηματικές ροές συνεχούς και αδιάλειπτης ενίσχυσης, χρηματοδότησης, στήριξης, ανακεφαλαιοποίησης ή εγγύησης του νομικού προσώπου του δημοσίου, υπέρ της λειτουργίας των πάσης φύσεως χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων, οι οποίοι λειτουργούν ως αδηφάγο χωνευτήρι των αιματηρών πόρων του κοινωνικού μερίσματος και ως καταναγκαστικός ολετήρας των οικονομικών αξιών, της πολιτικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας των πολιτών, επειδή αυτό είναι το μοντέλο της δημοσιονομικής προσαρμογής που επέβαλαν στη χώρα οι κατοχικοί μνημονιακοί της επικυρίαρχοι και η αποδράμουσα κυβέρνηση των δωσιλόγων.
Την ίδια στιγμή, η ίδια ετερόκλητη πολιτική φατρία, που ονομάζεται συμμαχική διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας (!) θεσπίζει και συγκροτεί συμβούλιο διαχείρισης και ελέγχου ιδιωτικού χρέους φυσικών προσώπων, επιχειρώντας να θεσμοθετήσει τους κανόνες συναλλακτικής συμπεριφοράς, που προσδιορίζουν το κοινωνικό και οικονομικό προφίλ του ευπειθούς δανειολήπτη και της έντιμης τράπεζας (!), που αναζητεί τα χρήματα που δάνεισε, με ευγένεια, συνετή πειθώ και κοινωνική περίσκεψη υφαρπαγής των πρώτων κατοικιών των Ελλήνων.
Ο στόχος είναι απλός, διαυγής και τρομακτικός : ό,τι δεν κατάφεραν να αρπάξουν οι μνημονιακοί ληστές, οι τραπεζικοί απατεώνες και τα ποικιλώνυμα κοράκια τους, όλα τα προηγούμενα χρόνια, ευελπιστούν ότι θα τα αποκομίσουν, αρπάζοντας, καταληστεύοντας και εκποιώντας την εναπομείνασα πατρογονική περιουσία των Ελλήνων.
Η αντιμετώπιση των πολιτικών και οικονομικών Ούνων, που επελαύνουν στη χώρα και επιβουλεύονται τις εστίες και τα θέσμια και ιερά των πολιτών της, δεν γίνεται ούτε με ευχολόγια, ούτε με αφορισμούς του βάρβαρου και κακού καπιταλισμού, ούτε με τσακαλώτεια μέσα ευπρεπούς και αποδεκτής οικονομικής ανάλυσης και στρατηγικής.
Το κοινωνικό σώμα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι αντιμετωπίζει μαζική εισβολή οικονομικών και πολιτικών συμμοριών στα ζωτικά αγαθά της καθημερινότητάς του, στις οικίες του, στην οικογένειά του, στις στοιχειώδεις αξίες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειάς του, στην ίδια τη ζωή του.
Η πολιτική και κοινωνική γενναιοφροσύνη είναι υπέρτατο καθήκον της υπόστασης του ελεύθερου ανθρώπου και το ζωτικό της πεδίο πρέπει να παραμείνει απαραβίαστο.
Ο φόβος, η ενδοτικότητα, η ουδετερότητα που αναμένει την καταστροφή ως αναπόφευκτο γεγονός, η παλινωδία του αντιμνημονιακού πολιτικού λόγου, η παθητικότητα και ο κομματικός σκεπτικισμός στην ανεξάρτητη κοινωνική αντίσταση αποδομούν την άμυνα της δοκιμαζόμενης δημοκρατικής μας κοινότητας.
Ο τραπεζιτικός συμμοριτισμός και οι πολιτικοί κυβερνητικοί του εκφραστές σύντομα θα συναντήσουν τη νομική και πολιτειακή νέμεση που τους αξίζει.
Το ιστολόγιο αυτό θα αναλάβει κάθε αναγκαία πρωτοβουλία για την νομική προστασία της κοινωνίας των πολιτών από τις αντισυνταγματικές δράσεις της νεοφασίζουσας "αριστερής" διακυβέρνησης και τις εγκληματικές δράσεις των διεφθαρμένων συστημικών τραπεζών, που καταστρέφουν τη χώρα και επιδιώκουν να υποκαταστήσουν την λειτουργία των πολιτειακών θεσμών με την επιχειρηματική τους ανομία.
Σύντομα, η συνέχεια επί του ηλεκτρονικού πιεστηρίου, τραπεζικοί λωποδύτες και λοιποί δημόσιοι τελώνες,........
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
