Η διαμόρφωση της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο αναδεικνύει τους ιστορικούς συσχετισμούς των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που διατρέχουν και προσδιορίζουν με τη δράση τους την πολιτική και κοινωνική ιστορία της Ελλάδας.
Από τη μία πλευρά, οι νεοφασίζουσες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του εγχώριου και διεθνούς τραπεζικού συμμοριτισμού, οι μνημονιακοί εκπρόσωποι του πολιτικού και κομματικού παρασιτισμού, ο εκδοτικός βόρβορος της τρομοκρατικής προπαγάνδας, τα κοράκια των ποικιλώνυμων χρηματοπιστωτικών οίκων που επιβουλεύονται την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων και τελικώς ο κοινωνικός και πολιτικός εσμός της ιστορικής συμπύκνωσης της ιδιότητας του δωσίλογου και του ειδεχθούς πολιτειακού προδότη, που ασελγεί στο σώμα της δημοκρατίας, για να καταλύσει το σύνταγμα και να εμπεδώσει καθεστώς βαριάς πολιτειακής εκτροπής, με βρώμικο κοινοβουλευτικό μανδύα.
Από την άλλη πλευρά, οι ελεύθεροι πολίτες και οι αδέσμευτες συλλογικότητες, που συγκροτούν το κίνημα της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης των αδούλωτων πολιτών και προασπίζουν, με αταλάντευτη και ανένδοτη δύναμη και αποφασιστικότητα, τα θέσμια και ζωτικά κοινωνικά και οικονομικά αγαθά της δημοκρατικής κοινωνίας και εγγυώνται, με το απαράμιλλο φρόνημά τους, τη διαφύλαξη των αξιών της συνταγματικής νομιμότητας.
Αυτοί οι ελεύθεροι πολίτες και η ακηδεμόνευτη συλλογική τους έκφραση, που στάθηκαν στις επάλξεις των δημοκρατικών αγώνων, που πύκνωσαν τις τάξεις των γενναίων για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, που αντιμετώπισαν τον πελατειακό εσμό του κομματικού παρασιτισμού αποτελούν σήμερα το ιστορικό αντίπαλο δέος στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του πολιτειακού διασυρμού της χώρας, της εθνικής ταπείνωσης και της κοινωνικής γενοκτονίας των Ελλήνων.
Η έκβαση της σύγκρουσης δεν θα καθορίσει απλώς το ιστορικό μέλλον της ελληνικής κρατικής οντότητας, αλλά θα αποτελέσει το αποφασιστικό κριτήριο της οριστικής μετάβασης της ελληνικής κοινωνίας σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς απόλυτης ατομικής και συλλογικής δουλείας ή της ανάδειξης της απόλυτης ιστορικής υπεροχής του συνταγματικού κεκτημένου του ελληνικού νομικού πολιτισμού, ως καθαρτήριας τιμωρητικής δύναμης, που θα επιβάλλει την θεσμική ανάταξη, την παγίωση της συνταγματικής νομιμότητας και την οριστική εκδίωξη της πολιτικής φατρίας των προδοτών και των δωσίλογων, που συγκροτούν σήμερα την κυβερνώσα παράταξη και ασελγούν στο πτώμα της Δημοκρατίας, ως εκτελεστές της βούλησης πολιτικών και οικονομικών κέντρων χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση
Η συγκεκριμένη σύγκρουση δεν έχει κομματικά χαρακτηριστικά, αλλά απόλυτα υπαρξιακά διακυβεύματα αξιοπρεπούς επιβίωσης και υπόστασης της ουσιαστικής έννοιας των ατομικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων.
Την έκβαση της σύγκρουσης είναι βέβαιο ότι θα καθορίσουν οι χειμαζόμενοι κατά τον παρόντα χρόνο πρώην εκλογικοί πελάτες των παρακμιακών κομμάτων εξουσίας, τα εναπομείναντα εκτρώματα των οποίων συγκροτούν την σημερινή αποτρόπαια διακυβέρνηση.
Ο πόνος, η κοινωνική ταπείνωση και η υπαρξιακή συντριβή, που σήμερα συνδέονται με την επερχόμενη κατάλυση των οικογενειακών, των θέσμιων αγαθών και των πατρογονικών εστιών, από τους μνημονιακούς εισβολείς και τους κυβερνητικούς εκτελεστές της βούλησής τους, είναι επαρκή και ικανά στοιχεία για να μεταλλάξουν τους πρώην πωλητές πολιτικής συνείδησης σε χειραφετημένους μαχόμενους πολίτες;
Εάν ο πολιτειακός πόνος και η συντριβή της οικονομικής και κοινωνικής ταπείνωσης δημιουργούν ιδιότυπους θύλακες ατομικής και συλλογικής γενναιότητας, η φατρία των προδοτών και των δωσίλογων που κυβερνούν και ο κοινωνικός βόρβορος που τους υποστηρίζει, θα αποτελέσουν ατιμασμένη μειοψηφία στο περιθώριο της ιστορίας.
Εάν αντίθετα, η παράδοση της πελατειακής υποταγής των σύγχρονων πολιτικών δουλοπάροικων εμποδίσει ή καθυστερήσει την χειραφέτησή τους σε ελεύθερους πολίτες, τότε η ελληνική περίπτωση θα αποτελέσει το πιο αποτρόπαιο ιστορικό παράδειγμα πολιτειακού αφανισμού ενός ένδοξου έθνους από ανάξιους πολίτες, που μετατράπηκαν σε ιστορικά υποχείρια της πιο ακραίας μορφής εγκληματικού πολιτικού συμμοριτισμού.
Θα περιμένουμε την έκβαση της σύγκρουσης, ως άπρακτοι παρατηρητές, ή θα καθορίσουμε την ποιοτική της υπόσταση, με την καταλυτική υπέρ της συνταγματικής νομιμότητας ατομική και συλλογική μας δράση;
Θα αναμείνουμε την μάταιη κοινωνική αφύπνιση των ανάξιων πολιτικών εκφραστών του αντιμνημονικού μπλόκ ή θα καθορίσουμε τα αξιακά του χαρακτηριστικά, επιβάλλοντας την ιστορική του εξύψωση στην κρισιμότητα των εθνικών περιστάσεων;
Η υπόθεση της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας των Ελλήνων είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση για να αφεθεί στη μοίρα της ευνοϊκής ιστορικής συγκυρίας ή της αενάως προσδοκώμενης κοινωνικής χειραφέτησης.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου