Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ σύγχρονα χρόνια, στην άκρη του επιστημονικού δάσους, χαμένο στα άδυτα της μιζέριας και στη σκόνη των συμβολαίων του σκότους, ζούσε ένα ζευγάρι γάτων, ο Θοδουρέλ και η Ψιψινελέν.
Οι δυό τους δεν είχαν αληθινό σπίτι, αλλά ζούσαν σε παρακμιακό αχούρι. Κλεμμένο τρίχωμα άλλων γάτων, λιχουδιές άλλων ζώων που είχαν αρπάξει με γαλιφιές και ψέματα, καθώς και γυαλισμένες γατίσιες τρίχες ήταν όλα τους τα υπάρχοντα.
Ο γάτος Θοδουρέλ, σταχτής, καπνισμένος, ξεροσταφιδιασμένος, μαχμουρλής και τεμπέλης, ψεύτης και άβουλος, περνούσε την ώρα του γλείφοντας το μαυρισμένο από την καπνιά της συνωμοσίας τρίχωμα της Ψιψινελέν. Οι μιαρές τρίχες του υποκριτικού γατίσιου τομαριού της έπνιγαν τον σκυμμένο λαιμό του, ανέβαζαν τη γατίσια πίεσή του και αρρώσταιναν την ατελή βούλησή του.
Ο γάτος Θοδουρέλ είχε παλιά συναισθηματικά και ηθικά ανεξόφλητα χρέη, σε άλλες γάτες του δάσους, που παραμέλησε, εγκατέλειψε ή πρόδωσε, εκτελώντας τα σατανικά σχέδια της παναθλιότατης Ψιψινελέν, που προσέγγιζε τα θύματά της με υποκριτική γλυκύτητα και ψεύτικη φιλικότητα, κρύβοντας επιμελώς τα αρπαχτικά και ακονισμένα νύχια της.
Αυτός ο θλιβερός γάτος ήταν και υποκριτής και δικολάβος. Έκανε λίγο απ' όλα και τίποτα. Τριγυρνούσε στους γατοκαφενέδες του δάσους και, όταν δεν έκανε τα θελήματα της Ψιψινελέν, νιαούριζε με ανούσιο και ενοχλητικό στόμφο.
Ο γάτος Θοδουρέλ ήταν διαρκώς πεινασμένος και ενδεής. Έψαχνε, με δεκάδες πονηρούς τρόπους, να γεμίσει το κακότροπο στομάχι του, το οποίο, όταν έφτανε το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ, τον προειδοποιούσε με οδυνηρό σφίξιμο. Δεν αμελούσε και δεν διέκοπτε το φαγητό του για κανένα λόγο, παρά μόνο για να αναζητήσει και να ανταποκριθεί στις προσταγές της Ψιψινελέν. Οι συνομιλίες τους έχουν καταγραφεί στα επικοινωνιακά αρχεία της γατίσιας τηλεφωνίας, με τα ακόλουθα ηδυπαθή νιαουρίσματα : -"Ψι-ψι-νε-λέν, τί κά-νει το γα-τί μου;"
-"Σήμερα, κλέβω το γραφείο του συνεργάτη σου, και δεν πλένω τα βρακάκια σου, γατούλη μου".
Και ενώ το δάσος τρανταζόταν από τα χλευαστικά γέλια των ζώων που άκουγαν και έβλεπαν, η Ψιψινελέν, η σκοτεινή γατίσια έχιδνα, που ήταν γνωστή ως γάτα ξενιστής και μολυσματικό τσιμπούρι, κατέστρωνε σατανικά σχέδια υφαρπαγής της γνώσης, της επιστημοσύνης και του εργασιακού μόχθου των άλλων ζώων, που ζούσαν στο επιστημονικό δάσος, με σκοπό να τα σφετεριστεί, να τα καταστρέψει και να τα υπονομεύσει.
Γιατί η διαβόητη γατοξενιστής Ψιψινελέν απέφευγε επιμελώς να έχει δική της καλύβα στο δάσος, ενεργώντας ως μολυσματικό παράσιτο, που απομυζούσε τα αγαθά και τα υπάρχοντα των άλλων ζώων.
Η παρασιτική γάτα Ψιψινελέν είχε πολύχρονη δράση σκοτεινού και σατανικού ξενιστή: εγκαταστάθηκε σε ξένη επιστημονική καλύβα του γατοχωριού και έμεινε εκεί για πολλά γατίσια χρόνια, ως αιμοβόρο και μολυσματικό τσιμπούρι, μέχρι τη στιγμή που ο νέος κύριος της επιστημονικής καλύβας την εκδίωξε με γατίσιες κλωτσιές και οδυνηρές δαγκωματιές.
Και τότε, η ίδια αυτή γατοξενιστής, κατέλαβε με δόλιο σχέδιο άλλο ξένο γραφείο του επιστημονικού δάσους, αναθέτοντας στον άβουλο Θοδουρέλ να εκτελέσει το σατανικό της σχέδιο. Μάλιστα, δεν δίστασε να γεμίσει το γραφείο που έκλεψε με περιττώματα συμβάσεων ντροπής, αίσχους και αθλιότητας.
Αυτή η παρασιτική γάτα, γλυκότροπη και δηλητηριώδης, έγλειφε με την εκπαιδευμένη γλώσσα της κάθε ζώο που ασκούσε θεσμική εξουσία στο δάσος και του έδινε γατολιχουδιές και καρπούς, εκλιπαρώντας την εύνοιά του και αντλώντας επιστημονική ισχύ από τις δουλοπρεπείς υπηρεσίες που του πρόσφερε.
Από τα ξένα υπάρχοντα ζούσε και ο Θοδουρέλ και ο κακόχοντρος παραβατικός γάτος Τζωρτζέλ, που έκανε τις βρώμικες δουλειές της Ψιψινελέν, μαζί με επικηρυγμένους από το βασίλειο των ζώων εγκληματικούς αλβανικούς γάτους.
Το σκοτεινό αυτό ζευγάρι γάτων δεν είναι γέννημα της έμπνευσης του μάγου παραμυθά. Ζει ανάμεσά μας και μας μολύνει με την παρακμιακή του ανηθικότητα. Μάλιστα, η παναθλιοτάτη Ψιψινελέν φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει όλες τις γάτες του δάσους και να γίνει η κάκιστη αρχηγός της συντεχνιακής τους ομάδας.
Μήπως βλέπετε δίπλα σας το άθλιο αυτό ζευγάρι των βρωμερών γάτων, που μολύνουν το γατοχωριό και εκθέτουν κάθε καλή γάτα που ζεί ήσυχη και έντιμη ζωή, με αξιοπρέπεια και σεβασμό για τα άλλα ζώα;
Το ιστολόγιο αυτό, που ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του και δεν έκρυψε την αλήθεια από όλους εσάς, που το παρακολουθείτε με πραγματικό ενδιαφέρον, σύντομα θα σας αποκαλύψει την ταυτότητά τους.
Ως τότε, γρηγορείτε, προσέχετε και επαγρυπνείτε.
Για ένα όμως να είστε βέβαιοι : η νέμεση των κακών γάτων, με την φήμη που την συνοδεύει, έχει λάβει και ήδη εκτελεί την εντολή της δίκαιης τιμωρίας τους.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας-Δημοσιολόγος
Οι δυό τους δεν είχαν αληθινό σπίτι, αλλά ζούσαν σε παρακμιακό αχούρι. Κλεμμένο τρίχωμα άλλων γάτων, λιχουδιές άλλων ζώων που είχαν αρπάξει με γαλιφιές και ψέματα, καθώς και γυαλισμένες γατίσιες τρίχες ήταν όλα τους τα υπάρχοντα.
Ο γάτος Θοδουρέλ, σταχτής, καπνισμένος, ξεροσταφιδιασμένος, μαχμουρλής και τεμπέλης, ψεύτης και άβουλος, περνούσε την ώρα του γλείφοντας το μαυρισμένο από την καπνιά της συνωμοσίας τρίχωμα της Ψιψινελέν. Οι μιαρές τρίχες του υποκριτικού γατίσιου τομαριού της έπνιγαν τον σκυμμένο λαιμό του, ανέβαζαν τη γατίσια πίεσή του και αρρώσταιναν την ατελή βούλησή του.
Ο γάτος Θοδουρέλ είχε παλιά συναισθηματικά και ηθικά ανεξόφλητα χρέη, σε άλλες γάτες του δάσους, που παραμέλησε, εγκατέλειψε ή πρόδωσε, εκτελώντας τα σατανικά σχέδια της παναθλιότατης Ψιψινελέν, που προσέγγιζε τα θύματά της με υποκριτική γλυκύτητα και ψεύτικη φιλικότητα, κρύβοντας επιμελώς τα αρπαχτικά και ακονισμένα νύχια της.
Αυτός ο θλιβερός γάτος ήταν και υποκριτής και δικολάβος. Έκανε λίγο απ' όλα και τίποτα. Τριγυρνούσε στους γατοκαφενέδες του δάσους και, όταν δεν έκανε τα θελήματα της Ψιψινελέν, νιαούριζε με ανούσιο και ενοχλητικό στόμφο.
Ο γάτος Θοδουρέλ ήταν διαρκώς πεινασμένος και ενδεής. Έψαχνε, με δεκάδες πονηρούς τρόπους, να γεμίσει το κακότροπο στομάχι του, το οποίο, όταν έφτανε το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ, τον προειδοποιούσε με οδυνηρό σφίξιμο. Δεν αμελούσε και δεν διέκοπτε το φαγητό του για κανένα λόγο, παρά μόνο για να αναζητήσει και να ανταποκριθεί στις προσταγές της Ψιψινελέν. Οι συνομιλίες τους έχουν καταγραφεί στα επικοινωνιακά αρχεία της γατίσιας τηλεφωνίας, με τα ακόλουθα ηδυπαθή νιαουρίσματα : -"Ψι-ψι-νε-λέν, τί κά-νει το γα-τί μου;"
-"Σήμερα, κλέβω το γραφείο του συνεργάτη σου, και δεν πλένω τα βρακάκια σου, γατούλη μου".
Και ενώ το δάσος τρανταζόταν από τα χλευαστικά γέλια των ζώων που άκουγαν και έβλεπαν, η Ψιψινελέν, η σκοτεινή γατίσια έχιδνα, που ήταν γνωστή ως γάτα ξενιστής και μολυσματικό τσιμπούρι, κατέστρωνε σατανικά σχέδια υφαρπαγής της γνώσης, της επιστημοσύνης και του εργασιακού μόχθου των άλλων ζώων, που ζούσαν στο επιστημονικό δάσος, με σκοπό να τα σφετεριστεί, να τα καταστρέψει και να τα υπονομεύσει.
Γιατί η διαβόητη γατοξενιστής Ψιψινελέν απέφευγε επιμελώς να έχει δική της καλύβα στο δάσος, ενεργώντας ως μολυσματικό παράσιτο, που απομυζούσε τα αγαθά και τα υπάρχοντα των άλλων ζώων.
Η παρασιτική γάτα Ψιψινελέν είχε πολύχρονη δράση σκοτεινού και σατανικού ξενιστή: εγκαταστάθηκε σε ξένη επιστημονική καλύβα του γατοχωριού και έμεινε εκεί για πολλά γατίσια χρόνια, ως αιμοβόρο και μολυσματικό τσιμπούρι, μέχρι τη στιγμή που ο νέος κύριος της επιστημονικής καλύβας την εκδίωξε με γατίσιες κλωτσιές και οδυνηρές δαγκωματιές.
Και τότε, η ίδια αυτή γατοξενιστής, κατέλαβε με δόλιο σχέδιο άλλο ξένο γραφείο του επιστημονικού δάσους, αναθέτοντας στον άβουλο Θοδουρέλ να εκτελέσει το σατανικό της σχέδιο. Μάλιστα, δεν δίστασε να γεμίσει το γραφείο που έκλεψε με περιττώματα συμβάσεων ντροπής, αίσχους και αθλιότητας.
Αυτή η παρασιτική γάτα, γλυκότροπη και δηλητηριώδης, έγλειφε με την εκπαιδευμένη γλώσσα της κάθε ζώο που ασκούσε θεσμική εξουσία στο δάσος και του έδινε γατολιχουδιές και καρπούς, εκλιπαρώντας την εύνοιά του και αντλώντας επιστημονική ισχύ από τις δουλοπρεπείς υπηρεσίες που του πρόσφερε.
Από τα ξένα υπάρχοντα ζούσε και ο Θοδουρέλ και ο κακόχοντρος παραβατικός γάτος Τζωρτζέλ, που έκανε τις βρώμικες δουλειές της Ψιψινελέν, μαζί με επικηρυγμένους από το βασίλειο των ζώων εγκληματικούς αλβανικούς γάτους.
Το σκοτεινό αυτό ζευγάρι γάτων δεν είναι γέννημα της έμπνευσης του μάγου παραμυθά. Ζει ανάμεσά μας και μας μολύνει με την παρακμιακή του ανηθικότητα. Μάλιστα, η παναθλιοτάτη Ψιψινελέν φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει όλες τις γάτες του δάσους και να γίνει η κάκιστη αρχηγός της συντεχνιακής τους ομάδας.
Μήπως βλέπετε δίπλα σας το άθλιο αυτό ζευγάρι των βρωμερών γάτων, που μολύνουν το γατοχωριό και εκθέτουν κάθε καλή γάτα που ζεί ήσυχη και έντιμη ζωή, με αξιοπρέπεια και σεβασμό για τα άλλα ζώα;
Το ιστολόγιο αυτό, που ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του και δεν έκρυψε την αλήθεια από όλους εσάς, που το παρακολουθείτε με πραγματικό ενδιαφέρον, σύντομα θα σας αποκαλύψει την ταυτότητά τους.
Ως τότε, γρηγορείτε, προσέχετε και επαγρυπνείτε.
Για ένα όμως να είστε βέβαιοι : η νέμεση των κακών γάτων, με την φήμη που την συνοδεύει, έχει λάβει και ήδη εκτελεί την εντολή της δίκαιης τιμωρίας τους.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας-Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου