Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, ακόμη, ΕΜΕΙΣ !


Παρά την πάνδημη αντίθεση της κοινωνίας των πολιτών στην εφαρμογή της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής, από τη μειοδοτική τρικομματική κυβερνητική σύμπραξη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη κατορθώσει να πείσει την κοινωνία ότι μπορεί να ηγηθεί και να αξιοποιήσει την ιστορική δυναμική της κάθαρσης του πολιτικού συστήματος και να αποκαταστήσει, με προγραμματική αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα, τη δημοσιονομική αυτονομία και την πολιτειακή κυριαρχία της χώρας.
Οι διαπιστώσεις του για τα αίτια της κρίσης και η πολιτική καταγγελία των κυβερνητικών μνημονιακών δράσεων δεν αρκούν για να πείσουν το εκλογικό σώμα ότι η οικονομική υποδούλωση και η κοινωνική εξαθλίωση θα δώσουν τη θέση τους στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και στην ανάκτηση της πολιτειακής αξιοπρέπειας των Ελλήνων, με την εφαρμογή της κυβερνητικής του πρότασης.
Υπάρχουν, όμως, συγκεκριμένοι λόγοι, στο επίπεδο της πολιτικής επικοινωνίας και της διαμόρφωσης της εικόνας του πολιτικού κύρους, που αναστέλλουν τη βούληση των πολιτών, να καταστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ την αδιαμφισβήτητη κομματική δύναμη της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας και ταυτόχρονα της δημοσιονομικής ανάκαμψης της χώρας.

Ας δούμε μερικούς από αυτούς : 

  • Η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική σαπουνόπερα "Οι ανασφαλείς νοικοκυραίοι και οι ακραίοι αριστεροί επαναστάτες" τον αποξενώνει από τα δραματικά προβλήματα της κοινωνικής καθημερινότητας του πολίτη και τον καθιστά επικοινωνιακό θύμα της προπαγάνδας του πολιτικού και οικονομικού τρόμου, που παράγει και διασπείρει η φασίζουσα κυβερνητική δεξιά.
  • Η πανσπερμία των πολιτικών απόψεων, που εκφράζουν δημόσια και με αμετροέπεια τα πολιτικά στελέχη του, καθιστά χαοτική, ελάχιστα αποτελεσματική και προδήλως ανομοιογενή τη διάδοση του πολιτικού και προγραμματικού του λόγου στην κοινωνία των πολιτών.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ διστάζει να συναντηθεί και να δράσει, ως ηγέτιδα πολιτική δύναμη του κινήματος της πολιτικής ελευθεροφροσύνης και της κοινωνικής και οικονομικής αξιοπρέπειας, και απλώς παρακολουθεί την έκφραση της κοινωνικής αντίθεσης των ελεύθερων πολιτών και των αδέσμευτων κοινωνικών κινημάτων, στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών της κοινωνικής βαρβαρότητας.
  • Η πολιτική και κοινωνική παρουσίαση του κυβερνητικού του προγράμματος στερείται ομοιογένειας, εξαντλητικής σαφήνειας και επαρκούς πολιτικής εκπροσώπησης. Η τάση πολλών στελεχών του να συγχέουν την αποτελεσματικότητα της δράσης τους στους κοινωνικούς αγώνες, με την ικανότητά τους να αρθρώνουν πολιτικό λόγο, με χαρακτηριστικά ποιοτικής πολιτικής επικοινωνίας και προγραμματικής επάρκειας, προκαλεί ασάφειες, συγχύσεις, ιδεολογικές αντινομίες και κακοφωνίες, που αξιοποιεί η μνημονιακή προπαγάνδα.
  • Ο πολιτικός λόγος και η κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ απαξιώνεται, από ιδεοληπτικές προσωπικές προσεγγίσεις των στελεχών του, που δεν αντιλαμβάνονται τις υποχρεώσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ευαίσθητα εθνικά θέματα, που απαιτούν χάραξη εθνικής στρατηγικής, με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και μόνο αυτό.
  • Η πολιτική τάση του ΣΥΡΙΖΑ να εξαγνίζει την κοινωνική συμπεριφορά των παλαιών ''εκλογικών πελατών'' της παρακμιακής αποδράμουσας σοσιαλδημοκρατίας, που κατέλαβαν, ως βαρβαρικός εσμός, τις δομές της δημόσιας διοίκησης και των επιχειρήσεων και οργανισμών κοινής ωφέλειας, χωρίς να διαθέτουν παιδεία, εξειδίκευση, τυπικά προσόντα και ουσιαστικές ικανότητες, με μόνη την εξαργύρωση της πολιτικής τους συνείδησης σε τιμή διορισμού και επαγγελματικής αποκατάστασης, είναι βέβαιο ότι τον συνδέει με το απεχθές κοινωνικό περιβάλλον του πελατειακού συστήματος και τον αποξενώνει από τις κοινωνικές δυνάμεις της πολιτικής ελευθερίας, της ισότητας, της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
  • Η τρέχουσα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει τον διεθνή παράγοντα, ότι η κυβερνητική του πρόταση δεν έχει αντισυστημικά χαρακτηριστικά, τον εκθέτει ιδεολογικά, ενώπιον του σκληρού πυρήνα του εκλογικού του σώματος, και περιορίζει την αξιοπιστία του κυβερνητικού του λόγου, ως προς την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, αμέσως μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησής του. 
Οι προαναφερόμενοι λόγοι δεν επιτρέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ να διαμορφώσει ελκυστικό πολιτικό όραμα, για τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία της μνημονιακής κατοχής και να ταυτίσει την πολιτική του δράση, με την ορμή της ιστορικής δυναμικής, που απαιτεί την πλήρη μεταρρυθμιστική και ηθική ανασυγκρότηση της χώρας, με κύρια αξιακή βάση την πανηγυρική εκδίωξη, ποινική παραπομπή και τιμωρία των πολιτικών εκπροσώπων της εθνικής ταπείνωσης, της κοινωνικής υποδούλωσης και της οικονομικής εξαθλίωσης των Ελλήνων.

Η πολιτική διακυβέρνηση του μέλλοντος απαιτεί την αξιακή ταύτιση των πολιτικών δυνάμεων της ελευθερίας, της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας και της κοινωνικής αξιοπρέπειας, με τους ίδιους τους πολίτες και την κοινωνία τους.

Η ιστορική δυναμική καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει οριστικά ΕΜΕΙΣ! 


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Η επίταξη της Δημοκρατίας.


Οι πραιτοριανοί του Αντωνίου Φύρερ εκτελούν ένα καλά μελετημένο σχέδιο διασποράς πολιτικής τρομοκρατίας και κοινωνικού τρόμου, αξιοποιώντας τα γνωστά κατάπτυστα τεχνάσματα της γκεμπελικής πολιτικής επικοινωνίας, που χρησιμοποιεί η μνημονιακή δεξιά της πολιτειακής εκτροπής :
καλλιέργεια ιδεολογικού μίσους, ενθάρρυνση της πολιτικής μισαλλοδοξίας, ακραία όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης με τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, ταύτιση της κοινωνικής αντίθεσης και της πάνδημης άρνησης στην εθνική ταπείνωση και την οικονομική εξαθλίωση με την άσκηση τρομοκρατικής βίας, πλαστογράφηση του πολιτικού λόγου του αντιπάλου, παραχάραξη των μέσων και των διαύλων της πολιτικής επικοινωνίας, ένταση του αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας, ώστε να διεγερθούν και να ικανοποιηθούν τα φοβικά σύνδρομα των υπηκόων, που συγκροτούν την εκλογική βάση της φασίζουσας δεξιάς.

Όλη αυτή η επιχείρηση κατασυκοφάντησης του κοινωνικού κινήματος της πολιτικής ελευθερίας και της οικονομικής αξιοπρέπειας εκτυλίσσεται με σκοπό να αποκρύψει τις πραγματικές ειδήσεις και τα αληθινά γεγονότα της παρούσας χρονικής περιόδου. 
Η ενασχόληση των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης με την ενοχοποίηση της πανσπερμίας των προσωπικών δηλώσεων βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και η απόπειρα να πειστεί ο μαλθακός υπήκοος του καναπέ, ότι η άρνηση της εφαρμογής του μνημονίου εξισώνεται με την ένοπλη τρομοκρατική βία, επιδιώκει να αποκρύψει την προϊούσα πανηγυρική αποκάλυψη των σύνθετων πολιτικών εγκλημάτων, που διαπράχθηκαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου και συνεχίζονται από την κυβέρνηση Σαμαρά, σε σχέση με την προσχεδιασμένη εγκληματική αλλοίωση των δημοσιονομικών στοιχείων, ώστε η Ελλάδα να υπαχθεί στα κατοχικά δεσμά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. 
Οι εργολάβοι των μέσων μαζικής ενημέρωσης επιφυλάσσουν επικοινωνιακή ασυλία στην πολιτική και διοικητική συμμορία Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου-Γεωργίου και επιχειρούν με κάθε μέσο να απαξιώσουν τη μέγιστη πολιτική σπουδαιότητα της κακουργηματικής παραπομπής της ηγεσίας της εθνικής στατιστικής αρχής. 
Την ίδια στιγμή, κατά την οποία οι διαμορφωτές του δωσιλογικού μνημονιακού οικοδομήματος κατευθύνονται στη φυσική τους στέγη των φυλακών, και ενώ η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στην απόγνωση της ύφεσης και στην πολιτειακή απελπισία της εθνικής ταπείνωσης, οι γνωστές και μη εξαιρετέες εταιρείες δημοσκοπήσεων αποτυπώνουν την ελπίδα (!) της κοινωνίας για την οικονομική ανάκαμψη και την προτίμηση του εκλογικού σώματος στη φωτισμένη πρωθυπουργία του Αντωνίου Φύρερ και της δωσιλογικής παρέας του. 
Η πορεία των πολιτικών προδοτών, των δωσίλογων και των συνεργατών τους στη διοίκηση και την κοινωνία, προς την ατιμωτική εκδίωξη και την πανηγυρική ποινική παραπομπή, είναι αναπόδραστη ιστορική διαδικασία και δεν μπορεί να ανακοπεί ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα γκεμπελικού τύπου, ούτε με τη δημοσκοπική πλαστογράφηση της κοινωνικής δυστυχίας του ελληνικού λαού.
Η λειτουργία των συνταγματικών θεσμών αποτελεί τη μοναδική και μόνη αποτελεσματική απάντηση στις προκλήσεις των κυβερνητικών δυνάμεων του ναζιστικού σκότους.
 Οι Φαήλοι, οι Λαζαρίδηδες, ο εξωθεσμικός Δένδιας, ο παρανοϊκός Άδωνις, και ο Τσεκουράτος Βορίδης αποτελούν πολιτικά απορρίμματα του ιστορικού χρόνου της δυστυχίας των Ελλήνων. Ως τέτοια, θα ανακυκλωθούν και θα επιστρέψουν στην πρωτογενή κατάπτυστη πολιτική πηγή τους : στη βαρβαρότητα της φασιστικής δεξιάς, που συναγωνίζεται τη ναζιστική 'χρυσή αυγή' στην άσκηση κοινωνικής βίας και στη διασπορά μηνυμάτων οικονομικού και πολιτικού τρόμου, με σκοπό τον εκφοβισμό, την υποδούλωση και την εξόντωση των ελεύθερων πολιτών.
Η παρούσα ιστορική συγκυρία αξιολογεί το ραγιαδισμό και τη συναινετική ή ουδέτερη μαλθακότητα, ως προσωπική συνενοχή και υπαίτια υπόθαλψη των πολιτικών εγκληματιών, που υποδουλώνουν την Ελλάδα και παραδίδουν, με αργυρώνητα ανταλλάγματα, την πολιτειακή και κοινωνική ελευθερία των Ελλήνων.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Η πολιτική επικοινωνία της συνταγματικής εκτροπής.


Μία από τις βασικές μορφές της συνταγματικής εκτροπής είναι η ευθεία και κοινωνικά καταφανής επέμβαση των παραγόντων της εκτελεστικής εξουσίας στη λειτουργία της δικαιοσύνης.
Σήμερα, βιώσαμε την απόλυτη παραδοξότητα, ακούγοντας τον πολιτικό προϊστάμενο της Αστυνομίας να νουθετεί τη δικαιοσύνη, με την επιστημονική εγκυρότητα παραβατικού χωροφύλακα, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εφαρμόζει την ποινική δικονομία και ν' αποφασίζει για τη συνδρομή των τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων της προσωρινής κράτησης πολιτών, που φέρονται ως δράστες πράξεων τρομοκρατικής βίας.
Ακούσαμε, επίσης, τον εκπρόσωπο τύπου της κυβέρνησης να υπαινίσσεται, με τη θρασύτητα του φορέα της απόλυτης ανεπάρκειας και αναξιότητας, ότι οι δικαστές δεν συμβάλλουν με τις αποφάσεις τους στην προστασία της δημοκρατίας και της ασφάλειας των πολιτών από τους τρομοκράτες.

Πρόκειται, για χαρακτηριστικές περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών, από παράγοντες της εκτελεστικής εξουσίας.
Το συγκεκριμένο γεγονός δεν είναι τυχαίο.
Ακολουθεί την κοινοβουλευτική υπόσχεση του παρακμιακού Βενιζέλου, ότι θα αξιοποιήσει τα απόρρητα σχέδια εθνικής άμυνας της χώρας, με σκοπό την ανατροπή μελλοντικής  κυβέρνησης, που δεν θα ανήκει στις πολιτικές δυνάμεις της μνημονιακής υποτέλειας. 
Ακολουθεί, επίσης, τις ανιστόρητες δηλώσεις, απροκάλυπτης παρέμβασης των εκπροσώπων του Δ.Ν.Τ., στα εσωτερικά  πολιτικά πράγματα της χώρας, οι οποίοι απείλησαν την Ελλάδα με πτώχευση, εάν τη διακυβέρνησή της αναλάβει πολιτική δύναμη που αντιτίθεται στα μνημόνια.
Η ακολουθία των συγκεκριμένων γεγονότων καταδεικνύει τη συντονισμένη επίθεση των εγχώριων και διεθνών δυνάμεων του μνημονιακού μπλοκ στο σκληρό πυρήνα του δικαιοκρατικού συστήματος της Ελληνικής Δημοκρατίας και στα ζωτικά πολιτικά χαρακτηριστικά της τυπικής πολιτειακής ανεξαρτησίας της χώρας, με στόχο την εξυπηρέτηση των εγκληματικών συμφερόντων των διεθνών τοκογλύφων.

Ο σκοπός τους είναι τόσο σαφής, όσο και αποτρόπαιος : Κάθε φωνή ελεύθερου πολίτη, κάθε ανεξάρτητη ατομική, συλλογική και πολιτική δράση, κάθε νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια της διοίκησης και κυρίως της δικαιοσύνης, που αντιτίθεται στα προστάγματα της μνημονιακής βαρβαρότητας, θεωρείται οιονεί τρομοκρατική δράση ή υπόθαλψη ή εγκωμιασμός ή ανοχή της!
Οι φορείς της πρέπει να κατασυκοφαντούνται και να αφανίζονται, επειδή, σύμφωνα με τη σαμαρική ρήση, ''η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι'' και οι κυβερνητικοί της εκπρόσωποι όταν συναντούν την τρόϊκα ''στήνονται στα τέσσερα''.

Οι δημοκρατικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις του αντιμνημονιακού τόξου οφείλουν να περιγράψουν ενώπιον της κοινωνίας των πολιτών  τη συντελούμενη πολιτειακή εκτροπή, με ενάργεια και επικοινωνιακή ομοιογένεια,  και να επιζητήσουν, με κάθε πρόσφορο μέσο, που τους παρέχει η έννομη τάξη, την ποινική παραπομπή και τον καταλογισμό κάθε πράξης πολιτειακής εκτροπής, που συντελείται με τον επικοινωνιακό λόγο των μελών της κυβέρνησης και την άσκηση της ατομικής και συλλογικής τους δράσης.

Κάθε καθυστέρηση, κάθε αμεριμνησία, κάθε επωφελής πολιτική ανοχή της συντελούμενης πολιτειακής εκτροπής είναι ιστορικά ασυγχώρητη και τα πολιτικά της αποτελέσματα θα είναι αναπόδραστα, ως προς την επιχειρούμενη κατάλυση των συνταγματικών θεσμών της χώρας από την τρικομματική κυβερνητική σύμπραξη της εθνικής υποδούλωσης και εξαθλίωσης.

Αυτή τη φορά, το κίνημα της πολιτικής ελευθεροφροσύνης γνωρίζει τα πραγματικά πρόσωπα και των κουκουλοφόρων και των δωσίλογων και των κοινωνικών υποτελών τους. 
Η απάντηση των δυνάμεων της συνταγματικής νομιμότητας θα είναι αμείλικτη.



Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
   

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Η νύχτα του Βαγγέλη Σιχαμένου.


Η νύχτα πέφτει παγερή και απειλητική στη μνημονιακή Αθήνα.
Οι αθηναίοι ξυπνούν βίαια από ένα γνωστό τρομακτικό ήχο.
Οι ερπύστριες των τανκς τους θυμίζουν ότι οι γερμανοτσολιάδες, αυτή τη φορά, παρελαύνουν πριν από τη νέα είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα. 
Μία καλοστημένη μηχανή, καλά φυλαγμένη σε 'πειραγμένο στικάκι', αξιοποιεί τα σχέδια εθνικής άμυνας της χώρας, που άρπαξε και κρύβει στο σεντούκι του, για χρόνια, ο καίσαρας της εθνικής πολιτικής υποτέλειας, ο άρχοντας του μνημονιακού σκότους, ο Βαγγέλης Σιχαμένος.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συμπληρώσει ούτε ένα εικοσιτετράωρο από τη συγκρότησή της και ο Βαγγέλης Σιχαμένος εκπληρώνει την κοινοβουλευτική του υπόσχεση.

Στην πρώτη γραμμή των τανκς προεξάρχει ο Βορίδης, με υψωμένο το ναζιστικό του τσεκούρι.
Παραστάτης, ο Μπουμπούκος, ο Άδωνις του οικονομικού τρόμου, διαλαλεί την τελευταία έκδοση του μνημονιακού πολιτικού μανιφέστου "Εγώ και η πολιτική υποδούλωση της Ελλάδας'' του Βαγγέλη Σιχαμένου. 
Τη στρατιωτική ντουντούκα αξιοποιεί ο Σίμος ο Ρούλος, φορώντας την καλοσιδερωμένη κουκούλα του παππού του.
Στα πολυβολεία το σαμαρικό στουρνάρι καταστρέφει όλες τις εγκαταστάσεις ηλεκτροδότησης των αναρχικών οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν πλήρωσαν το γνωστό χαράτσι. 
Ακολουθεί το τάγμα της εθνικοπατριωτικής βαρβατίλας, διοικούμενο από τον παρασημοφορημένο υπεραρσενικό Φαήλο.
Στην ομάδα υποστήριξης μητροπολίτες του μνημονιακού ελέους, περιώνυμα μέλη της λίστας Λαγκάρντ, έφιππα χρηματιστηριακά τσιράκια, μέλη της εγκληματικής οργάνωσης των τραπεζιτών και των διεθνών τοκογλύφων, μεθυσμένες βουλευτικές πατσουρόγριες, δουλέμποροι του ανθρώπινου μόχθου.
Στην επιμελητεία του στρατεύματος των γερμανοστολιάδων ο κυρ-Φανούρης, εκπροσωπεί το αριστερό ρεύμα των ναζιστών. 
Ακολουθεί το τάγμα προπαγάνδας, το οποίο μεταφέρεται από τα απόρθητα  βαν του mega mou και του σκάϊ. Στην κορυφή Πρετεντέρης, Τρέμη και Πορτοσάλτε δίνουν τα παραγγέλματα και ενισχύουν το ηθικό του στρατεύματος. Ο κύριος Μπάμπης αναλύει τα δεδομένα, εκτιμά το οικονομικό κόστος της επιχείρησης και η Μάνδρου ψυχαγωγεί τα μνημονιακά λεβεντόπαιδα. 
Με το άκουσμα των ερπυστριών ο ΓΑΠ δραπετεύει από το θάλαμο υψίστης ασφαλείας πνευματικώς αναπήρων, όπου διδάσκει και ηγείται ομάδας διαταραγμένων πρώην βουλευτών του 'πασοκ'. 
Οι πρώτες δυνάμεις φτάνουν στην Ακρόπολη. Ήδη έχουν συλλάβει τον Τσίπρα και οδηγούν σιδηροδέσμιο τον Μανώλη Γλέζο  στον ιερό βράχο. Τον υποχρεώνουν να κατεβάσει την ελληνική σημαία και να αναρτήσει τη γερμανική. Εκείνος αρνείται και ο Βαγγέλης Σιχαμένος δίνει το παράγγελμα της εκτέλεσης.
Στο Μέγαρο Μαξίμου επιστρέφει ο Σαμαράς και στο Προεδρικό Μέγαρο πηγαίνει ο Μιχαλολιάκος.

Πρόκειται για ένα εφιαλτικό σενάριο μέλλοντος, βγαλμένο από την επικίνδυνη πολιτική παράνοια ενός ένοχου επαγγελματία πολιτικού αμοραλιστή.
Επειδή η ένοχη πολιτική παράνοια δεν είναι καθόλου μακριά από το σύνθετο πολιτικό έγκλημα .......................... η νοσηρή πολιτική φαντασίωση του Βαγγέλη Σιχαμένου να ΜΗΝ αποτελέσει το άμεσο πολιτικό μας μέλλον!!


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας από τους τρικομματικούς Εφιάλτες και το δίκαιο της ανάγκης.


Κατά τη διαδικασία κύρωσης των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου της μνημονιακής παράδοσης της χώρας στους δανειστές, από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της πολιτικής σύμπραξης των δωσίλογων, αναπτύχθηκε ένας ιταμός και ταπεινωτικός, για την πολιτειακή αξιοπρέπεια της χώρας, διάλογος, με αντικείμενο το εφαρμοστέο δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης των απαιτήσεων των δανειστών, σε περίπτωση κατά την οποία η Ελλάδα πτωχεύσει και επίσημα ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στις επαχθείς δανειακές της υποχρεώσεις.
Ο νομικός διάλογος είχε ως αντικείμενο πολιτικής διαφωνίας τη δυνατότητα ή μη των δανειστών να προβούν στην κατάσχεση της ιδιωτικής και της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού δημοσίου, στην περίπτωση της επίσημης πτώχευσης ή της αδυναμίας ή και της άρνησης εκτέλεσης των δανειακών υποχρεώσεων.
Κατά τη συζήτηση αυτή, αναπτύχθηκαν πολύπλοκα και δαιδαλώδη νομικά επιχειρήματα, η κατανόηση των οποίων απαιτούσε μυημένο ακροατήριο ειδικών, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν απαντούσε στο πάνδημο ερώτημα της κοινωνίας, που είναι ταυτόχρονα και κραυγή εθνικής απόγνωσης :

Οι τρικομματικοί κυβερνητικοί εταίροι, με τις δανειακές συμφωνίες που σύναψαν και τις πρόσφατες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που κύρωσαν, έχουν παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα την εθνική κυριαρχία, παραιτούμενοι ολοσχερώς από κάθε σχετικό δικαίωμα, και η Ελλάδα, το έδαφος, το υπέδαφος, οι φυσικοί πόροι και ο ορυκτός της πλούτος είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία των δανειστών;
Μπορεί μία ελληνική κυβέρνηση, που υπηρετεί το σύνταγμα και το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού και εμφορείται από τις πολιτειακές αξίες της εθνικής κυριαρχίας, αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας, να αρνηθεί την παράδοση αυτής της ίδιας της χώρας στους δανειστές της;

 Η αλήθεια είναι, ότι σε περίπτωση πτώχευσης της χώρας, οι δανειστές μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, τα οποία θα αποφασίσουν αμετάκλητα και σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, για το ύψος του συνολικού εθνικού χρέους, και θα διατάξουν την Ελληνική Δημοκρατία να προβεί στην ολοσχερή εξόφλησή του.
Μετά την έκδοση της απόφασης αυτής, οι δανειστές μπορούν να κατασχέσουν κάθε περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού δημοσίου, που βρίσκεται στο εξωτερικό, εφαρμόζοντας τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο.
Οι δάνειες δυνάμεις, όμως, δεν μπορούν να προβούν στην εκτέλεση των απαιτήσεών τους εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, εάν δεν αιτηθούν την εφαρμογή του ελληνικού δικαίου αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων. 
Και ενώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 του Συντάγματος, χωρεί αναγκαστική εκτέλεση κατά της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, είναι ανεπίτρεπτη και νομικά απαράδεκτη η κατάσχεση στοιχείων της δημόσιας περιουσίας, σε περίπτωση κατά την οποία ο νόμιμος εκπρόσωπος του ελληνικού δημοσίου, ως οφειλέτης, επικαλεσθεί την εφαρμογή του δικαίου της ανάγκης.
Στο δίκαιο της ανάγκης υπάγεται και εμπίπτει η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, όπως ορίζεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Επομένως, εάν οι απαιτήσεις των δανειστών προσκρούσουν στην επίκληση του δικαίου της ανάγκης από την ελληνική κυβέρνηση, που θα κληθεί να διαχειριστεί την προστασία των θέσμιων και ζωτικών εθνικών συμφερόντων, οι δανειστές δεν μπορούν να προβούν, σε καμία περίπτωση, στην αναγκαστική εκτέλεση των απαιτήσεών τους επί της δημόσιας περιουσίας του δημοσίου, η οποία αποτελεί φυσική και ιστορική κληρονομιά του ελληνικού λαού και μόνον αυτού.
Συνεπώς, η σχετική νομική επιχειρηματολογία, που αναπτύχθηκε κατά τον πρόσφατο κοινοβουλευτικό διάλογο, έχει ελάχιστη πολιτειακή και κοινωνική χρησιμότητα, επειδή δεν συνδυάζεται με την αντικειμενική αξιολόγηση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών συνθηκών του κρίσιμου χρόνου, αλλά και με την ορθολογική εκτίμηση του ιστορικού πολιτειακού πλαισίου, εντός του οποίου θα τεθεί το εν λόγω, ύψιστης εθνικής σπουδαιότητας, ζήτημα.

Με άλλα λόγια, η αναγκαστική εκτέλεση των απαιτήσεων των δανειστών, επί της δημόσιας περιουσίας της χώρας, μπορεί να αποκρουσθεί, με την επίκληση του δικαίου της ανάγκης, από μία ελληνική κυβέρνηση, με πολιτειακό σθένος, εθνική αξιοπρέπεια και πραγματική ικανότητα απόλυτης προάσπισης των θέσμιων, πατρογονικών και ζωτικών αγαθών της χώρας, με κάθε κόστος και χωρίς καμία έκπτωση.

Επομένως, η επίκληση του εν λόγω δικαίου προϋποθέτει ότι εκείνοι που θα κυβερνούν κατά τον κρίσιμο χρόνο, δεν θα έχουν καμία γονιδιακή, αξιακή, ιδεολογική και συμπεριφορική συγγένεια, με τους σημερινούς δωσιλόγους της συγκυβέρνησης, που ενεργούν ως οι πλέον κατάπτυστοι εθνικοί Εφιάλτες, που καταλύουν το Σύνταγμα και παραδίδουν καθημερινά και το τελευταίο ίχνος της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας στην εγκληματική τραπεζική  και χρηματιστηριακή οργάνωση του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.

Είναι άξιο απορίας, πώς είναι δυνατόν να γίνεται επίκληση του δικαίου της ανάγκης, ως έσχατου αποτελεσματικού μέσου απόκρουσης των απαιτήσεων των δανειστών, σε περίπτωση πτώχευσης, από τους εκπροσώπους μιας ειδεχθούς πολιτικής συμμορίας, η οποία, χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς τον ελάχιστο ενδοιασμό, ερημοποιεί την κοινωνία και μετατρέπει τους Έλληνες σε σύγχρονους εξαθλιωμένους οικονομικούς δουλοπάροικους, με σκοπό να ικανοποιήσει τα εγκληματικά λογιστικά προστάγματα των διεθνών τοκογλύφων.

Γιατί οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι δεν επικαλούνται το δίκαιο της ανάγκης, αρνούμενοι την εκτέλεση των γενοκτονικών σχεδίων της μνημονιακής υποτέλειας; 

Δεν γνωρίζουν άραγε, ότι σύμφωνα με τον Χάρτη του Ο.Η.Ε., οι δανειακές υποχρεώσεις των χωρών αναστέλλονται και τα χρέη τους είτε διαγράφονται είτε δεν εξυπηρετούνται νόμιμα, για αόριστο χρονικό διάστημα, όταν οι επιβαλλόμενες από τους δανειστές δημοσιονομικές πολιτικές καταργούν θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και προσβάλλουν την ατομική και συλλογική αξιοπρέπεια και την αξία του προσώπου των πολιτών της υπόχρεης χώρας;

Πώς τολμούν σήμερα να επικαλούνται το δίκαιο της ανάγκης, από το οποίο έχουν πανηγυρικά παραιτηθεί, υποβάλλοντας την Ελλάδα και το λαό της στην πιο ιταμή ιστορική ταπείνωση έθνους και λαού, υπό συνθήκες ειρήνης;

Προφανώς διατηρούν πλήρη τη βεβαιότητα, ότι όταν έρθει η κρίσιμη ώρα της προάσπισης των θέσμιων πατρογονικών και ζωτικών αγαθών της χώρας, εκείνοι και οι γερμανόδουλοι κουκουλοφόροι συνεργάτες τους θα κοσμούν τις πτέρυγες των σωφρονιστικών καταστημάτων της χώρας, ενώ την προάσπιση των τελευταίων χαρακωμάτων της εθνικής ανεξαρτησίας και της πολιτειακής κυριαρχίας της Ελλάδας θα έχει αναλάβει μια κυβέρνηση, που θα νομιμοποιείται από την απόλυτη εφαρμογή της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας και θα υπηρετεί το συμφέρον του ελληνικού λαού, αρνούμενη να υποταχθεί στις εγκληματικές ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και των πολιτικών εκπροσώπων του σύγχρονου οικονομικού ναζιστικού σκότους.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
   
  

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Η αληθινή μορφή της κοινωνικής και πολιτικής βίας.


Η τοποθέτηση αυτοσχέδιων βομβών μικρής ισχύος στα σπίτια προδοτικών πολιτικών, διεφθαρμένων επιχειρηματιών και μισθοφορικών δημοσιογράφων, που διαδίδουν την τρομοκρατική προπαγάνδα των μνημονίων, αποτελεί πράξη που παραβιάζει το δίκαιο, αγνοεί τους κανόνες της δημοκρατικής νομιμότητας και παρέχει άλλοθι στην έξαρση της εξωθεσμικής αστυνομικής βίας και στην κορύφωση της πολιτικής επικοινωνίας των μνημονιακών δυνάμεων, που κηρύττουν το ιδεολογικό μίσος, τον κοινωνικό και οικονομικό τρόμο και την πολιτική μισαλλοδοξία, γκαιμπελικού τύπου.
Οι συγκεκριμένες  πράξεις κοινωνικής βίας αποτελούν παράνομη έκφραση της κοινωνικής απόγνωσης και της πολιτειακής απελπισίας νέων ανθρώπων, με αξίες αξιοπρέπειας και ελευθερίας, που δεν αντιλαμβάνονται ότι τα γκαζάκια που τοποθετούν οπλίζουν το σαμαρικό μνημονιακό τέρας με κοινωνικά και πολιτικά επιχειρήματα κοινωνικού διχασμού, εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα, που απευθύνονται στα ιστορικά  αντανακλαστικά των φοβικών συντηρητικών πολιτών, οι οποίοι συγκροτούν τη βάση του εκλογικού σώματος της δωσιλογικής κυβερνητικής δεξιάς.
Η αληθινή μορφή, όμως, της πολιτικής και κοινωνικής βίας δεν εκφράζεται με την καταδικαστέα πυροδότηση  των γνωστών ''γκαζακίων'', αλλά γεννιέται, παράγεται και γιγαντώνεται, ως βασικό ιδεολόγημα κυβερνητικής δράσης, στα κομματικά επιτελεία των μειοδοτικών κυβερνητικών συνεταίρων.
Ας τους θυμίσουμε ποιές είναι οι πραγματικές μορφές της κοινωνικής και πολιτικής βίας, που προκαλούν τις ακραίες και παράνομες εκδηλώσεις της κοινωνικής απόγνωσης και της πολιτειακής απελπισίας :
  • Όταν το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό παραδίδει τη δημοσιονομική και  πολιτειακή κυριαρχία της χώρας σου και σε υποβιβάζει σε πολίτη κατεχόμενης επικράτειας, κατακλύζεσαι από αισθήματα οργής, αντίθεσης και απελπισμένης ακραίας κοινωνικής απόγνωσης.
  • Όταν οι αποφάσεις που αφορούν την καθημερινότητα της ζωής σου, λαμβάνονται από τα χρηματοοικονομικά εγκληματικά λόμπυ των τραπεζικών τοκογλύφων και τους πολιτικούς εκπροσώπους του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, τότε αισθάνεσαι ότι η χώρα σου βρίσκεται σε πόλεμο και ότι οι κατοχικές δυνάμεις επιβάλλουν την αποικιοκρατική θέλησή τους.
  • Όταν το εγκληματικό πολιτικό προσωπικό της χώρας σου επιλέγει, με προσχεδιασμένη δολιότητα, να καταστήσει τους πολίτες άνεργους, άστεγους, χωρίς υγειονομική περίθαλψη και στοιχειώδεις προνοιακές παροχές, και αποδομεί τα συστήματα υγείας και παιδείας για να εξασφαλίσει πόρους στους τραπεζικούς πατρώνους του, τότε αισθάνεσαι την κοινωνική βαρβαρότητα να υπονομεύει τη ζωή σου.
  • Όταν η κατ' επίφαση κοινοβουλευτική κυβέρνηση της χώρας σου επιβάλλει στους πολίτες κεφαλικό φόρο, φόρο κατοχής της ιδιοκτησίας τους, ειδικό κεφαλικό φόρο επί του αριθμού των παιδιών τους και αυξάνει όλο και περισσότερο τον φόρο εισοδήματος, που κάθε μήνα με βαρβαρότητα τους περικόπτει, αισθάνεσαι εξαθλιωμένος κοινωνικός δουλοπάροικος, χάριν της πλασματικής ευημερίας των αριθμών, των διαστροφικών λογιστών και των τραπεζικών τοκογλύφων.
  • Όταν η αγορά εργασίας μετατρέπεται σε βαρβαρικό σκλαβοπάζαρο και η οικονομική αξία της εργατικής δύναμης εξαθλιώνεται για να ευημερήσει η επιχειρηματική βία, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι οι κατακτήσεις του δυτικού νομικού πολιτισμού δεν προστατεύουν την κοινωνική και οικονομική σου δραστηριότητα και ότι μετατρέπεσαι σε κοινωνικό υποκείμενο βάναυσης οικονομικής εκμετάλλευσης.
  • Όταν η Βουλή της Δημοκρατίας καθημερινά μετατρέπεται σε ουραγό παρακολουθητή και επικυρωτή της εκτέλεσης των προσταγμάτων της μνημονιακής κατοχής, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι το σύνταγμα καταλύεται και τα θεμελιώδη δικαιώματά σου περιστέλλονται.
  • Όταν η κυβέρνηση της χώρας σου δεν νομιμοποιείται από την πολιτική σου βούληση, αλλά ενεργεί ως κουκουλοφόρος δωσίλογος, ως ειδεχθές τσιράκι της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, αισθάνεσαι την πατρίδα σου κατεχόμενη, δουλοπρεπή και υποταγμένη. 
  • Όταν οι πολιτικοί ηγήτορες της τρικομματικής σύμπραξης βυθίζονται στην εγκληματική διαφθορά και αλλοιώνουν, πλαστογραφούν ή υποθάλπουν την υπεξαγωγή στοιχείων ή τεκμηρίων, που θα μπορούσαν να εισφέρουν στη κατεχόμενη χώρα σου πολύτιμα έσοδα και την  ίδια στιγμή απειλείσαι από τους κυβερνητικούς υποτακτικούς της εγκληματικής οργάνωσης των θεσμικών δανειστών και εταίρων, με ανηλεή δίωξη της προσωπικής ελευθερίας και της περιουσίας σου, επειδή δεν μπορείς να πληρώσεις τη ληστρική φορολογία, σχηματίζεις την  πεποίθηση ότι η χώρα σου είναι εχθρός του λαού της και επιβουλεύεται με βαναυσότητα τα ζωτικά του αγαθά.
  • Όταν παρακολουθείς την επικοινωνιακή αποθέωση της τρικομματικής μνημονιακής αθλιότητας από τους εγκληματικούς εργολάβους των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τους δημοσιογραφικούς κήρυκες της εθνικής υποτέλειας, που διαδίδουν την τρομοκρατική προπαγάνδα τους, αντιλαμβάνεσαι ότι οι ιδέες και η πληροφόρηση αλλοιώνονται, από τα κηρύγματα του μίσους των σύγχρονων γκαιμπελιστών της μνημονιακής πολιτικής ορθότητας, και αισθάνεσαι ότι είσαι φυλακισμένος μέσα στην ίδια σου τη χώρα.
  • Και όταν βλέπεις το Σύνταγμα να κουρελιάζεται από την κοινοβουλευτική κυβέρνηση της μνημονιακής εκτροπής, τότε ψάχνεις να βρεις το πολιτειακό σθένος και την καθαρότητα της κρίσης να υπερασπιστείς τα βασικά σου δικαιώματα στις χειμαζόμενες επάλξεις των καταστατικών αξιών του συντάγματος της χώρας σου.

Στο τέλος, όμως, αναρωτιέσαι, εάν τα μνημονιακά κυβερνητικά κοράκια και οι τραπεζικές ύαινες του ναζιστικού σκότους, μαζί με τους προδοτικούς εκπροσώπους τους στην ελληνική κοινωνία, θα συνεχίσουν να κινούνται μεταξύ των ακραίων ορίων της συνταγματικής νομιμότητας και της καταφανούς πολιτειακής εκτροπής, ή σύντομα θα επιχειρήσουν την τυπική αναστολή της ισχύος θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος, με το τρομοκρατικό πρόσχημα τη χρεοκοπίας και της προάσπισης του "εθνικού'' μνημονιακού συμφέροντος.

Τους πληροφορούμε ότι η πολιτειακή μας εγρήγορση θα πυροδοτήσει την ατιμωτική τους εκδίωξη και τιμωρία και θα προασπίσει τη συνταγματική νομιμότητα, με κάθε πρόσφορο μέσο αποτελεσματικής αντιμετώπισης της τυπικής πολιτειακής εκτροπής, σύμφωνα με την επιταγή της παραγράφου 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος :
     "Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των   Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία."



Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας  - Δημοσιολόγος

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Η Villa Prodosias των δωσιλόγων.


Οι τρεις μειοδοτικοί κομματικοί συνεταίροι χρησιμοποιούν, ως αμυντικό επικοινωνιακό μέσο απόκρουσης της αποφασιστικής τιμωρητικής διάθεσης της κοινωνίας των πολιτών, για τα εξακολουθητικά εγκλήματα που διαπράττουν κατά του δημοσίου συμφέροντος και της πολιτειακής κυριαρχίας της χώρας, την περίπτωση της Villa Amalias. 

Η αποκήρυξη της κρατικής οντότητας και ο αφορισμός των θεσμικών λειτουργιών της δημοκρατίας, ως καταπιεστικών μηχανισμών της εξουσίας που εγκληματεί και λεηλατεί την κοινωνία, συνιστούν προσεγγίσεις, που ευνοούν τη δημιουργική συζήτηση και είναι ελκυστικές στην ουτοπική θεώρηση των διαδικασιών πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης.
Οι φορείς των αντίστοιχων ιδεών, παρά τις απόλυτες   συμπεριφορικές αποκλίσεις ορισμένων από αυτούς, πιστεύουν στο διάλογο, στην ελεύθερη έκφραση, στη δύναμη του αδούλωτου πνεύματος, στην ελευθερία της αυτοδιαχειριζόμενης συμβίωσης, στην ανοχή της διαφορετικότητας των ιδεών, στη δημιουργική ιδεολογική διαπάλη και αμφισβητούν έντονα τα κατεστημένα ιεραρχικά πρότυπα οργάνωσης της κοινωνίας και διάρθρωσης των δομών της δημόσιας λειτουργίας.
Το γεγονός ότι δεν κατανοούν τη θεσμική δύναμη, που παρέχει στην κοινωνία των πολιτών η εφαρμογή του ισχύοντος συντάγματος, και δεν αξιοποιούν την αποτρεπτική δύναμη των κανόνων του, απέναντι στη βαρβαρότητα της μειοδοτικής κυβερνητικής εξουσίας των δωσίλογων, τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους στην πολιτική και κοινωνική στοχοποίηση, ως φορέων απόλυτης και ακραίας αμφισβήτησης των θεσμικών λειτουργιών του κράτους, η οποία επιτρέπει στην αστυνομική βαρβαρότητα της μνημονιακής κατοχής να ''δικαιολογεί'' την άσκηση ''θεσμικής'' βίας στα στέκια αυτοδιαχείρισης και διαλόγου.

Με αυτό ακριβώς το επικοινωνιακό σκεπτικό, οι τρεις κομματικοί υποτακτικοί της Μέρκελ παράγουν μηνύματα τρομοκρατικής πολιτικής επικοινωνίας, έναντι της εύλογης υποστήριξης των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των χρηστών της Villa Amalias από τον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να κατασυκοφαντήσουν την πολιτική υποστήριξη των κινημάτων αμφισβήτησης, αυτοοργάνωσης, δημιουργικού διαλόγου και απόλυτης αντίθεσης στις δυνάμεις της μνημονιακής κατοχής.

Ο Βενιζέλος με τον Σαμαρά χρησιμοποιούν, με γκαιμπελικό ερασιτεχνισμό, τη Villa Amalias, για να παρουσιάσουν επικοινωνιακά τον ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτική δύναμη εγκωμιασμού της βίας, της κοινωνικής παραβατικότητας και της στοχοποίησης των πολιτικών του αντιπάλων με πράξεις κοινωνικής βίας.

Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι κατασυκοφαντούν και επιτίθενται στην ιδέα της Villa Amalias, με σκοπό να διαιωνίσουν τις πολιτικές αξίες της δικής τους πολιτικής βίλας : της Villa Prodosias. 

Στην εξώπορτα της βίλας αυτής συναντάς την φιλόξενη αριστερή υποδοχή του μπαρμπα-Φώτη, του υπηρέτη! Εκείνος, σε οδηγεί στο εσωτερικό της και σε γνωρίζει με τους κατοίκους της : 
πωλητές της εθνικής κυριαρχίας, περιώνυμοι πολιτικοί εγκληματίες, που συγκροτούν τις ηγετικές ομάδες της κυβέρνησης των γερμανόδουλων, διεφθαρμένοι τραπεζικοί και επιχειρηματικοί ολιγάρχες, εγκληματικοί ιδιοκτήτες εισπρακτικών εταιρειών, εργολάβοι των μέσων ενημέρωσης της ιδεολογικής κατατρομοκράτησης των πολιτών, απατεώνες χρηματιστές και επενδυτικοί σύμβουλοι, εκτελεστές της εξαθλίωσης της κοινωνίας και της δουλοποίησης της εργασίας, χλιδάτοι μητροπολίτες της διαστροφικής διαφθοράς, επιφανή μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων, απόγονοι κουκουλοφόρων δωσίλογων και ταγματασφαλιτών, γόνοι συνεργατών της γερμανικής κατοχής και εκτελεστές της βούλησης του νέου οικονομικού γερμανικού ναζισμού. 

Όλοι τους επικουρούν με συνέπεια το έργο των δύο σκοτεινών πολιτικών σκιών, που εκπορνεύουν την Ελλάδα, που λεηλατούν την αξιοπρέπεια και τους ζωτικούς πόρους της, που παραδίδουν την πολιτειακή ελευθερία των Ελλήνων στις διεθνείς εγκληματικές συμμορίες των τραπεζικών οίκων, που στερούν τους πολίτες από τα στοιχειώδη μέσα διαβίωσης.

Οι κάτοικοι της Villa Prodosias συνδιαχειρίζονται την προδοτική τους προαίρεση, την κακουργηματική τους διάθεση και την υποτακτική τους βούληση να καταργήσουν την ελληνική δημοκρατία, ως κυρίαρχη και αυτοτελή κρατική οντότητα,  και να καταστήσουν τους πολίτες της σκλάβους των ταξιαρχιών εργασίας, που θα αυξάνουν τον πλούτο κάθε δωσιλογικού δούκα, που εκτελεί τα κατοχικά προστάγματα της Μέρκελ, του Σόϊμπλε και των διεθνών τραπεζικών τοκογλύφων, οι οποίοι έχουν καταστήσει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, εγκληματικές οργανώσεις οικονομικής βαρβαρότητας. 

Η Villa Prodosias των δωσιλόγων αποτελεί συμβολικό στοιχείο σημειολογικής αναφοράς ενός πολιτικού συστήματος ακραίας διαφθοράς και εγκληματικής παρακμής, που εξανδραποδίζει τη χώρα, καταλύει τη δημοκρατία και δημιουργεί, με προσχεδιασμένη δόλια προαίρεση, τη νέα τάξη των πολιτικών δουλοπάροικων.

Οι ελεύθεροι πολίτες οφείλουν να συντρίψουν το πολιτικό της στέγαστρο και να επιβάλλουν την εξαγνιστική ανάταξη των δημοκρατικών θεσμών, με κύριο αξιακό μέσο, την πανηγυρική εκδίωξη και την ατιμωτική διαπόμπευση και τιμωρία των εμπνευστών, εκτελεστών και υποστηρικτών της εθνικής κατάρρευσης και ταπείνωσης.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος    

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Ο ''χρηστός πολίτης'' της φασίζουσας μνημονιακής Δεξιάς.



Η εθνική σχολή προδοτών της φασίζουσας μνημονιακής Δεξιάς προσδιόρισε, με το επικοινωνιακό χυδαιογράφημα του εμετικού Φαήλου, τα χαρακτηριστικά του ''χρηστού'' μνημονιακού πολίτη, που στεγάζει η δράκα προδοτών της Συγγρού. 

"Είσαι φανατικός διώκτης των ατομικών ελευθεριών, των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων;''
''Καταδιώκεις κάθε διαφορετική άποψη από τη δική σου, με ιδεολογικό μίσος και συμπλεγματική κατωτερότητα;"
"Είσαι γερμανόδουλος διώκτης των μεταναστών;"
"Κρατάς τη νεοδημοκρατική σβάστικα της εθνικής φυλετικής καθαρότητας;"
"Ο πιο συνεπής χρυσαυγίτης είναι μπροστά σου επικίνδυνος αριστερός;"
"Είσαι ιδιοκτήτης εισπρακτικής εταιρείας, χρηματιστηριακό τσιράκι, μέλος της συμμορίας των τραπεζιτών;"
"Αισθάνεσαι πολιτειακή ευημερία, όταν η κοινωνία ερημώνεται και οι συμπολίτες σου εξαθλιώνονται, από την εφαρμογή των μνημονίων;"
"Συμπεριλαμβάνεσαι εσύ, οι συγγενείς ή οι φίλοι σου στη λίστα Lagarde; Υποστηρίζεις αυτούς που την αλλοίωσαν;''
"Συμμετέχεις στην εγκληματική οργάνωση των τραπεζικών τοκογλύφων, των κορακιών του χρηματιστηρίου;"
"Είσαι οπαδός της κυριαρχίας των αγορών και θεωρείς αφεντικά σου τους θεσμικούς δανειστές και εταίρους;"
"Όταν συναντάς τους εντεταλμένους εκπροσώπους τους, στήνεσαι στα τέσσερα;"
"Όταν παρακολουθείς επίορκο αστυνομικό να εκτελεί ατίθασο νεαρό αισθάνεσαι την ιδεολογική ηδονή να σε κατακλύζει;"
"Είσαι πιστό και εξέχον μέλος παραθρησκευτικής χριστιανικής οργάνωσης;''
''Φιλοδοξείς να παριστάνεις τον πράκτορα και όταν γίνεις αρκετά χυδαίος να προβιβαστείς σε επικοινωνιακό σύμβουλο πρωθυπουργού;"
"Πιστεύεις ότι τα σύγχρονα βάσανα του ελληνικού λαού είναι θεόσταλτη δοκιμασία;"
"Παρακολουθείς ανελλιπώς  τα δελτία ειδήσεων των 8΄ των εργολάβων που χρηματοδοτούν την παράταξη;''
"Αισθάνεσαι ασφάλεια και ψυχική ευδαιμονία, όταν καταλύεται το πανεπιστημιακό άσυλο και διώκονται οι πολιτικές και κοινωνικές ιδέες αντίθεσης και καταδίκης των μνημονίων;''
"Θεωρείς όλους εκείνους που αρνούνται να πληρώσουν χαράτσια, φόρους και τέλη ότι προσβάλλουν τη γερμανίδα αφέντρα σου;"
"Αισθάνεσαι να πραγματοποιείται το επικοινωνιακό σου όνειρο για το ξεμπρόστιασμα του Τσίπρα και της Αριστεράς από τον πατριωτικό λόγο του Φαήλου;"
"Θεωρείς ότι ο Φαήλος δεν φοράει σχισμένο καλσόν, επειδή είναι άγριος μάγκας και επιλέγει τσίγκινο κυλοτάκι, που κλειδώνει ο Σαμαράς με τον Στουρνάρα;"

Αν είσαι μέτοχος αυτών των αξιών και όταν ακούς ''Φαήλος'' αισθάνεσαι την εθνικοχριστιανική βαρβατίλα να σε κυριεύει, είσαι ένας από μας, τους τιμημένους προδότες, τα εθνικοχριστιανικά καθάρματα που μολύνουμε τη χώρα!

Μαζί θα παραδώσουμε την Ελλάδα στους Γερμανούς!

Αλλά θα το κάνουμε αντρίκια, ελληνικά και χριστιανικά!
Ζήτω ο Φαήλος του σαμαρικού στουρναριού!

Δοξάστε το εθνικοπατριωτικό αρσενικό, που λαμπρύνει την τιμημένη παράταξη των δωσιλόγων!  


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Η πραγματική πολιτική αποσταθεροποίηση της δημοκρατικής νομιμότητας.


Ο νεοκαισαρισμός και η πολιτική θρασύτητα της αποδράμουσας δωσιλογικής σοσιαλδημοκρατίας, που εκπροσωπεί το βενιζελικό ''πασοκ'' της παρακμής και της διαφθοράς, έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο διαστροφικής πολιτικής επικοινωνίας. 
Η διεφθαρμένη ηγετική ομάδα του ''πασοκ'', που έχει αριστεύσει στη δράση της πολιτικής απάτης και της κομματικής λωποδυσίας, ισχυρίζεται ότι η διερεύνηση των πρόδηλων ποινικών ευθυνών του Βενιζέλου, ως πρώην υπουργού οικονομικών, από την ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή, για τις πράξεις και παραλείψεις του, που συνδέονται με την πολιτική και διοικητική διαχείριση της λίστας Lagarde, αποτελεί πράξη πολιτικής σκευωρίας, που αποσκοπεί στην πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας και στην πτώση της κυβέρνησης!
Η ιδιοκτησιακή σχέση τους με την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι τόσο προκλητικά νοσηρή, όσο και η ηθική αναξιότητα του παραβατικού κομματικού τους οργανισμού.

Ας τους θυμίσουμε, τι σημαίνει πολιτική αποσταθεροποίηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας :

  • Όταν η Βουλή ευτελίζεται και οι αρμοδιότητές της, που συνάπτονται με τη διαδικασία της νομοθετικής παραγωγής και του κοινοβουλευτικού ελέγχου, είτε αδρανοποιούνται, με προσχεδιασμένη δολιότητα της εκτελεστικής εξουσίας, είτε αποτελούν αντικείμενο θεσμικού σφετερισμού, καταλύονται οι οργανωτικές βάσεις του πολιτεύματος και η κοινοβουλευτική δημοκρατία λειτουργεί ως υποκοσμική ολιγαρχία.

  • Όταν η πολιτειακή κυριαρχία της χώρας παραδίδεται στην ληστρική λογιστική των εγχώριων και διεθνών τοκογλύφων και η εθνική οικονομική διοίκηση εκτελεί με αντισυνταγματική ενδοτικότητα τα επικυριαρχικά προστάγματα της διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης των αγορών και των πολιτικών εκπροσώπων του νέου οικονομικού γερμανικού ναζισμού, η πολιτική διακυβέρνηση αποξενώνεται από τη δημοκρατική της νομιμοποίηση και μετατρέπεται σε δωσιλογικό εκτελεστικό μόρφωμα τρομοκρατικής χειραγώγησης της κοινωνίας και οικονομικής εξαθλίωσης των πολιτών.

  • Όταν η πολιτική διοίκηση του υπουργείου οικονομικών διαπράττει εξακολουθητικά τυπικά υπηρεσιακά εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, με σκοπό να επιφυλάξει εγκληματική φορολογική ασυλία στους συγγενείς της και στους κομματικούς της φίλους και νοθεύει, πλαστογραφεί ή αποκρύπτει κρίσιμα έγγραφα τεκμήρια εκτεταμένης φοροδιαφυγής και την ίδια στιγμή επιβάλλει κεφαλικούς φόρους, χαράτσια και εκβιαστικά τέλη, καταλύοντας τον σκληρό πυρήνα του κράτους δικαίου, η κοινωνική συνοχή αποδομείται, η ανθρωπιστική κρίση επελαύνει και η κοινοβουλευτική δημοκρατία ευτελίζεται και κατασυκοφαντείται.

  • Όταν η κυβερνητική σύμπραξη κοινοβουλευτικών κομμάτων ετερόκλητης ιδεολογικής αφετηρίας αποτελεί ειδεχθές πολιτικό αποτέλεσμα μείζονος προγραμματικής απάτης και καταφανούς εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, με σκοπό την ένοχη συγκάλυψη, υπόθαλψη, διαιώνιση και ατιμωρησία πολιτικών πράξεων εσχάτης προδοσίας και την εφαρμογή κατοχικών πολιτικών, που επιβάλλουν την ανθρωπιστική εξαθλίωση και την εργασιακή δουλοποίηση της κοινωνίας, τα ναζιστικά κηρύγματα πολιτικής μισαλλοδοξίας βρίσκουν πρόσφορο πολιτικό πεδίο αποτελεσματικής διάδοσης και η δημοκρατία κινδυνεύει.

  • Όταν επιδιώκεται η πολιτική χειραγώγηση και τελικώς η καταστολή της κοινωνικής αντίθεσης των ελεύθερων πολιτών, με την συνταγματικώς εκτρεπόμενη δράση της αστυνομίας, η οποία ενεργεί ως βαρβαρικός εσμός μνημονιακής κατοχής και ενθαρρύνεται η όσμωση του ερασιτεχνισμού και της βίαιης ευήθειας και αναξιότητας των στελεχών της, με το ιδεολογικό μίσος της ναζιστικής  "χρυσής αυγής", η δημοκρατική νομιμότητα καταλύεται και η εφαρμογή του Συντάγματος περιστέλλεται.

  • Όταν ο αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος ταυτίζει την θεσμική και ουσιαστική ασυλία των εγκληματικών του πράξεων με την έννοια της πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας, το πολιτικό σύστημα δυναστεύεται από την πιο εγκληματική πολιτική ολιγαρχία και προσβάλλει με προσχεδιασμένη δολιότητα τις καταστατικές αξίες της λαϊκής κυριαρχίας, ως θεμέλιου της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.


Το ''πασοκ'' και οι κατάπτυστοι κυβερνητικοί του εταίροι οφείλουν να συμφιλιωθούν με την κυρίαρχη πολιτειακή και κοινωνική πεποίθηση, ότι η οριστική και ατιμωτική πολιτική τους εκδίωξη και ο ποινικός κολασμός των εγκληματικών κυβερνητικών τους πράξεων θα αναβαπτίσει, με εξαγνιστική δύναμη, τις αξιακές βάσεις της συνταγματικής λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και θα συμβάλλει στη διαμόρφωση πρόσφορου πολιτειακού περιβάλλοντος, για τη μεταρρυθμιστική ανάταξη των δημοκρατικών θεσμών, προς όφελος της ευημερίας των πολιτών.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας- Δημοσιολόγος 
   

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Οι ένοχες πολιτικές κραυγές ενός επαγγελματία πολιτικού αμοραλιστή.


Η πολυσέλιδη  ανακοίνωση του ''πασόκ'' για την ακολουθία των γεγονότων, που σχετίζονται με τη ''λίστα Lagarde'', αποδεικνύει τις πασιφανείς πολιτικές και ποινικές ευθύνες της ηγεσίας του, αλλά και εξηγεί τους πολιτικούς, ιστορικούς, ιδεολογικούς και ουσιαστικούς λόγους, που το μετέτρεψαν, από ηγέτιδα πολιτική δύναμη της δημοκρατικής παράταξης, σε μια συμμοριτική πολιτική παρέα κυβερνητικής σύμπραξης δωσίλογων και εθνικών μειοδοτών.
Ο Βενιζέλος κατηγορεί τους πολιτικούς του αντιπάλους για κατασυκοφάντηση του προσώπου του και πολιτική αλητεία, την ίδια στιγμή που γνωρίζει πολύ καλά, λόγω της νομικής του κατάρτισης και της επιστημονικής του ενασχόλησης, ότι η συμμετοχή του στη συγκάλυψη της διαβόητης λίστας, είτε με τη μορφή της πολύμηνης απόκρυψης της ύπαρξής της είτε με τη μορφή της αντικειμενικής υπόθαλψης του προσώπου ή των προσώπων που την αλλοίωσαν, είναι υπαίτια και καταλογιστέα όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ποινικά.
Ο δημόσιος υπάλληλος που διατηρεί στην κατοχή του έγγραφο σημαντικής διοικητικής και υπηρεσιακής σπουδαιότητας και αποκαλύπτει την ύπαρξή του επτά ολόκληρους μήνες, μετά την περιέλευσή του σε αυτόν, πώς αντιμετωπίζεται από το δίκαιο, όταν μάλιστα συγκροτούνται επαρκή τεκμήρια, ότι το εν λόγω έγγραφο ήταν προϊόν αλλοίωσης, πλαστογράφησης ή υπεξαγωγής;
Στην περίπτωση αυτή, διώκεται μόνον εκείνος που το υπεξήγαγε, το αλλοίωσε ή το πλαστογράφησε, ή και το πρόσωπο που απέκρυψε την ύπαρξή του, υπό την παραβατική μορφή της αλλοίωσης και υπεξαγωγής του;
Επίσης, πόσο αξιόπιστος μπορεί να καταστεί ο ισχυρισμός ότι, κατά την επτάμηνη απόκρυψή του, το συγκεκριμένο έγγραφο υλικό δεν υπέστη νέα αλλοίωση, δόλια τροποποίηση ή μερική υπεξαγωγή των στοιχείων του;
Σε κάθε περίπτωση, ο δημόσιος υπάλληλος, που θα εκδήλωνε παρόμοια συμπεριφορά, θα είχε τεθεί εκτός υπηρεσίας, θα αντιμετώπιζε την άσκηση ποινικής δίωξης για την τέλεση βαρύτατων τυπικών υπηρεσιακών εγκλημάτων  και η κοινωνική αξιολόγηση της δράσης του θα ήταν ατιμωτική, καταφρονητική και αποδιοπομπαία.
Τα ίδια ακριβώς συμπεράσματα, με επιτεινόμενη ένταση, λόγω του πολιτειακού λειτουργήματος που ασκούσε ο αρχηγός του ''πασόκ'' κατά τον κρίσιμο χρόνο, ισχύουν και για τη δική του υπαίτια συμμετοχή στην παραβατική δράση της εγκληματικής διαχείρισης της ''λίστας Lagarde'' από το Υπουργείο Οικονομικών.

Πρόκειται στην πραγματικότητα, για μία ακολουθία  κακουργηματικών πολιτικών πράξεων, με το ίδιο κίνητρο, που ενεργήθηκαν από διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα του μνημονιακού τόξου, οι οποίες συνδέονται ευθέως με την παράδοση της εθνικής δημοσιονομικής κυριαρχίας στις Δάνειες Δυνάμεις και την πολιτειακή υποδούλωση της χώρας στα τοκογλυφικά καρτέλ του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.

Η αναμενόμενη ποινική παραπομπή του Παπακωνσταντίνου θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην αναζήτηση των πρόδηλων ποινικών ευθυνών του αρχιερέα του πολιτικού αμοραλισμού, Βενιζέλου, ο οποίος, κατά την κρίσιμη χρονική περίοδο, της δόλιας απόκρυψης της ''λίστας Lagarde'', της ενδεχόμενης παραποίησής της και πάντως της αυταπόδεικτης υπόθαλψης της κακουργηματικής πολιτικής συμπεριφοράς του προκατόχου του, ως υπουργού οικονομικών, επέβαλε στους έλληνες πολίτες, με σουλτανική κυριαρχική θρασύτητα, χαράτσια, κεφαλικούς φόρους, ληστρικές περικοπές μισθών, συντάξεων και προνοιακών παροχών και εκτελούσε τα κατοχικά προστάγματα των περιώνυμων πλέον εγχώριων και διεθνών πατρώνων του.

Στην ίδια ειδεχθή κατηγορία των πολιτικών εγκληματιών ανήκουν και οι λοιποί συνεταίροι της εγκληματικής τρικομματικής σύμπραξης, που πολιτεύονται με τη διαχείριση προϊόντων εγκλήματος, που συνδέονται με την υπαγωγή της χώρας σε αποικιοκρατικά μνημόνια και χρηματοπιστωτικούς μηχανισμούς κατοχής και ιταμών πολιτικών διομολογήσεων.

Η ιστορία απευθύνει στα κόμματα της αντιπολίτευσης, και κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ, μια ιστορική κοινοβουλευτική πρόσκληση, που συνδέεται με ένα βαρυσήμαντο πολιτειακό καθήκον : 
η μεταρρυθμιστική ανάταξη του πολιτικού συστήματος της χώρας και η θεσμική αναβάπτιση των καταστατικών του λειτουργιών πρέπει να έχει ως συμπαγή αξιακή βάση τον ποινικό καταλογισμό των εγκληματικών πολιτικών ευθυνών, όλων εκείνων των προσώπων, που επέλεξαν την εξακολουθητική παραβίαση του Συντάγματος, τη συστηματική προσβολή του δημοσίου συμφέροντος και την πρόκληση πολεμικού τύπου ανθρωπιστικής κρίσης στην ελληνική κοινωνία, με σκοπό να εκτελέσουν διεθνείς συμφωνίες κατάλυσης της πολιτειακής κυριαρχίας της χώρας και προσχεδιασμένης φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, επιδιώκοντας τον κακουργηματικό πλουτισμό τους και την παραμονή τους στην κυβερνητική εξουσία, με κύρια μέσα τη διακεκριμένη πολιτική απάτη και την παραγωγή πολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής τρομοκρατίας γκεμπελικού τύπου.

Όλοι αυτοί πρέπει να καταδειχθούν ένας προς ένας και να παραπεμφθούν στο Ειδικό Δικαστήριο, χωρίς εξωραϊσμούς της πολιτικής πραγματικότητας, ιστορικούς συμβιβασμούς ή επίδειξη επιείκειας, που θα πλήξει αναπόδραστα την ηθική αξία της πολιτικής, ως διαδικασίας νόμιμης διακυβέρνησης της οργανωμένης πολιτικής κοινωνίας.

Το κίνημα της πολιτικής ελευθεροφροσύνης θα παρακολουθήσει τη δράση των δυνάμεων του δημοκρατικού αντιμνημονιακού τόξου, με περίσκεψη, αυστηρότητα, ενθάρρυνση και πολιτειακή προσμονή ελευθερίας, αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και ηθικής ανάτασης.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος