Η πραγματική πολιτική αποσταθεροποίηση της δημοκρατικής νομιμότητας.

Ο νεοκαισαρισμός και η πολιτική θρασύτητα της αποδράμουσας δωσιλογικής σοσιαλδημοκρατίας, που εκπροσωπεί το βενιζελικό ''πασοκ'' της παρακμής και της διαφθοράς, έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο διαστροφικής πολιτικής επικοινωνίας. 
Η διεφθαρμένη ηγετική ομάδα του ''πασοκ'', που έχει αριστεύσει στη δράση της πολιτικής απάτης και της κομματικής λωποδυσίας, ισχυρίζεται ότι η διερεύνηση των πρόδηλων ποινικών ευθυνών του Βενιζέλου, ως πρώην υπουργού οικονομικών, από την ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή, για τις πράξεις και παραλείψεις του, που συνδέονται με την πολιτική και διοικητική διαχείριση της λίστας Lagarde, αποτελεί πράξη πολιτικής σκευωρίας, που αποσκοπεί στην πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας και στην πτώση της κυβέρνησης!
Η ιδιοκτησιακή σχέση τους με την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι τόσο προκλητικά νοσηρή, όσο και η ηθική αναξιότητα του παραβατικού κομματικού τους οργανισμού.

Ας τους θυμίσουμε, τι σημαίνει πολιτική αποσταθεροποίηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας :

• Όταν η Βουλή ευτελίζεται και οι αρμοδιότητές της, που συνάπτονται με τη διαδικασία της νομοθετικής παραγωγής και του κοινοβουλευτικού ελέγχου, είτε αδρανοποιούνται, με προσχεδιασμένη δολιότητα της εκτελεστικής εξουσίας, είτε αποτελούν αντικείμενο θεσμικού σφετερισμού, καταλύονται οι οργανωτικές βάσεις του πολιτεύματος και η κοινοβουλευτική δημοκρατία λειτουργεί ως υποκοσμική ολιγαρχία.

• Όταν η πολιτειακή κυριαρχία της χώρας παραδίδεται στην ληστρική λογιστική των εγχώριων και διεθνών τοκογλύφων και η εθνική οικονομική διοίκηση εκτελεί με αντισυνταγματική ενδοτικότητα τα επικυριαρχικά προστάγματα της διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης των αγορών και των πολιτικών εκπροσώπων του νέου οικονομικού γερμανικού ναζισμού, η πολιτική διακυβέρνηση αποξενώνεται από τη δημοκρατική της νομιμοποίηση και μετατρέπεται σε δωσιλογικό εκτελεστικό μόρφωμα τρομοκρατικής χειραγώγησης της κοινωνίας και οικονομικής εξαθλίωσης των πολιτών.

• Όταν η πολιτική διοίκηση του υπουργείου οικονομικών διαπράττει εξακολουθητικά τυπικά υπηρεσιακά εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, με σκοπό να επιφυλάξει εγκληματική φορολογική ασυλία στους συγγενείς της και στους κομματικούς της φίλους και νοθεύει, πλαστογραφεί ή αποκρύπτει κρίσιμα έγγραφα τεκμήρια εκτεταμένης φοροδιαφυγής και την ίδια στιγμή επιβάλλει κεφαλικούς φόρους, χαράτσια και εκβιαστικά τέλη, καταλύοντας τον σκληρό πυρήνα του κράτους δικαίου, η κοινωνική συνοχή αποδομείται, η ανθρωπιστική κρίση επελαύνει και η κοινοβουλευτική δημοκρατία ευτελίζεται και κατασυκοφαντείται.

• Όταν η κυβερνητική σύμπραξη κοινοβουλευτικών κομμάτων ετερόκλητης ιδεολογικής αφετηρίας αποτελεί ειδεχθές πολιτικό αποτέλεσμα μείζονος προγραμματικής απάτης και καταφανούς εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, με σκοπό την ένοχη συγκάλυψη, υπόθαλψη, διαιώνιση και ατιμωρησία πολιτικών πράξεων εσχάτης προδοσίας και την εφαρμογή κατοχικών πολιτικών, που επιβάλλουν την ανθρωπιστική εξαθλίωση και την εργασιακή δουλοποίηση της κοινωνίας, τα ναζιστικά κηρύγματα πολιτικής μισαλλοδοξίας βρίσκουν πρόσφορο πολιτικό πεδίο αποτελεσματικής διάδοσης και η δημοκρατία κινδυνεύει.

• Όταν επιδιώκεται η πολιτική χειραγώγηση και τελικώς η καταστολή της κοινωνικής αντίθεσης των ελεύθερων πολιτών, με την συνταγματικώς εκτρεπόμενη δράση της αστυνομίας, η οποία ενεργεί ως βαρβαρικός εσμός μνημονιακής κατοχής και ενθαρρύνεται η όσμωση του ερασιτεχνισμού και της βίαιης ευήθειας και αναξιότητας των στελεχών της, με το ιδεολογικό μίσος της ναζιστικής  "χρυσής αυγής", η δημοκρατική νομιμότητα καταλύεται και η εφαρμογή του Συντάγματος περιστέλλεται.

• Όταν ο αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος ταυτίζει την θεσμική και ουσιαστική ασυλία των εγκληματικών του πράξεων με την έννοια της πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας, το πολιτικό σύστημα δυναστεύεται από την πιο εγκληματική πολιτική ολιγαρχία και προσβάλλει με προσχεδιασμένη δολιότητα τις καταστατικές αξίες της λαϊκής κυριαρχίας, ως θεμέλιου της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Το ''πασοκ'' και οι κατάπτυστοι κυβερνητικοί του εταίροι οφείλουν να συμφιλιωθούν με την κυρίαρχη πολιτειακή και κοινωνική πεποίθηση, ότι η οριστική και ατιμωτική πολιτική τους εκδίωξη και ο ποινικός κολασμός των εγκληματικών κυβερνητικών τους πράξεων θα αναβαπτίσει, με εξαγνιστική δύναμη, τις αξιακές βάσεις της συνταγματικής λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και θα συμβάλλει στη διαμόρφωση πρόσφορου πολιτειακού περιβάλλοντος, για τη μεταρρυθμιστική ανάταξη των δημοκρατικών θεσμών, προς όφελος της ευημερίας των πολιτών.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας- Δημοσιολόγος