Η πρόσφατη συνάντηση των Βενιζέλου-Παπανδρέου για τη ''μαύρη τρύπα'' των 116 εκατομμυρίων ευρώ στα οικονομικά στοιχεία του ΠΑΣΟΚ, που αποκάλυψε η έρευνα των ορκωτών λογιστών, αποτελεί σημειολογική ιστορική παραδοξότητα, η οποία αποτυπώνει την έκταση της κομματικής διαφθοράς, τη μειοδοτική σήψη του κομματικού συστήματος και εξηγεί τους λόγους της πολιτειακής υποδούλωσης της χώρας στη θεσμική συμμορία των δανειστών και εταίρων.
Ας δούμε, ποιοί είναι αυτοί που συναντήθηκαν :
Ο Γ. Παπανδρέου, παρηκμασμένος γόνος μιας ιστορικής οικογένειας της δημοκρατικής παράταξης, πλήρης πολιτικής αναξιότητας, προσωπικής ανικανότητας και λειτουργικού αναλφαβητισμού, φορέας ελαστικής πολιτικής συνείδησης, που ταύτισε την ατομική του πρόδηλη απαξία με τη διαδικασία της πολιτικής διακυβέρνησης και οδήγησε τη χώρα στον εθνικό διασυρμό και την οδυνηρή απώλεια της πολιτειακής της ανεξαρτησίας, επειδή ταυτίστηκε με τα πιο εγκληματικά συμφέροντα του διεθνούς τραπεζιτικού συμμοριτισμού και της επιχειρηματικής διαφθοράς.
Ο Γ.Α.Π. επιχείρησε να διασφαλίσει την πολιτική και νομική του ασυλία, για την εγκληματική πολιτική του διακυβέρνηση, αξιοποιώντας και βεβηλώνοντας την ιστορική μνήμη των δημοκρατικών αγώνων, που έδωσε νικηφόρα υπέρ του λαού και του έθνους το ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου, και μετέτρεψε, με προσχεδιασμένη δολιότητα, ένα πλατύ λαϊκό κίνημα, σε ειδεχθή πολιτικό απολογητή της υποδούλωσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών και της οικονομικής δουλοποίησης του ελληνικού λαού από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα και τα πολιτικά συμφέροντα, που πρόδηλα υπηρετεί.
Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε την κρατική επιχορήγηση στο πολιτικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ καταδεικνύει αδιαμφισβήτητα τη μέθοδο, τις αξίες και τους πραγματικούς πολιτικούς στόχους της δωσιλογικής πρωθυπουργικής του δράσης.
Όταν ένα πολιτικό πρόσωπο σφετερίζεται και καταχράται για ίδιους αδιαφανείς σκοπούς την οικονομική επιχορήγηση της κοινωνίας στο κομματικό σύστημα, ώστε αυτό να υπηρετεί τις καταστατικές αξίες της δημοκρατικής αρχής, χωρίς κοινωνικές και οικονομικές δουλείες, σε ποιές άραγε πολιτικές και οικονομικές πράξεις έχει προβεί, υπό την ιδιότητα του πρωθυπουργού, όταν μάλιστα τα οδυνηρά και επαχθή αποτελέσματα αυτών οδήγησαν την Ελληνική Δημοκρατία στην έσχατη διεθνή ταπείνωση και την ελληνική κοινωνία στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού;
Ο Β. Βενιζέλος, οικονομικός δεσμώτης της κοινωνίας, ενσυνείδητος υπονομευτής της συνταγματικής νομιμότητας, νομικός εφευρέτης κεφαλικών φόρων, χαρατσιών και πάσης φύσεως θεσμικών αθλιοτήτων, γνήσιος δωσιλογικός εκφραστής του γερμανικού οικονομικού τέρατος, που κατατρώγει τις σάρκες των λαών, με σύγχρονη ναζιστική μέθοδο και απεχθή κοινωνική βαρβαρότητα.
Ο άνθρωπος που διέσυρε και εξευτέλισε την ιστορία της δημοκρατικής παράταξης, μετατρέποντας ένα πολιτικό κίνημα λαού, σε αποτρόπαιο μειοδοτικό κομματίδιο δωσιλογικής πολιτικής δράσης, που ενεργεί ως απολογητής και υπέρμαχος των κυβερνητικών πράξεων της φασίζουσας κυβερνώσας Δεξιάς.
Αμετροεπής, επιστημονικοφανής, φαύλος, θρασύς, κοινωνικά αναιδής, αναπτύσσει την πολιτική ρητορική της κατάλυσης της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτειακής κυριαρχίας της χώρας, παρανοϊκός ρήτορας, υπέρμαχος της σαμαρικής βαρβαρότητας και της στουρναρικής αθλιότητας.
Απεχθές και αρνητικό υπόδειγμα πολιτικής και επιστημονικής δράσης, αποτελεί τον εκτελεστικό εκπρόσωπο της ναζιστικής θηριωδίας της Μέρκελ και του Σόϊμπλε στη μνημονιακή Ελλάδα.
Εσχάτως, επιχειρεί με γραφική αμηχανία να αναδείξει την διαχειριστική φαυλότητα του Γ. Παπανδρέου, ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και να αναλάβει τον ρόλο του εξαγνιστή των οικονομικών και πολιτικών αμαρτιών του ΠΑΣΟΚ της πολιτειακής έκπτωσης, στο οποίο ο ίδιος ενεργά συμμετείχε, με εγκληματικές για τα συμφέροντα της Ελληνικής Δημοκρατίας πολιτικές πράξεις και παραλείψεις.
Και οι δύο πρωταγωνιστές της απόλυτης κομματικής παρακμής, της πρωτοφανούς οικονομικής διαφθοράς και της πιο ειδεχθούς εθνικής μειοδοσίας στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, απλώς παραδίδονται στην πυρά της πολιτικής συνείδησης του έθνους και στην πένα του ιστορικού, που καταγράφει τους μέγιστους του πολιτικού δωσιλογισμού και της ηθικής αναξιότητας.
Αναμένεται η δημιουργική παρέμβαση της ανεξάρτητης δικαστικής λειτουργίας, για την απόδοση σε αυτούς των οφειλόμενων νομικών, πολιτικών και ιστορικών επιτιμίων.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου