Η χθεσινή θλιβερή πολιτική παράσταση του υπουργού οικονομικών στη Βουλή ανέδειξε, για μια ακόμη φορά, τον ευτελή και μοναδικό στρατηγικό στόχο της ακολουθούμενης δημόσιας πολιτικής από την τρικομματική κυβέρνηση των δωσίλογων: η απόλυτη πολιτική υποταγή τους στις προσταγές της διεθνούς τοκογλυφικής οργάνωσης των δανειστών και εταίρων παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ως απαράβατη προϋπόθεση εθνικής επιβίωσης.
Επιδιώκουν να διαμορφώσουν στο κοινωνικό σώμα την πεποίθηση, ότι εαν δεν επιβληθούν ληστρικόι φόροι και τέλη στα μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα, εαν δεν περικοπούν, στον μέγιστο βαθμό, μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, εάν δεν αποδομηθούν πλήρως τα"δαπανηρά" συστήματα υγείας, παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας, η τρόϊκα των επικυρίαρχων οικονομικών εισβολέων δεν θα επιτρέψει την καταβολή της δανειακής δόσης των τριανταενός δισεκατομμυρίων ευρώ και τότε" θα πεινάσει κόσμος".
Είναι η πρώτη φορά στην νεότερη κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας, κατά την οποία, δεν ασκούνται κυβερνητικές δράσεις, έστω με προσχηματικό, παραγωγικό κοινωνικό περιεχόμενο, αλλά η διαδικασία της διακυβέρνησης είναι μονολιθικά και αποκλειστικά στοχευμένη στην διαμόρφωση και διάχυση μηνυμάτων πολιτικής επικοινωνίας, που διασπείρουν τον πανικό της οικονομικής τρομοκρατίας και απειλούν την κοινωνία με το πολιτικό φάντασμα της πείνας, εάν δεν επιλέξει την πολιτειακή υποδούλωση και την οικονομική εξαθλίωση.
Η διαρκής μονότονη επανάληψη του ίδιου πολιτικού διλήμματος, από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου, μέχρι και τον παρόντα χρόνο, αναδεικνύει το απατηλό περιεχόμενό του και αποκαλύπτει τον άκρατο πολιτικό ερασιτεχνισμό των μειοδοτικών εμπνευστών και εφαρμοστών του. Σε όλες τις χρονικές περιόδους, που προηγήθηκαν της καθυστερημένης καταβολής των δανειακών δόσεων, η πολιτική προπαγάνδα της μειοδοτικής διακυβέρνησης προειδοποιούσε την κοινωνία ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου εξαντλούνται και ως εκ τούτου η καταβολή μισθών και συντάξεων θα καταστεί αδύνατη.
Η οικονομική πραγματικότητα, όμως, κατέδειξε το εύρος της πολιτικής απάτης και ολοκλήρωσε τον κυβερνητικό κύκλο της πολιτικής επικοινωνίας, που θέτει τρομοκρατικά διλήμματα πτώχευσης και πείνας, με χαρακτηριστικά πολιτικής αποτελεσματικότητας.
Ο πομπώδης και υπερφίαλος λόγος του Βενιζέλου, που έκρυβε την πρόθεση της πολιτειακής υποτέλειας της χώρας στις δάνειες δυνάμεις πίσω από ακαδημαϊκά ρητορικά σχήματα, έδωσε τη θέση του στον μίζερο λόγο του εξαθλιωμένου επαίτη, που εκφραζει ο δυστυχής Στουρνάρας. Αυτός δεν μας απειλεί με πτώχευση, αν δεν δεχθούμε τα οικονομικά δεσμά και τις εθνικές δουλείες των επερχόμενων οικονομικών μέτρων, αλλά με πείνα!!!
Η πολιτική ανεπάρκεια και ο απόλυτος ενδοτισμός του δεν του επιτρέπουν να αντικρύσει την κοινωνική αλήθεια, ούτε να αντιληφθεί, ότι το χαρτί της διάχυσης μηνυμάτων οικονομικού πανικού έχει παραδοθεί στην πυρά της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, καθώς και ότι ο πολιτικός χρήστης του καθίσταται γραφικός και καταγέλαστος.
Η πολιτική του στάση, όμως, είναι αποκαλυπτική του ειδεχθούς δωσιλογισμού του και της συμπεριφοράς του υποτελούς υποκινούμενου, που επιδεικνύει κατά την διενεργούμενη διαπραγμάτευση με την τρόϊκα των δανειστών. Κατά την χρονική περίοδο, που"μάχεται" για την απόκρουση των ανιστόρητων απαιτήσεων της τρόϊκας, την ίδια στιγμή, γνωστοποιεί, από το πιο επίσημο βήμα, ότι αν οι απαιτήσεις των δανειστών δεν καταστούν άμεσα νομοθετημένα οικονομικά μέτρα, τότε η δανειακή δόση δεν θα καταβληθεί έγκαιρα και θα" πεινάσει κόσμος".
Το περίλαμπρο στουρνάρι εννοεί, βεβαίως, ότι θα πεινάσει ο τραπεζικός κόσμος που τον προστάζει και τον συντηρεί πολιτικά, καθώς και οι απλήρωτοι προμηθευτές του δημοσίου, περιώνυμα μέλη του κομματικού του ακροατηρίου, ενόψει του γεγονότος ότι το σύνολο της δανειακής δόσης θα χρησιμοποιηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την εξόφληση των οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες.
Τό ίδιο πολιτικό στουρνάρι θεωρεί ότι η ευημερία των τραπεζών καθιστά ευτυχή την κοινωνική μας υποδούλωση και την οικονομική μας εξαθλίωση και αρθρώνει πολιτικό λόγο, που απευθύνεται σε δουλοπάροικους,οι οποίοι εμφανίζουν κλινικά συμπτώματα σοβαρής νοητικής στέρησης.
Κατά τον τρόπο αυτό, διαπράττει μείζονα πολιτειακή ύβρι, έναντι του κοινοβουλίου και των πολιτών της ελληνικής δημοκρατίας, η οποία πρέπει να του επιστραφεί εις ολόκληρον, με τα αντίστοιχα πολιτικά και κοινωνικά επιτίμια.
Είναι πλέον κατάδηλο, ότι η τρικομματική κυβέρνηση των πολιτικών απατεώνων επιζητεί την πολιτική της νομιμοποίηση στην ευαρέσκεια των δάνειων δυνάμεων, για την επαρκή εκτέλεση των οικονομικών και κοινωνικών προσταγών τους και την βίαιη καταστολή των κοινωνικών αντιδράσεων του ελληνικού λαού, που εξαθλιώνεται.
Οι νομοθετικές της πρωτοβουλίες δεν υπηρετούν την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά την πλήρη παράδοση της εσωτερικής και εξωτερικής κυριαρχίας της χώρας στην διεθνή τοκογλυφική οργάνωση των "θεσμικών δανειστών και εταίρων", με την Βουλή να παρακολουθεί, με ενοχική απάθεια, την συντελούμενη εθνική προδοσία και τη δικαιοσύνη να αφυπνίζεται μόνον, όταν πλήττονται τα μισθολογικά δικαιώματα των λειτουργών της.
Οι διοικητικές πράξεις που εκδίδονται δεν έχουν ως κριτήριο την εφαρμογή της δημοκρατικής νομιμότητας, αλλά τις επιταγές του αποικιοκρατικού "δικαίου" των δανειστών.
Η παρούσα κατάσταση ιδιότυπης κοινοβουλευτικής εκτροπής δεν έχει ιστορικό προηγούμενο και τα πολιτειακά της αποτελέσματα οδηγούν τη χώρα στον ολοκληρωτικό εθνικό και κοινωνικό αφανισμό.
Η σιωπή και η υποταγμένη κοινωνική αδιαφορία αποτελούν εγκληματική ιστορική ενοχή. Αντίθετα, η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει καθολική άρνηση στους λόγους και τις πράξεις της τρικομματικής κυβέρνησης των δωσίλογων, με απόλυτη προσήλωση στις καταστατικές αξίες της δημοκρατικής νομιμότητας και μαχητική επιδίωξη την πολιτική εκδίωξη και την νόμιμη τιμωρία των δεσμωτών της πολιτείας και της κοινωνίας.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας- Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου