Η σημερινή ραδιοφωνική συνέντευξη του Μ. Χρυσοχοϊδη, στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM, είναι ενδεικτική των πολιτικών του προθέσεων, αλλά και άκρως αποκαλυπτική του πολιτικού σχεδίου, που ήδη προετοιμάζεται από το μπλόκ των μνημονιακών δυνάμεων, για τη συγκρότηση "μιας νέας αστικής παράταξης", που θα στεγάσει τους εκπροσώπους και τα συμφέροντα των εγχώριων και διεθνών τραπεζικών τοκογλύφων, τους δωσίλογους της κεντροδεξιάς, τους φασίζοντες του παρακμιακού πασοκ της πτώσης, καθώς και κάθε σκοταδιστικό και μειοδοτικό στοιχείο της κοινωνίας, που επιδιώκει να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά ανταλλάγματα, από την πολιτειακή υποδούλωση της Ελλάδας στις δυνάμεις του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.
Ο Χρυσοχοϊδης μας είπε, ότι το πασοκ διαλύεται, επειδή δεν υπάρχει, από τα μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας, κοινή αξιολόγηση της σοβαρότητας των στιγμών, αλλά και των εθνικών κινδύνων που απειλούν τη χώρα, σε περίπτωση που δεν ψηφισθούν τα νέα επαχθή οικονομικά μέτρα και δεν επιτευχθεί η εκταμίευση της δανειακής δόσης.
Μας αποκάλυψε ακόμη, οτι το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος του Βενιζέλου ήταν η άρνησή του να αποδεχθεί την ενεργή συμμετοχή των προβεβλημένων στελεχών του πασοκ στην κυβέρνηση Σαμαρά. Τέλος, μας γνωστοποίησε ότι η χώρα όχι μόνο μπορεί να σωθεί, αλλά και να εκπλήξει, εάν σύντομα συγκροτηθεί μία μεγάλη αστική παράταξη των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.
Είναι φανερό ότι διερχόμαστε μία ιστορική περίοδο οριστικής χρεοκοπίας των παραδοσιακών ιδεολογικών ρευμάτων. Η ευκολία με την οποία κινείται το πολιτικό προσωπικό, μεταξύ της πάλαι ποτέ κραταιάς σοσιαλδημοκρατίας και της ήδη κυβερνώσας φασίζουσας δεξιάς, αποκαλύπτει ότι οι παραδοσιακές ιδεολογίες χρησιμοποιήθηκαν, απλά ως εργαλεία πολιτικής σταδιοδρομίας συγκεκριμένων προσώπων, χωρίς να υπάρχει συνεπής αναφορά της πολιτικής τους συμπεριφοράς σε σταθερές αξίες πολιτικής δράσης.
Ο Χρυσοχοϊδης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της συγκεκριμένης πολιτικής παθογένειας. Ενεργεί και συμπεριφέρεται σαν να μην υπήρξε ποτέ μέλος του υπουργικού συμβουλίου των κυβενήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, που παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έθεσαν τη χώρα υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο. Προσποιείται ότι δεν συμμετείχε στην δόλια και προσχεδιασμένη εξαπάτηση του εκλογικού σώματος και υποκρίνεται ότι δεν βλέπει την ελληνική κοινωνία να εξαθλιώνεται, την αγορά εργασίας να μετατρέπεται σε εργατικό σκλαβοπάζαρο και την ανθρωπιστική κρίση να καταλαμβάνει κοινωνικά στρώματα, που λίγα μόλις χρόνια πριν ευημερούσαν.
Αποκλειστικό μέλημά του είναι η ευμάρεια των τραπεζών, η ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών, η ανταγωνιστικότητα της εργασίας, η υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης και η μετάλλαξη της κοινωνίας των πολιτών σε υποκινούμενο μόρφωμα σκλάβων και δουλοπάροικων, χωρίς βούληση, αξιοπρέπεια, πολιτική, κοινωνική και οικονομική ελευθερία.
Όσοι διαφοροποιούνται από τους πολιτικούς στόχους του, θεωρεί ότι αντιστρατεύονται την ιδέα της προόδου, της οικονομικής ανάπτυξης και της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Ως εκ τούτου, λαϊκίζουν, είναι εχθροί του κράτους και πρέπει να απομονωθούν, με την πρωτοβουλία της νέας αστικής παράταξης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων!!!
Είναι βέβαιο, ότι το πιο ευνοϊκό ακροατήριο του Χρυσοχοϊδη θα ήταν εύκολο να αναζητηθεί στα μέλη της κυβέρνησης Τσολάκογλου, τους πιο ειδεχθείς συνεργάτες των γερμανών κατακτητών, τους πιο επιφανείς εκπροσώπους των μαυραγοριτών και τα πιο άξια μέλη του τάγματος των γερμανοτσολιάδων.
Ο φασίζων σοσιαλδημοκράτης, όμως, βολεύεται και με τη σύγχρονη έκδοση των εφιαλτών της ιδεολογικής βαρβαρότητας και της εθνικής υποταγής. Αρκείται στους τραπεζίτες, στους ιδιοκτήτες των εισπρακτικών εταιριών, στους εκπροσώπους των καρτέλ που ελέγχουν τις τιμές των βασικών αγαθών, στους βαρόνους του χρηματιστηρίου, τους εργολάβους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που παράγουν πολιτική επικοινωνία κοινωνικής και οικονομικής τρομοκρατίας και στους πνευματικούς καθοδηγητές των παραθρησκευτικών χριστιανικών οργανώσεων, που κηρύττουν το δόγμα της θεόσταλτης εθνικής υποτέλειας.
Είναι τόσο μεγάλη η επιθυμία του να βρεθεί ξανά σε υπουργικο θώκο, ώστε να μην τον απασχολεί, εάν η κυβέρνηση στην οποία θα συμμετάσχει, σχηματισθεί από την Μέρκελ, την Λαγκάρντ ή τον Σόιμπλε. Η πολιτική του ματαιοδοξία προσδιορίζει την ηθική του αναξιότητα και η πολιτική του ανοησία τον καθιστά επίδοξο ηγετικό ταγό της νέας αστικής παράταξης των προδοτών, της συγκροτημένης κομματικής συσπείρωσης των δυνάμεων του σύγχρονού πολιτικού και κοινωνικού δωσιλογισμού.
Ευτυχώς, η υπερφίαλη πολιτική του αλαζονεία αποκαλύπτει τα σκοτεινά πολιτικά του σχέδια και προσκαλεί τους ενεργούς πολίτες, που διαμορφώνουν το νέο κοινωνικό κίνημα της πολιτικής ελευθροφροσύνης, να διαφυλάξουν τα θέσμια και τα ζωτικά αγαθά της δημοκρατικής πολιτικής κοινωνίας, από τις μνημονιακές δυνάμεις του πολιτικού και κοινωνικού σκότους, των οποίων επιζητεί να καταστεί ηγέτης και καθοδηγητής.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου