Η συνεδρίαση της Βουλής, που είχε ως αντικείμενο τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των πολιτικών προσώπων, τα οποία προσχεδιασμένα, δόλια και συστηματικά οδήγησαν τη χώρα στα δεσμά των Μνημονίων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποκάλυψε την ιστορική πολιτική ταυτότητα της ''Δημοκρατικής Αριστεράς'', ως κυβερνητικού εταίρου της σαμαρικής υποτέλειας, αλλά και ως 'αριστερό' δεκανίκι εξαγνισμού των σύνθετων πολιτικών εγκλημάτων, που διαπράττουν εδώ και τρία χρόνια οι κομματικές σχολές εθνικών μειοδοτών, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Πριν από τις εκλογές, ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ διακήρυττε ότι η συμμετοχή του κόμματός του σε ενδεχόμενη πολυκομματική κυβερνητική συνεργασία θα αποτελούσε ανασχετικό παράγοντα στην πολιτική αυθαιρεσία, θα προστάτευε τη μεσαία τάξη και τους οικονομικά αδύνατους και τελικώς θα εκπροσωπούσε τη δύναμη της αριστεράς, που αναζητεί και μάχεται για την επικράτηση των αξιών της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Στην πραγματικότητα, η μέχρι σήμερα κοινοβουλευτική δράση του συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος αποκαλύπτει τους αληθινούς σκοπούς της κυβερνητικής του συνεργασίας και αναδεικνύει την ουσία της ιδεολογικής και προγραμματικής του ποιότητας.
Η αλήθεια είναι ότι η ΔΗΜΑΡ αξιοποίησε, με μοναδική πολιτική υστεροβουλία και ιδιοτέλεια, την ανάγκη τμήματος του εκλογικού σώματος για την επίτευξη κυβερνητικής σταθερότητας, με σκοπό να αποκτήσει σημαντικό μέρισμα στη νομή της πολιτικής και της διοικητικής εξουσίας και να διαμορφώσει έναν επωφελή σύνδεσμο των στελεχών της με το πολιτικό χρήμα.
Η συγκεκριμένη σκοπιμότητα δεν είχε ποτέ ιδεολογικό περιεχόμενο και πάντοτε χαρακτηριζόταν για τον άκρατο πολιτικό αμοραλισμό της.
Η ΔΗΜΑΡ ποτέ δεν είχε αυτοτελές προγραμματικό σχέδιο κοινωνικής δράσης, με χαρακτηριστικά μαρξιστικής προσέγγισης και αριστερής παρέμβασης, ήταν πάντοτε ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα κοινωνικής αναξιότητας, ιδεολογικής μηδαμινότητας και ορισμένες φορές κοινωνικής προπέτειας.
Η περίπτωση άλλωστε του εκπροσώπου τύπου της, συνιστά απόλυτη επίρρωση της προαναφερόμενης παρατήρησης : άκριτη δικαιολόγηση της οικονομικής εξαθλίωσης των Ελλήνων, διαμόρφωση κοινωνικού κλίματος οικονομικής τρομοκρατίας, άμετρη ενδοτικότητα στις απαιτήσεις των δάνειων δυνάμεων, φαιδρή πολιτική ανάλυση του οικονομικού και κοινωνικού τοπίου και των αναφορών του στη διεθνή συγκυρία, ημιμάθεια, κακόνοος ερασιτεχνισμός, πολιτικός κυνισμός, έπαρση κυβερνητικού νεοπλουτισμού, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την ιδεολογική έκφραση της πολιτικής επικοινωνίας ενός κομματιδίου που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό.
Αλλά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ είναι πλήρης αντιφάσεων, ηθικών και πολιτικών αντινομιών. Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, επειδή αρνήθηκε να ψηφίσει τα προηγούμενα μνημόνια και εκπροσωπεί σήμερα τον κοινοβουλευτικό λόγο της ΔΗΜΑΡ, που υποστηρίζει διαπρυσίως την κυβερνητική εφαρμογή του τρίτου και επαχθέστερου μνημονίου.
Ο ετερόκλητος αυτός θίασος που ανέδειξε ως 'σημαίνοντα' πολιτικά στελέχη ασήμαντα άτομα ή πρόσωπα με αμφιλεγόμενη πορεία στην τέχνη, την επιστήμη και τη διανόηση, εγγυάται σήμερα την πρόσκαιρη ατιμωρησία του πολιτικού προσωπικού, που παρέδωσε την πολιτειακή κυριαρχία της χώρας στους κερδοσκόπους των αγορών, στους διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων και τελικώς στους τραπεζικούς τοκογλύφους, που ελέγχουν τους χρηματοπιστωτικούς μηχανισμούς, με μοναδικό αντάλλαγμα την αύξηση της συμμετοχής του στη νομή της εξουσίας και στον έλεγχο του πολιτικού χρήματος.
Τώρα πια, όμως, δεν συγκαλύπτουν μόνον, το συντελούμενο πολιτικό έγκλημα κατά της χώρας και του λαού της, αλλά συμμετέχουν με πλήρη επίγνωση και πολιτική δολιότητα, στην εξακολούθηση της διάπραξής του, εκτιμώντας προφανώς ότι η νέα πολιτική τάξη πραγμάτων, στην οποία επιδιώκουν να συμμετέχουν, προϋποθέτει την πλήρη οικονομική υποδούλωση της ελληνικής κοινωνίας και την παντελή αποξένωση της Ελλάδας από τα τυπικά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά της πολιτειακής της υπόστασης ως κυρίαρχου κράτους.
Αυτό αξιολογείται αυθεντικώς από την πολιτική αγυρτεία του κατάπτυστου Ψαριανού, που ρυπαίνει τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, με τη σαχλότητα του παρακμιακού ψευτοδιανοούμενου, και παραδίδει μαθήματα πολιτικής δουλοπρέπειας, την οποία εξαγνίζει με το καταγέλαστο προσωπείο της αριστερής υπευθυνότητας.
Όπως η Δεξιά διασύρεται ιδεολογικά από την ναζιστική 'χρυσή αυγή', κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και με αντίστοιχη πολιτική σημειολογία, η ΔΗΜΑΡ αμαυρώνει την πολιτική ιστορία της δημοκρατικής αριστεράς και αποτελεί τον αριστερό απολογητή της πιο βάρβαρης μορφής του νέου πολιτικού δωσιλογισμού.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός επιστήμονας-Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου