Μετά την Κύπρο, η Ελλάδα.

Η γερμανόδουλη τρικομματική σύμπραξη, αφού συνέδραμε καθοριστικά την τραπεζική συμμορία του ναζιστή Σόϊμπλε στην ολοκληρωτική καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας, ετοιμάζεται να συνεχίσει το κατάπτυστο μειοδοτικό της έργο, ως πολιτική πόρνη της τρόϊκας των δανειστών, που σχεδιάζουν νέα εισβολή στο ελληνικό έδαφος.
Μόνο, που αυτή τη φορά, δεν διαθέτουν τρομοκρατικό μύθο, ικανό να αμβλύνει την κοινωνική αντίδραση στα νέα μέτρα της ύφεσης, της ληστρικής φορολόγησης και της οικονομικής εξαθλίωσης, που ετοιμάζονται να επιβάλλουν.
Η πρόσφατη εμπειρία της κυπριακής τραγωδίας απέδειξε ότι η αναστολή της λειτουργίας των τραπεζών, οι δρακόντειοι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, οι δραματικές ελλείψεις σε καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης ενσκύπτουν ως κοινωνική τιμωρία, μόνον όταν τα κυρίαρχα εθνικά κράτη μεταβιβάζουν την πολιτειακή τους εξουσία σε χρηματιστηριακές και τραπεζικές συμμοριτικές ομάδες, που κατ' ευφημισμό ονομάζονται Eurogroup, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το ψευτοδίλημμα, μνημόνιο και ευρώ ή άρνηση της μνημονιακής υποτέλειας και δραχμή, έχει καταπέσει στις σκοτεινές σελίδες της εθνικής πολιτικής μειοδοσίας.
Το πραγματικό δίλημμα είναι σαφές, συγκεκριμένο και επιτακτικό : αέναος δανεισμός και απόλυτη πολιτειακή, κοινωνική και οικονομική υποδούλωση στον οικονομικό Άξονα του Τέταρτου Reich ή διεκδίκηση της πολιτειακής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής αξιοπρέπειας, με τη συνταγματική ανατροπή της τρικομματικής σύμπραξης των διεφθαρμένων, των ανεπαρκών, των εθνικών μειοδοτών και των πολιτικών απατεώνων, ακόμη κι αν απαιτηθεί οικονομική διακινδύνευση κεφαλαιακής ρευστότητας ή και εξόδου της χώρας από το ευρώ ;
Όποιο κι αν είναι το εθνικό νόμισμα, σημασία έχει ποιός το διαχειρίζεται, ποιές είναι οι πολιτικές του αξίες και πως προσδιορίζεται η σχέση του με το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού και την πολιτειακή και δημοσιονομική ανεξαρτησία της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ας ασχοληθούν με το νόμισμα, ως φετίχ, εκείνοι που το ανακάλυψαν και το αξιοποιούν, ως μέσο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής χειραγώγησης των ευρωπαϊκών λαών και κατάλυσης τη πολιτειακής τους ελευθερίας.

Ας κουρελιάσουμε τα νομίσματα και ας επιλέξουμε το δύσβατο δρόμο της ατομικής και συλλογικής πολιτειακής ελευθερίας και αξιοπρέπειας !

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η ευρωπαϊκή ιδέα άθυρμα στα σχέδια του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.

Το Διευθυντήριο των τοκογλύφων, που ηγείται του οικονομικού στρατού του τέταρτου Reich και έχει καταλάβει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, επέλεξε να θανατώσει την ευρωπαϊκή ιδέα της πολιτικής ενοποίησης, με σκοπό να τιμωρήσει το βροντερό όχι της κυπριακής Βουλής στα κατοχικά του προστάγματα.
Η εκτέλεση του εγκληματικού του σχεδίου είχε τη συνδρομή της δωσιλογικής ελλαδικής ηγεσίας, της ερασιτεχνικής μειοδοσίας του ανεπαρκούς Αναστασιάδη, την ενοχική σιωπή της ''προοδευτικής'' Γαλλίας και της φιλοχρήματης Βρετανίας, την αμηχανία της ακυβερνησίας στην Ιταλία και την εμφατική δουλοπρέπεια των πολιτικών ηγεσιών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, που ενεργούν ως υποταχτικά υποκινούμενα της ναζιστικής συμμορίας του Σόϊμπλε.
Η εφαρμογή του δόγματος της οικονομικής καθαρότητας επέβαλε τον αφανισμό της κυπριακής οικονομίας, επειδή το πρότυπο της οικονομικής συγκρότησης, που συμβόλιζε, δεν ήταν αρεστό στη Γερμανία της οικονομικής καθαρότητας και στους βόρειους δορυφόρους της. 
Η κυπριακή οικονομία διαλύθηκε σε μια μόνο νύχτα και η κυπριακή κοινωνία οδηγήθηκε στην υποχρεωτική εξαθλίωση και απόγνωση, επειδή η τοκογλυφική οργάνωση του Σόϊμπλε δεν μπορούσε να ανεχθεί τη λειτουργία του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, ως προνομιακού χρηματοπιστωτικού πεδίου, για τις μεγάλες αποταμιεύσεις και επενδύσεις.
Η διάλυση όμως της κυπριακής οικονομίας χρησιμοποίησε ως μεθοδολογικό μέσο την ουσιαστική κατάργηση του ευρωπαϊκού οικονομικού κεκτημένου, που μέχρι τη χθεσινή νύχτα εξασφάλιζε την ακεραιότητα των αποταμιεύσεων των καταθετών και παρείχε αδιάβλητες εγγυήσεις στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων και στην επιλογή του κρατικού πεδίου της ανάπτυξης και επένδυσής τους.

Η βασική αρχή συγκρότησης της οικονομικής ένωσης της Ευρώπης καταλύθηκε και τα ενεργά κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα, που ζωοδοτούσαν οικονομικά την κυπριακή οικονομία και κοινωνία, 'κουρεύτηκαν', δεσμεύτηκαν και ενδεχομένως υπεξαιρέθηκαν, για άγνωστο χρόνο και ύψος.
Η αρχή της κοινοτικής αλληλεγγύης, η οποία σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ρώμης ενεργοποιείται ως συμβατική υποχρέωση των κρατών μελών σε περιόδους κρίσης, υποκαταστάθηκε από την επίδειξη υποταγής στην κρατική συμμοριτική επέλαση του τερατώδους γερμανικού μορφώματος, που διαιωνίζει την αθλιότητα της γερμανικής βαρβαρότητας στο πεδίο της παγκόσμιας ιστορίας.

Κατά τη χθεσινή νύχτα, η ευρωπαϊκή ιδέα δολοφονήθηκε από το νέο γερμανικό οικονομικό ναζισμό και είναι πλέον ιστορικά αβέβαιο εάν στο μέλλον θα επιτευχθεί η αξιακή και πολιτική της ανασύνθεση.
Η επέλαση όμως του γερμανικού οικονομικού συμμοριτισμού αφυπνίζει τις συνειδήσεις των εθνικών κρατών, κυρίως στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες το ιστορικό παρελθόν μπορεί να εμπλουτίσει τις αξίες, την πολιτική γενναιοφροσύνη και την πολιτειακή αυτοσυνειδησία του παρόντος και του μέλλοντος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί πλέον το πολιτικό και ιδεολογικό σύμβολο της ερημοποίησης των ευρωπαϊκών κοινωνιών και της εθνικής υποδούλωσης των ευρωπαϊκών λαών.
Τα αστέρια στη σημαία της αποτελούν πρόκληση της εικόνας των πολιτικών συμβόλων και των καταστατικών αξιών της ευρωπαϊκής ιδέας. 
Στην πραγματικότητα, έχουν αντικατασταθεί από το αναπηρικό καρότσι του οικονομικού ναζιστή Σόϊμπλε, της απόλυτης στρέβλωσης, που αποτελεί την  ιστορική συνέχεια της γερμανικής παράνοιας της σκοτεινής εποχής του εθνικοσοσιαλισμού.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Το ναζιστικό παραλήρημα ενός σακάτη.

Κατά το τελευταίο διήμερο, η ευρωπαϊκή κοινωνία υφίσταται το αποκορύφωμα της πολιτικής παράνοιας του αυθεντικότερου εκπροσώπου του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού. 
Ο εκφραστής του δόγματος της οικονομικής καθαρότητας, με ναζιστική βαρβαρότητα, απειλεί τον κυπριακό λαό με χρεοκοπία και απόλυτη εξαθλίωση και δηλώνει ότι η Κύπρος θα στερηθεί κάθε συμβατικής οικονομικής βοήθειας, εάν τα θεσμικά της όργανα δεν ικανοποιήσουν τη διαστροφική τιμωρητική του διάθεση. 
Υποκαθιστά και καταργεί, χωρίς ενδοιασμούς, τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επιδεικνύουν φοβική και ενοχική σιωπή, προσβάλλοντας κατάφωρα τις αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας. 
Επιδιώκει να στείλει το μήνυμα στους λαούς του ευρωπαϊκού νότου, ότι το τίμημα της άρνησής τους να εκτελέσουν τις κατοχικές του προσταγές θα είναι ο πολιτειακός τους αφανισμός και η απόλυτη κοινωνική καταστροφή τους.
Είναι απορίας άξιο, πως ένα υποκείμενο βαριάς πολιτικής παραπληγίας, που αποτελεί καταφανή σημειολογική στρέβλωση, δηλωτική έκπτωσης της σωματικής αρτιότητας και ρωμαλεότητας, να μην αποδέχεται τις στρεβλώσεις.
Εμείς πάλι, δεν δείχνουμε, ούτε καν την επιβαλλόμενη από τις κοινωνικές συνθήκες, συμπάθεια στην προσωπική του αναπηρία. 
Και αυτό, επειδή ο προαναφερόμενος ναζιστής δεν είναι εκ γενετής ή από την επέλευση νόσου άτομο με ειδικές ανάγκες, στο οποίο αναγνωρίζεται ισότιμη θέση στη ζωή και την κοινωνία, αλλά αποτελεί συμβολική στρέβλωση ειδεχθούς πολιτικού υποκειμένου, που γνώρισε την παραβατική εκδικητικότητα των πολιτών, τους οποίους βάναυσα έβλαψε, όσο ήταν αρτιμελής, με τις εγκληματικές οικονομικές και πολιτικές του επιλογές.

Σε κάθε περίπτωση, του γνωστοποιούμε ότι το αρχέγονο γένος των Ελλήνων, στο οποίο ανήκουν οι Κύπριοι, όχι μόνο δεν δέχεται απειλές, υποδείξεις και διαταγές, από στρεβλωμένα ανθρώπινα μορφώματα, αλλά τους επιφυλάσσει τον ανελέητο οίκτο του σκοτεινού Καιάδα, ώστε να απαλλάξει την πολιτική κοινωνία της ηθικής αρτιμέλειας, της εθνικής ρωμαλεότητας και της πολιτειακής γενναιότητας και ελευθερίας, από τη θέα και τις διαστροφικές κραυγές εκείνων των ατυχών πλασμάτων, που σακάτεψε η μοίρα και η κοινωνία, για την αθλιότητα των ιδίων και του γένους τους.
Το πολιτικό παραλήρημα του σακάτη ναζιστή εκπροσωπεί την τεχνητή και πλασματική ευρωστία του γερμανικού κράτους, που συνεχίζει να προκαλεί τις αξίες, τον πολιτισμό και την ελευθερία των λαών, με τις δογματικές εμμονές του και την ακατανόητη προσήλωσή του στο δόγμα της ανύπαρκτης εθνικής του υπεροχής, το οποίο, όποτε προέβαλε και διεκδίκησε να επιβάλλει, το οδήγησε στην ταπεινωτική συντριβή.
Αυτή τη φορά, το νέο κρατικό μόρφωμα του τέταρτου Reich δεν θα έχει άλλη ιστορική ευκαιρία δημοκρατικού πολιτικού εξαγνισμού και αναγεννητικής εθνικής αυτοκάθαρσης.
Θα οδηγηθεί νομοτελειακά στην απομόνωση, μαζί με τους θλιβερούς δορυφόρους του και τελικώς στην επίσημη ταπεινωτική αποδόμηση, ως απαίτηση της παγκόσμιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Ως τότε, υπενθυμίζουμε στον κατάπτυστο σακάτη ναζιστή και τους εγχώριους δωσιλογικούς τρικομματικούς υποστηρικτές του, ότι ο ελληνισμός ποτέ δεν παρέδωσε την ελευθερία και τις αξίες του πολιτισμού του στον διαστροφικό πολιτικό οδηγό ενός ναζιστικού αναπηρικού καροτσιού.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η Κύπρος στο δρόμο της εθνικής ελευθερίας!

 Η Κυπριακή Βουλή, με ένα βροντερό ΟΧΙ στην εθνική ταπείνωση και την πολιτειακή υποτέλεια, απέρριψε το ιταμό τελεσίγραφο της εγκληματικής συμμορίας του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού. 
Ο οικονομικός ναζιστής Σόϊμπλε έμαθε σήμερα ότι η παντοδυναμία του τέταρτου Reich πάσχει από ανίατη ιστορική και πολιτική αναπηρία.
Θα σέρνεται πάντοτε στις δύο ρόδες της διαστροφικής πολιτικής προσωπικής του αναπηρίας και θα σηματοδοτεί την ήττα των δυνάμεων του οικονομικού και πολιτικού σκότους και την ταπεινωτική υποχώρησή τους, μπροστά στην ακατανίκητη δύναμη της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας.
Οι ελλαδίτες δωσίλογοι βουλευτές της τρικομματικής σύμπραξης, που ενεργούν ως άθλια, ανιστόρητα και αποτρόπαια υποκινούμενα της εγκληματικής ομάδας των τραπεζικών τοκογλύφων που κατέλαβε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ας περιμένουν στωϊκά τη στιγμή της βαρυσήμαντης πολιτικής και ατιμωτικής κοινωνικής τους καταδίκης, που καταφθάνει.

Η Κύπρος, για μία ακόμη φορά, έδειξε το δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας και τίμησε τις απαρασάλευτες αξίες του ελληνισμού.
Ας ακολουθήσουμε τη σύγχρονη εθνική και πολιτειακή της δόξα !

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η διάλυση του γερμανικού κράτους, ως υπέρτατη υποχρέωση της παγκόσμιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Ο ναζιστικός κίνδυνος αναβιώνει στη σύγχρονη οικονομική μορφή του, εντός του ίδιου κρατικού πεδίου, που προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους, που βύθισε την ανθρωπότητα στο πένθος της τραγωδίας του ολοκαυτώματος και που επιχειρεί σήμερα να αντικαταστήσει το κρατικό δόγμα της φυλετικής καθαρότητας, με το δόγμα της οικονομικής ορθότητας, το οποίο προάγεται, ως νέα απόλυτη τάξη πραγμάτων, από τον νέο οικονομικό γερμανικό ναζισμό.
Το τέταρτο Reich είναι πιο επικίνδυνο από τις πρότερες κρατικές μορφές του. Διατηρεί τα τυπικά χαρακτηριστικά της δημοκρατικής πολιτειακής συγκρότησης, αλλά στην πραγματικότητα, κατά την ανάπτυξη των πολιτικών του, επιχειρεί να επιβάλλει απόλυτους οικονομικούς όρους λειτουργίας της παγκόσμιας κοινωνίας  και κυρίως της ευρωπαϊκής, χωρίς να δεσμεύεται από την πολιτειακή κυριαρχία των εθνικών κρατών ή να περιορίζεται από το νομικό συλλογικό κεκτημένο του δυτικού πολιτισμού και τους κανόνες εφαρμογής των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως αυτά καθορίζονται από τα εθνικά συντάγματα και τις διεθνείς συμβάσεις.
Το κρατικό μόρφωμα του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού διαρθρώνεται, κατά την οικονομική του επέλαση, σε σειρά γιγαντιαίων πολυεθνικών εταιρειών, τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών κέντρων, τα οποία, υπό τον απροσδιόριστο τίτλο ''οι αγορές'', επιτάσσουν κανόνες πολιτικής διακυβέρνησης στα εθνικά κράτη, επιβάλλουν αποικιοκρατικής φύσεως δημοσιονομικά σύμφωνα και μετατρέπουν την ευρωπαϊκή κοινωνία, κυρίως στο τμήμα του γεωπολιτικά και πολιτισμικά προνομιακού ευρωπαϊκού νότου, σε ένα βαρβαρικό σκλαβοπάζαρο, που οδηγεί, με τρόπο βίαιο και δραματικό, τους λαούς στην απόλυτη φτώχεια και την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση.
Ο νέος γερμανικός οικονομικός ναζισμός, κατά την λειτουργική και πολιτική διασύνδεσή του με τους κυνικότερους εκπροσώπους των αγορών, τείνει να καταργήσει τις παραδοσιακές μορφές της δημοκρατικά νομιμοποιημένης πολιτικής διακυβέρνησης και σταδιακά μεταλλάσσει τις εθνικές κυβερνήσεις σε εκτελεστικά μορφώματα εφαρμογής κατοχικών οικονομικών προσταγών.
Η διείσδυση του τέταρτου Reich στις διαδικασίες της πολιτικής διακυβέρνησης των εθνικών κρατών χρησιμοποιεί τα κλασσικά μέσα ανάπτυξης των πρακτικών, που επιλέγουν οι εγκληματικές οργανώσεις: συστηματικοί χρηματισμοί του κομματικού συστήματος και της διοικητικής γραφειοκρατίας, πολιτικοί και εθνικοί εκβιασμοί, που προσομοιάζουν στην πιο άγρια μορφή της εγκληματικής δραστηριότητας, διασπορά οικονομικών μέσων κρατικής διαφθοράς, διαμόρφωση οργανωμένων δικτύων παραγωγής δωσίλογων και εθνικών μειοδοτών, που εισπράττουν γενναία οικονομική και πολιτική υποστήριξη, έλεγχος των μέσων μαζικής επικοινωνίας, με σκοπό την παραγωγή και διάχυση μηνυμάτων οικονομικού και πολιτικού τρόμου, ευρεία και συστηματική κατασυκοφάντηση των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων πολιτικής αντίθεσης και διαμαρτυρίας, με την ενθάρρυνση της καταστατικώς εκτρεπόμενης αστυνομικής καταστολής.
Τα χαρακτηριστικά της δράσης του εγκληματικού γερμανικού κρατικού μορφώματος εμφανίζονται ταυτοχρόνως σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, στις οποίες έχουν επιβληθεί αποικιοκρατικά μνημόνια και κατοχικές δανειακές συμβάσεις, υπό το πρόσχημα της μεγάλης δημοσιονομικής τους αταξίας και της υποχρέωσής τους να προσαρμοστούν στους χρηματοπιστωτικούς κανόνες λειτουργίας της ευρωζώνης, που επιβάλλει, κατά τρόπο απόλυτο και μονολιθικό, η γερμανική οικονομική πολιτική.
Η κυριαρχία της Γερμανίας, ως απόλυτης και μοναδικής κρατικής δύναμης, που επιβάλλει πολιτικές και προσδιορίζει την οικονομική και κοινωνική μοίρα των ευρωπαϊκών λαών, έχει ήδη επιφέρει κοινωνική ερημοποίηση, πολιτειακή υποδούλωση και οικονομική εξαθλίωση των ευρωπαίων πολιτών, που προκαλεί βαθιά ανθρωπιστική κρίση.
Το γερμανικό κράτος ενεργεί, πράττει και δρα ως διεθνής κρατικός εγκληματίας, που επιδιώκει να επιβάλλει απόλυτη ομογενοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής, υπό τη βάρβαρη κυριαρχία της οικονομίας, χρησιμοποιώντας τα όργανα και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο νέος γερμανικός οικονομικός ναζισμός επιβάλλει, χωρίς ενδοιασμούς, ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα, που καταστρέφει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μετατρέπει τους πολίτες σε μια εξαθλιωμένη οικονομική μάζα κοινωνικών δουλοπάροικων και πολιτικών απελεύθερων.

Η δημοκρατική κοινωνία βρίσκεται σε πόλεμο με τις δυνάμεις του τέταρτου Reich. Συνειδητοποιεί το νέο είδος της επίθεσης που δέχεται στα θέσμια και τα ζωτικά αγαθά της, μεταλλάσσεται, οργανώνεται και απαιτεί :
Η ελευθερία των λαών, η διαφύλαξη των αγαθών της πολιτικής τους κοινότητας και η πορεία τους προς το μέλλον δεν αναγνωρίζει δεσμώτες, κρατικούς κυρίαρχους και παγκόσμιους οικονομικούς αφέντες. 

Το γερμανικό κρατικό μόρφωμα, που επιδιώκει να επιβάλλει τη νέα τάξη της οικονομικής βίας και της κοινωνικής βαρβαρότητας πρέπει να ελεγχθεί από τους διεθνείς δικαιοκρατικούς θεσμούς, οι πολιτικοί του εκπρόσωποι να υποχρεωθούν σε διεθνή δικαστική λογοδοσία και οι κρατικές του δομές να διαλυθούν και να μην τους αναγνωρίζεται πλέον αυτοτελής πολιτειακή υπόσταση.

Οι διαμορφωτές του δόγματος της οικονομικής καθαρότητας πρέπει να συναντήσουν άμεσα στον καιάδα της ιστορίας τους αντίστοιχους εμπνευστές του δόγματος της φυλετικής καθαρότητας και να αντιμετωπίσουν την ίδια ανελέητη ατομική και συλλογική καταδίκη.


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Η ιδεολογική και αξιακή ταύτιση της σαμαρικής ''Νέας Δημοκρατίας'' με τη ναζιστική ''Χρυσή Αυγή''.

Η πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή, για την άρση της ασυλίας του βουλευτή της ''χρυσής αυγής'' Κασιδιάρη, με σκοπό να καταστεί ευχερής η δικαστική του δίωξη για την απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης της Λιάνας Κανέλλη, σηματοδοτεί την έναρξη της τυπικής πολιτικής συνεργασίας της ναζιστικής ''χρυσής αυγής'' με τη μνημονιακή ''νέα δημοκρατία'' του μειοδοτικού Σαμαρά.
Ήδη, από τον Ιούνιο του 2012, το ιστολόγιο αυτό, προσδιορίζοντας την πολιτική και κοινωνική μήτρα του ελληνικού νεοναζισμού, είχε διαγνώσει τον άμεσο πολιτειακό κίνδυνο να αξιοποιηθεί η εγκληματική κομματική οργάνωση της ''χρυσής αυγής'', ως δύναμη κρούσης των πολιτικών και κοινωνικών υποστηρικτών των μνημονίων, ενάντια στο κίνημα της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης, που αξιώνει την εφαρμογή του Συντάγματος και τη διαφύλαξη της πολιτειακής κυριαρχίας και της δημοσιονομικής ανεξαρτησίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Τα γεγονότα που μεσολάβησαν, αποδεικνύουν ότι ο κίνδυνος αυτός είναι ακόμη πιο άμεσος, περισσότερο επίφοβος, αλλά και πιο αποκρουστικός, για τα ζωτικά αγαθά της δημοκρατικής πολιτείας.
Οι ψήφοι των δύο βουλευτών της ''νέας δημοκρατίας'', με τις οποίες παρείχαν την πολιτική και κοινωνική υποστήριξή τους στην εγκληματική συμπεριφορά του Κασιδιάρη, έχει κρίσιμο σημειολογικό περιεχόμενο και στην πραγματικότητα εκφράζει τον εναγκαλισμό της φασίζουσας σαμαρικής δεξιάς με τις μισαλλόδοξες και δολοφονικές πρακτικές του ελληνικού νεοναζισμού.
Η περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών, η αποθέωση της εξωθεσμικής αστυνομικής βίας, που τείνει στη συνταγματική εκτροπή, η πολιτική επικοινωνία της ιδεολογικής και οικονομικής τρομοκρατίας, η κατασυκοφάντηση της αντίθετης πολιτικής άποψης και η πολιτική δαιμονοποίηση των κοινωνικών αγώνων αποτελούν κοινό αξιακό τόπο της δωσιλογικής υποτέλειας του Σαμαρά, με την πολιτική βαρβαρότητα, το σκοταδισμό και την κοινωνική μισαλλοδοξία του Μιχαλολιάκου.
Κυρίως όμως, η φασίζουσα κυβερνητική δεξιά και η εγκληματική πολιτική οργάνωση της ''χρυσής αυγής'' έχουν κοινά αισθητικά, ηθικά και διανοητικά χαρακτηριστικά, που ταυτίζονται με την πιο ακραία μορφή της ατομικής ιδιωτείας, της συλλογικής ευήθειας και της πολιτικής αθλιότητας. 
Η έντονη διανοητική και αισθητική τους συγγένεια διαμορφώνει στην κορύφωσή της ένα αποτρόπαιο μόρφωμα πολιτικών και κοινωνικών πρακτικών, που προσβάλλουν την αξία των προσώπων των πολιτών και επιχειρούν να καταλύσουν την αξιακή βάση της ίδιας της δημοκρατικής αρχής.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η φιλοναζιστική έξαρση του γραμματέα της ''νέας δημοκρατίας''  ακολούθησε την τοποθέτηση γνωστών και μη εξαιρετέων υμνητών της χούντας και θαυμαστών του ναζισμού σε θέσεις πολιτικών και κυβερνητικών συμβούλων και αποτέλεσε συνέχεια των ακραίων εκδηλώσεων παραβατικής αστυνομικής βίας στην Ιερισσό, από τις πολιτειακά ανάξιες ορδές του ακροδεξιού Δένδια.
Είναι βέβαιο, ότι ο Κασιδιάρης και η δυσώδης πολιτική του παρέα θα ανταποδώσουν τάχιστα την πολιτική ευεργεσία των βουλευτών της ''νέας δημοκρατίας''.
Σύντομα θα συναντηθούν, ως ενιαία και ομοιογενής εγκληματική ομάδα κρούσης, εκεί όπου θα γιγαντώνονται οι αγώνες της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας, με σκοπό να τους περιορίσουν, να τους καταπνίξουν και να τους κατασυκοφαντήσουν. 
Ποιά είναι άραγε η πολιτική, ιδεολογική και αξιακή σχέση του πολιτικού συντηρητικού ριζοσπαστισμού του ιστορικού ιδρυτή της ''νέας δημοκρατίας'', που εγγυήθηκε την αποκατάσταση της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών και συνέβαλε στην ένταξη της Ελλάδας στις δικαιοκρατικές δημοκρατίες της Δύσης, με το άτακτο συνονθύλευμα των φασιστών, των φιλοναζιστών, των δωσίλογων και των υπηρετών του νέου οικονομικού γερμανικού ναζισμού, το οποίο σήμερα αποτελεί τη ''νέα δημοκρατία'' του Σαμαρά και της μειοδοτικής παρέας του; 
Ο πρωθυπουργικός υποτακτικός της Μέρκελ θεωρεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία μπορεί να μετατραπεί σε μια χαλασμένη πολιτική πίτσα, την οποία θα σερβίρει, με πολλές δόσεις πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής βίας, στους Έλληνες πολίτες, που μετατρέπει, με μειοδοτική δουλοπρέπεια,  σε οικονομικούς δουλοπάροικους και πολιτικούς απελεύθερους.
Ας περιορίσουμε, όσο είναι καιρός, τον πολιτικό του ρόλο στον θλιβερό επισκέπτη της επετείου  πολιτικού μίσους του Μελιγαλά, την οποία τιμά, μαζί με τους πολιτικούς τραμπούκους της ''χρυσής αυγής'', που τον συναγωνίζονται σε πολιτική ανοησία, μισαλλοδοξία και έλλειψη κοινωνικής αισθητικής.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Ωδή στον ηρωϊκό Αντώνιο, της πολιτικής αντίστασης!

Κυβερνητικό Μέγαρο, Αθήνα, 12 Μαρτίου ενός ηρωϊκού έτους, ώρα 18.00 μ.μ.
Ο ιστορικός χρόνος σταματά, για να υποδεχθεί τις ηρωϊκές πράξεις ενός γενναίου.
Στο γραφείο διακυβέρνησης, μια ασκητική φιγούρα της νέας εθνικής αντίστασης βηματίζει νευρικά.
Μερικές στιγμές ρίχνει κλεφτές ματιές στο παράθυρο. ''Όπου νά 'ναι φτάνουν'', μονολογεί. "Αυτή τη φορά, είμαι αποφασισμένος να μην στηθώ στα τέσσερα. Απλώς θα ξαπλώσω, για να με πατήσουν.'' 
Η βαριά πόρτα του κυβερνητικού μεγάρου ανοίγει και οι εκπρόσωποι των εγκληματικών τραπεζικών τοκογλύφων και του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού καταφθάνουν, συνοδευόμενοι από το μεγαλύτερο πολιτικό στουρνάρι που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Ο Αντώνιος περιμένει αποφασισμένος. Πριν οι τροϊκανοί αρθρώσουν λέξη, αναφωνεί : 
"Ο ελληνικός λαός μάτωσε, για να πετύχουμε τους στόχους των πλεονασμάτων. Αρνούμαι να δεχθώ τα ίδια οικονομικά μέτρα. Φέρτε μου χειρότερα, για να αιμορραγήσει. Έχει μπόλικο αίμα, που δεν το χρειάζεται. Το χαράτσι της ΔΕΗ θα το καταργήσω. Σκεφθείτε νέους φόρους και τέλη, για όποιον έλληνα έχει στο σπίτι του ψυγείο, ηλεκτρική σκούπα και μπανιέρα. Οι δόσεις για τα νέα τέλη θα καταβάλλονται στους πάγκους των τυριών των σούπερ μάρκετ και στις λαϊκές αγορές.'' 
Οι εκπρόσωποι της τρόϊκας τον κοιτάζουν αμήχανοι. "Μήπως δεν θα μπορέσουμε να ελέγξουμε τις κοινωνικές αντιδράσεις", αναρωτιούνται.
 Ο ηρωϊκός Αντώνιος, με υπερηφάνεια, απαντά: "Σας παρουσιάζω τη νέα δολοφονική αστυνομική μηχανή του μέλλοντος, τρέφεται με διαδηλωτές, ανήλικους μαθητές και πολιτικά ανυπάκουους εξτρεμιστές, που αξιώνουν να εφαρμοστεί το Σύνταγμα και να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες.''
 Με καμάρι, επιδεικνύει τον πολιτικό χειριστή της δολοφονικής αστυνομικής μηχανής, που αναγνωρίζεται από τα διακριτικά  ''made by Dendias''. 
Όλοι σιωπούν. Αφήνουν την ιστορία να καταγράψει τις ηρωϊκές στιγμές του σύγχρονου πολιτικού ακτιβισμού ενός αντιστασιακού, που εκπαιδεύτηκε ως πιτσαδόρος και έπραξε ως μειοδοτικός πολιτικός τσαρλατάνος. 
Οι μορφές των ηρώων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας παραμερίζουν για να βρει χώρο ο γενναίος! 
Ο σύγχρονος πολιτικός ήρωας, που πονάει για τα βάσανα του ελληνικού λαού, αλλά τον δουλοποιεί και τον εξαθλιώνει, για το καλό της πατρίδας.  
Κι όταν το πολιτικό παραλήρημα του γενναίου τελειώνει, παίρνει τη θέση του ο εθνικός δήμιος της ιστορίας και αποδίδει στον Αντώνιο τα πολιτικά και κοινωνικά επιτίμια της μέγιστης εθνικής του προσφοράς.
Δόξα και τιμή στα έργα και τις ημέρες του!


Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Πολίτες γρηγορείτε! Ο αστυνομικός στρατός της σαμαρικής συμμορίας χτύπησε την Ιερισσό!

Δημοκρατία, ώρα μηδέν!
Οι αστυνομικές ορδές της τροϊκανής συμμορίας πολιορκούν την Ιερισσό.
Τα στίφη της, ως γνήσιοι συνεχιστές των Ούννων κατακτητών, βαμβαρδίζουν με δακρυγόνα το σχολείο της πόλης και εισβάλλουν στα σπίτια των κατοίκων, με βαρβαρική αγριότητα.
Η εκπροσώπηση της εισαγγελικής αρχής παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις και αφίσταται του θεσμικού της ρόλου, επιλέγοντας την ενοχική απάθεια και την καθεστωτική ένταξη.
Νεαροί μαθητές προσάγονται αναίτια στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, που ενεργεί ως χαλκείο πολιτειακής εκτροπής.
Το κέντρο υγείας της περιοχής περιθάλπει τους τραυματίες της εισβολής και οι γιατροί προσπαθούν να δώσουν ανάσες στους κατοίκους της πόλης, που έχουν δεχθεί ριπές ληγμένων χημικών και πασχίζουν να επαναφέρουν μωρά και νήπια, που δεν μπορούν να αναπνεύσουν από τα δακρυγόνα.
Η σημερινή βαρβαρική αστυνομική εισβολή σηματοδοτεί την τυπική πολιτειακή εκτροπή της θεσμικά ανάξιας ελληνικής αστυνομίας και του ανιστόρητου προσωπικού της, που είναι πάντοτε πρόθυμο να εκτελέσει, με εκτρεπόμενο ζήλο, τις παράνομες και αντισυνταγματικές εντολές του παρακμιακού ακροδεξιού Δένδια. 
Η απόλυτη, όμως, και πραγματική ευθύνη της σημερινής έκπτωσης του ελληνικού κράτους στο ειδεχθές επίπεδο της βαρβαρικής συμμορίας ατάκτων, ανήκει εις ολόκληρον στον Σαμαρά της μνημονιακής υποτέλειας και της πολιτειακής υποδούλωσης της χώρας.
Σήμερα, μπορούμε να κατανοήσουμε πληρέστερα τη δήλωσή του ότι οι ''επενδύσεις θα προστατευθούν με κάθε κόστος'' : είναι έτοιμος να στρώσει το κόκκινο χαλί της εθνικής υποταγής και ταπείνωσης σε κάθε ειδεχθές και εγκληματικό επιχειρηματικό συμφέρον, που συνδέει την επενδυτική του πρωτοβουλία με την απόλυτη καταστροφή των φυσικών πόρων και την εξαθλίωση του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Ο μειοδοτικός πολιτικός ξεπεσμός του έχει υπερβεί κάθε ιστορικό προηγούμενο και ο δωσιλογισμός του, έναντι των εκπροσώπων του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, προσβάλλει την εθνική αξιοπρέπεια και βεβηλώνει την πολιτειακή τιμή της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Οι κυβερνητικοί του εταίροι είναι αυτουργοί της εκτροπής και το ίδιο κατάπτυστοι και ανιστόρητοι με τις πολιτικές του επιλογές.
Παρέχουν κοινοβουλευτική στήριξη στην άσκηση ακραίας αστυνομικής βίας, που αξιοποιεί το μονοπώλιο άσκησης νόμιμης υλικής βίας για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, με σκοπό να εκφοβίσει, να προπηλακίσει, να κατασυκοφαντήσει και να προσβάλλει ζωτικά συνταγματικά αγαθά των πολιτών.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί την έναρξη της τυπικής επίθεσης που επιχειρεί η φασίζουσα μνημονιακή συγκυβέρνηση στο σκληρό πυρήνα των ατομικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών και ιδρύει αυτοτελές ατομικό και συλλογικό δικαίωμα και υποχρέωση για κάθε πολίτη να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, με κάθε πρόσφορο συνταγματικό μέσο, από τους επίδοξους δεσμώτες της.

Η ζωή, η τιμή και η ελευθερία μας μάς ανήκουν και θα την υπερασπιστούμε ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ! 
Ακόμη κι αν μοναδική επιλογή μας είναι η ευθεία και απόλυτη σύγκρουση με το καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας, μέχρι την οριστική συντριβή και εκδίωξη των πολιτικών υπηρετών του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού, που έχουν υποδουλώσει τη δημοκρατία μας.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος

Ο ελληνικός λαός, ως φόρος υποτέλειας!

Η μνημονιακή κατοχή δεν έχει καταργήσει μόνο τα τυπικά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά της δημοσιονομικής ανεξαρτησίας και της πολιτειακής κυριαρχίας της Ελλάδας, αλλά κυρίως έχει εισάγει ένα νέο τύπο ηθικού και υλικού εξανδραποδισμού των ανθρώπων, ο οποίος έχει μεταλλάξει, κατά δραματικό τρόπο, την έννοια του ελεύθερου πολίτη, στο νέο είδος του κοινωνικού απελεύθερου, που ονομάζεται ''φόρος υποτέλειας''.
Τα προστάγματα της μνημονιακής κατοχής αξιολογούν τη φυσική  και πολιτική υπόσταση κάθε Έλληνα, αποκλειστικώς ως φοροδοτική οντότητα, δηλαδή, ως υποκείμενο απόλυτου οικονομικού καταναγκασμού, που υποχρεώνεται, με την άσκηση ακραίας πολιτικής βίας, να διαθέτει τα ζωτικά αγαθά του, τα πατρογονικά του υπάρχοντα, τα όνειρα, αλλά και την ίδια την υπόσταση της δημοκρατίας του, στις αδηφάγες ανάγκες της εγκληματικής συμμορίας των χρηματοοικονομικών κέντρων, που επιδιώκουν να ασκήσουν, χωρίς καμία νομιμοποίηση, τη διακυβέρνηση των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Διεθνών Οικονομικών Οργανισμών.

Σε κάθε ''επίσκεψη'' της τρόϊκας των δανειστών, οι Έλληνες πολίτες, ως ζωντανοί φόροι υποτέλειας, καλούνται να καταβάλλουν βαρύ φόρο αίματος και πολιτικής ελευθερίας, με αντάλλαγμα την επαχθή δανειακή χρηματοδότηση της παραμονής στα κέντρα της εξουσίας όλων εκείνων, που συγκροτούν τη νέα πολιτική τάξη των κομματικών απατεώνων, των εθνικών μειοδοτών και των καταχραστών του δημοσίου χρήματος, οι οποίοι είναι οι αίτιοι, οι δημιουργοί και οι εγγυητές της διαιώνισης της οικονομικής κρίσης. 
Η δανειακή αυτή χρηματοδότηση της πολιτικής επιβίωσης των δεσμωτών της δημοκρατίας εμφανίζεται ως αναγκαία και απαράβατη συνθήκη της λειτουργίας του ελληνικού κράτους, το οποίο χωρίς αυτήν δεν μπορεί να εκτελέσει τις στοιχειώδεις κοινωνικές λειτουργίες του.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι δανειακές δόσεις αποτελούν την πολιτική μίζα της κρίσης, που διαμορφώνουν και διαιωνίζουν τα πολιτικά κόμματα και οι κοινωνικοί παράγοντες, που κηρύττουν, χωρίς ιστορική διακοπή, την εθνική αναγκαιότητα της πολιτειακής υποτέλειας, της κοινωνικής κατάθλιψης και της οικονομικής εξαθλίωσης.

Ο νέος τύπος της πολιτικής και οικονομικής δουλείας καθιστά τη δημοκρατία καινοφανές πολιτικό σύστημα, που λειτουργεί χωρίς κανόνες κοινωνικής προστασίας των πολιτών και αποτελεί χρεοκοπημένο μέσο τυπικής νομιμοποίησης των εκτελεστών της βούλησης των δανειστών, που δεν ασκούν εθνική δημόσια εξουσία, αλλά εκτελούν κατοχικές εντολές βάρβαρων οικονομικών εισβολέων.

Η αποκατάσταση της κοινωνικής και οικονομικής μας ελευθερίας ταυτίζεται με την αποκατάσταση της πολιτειακής κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και δεν μπορεί να επιδιωχθεί με τα παραδοσιακά μέσα συλλογικής αντίδρασης και κοινωνικής διαμαρτυρίας.

Το πρώτο βήμα για τη νέα ιστορική πορεία του ελληνισμού, προς την εθνική αυτοδιάθεση και την κατάκτηση της πολιτειακής του ανεξαρτησίας, είναι η πραγμάτωση της ιστορικής αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων, ως ελεύθερων πολιτών και όχι ως άβουλων υπηκόων.

Η διαδικασία αυτή είναι δυσχερής και επώδυνη, επειδή προϋποθέτει τη δύσκολη μετάβαση των Ελλήνων από την ιδιότητα του πολιτικού πελάτη-ψηφοφόρου στη συγκροτημένη πολιτειακή οντότητα του ελεύθερου πολίτη, που αναγνωρίζει τις αξίες της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της κοινωνικής του αυτοδιάθεσης, ως υπέρτατα αδιαπραγμάτευτα αγαθά και αρθρώνει αδέσμευτο λόγο δημιουργικής και ελεγκτικής πολιτειακής  συμμετοχής, χωρίς να περιορίζεται από πολιτικές δουλείες, οικονομικούς εκβιασμούς και κομματικές εξαρτήσεις.
Η μετάλλαξη της πολιτειακής οντότητας του μοναδικού πολιτικού υποκειμένου της Δημοκρατίας, του ενεργού πολίτη, θα διαμορφώσει και θα ενδυναμώσει ένα αδέσμευτο κίνημα κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας, που θα καθοδηγήσει την πολιτική διαδικασία, θα οδηγήσει τους δωσίλογους στο φυσικό τους χώρο της δημόσιας αποπομπής και θα επιβάλλει τη θέσπιση κανόνων θεσμικής ανάταξης του πολιτικού συστήματος και μεταρρυθμιστικής κάθαρσης του κομματικού φαινομένου.
Το ίδιο κίνημα των ελεύθερων πολιτών θα διατρανώσει, με τη συγκροτημένη απόλυτη πολιτική και κοινωνική του αντίθεση, ότι οι Έλληνες πολίτες δεν είναι φόροι υποτέλειας, δεν αποτελούν το τίμημα του κοινωνικού αίματος, για τον ιδιότυπο εξαγνισμό και τη συλλογική τιμωρία της πολιτικής αναξιότητας και της κομματικής διαφθοράς και θα χαρακτηρίσει τους κατάπτυστους εκπροσώπους των δανειστών, ανεπιθύμητα πρόσωπα και θα τους εκδιώξει από το εθνικό έδαφος, με την επίσημη πολιτειακή χλεύη, που αρμόζει στην αθλιότητά τους.

Μέχρι να πραγματωθεί ο στόχος της ιστορικής αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων ως ελεύθερων πολιτών, εκείνοι που πάντοτε πρωτοπορούν στη διαμόρφωση των νέων δρόμων της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας πρέπει να δείξουν τη νέα αξιακή κατεύθυνση της ιστορίας: η εμπνευσμένη ατομική και συλλογική αντίθεση στην πολιτική δράση, στην πολιτική επικοινωνία, στη στρατηγική και στην τρέχουσα πολιτική ρητορική των εκπροσώπων της μνημονιακής βαρβαρότητας πρέπει να είναι διακριτή, συγκροτημένη, γνωστικά και πολιτικά ομοιογενής, εμφατική και άκαμπτη.
Αν αγνοήσουμε τα αποτελέσματα των μειοδοτικών τους πράξεων, αν οργανώσουμε τη ζωή μας ως ελεύθεροι πολίτες και όχι ως υπήκοοι, που καταντούν φόροι υποτέλειας, η συλλογική δράση αποκατάστασης της δημοκρατικής νομιμότητας θα αποτελέσει σύντομα τη νέα πολιτειακή προοπτική του χειμαζόμενου ελληνισμού.

Θάνος Παναγιωτόπουλος
Νομικός και Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος