Ο ναζιστικός κίνδυνος αναβιώνει στη σύγχρονη οικονομική μορφή του, εντός του ίδιου κρατικού πεδίου, που προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους, που βύθισε την ανθρωπότητα στο πένθος της τραγωδίας του ολοκαυτώματος και που επιχειρεί σήμερα να αντικαταστήσει το κρατικό δόγμα της φυλετικής καθαρότητας, με το δόγμα της οικονομικής ορθότητας, το οποίο προάγεται, ως νέα απόλυτη τάξη πραγμάτων, από τον νέο οικονομικό γερμανικό ναζισμό.
Το τέταρτο Reich είναι πιο επικίνδυνο από τις πρότερες κρατικές μορφές του. Διατηρεί τα τυπικά χαρακτηριστικά της δημοκρατικής πολιτειακής συγκρότησης, αλλά στην πραγματικότητα, κατά την ανάπτυξη των πολιτικών του, επιχειρεί να επιβάλλει απόλυτους οικονομικούς όρους λειτουργίας της παγκόσμιας κοινωνίας και κυρίως της ευρωπαϊκής, χωρίς να δεσμεύεται από την πολιτειακή κυριαρχία των εθνικών κρατών ή να περιορίζεται από το νομικό συλλογικό κεκτημένο του δυτικού πολιτισμού και τους κανόνες εφαρμογής των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως αυτά καθορίζονται από τα εθνικά συντάγματα και τις διεθνείς συμβάσεις.
Το κρατικό μόρφωμα του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού διαρθρώνεται, κατά την οικονομική του επέλαση, σε σειρά γιγαντιαίων πολυεθνικών εταιρειών, τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών κέντρων, τα οποία, υπό τον απροσδιόριστο τίτλο ''οι αγορές'', επιτάσσουν κανόνες πολιτικής διακυβέρνησης στα εθνικά κράτη, επιβάλλουν αποικιοκρατικής φύσεως δημοσιονομικά σύμφωνα και μετατρέπουν την ευρωπαϊκή κοινωνία, κυρίως στο τμήμα του γεωπολιτικά και πολιτισμικά προνομιακού ευρωπαϊκού νότου, σε ένα βαρβαρικό σκλαβοπάζαρο, που οδηγεί, με τρόπο βίαιο και δραματικό, τους λαούς στην απόλυτη φτώχεια και την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση.
Ο νέος γερμανικός οικονομικός ναζισμός, κατά την λειτουργική και πολιτική διασύνδεσή του με τους κυνικότερους εκπροσώπους των αγορών, τείνει να καταργήσει τις παραδοσιακές μορφές της δημοκρατικά νομιμοποιημένης πολιτικής διακυβέρνησης και σταδιακά μεταλλάσσει τις εθνικές κυβερνήσεις σε εκτελεστικά μορφώματα εφαρμογής κατοχικών οικονομικών προσταγών.
Η διείσδυση του τέταρτου Reich στις διαδικασίες της πολιτικής διακυβέρνησης των εθνικών κρατών χρησιμοποιεί τα κλασσικά μέσα ανάπτυξης των πρακτικών, που επιλέγουν οι εγκληματικές οργανώσεις: συστηματικοί χρηματισμοί του κομματικού συστήματος και της διοικητικής γραφειοκρατίας, πολιτικοί και εθνικοί εκβιασμοί, που προσομοιάζουν στην πιο άγρια μορφή της εγκληματικής δραστηριότητας, διασπορά οικονομικών μέσων κρατικής διαφθοράς, διαμόρφωση οργανωμένων δικτύων παραγωγής δωσίλογων και εθνικών μειοδοτών, που εισπράττουν γενναία οικονομική και πολιτική υποστήριξη, έλεγχος των μέσων μαζικής επικοινωνίας, με σκοπό την παραγωγή και διάχυση μηνυμάτων οικονομικού και πολιτικού τρόμου, ευρεία και συστηματική κατασυκοφάντηση των πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων πολιτικής αντίθεσης και διαμαρτυρίας, με την ενθάρρυνση της καταστατικώς εκτρεπόμενης αστυνομικής καταστολής.
Τα χαρακτηριστικά της δράσης του εγκληματικού γερμανικού κρατικού μορφώματος εμφανίζονται ταυτοχρόνως σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, στις οποίες έχουν επιβληθεί αποικιοκρατικά μνημόνια και κατοχικές δανειακές συμβάσεις, υπό το πρόσχημα της μεγάλης δημοσιονομικής τους αταξίας και της υποχρέωσής τους να προσαρμοστούν στους χρηματοπιστωτικούς κανόνες λειτουργίας της ευρωζώνης, που επιβάλλει, κατά τρόπο απόλυτο και μονολιθικό, η γερμανική οικονομική πολιτική.
Η κυριαρχία της Γερμανίας, ως απόλυτης και μοναδικής κρατικής δύναμης, που επιβάλλει πολιτικές και προσδιορίζει την οικονομική και κοινωνική μοίρα των ευρωπαϊκών λαών, έχει ήδη επιφέρει κοινωνική ερημοποίηση, πολιτειακή υποδούλωση και οικονομική εξαθλίωση των ευρωπαίων πολιτών, που προκαλεί βαθιά ανθρωπιστική κρίση.
Το γερμανικό κράτος ενεργεί, πράττει και δρα ως διεθνής κρατικός εγκληματίας, που επιδιώκει να επιβάλλει απόλυτη ομογενοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής, υπό τη βάρβαρη κυριαρχία της οικονομίας, χρησιμοποιώντας τα όργανα και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο νέος γερμανικός οικονομικός ναζισμός επιβάλλει, χωρίς ενδοιασμούς, ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα, που καταστρέφει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μετατρέπει τους πολίτες σε μια εξαθλιωμένη οικονομική μάζα κοινωνικών δουλοπάροικων και πολιτικών απελεύθερων.
Η δημοκρατική κοινωνία βρίσκεται σε πόλεμο με τις δυνάμεις του τέταρτου Reich. Συνειδητοποιεί το νέο είδος της επίθεσης που δέχεται στα θέσμια και τα ζωτικά αγαθά της, μεταλλάσσεται, οργανώνεται και απαιτεί :
Η ελευθερία των λαών, η διαφύλαξη των αγαθών της πολιτικής τους κοινότητας και η πορεία τους προς το μέλλον δεν αναγνωρίζει δεσμώτες, κρατικούς κυρίαρχους και παγκόσμιους οικονομικούς αφέντες.
Το γερμανικό κρατικό μόρφωμα, που επιδιώκει να επιβάλλει τη νέα τάξη της οικονομικής βίας και της κοινωνικής βαρβαρότητας πρέπει να ελεγχθεί από τους διεθνείς δικαιοκρατικούς θεσμούς, οι πολιτικοί του εκπρόσωποι να υποχρεωθούν σε διεθνή δικαστική λογοδοσία και οι κρατικές του δομές να διαλυθούν και να μην τους αναγνωρίζεται πλέον αυτοτελής πολιτειακή υπόσταση.
Οι διαμορφωτές του δόγματος της οικονομικής καθαρότητας πρέπει να συναντήσουν άμεσα στον καιάδα της ιστορίας τους αντίστοιχους εμπνευστές του δόγματος της φυλετικής καθαρότητας και να αντιμετωπίσουν την ίδια ανελέητη ατομική και συλλογική καταδίκη.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου