Η συνέντευξη Σαμαρά σε κυριακάτικη εφημερίδα είναι, για μια ακόμη φορά, αποκαλυπτική της μειοδοτικής του ενδοτικότητας, της καταθλιπτικής του ανεπάρκειας και της σκανδαλώδους υποτέλειάς του στα οικονομικά συμφέροντα των γερμανών πατρώνων του.
Το σαμαρικό πολιτικό καύχημα, αφού πλέκει το εγκώμιο του ναζιστικού στουρναριού της πολιτειακής εκτροπής, υπόσχεται ότι εγγυάται στους έλληνες εργαζόμενους τον σημερινό κατώτατο μισθό, επιχειρώντας να διασκεδάσει τις δυσμενείς πολιτικές και κοινωνικές εντυπώσεις, που προκάλεσε η πρόσφατη δήλωση του γνωστού και μη εξαιρετέου, διαπλεκόμενου Μέργου.
Η αξιοπιστία της δέσμευσης είναι απολύτως ανάλογη της αξιοπιστίας των προεκλογικών του δεσμεύσεων, ότι θα καταργήσει το χαράτσι της Δ.Ε.Η. και ότι δεν θα προβεί σε καμία περικοπή μισθών, συντάξεων και προνοιακών παροχών.
Στην πραγματικότητα, η προσωπική του δέσμευση, για τη διατήρηση του κατώτατου μισθού στα σημερινά επίπεδα, αποτελεί πολιτική εξαγγελία της νέας, άμεσης μείωσής του και της οριστικής δουλοποίησης της αγοράς εργασίας.
Συνιστά δραματικό γεγονός, για την κατάντια της πρωθυπουργικής ιδιότητας, να διαβάζει κανείς την ανήκουστη δήλωση, ότι το οικονομικό κλίμα έχει αναστραφεί, όταν ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται, ο εθνικός πλούτος εκποιείται και η ελληνική κοινωνία ερημοποιείται.
Βεβαίως, για τον υποτελή του νέου οικονομικού γερμανικού ναζισμού, αναστροφή του οικονομικού κλίματος, επί το ευμενέστερον, σημαίνει παράδοση των θέσμιων αγαθών και των ζωτικών πόρων της χώρας στις ομάδες κρούσης των Φούχτελ και Ράϊχενμπαχ και στα τραπεζικά κοράκια των τεχνικών ομάδων εργασίας του Ρεν και του Τόμσεν.
Σημαίνει, επίσης, ευημερία των εσφαλμένων πολλαπλασιαστών, που εφαρμόζουν οι διαστροφικοί λογιστικοί εγκέφαλοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για τη μείωση του ελλείμματος, όταν επιβάλλουν ληστρικούς φόρους και τέλη και απαιτούν την απόλυτη κινεζοποίηση των μισθών.
Όσο για την συμπονετική συγκατάβαση, με την οποία αντιμετωπίζει την εύλογη διαμαρτυρία των αγροτών, που πρέπει να καταβάλλουν 600 ευρώ την ημέρα, ως κόστος καύσιμης ύλης για την κίνηση των τρακτέρ τους, αναρωτιόμαστε, εάν η βλακεία του υπερβαίνει την κακομοιριά του ή εάν η μίζερη εθνική μειοδοσία του, του έχει προκαλέσει μη αναστρέψιμη πολιτική τύφλωση.
Το φαιδρό στοιχείο της συνέντευξης, που πρέπει να απασχολήσει την επιστήμη της πολιτικής ψυχολογίας, είναι η ''φαηλική'' κριτική που ασκεί στον Τσίπρα, ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με την πολιτική οξυδέρκεια του, κατά δήλωσή του, επιτυχημένου πιτσαδόρου, χαρακτηρίζει την αντιπολίτευση του Τσίπρα, 'καζούρα' και τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, 'πρόεδρο σχολικού δεκαπενταμελούς συμβουλίου'.
Τι θα μπορούσε όμως να επιλέξει κανείς, ως αντιπολιτευτική δράση, αντί της καζούρας, για να αντιπαρατεθεί με τον ''ηγέτη'' του πολιτικού προσωπικού, που προθύμως στήνεται στα τέσσερα, υποδεχόμενος τους εκπροσώπους των διεθνών πατρώνων του, με σκοπό να εκμαιεύσει την αποικιοκρατική συγκατάβαση και πολιτική τους εύνοια;
Μήπως δεν είναι προτιμότερο ο πολιτικός ηγέτης να μοιάζει με πρόεδρο σχολικού δεκαπενταμελούς, αντί να αναπαράγει τις πιο σκοτεινές μορφές και ιταμές μειοδοτικές πράξεις των πολιτικών δωσίλογων και εφιαλτών της ελληνικής πολιτικής ιστορίας;
Ένα πολιτικό πτώμα κυβερνά τη χώρα, με το αξιακό υλικό της εθνικής υποταγής και της πολιτειακής υποδούλωσης, που την βεβήλωσαν, την εξαθλίωσαν, την διέσυραν και την ταπείνωσαν, κατά την πορεία της ιστορίας της.
Η δημοκρατία και η κοινωνία διαθέτουν τις αξίες, την πολιτική ηθική, την αξιοπρέπεια, την αντοχή και τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τη χαοτική βλακεία και την παροιμιώδη πολιτική του ανικανότητα, όσο και αν αυτές προσβάλλουν βάναυσα τη συνταγματική νομιμότητα και παράγουν κοινωνική βαρβαρότητα και ιδεολογική μισαλλοδοξία.
Η αισθητική μας, όμως, δεν αντέχει να αιχμαλωτίζεται, από τη μειοδοτική μουρμούρα και το κακομοιρίστικο κήρυγμα της μνημονιακής υποτέλειας, του προσώπου που συγχέει τις ιδιότητες του ερασιτέχνη πιτσαδόρου και του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου