Η πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων, κυρίως στρατηγικού χαρακτήρα, αποτελεί σημαντική λειτουργική προϋπόθεση της οικονομικής ανάκαμψης, αλλά και της ίδιας της οικονομικής ευημερίας, όταν συντρέχουν οι ακόλουθοι απαράβατοι θεσμικοί και ουσιαστικοί όροι :
- Σαφώς προσδιορισμένο πρότυπο παραγωγικής συγκρότησης και ανάπτυξης, ευθέως προσανατολισμένο στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, των φυσικών χαρακτηριστικών της χώρας και των δεξιοτήτων των μελών της κοινωνίας, κατά τρόπο, ώστε να επέρχεται διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και εντατική εκμετάλλευση της επιστήμης και της τεχνολογίας, ως κυρίαρχων μέσων της οικονομικής ανάπτυξης.
- Αρμονική λειτουργική διασύνδεση του προγράμματος της επένδυσης, κυρίως στη στρατηγική της μορφή, με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, εντός του χωρικού πλαισίου της οποίας θα εκτελεστεί, και κατάρτιση απολύτως δεσμευτικών περιβαλλοντικών όρων για τον ιδιώτη επενδυτή, με κριτήριο την αειφορία της οικονομικής δραστηριότητας, σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον.
- Πάγιοι, σαφείς και αδιαλείπτως εφαρμόσιμοι κανόνες του εθνικού φορολογικού συστήματος και του εθνικού επενδυτικού σχεδίου, ώστε να αποφεύγονται οι πελατειακές προσεγγίσεις και οι υπόγειες σχέσεις, μεταξύ των συστημάτων της επιχειρηματικότητας, της οικονομίας και της πολιτικής, οι οποίες κατά την παθογενή λειτουργία τους παράγουν διαφθορά και παρακμή.
- Η ιδιωτική επένδυση προσδιορίζεται ως προστιθέμενη κοινωνική και οικονομική αξία, που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, ενισχύει τον οικονομικό ιστό της τοπικής και της ευρύτερης κοινωνίας και λειτουργεί με σχέση δημιουργικής επαλληλίας, ως προς την εφαρμογή των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων, που προσδιορίζουν την κοινωνική και οικονομική αξία της εργασίας, περιορίζουν την επιχειρηματική αυθαιρεσία και αναγνωρίζουν την αξία του ανθρώπου, ως έννοια υπέρτερη της επιχειρηματικότητας και των στόχων της.
- Η ιδιωτική επένδυση δεν αποτελεί μορφή άμεσης ή έμμεσης εκποίησης του φυσικού, του δημόσιου και του κοινωνικού πλούτου, με μοναδικό κριτήριο της έγκρισής της την εφάπαξ εισροή χρηματικών μονάδων, που θα μειώσουν το δημόσιο έλλειμμα ή θα συμβάλλουν στην επίτευξη πρόσκαιρων, πλασματικών οικονομικών πλεονασμάτων.
Η πραγμάτωση των όρων που προαναφέρθηκαν προϋποθέτει ότι η ιδιωτική επένδυση πραγματοποιείται εντός του χωρικού πεδίου της κυριαρχικής αρμοδιότητας ευνομούμενου κράτους, δηλαδή, κυρίαρχης πολιτειακής οντότητας, με αδιαμφισβήτητη δημοσιονομική κυριαρχία και πολιτειακή υπόσταση, το οποίο κυβερνάται, σύμφωνα με την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, στην ουσιαστική και όχι στην τυπική μορφή της, και δεν τελεί υπό καθεστώς ιταμών πολιτικών και οικονομικών διομολογήσεων, που επιβάλλουν, με αποικιοκρατική κυριαρχικότητα, οι πολιτικοί εκπρόσωποι ξένων δυνάμεων ή άδηλων κέντρων οικονομικής εξουσίας.
Οι επενδύσεις, που υπόσχεται ότι "θα προστατεύσει με κάθε κόστος" ο Σαμαράς της μνημονιακής υποτέλειας, δεν έχουν καμία αξιακή και ουσιαστική σχέση με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την αύξηση του εθνικού προϊόντος, τη μείωση της ραγδαία αυξανόμενης ανεργίας και της δυστυχίας των ελλήνων πολιτών από τη βαθιά ύφεση της μνημονιακής κατοχής.
Το πολιτικό του κριτήριο ουδόλως συνδέεται με το δημόσιο συμφέρον, αλλά αντίθετα ταυτίζεται με το αθέμιτο λογιστικό όφελος των δανειστών εντολέων του.
Αποκλειστικό του μέλημα είναι η παράδοση της εθνικής γης και η εκποίηση ή η καταστροφική ιδιωτική εκμετάλλευση των φυσικών και κοινωνικών πόρων του ελληνικού λαού, έναντι ευτελούς οικονομικού τιμήματος, το οποίο θα εισπραχθεί άπαξ, δεν θα έχει καμία συμβολή στη διαδικασία της παραγωγικής ανάπτυξης, θα υπεξαιρέσει τον πλούτο του εθνικού υπεδάφους και θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον, αλλά θα συμβάλλει στη λογιστική ικανοποίηση των οικονομικών στόχων της μνημονιακής κατοχής, τα συμφέροντα της οποίας προάγει και με κάθε κόστος υπερασπίζεται.
Οι ''σαμαρικές επενδύσεις'' αποτελούν μια ακόμη μορφή ακραίας πολιτικής βίας στην καρδιά του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας, παραχωρούν δημόσια εξουσία σε ιδιωτικά συμφέροντα ανεξέλεγκτης δράσης και κατασυκοφαντούν τον κοινωνικό ρόλο της ορθολογικής και θεμιτής ιδιωτικής επένδυσης στη διαδικασία της οικονομικής ανάπτυξης, που επιδιώκει εύλογο οικονομικό κέρδος, χωρίς να αυθαιρετεί και να αυτονομείται.
Κυρίως, όμως, κατά την πολιτική και ιδεολογική τους θεώρηση, είναι έτοιμες να οδηγήσουν, χωρίς ενδοιασμούς, σε δραματική περιστολή τα ατομικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες των ελεύθερων πολιτών και των μελών των κοινωνικών κινημάτων, που αντιτίθενται στη λογιστική στρατηγική τους στόχευση και στην χωρίς όρους πραγματοποίησή τους, ανεξαρτήτως του κόστους που θα επιφέρουν στη λειτουργία του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Για τους λόγους αυτούς, τα μέσα που επιλέγει ο μειοδοτικός Σαμαράς "για την προστασία τους" είναι η ένταση της βάρβαρης αστυνομικής καταστολής, που σε αρκετές περιπτώσεις γνωρίζει πρόδηλη συνταγματική εκτροπή, και η αξιοποίηση των κυρίαρχων μέσων της γκεμπελικής πολιτικής επικοινωνίας, η οποία εσχάτως προσλαμβάνει γραφικές και φαιδρές εκδοχές, όταν διενεργείται με τη φαηλική εκδοχή της ακροδεξιάς ανοησίας και πολιτιστικής έκπτωσης, που κατακλύζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι ''σαμαρικές επενδύσεις'' αποτελούν μια ιδιαίτερη πτυχή του πολιτικού δωσιλογισμού της φασίζουσας μνημονιακής δεξιάς, που επιχειρεί να διαμοιράσει, με ευτελή μειοδοτικά λογιστικά κριτήρια, τη χώρα, και να εξευτελίσει την πολιτειακή της αξιοπρέπεια, θεωρώντας την Ελληνική Δημοκρατία ειδεχθές κατεχόμενο λογιστήριο από εγκληματικές συμμορίες πολιτικών απατεώνων, εθνικών προδοτών και διεφθαρμένων επιχειρηματιών.
Και η συγκεκριμένη μορφή πολιτικού δωσιλογισμού οδηγεί αναπόδραστα τους φορείς της στη φυσική ιστορική τους θέση : στην απόλυτη εθνική χλεύη και στον παραδειγματικό ποινικό κολασμό, για τα εγκλήματα της εσχάτης οικονομικής προδοσίας και της εκ προθέσεως παραβίασης του Συντάγματος, με σκοπό την προσβολή της πολιτειακής τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας και την κοινωνική και οικονομική δουλοποίηση του ελληνικού λαού.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου