Πόλη μουντή και σκοτεινή. Άνθρωποι σε πολιτειακή απελπισία και κοινωνική απόγνωση.
Τα άλλοτε στολισμένα μαγαζιά έχουν τον μνημονιακό διάκοσμο των κατεβασμένων ρολών.
Η Αθήνα είναι μιά πόλη που θρηνεί τη χαμένη της ελευθερία, που απελπίζεται για τη μαύρη οικονομική ανέχεια των άνεργων κατοίκων της.
Η πρωϊνή πορεία στους αθηναϊκούς δρόμους συναντά τα νυσταγμένα πρόσωπα των αστέγων, που πέρασαν μια ακόμη παγωμένη νύχτα πείνας και φόβου, περιμένοντας τα συσσίτια των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των επαγγελματιών φιλανθρώπων.
Τα λίγα ανοιχτά μαγαζιά που έχουν απομείνει εξυπηρετούν την απελπισμένη απόγνωση του ιδιοκτήτη τους.
Το τελευταίο χριστουγεννιάτικο δώρο μισθωτών και συνταξιούχων καταναλώνεται με ιερή προσήλωση στα είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης.
Τα σπίτια έχουν την παγωνιά της φτώχειας και βιώνουν την επέλαση του χειμώνα με αυτοσχέδια μόνο μέσα θέρμανσης.
Και ενώ η κοινωνία χειμάζεται και η κοινωνική μας ευημερία έχει δώσει τη θέση της στην ευτυχία διεστραμμένων λογιστών και στην ευμάρεια τοκογλυφικών χρηματοπιστωτικών κέντρων, τα σαμαρικά στουρνάρια απολαμβάνουν την ευτυχία της ευαρέσκειας του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.
Μιά βόλτα, ένα πέρασμα από το Κολωνάκι, ένα από τα κύρια κέντρα της οικονομικής, πολιτικής και επιχειρηματικής διαφθοράς, σε φέρνουν μπροστά στην εικόνα του κοινωνικού, ηθικού και διανοητικού παρασιτισμού, που διαμόρφωσε τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και εκμεταλλεύεται σήμερα, με ανηλεή βαρβαρότητα τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης, που αποτελούν την πιο πολυάριθμη κοινωνική τάξη. Εθνικοί μειοδότες, δωσίλογοι, επιδοτούμενες ''αδερφές'' της showbiz, περιώνυμες τηλεοπτικές πουτάνες, άθλια τραπεζικά τσιράκια, εγκληματικοί χρηματοοικονομικοί αναλυτές, ''τεχνοκρατικοί'' σύμβουλοι εξωνημένων πολιτικών, πράκτορες και πρακτορίσκοι ξένων πρεσβειών, ειδεχθείς δημοσιογραφικοί κήρυκες της μνημονιακής υποτέλειας σωριάζουν τα πολυτελή και χνουδάτα βδελυρά τους σαρκία στα πανάκριβα καφέ της συνοικίας της διαφθοράς και προκαλούν τον απεγνωσμένο διαβάτη, που ψάχνει να βρει τρόπους και μέσα πρόσκαιρης οικονομικής επιβίωσης.
Η οικονομική κρίση έχει διαμορφώσει τα όρια δύο κόσμων και πολλών κοινωνικών μικρόκοσμων, που καταργούν τις παραδοσιακές πολιτικές ιδεολογίες και τις αντίστοιχες κομματικές εντάξεις και διακρίνουν το μέτωπο των διεφθαρμένων, των δωσίλογων και των υποτελών, από το κίνημα των πολιτών της κοινωνικής και πολιτικής ελευθεροφροσύνης, που αρνείται την οικονομική του εξαθλίωση και την κοινωνική του υποδούλωση στους σύγχρονους ναζιστές που επελαύνουν.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι τους σύγχρονους κοινωνικούς και ιδεολογικούς συμβολισμούς των απόλυτων και ακραίων διαφοροποιήσεων τους συναντά ο κοινωνικός παρατηρητής και στον μικρόκοσμο της συνοικίας, της γειτονιάς, του οικοδομικού συγκροτήματος των κατοικιών. Η θέα της βίαιης, αλλά απολύτως δικαιολογημένης αντίδρασης νεαρού υιού καταστηματάρχη που συντρίβει τον εργολάβο της Δ.Ε.Η., ο οποίος αποπειράται να διακόψει την ηλεκτροδότηση στην επιχείρηση του πατέρα του, αντιδιαστέλλεται με τον τραμπουκισμό, τη θρασύτητα και την αισθητική βαρβαρότητα περιώνυμου υποτακτικού του εγκληματικού ολιγάρχη Λαυρεντιάδη, που απευθύνει υποδείξεις χρηστής οικονομικής συμπεριφοράς σε ένοικο πολυκατοικίας, με την ασφάλεια της παραβατικής ευμάρειας που του απέφερε η συμμετοχή του στο ελεγχόμενο από τη δικαιοσύνη οικονομικό κύκλωμα της διακεκριμένης τραπεζικής απάτης.
Οι δύο αυτοί κόσμοι, που συγκρούονται στα χαρακώματα της κοινωνικής καθημερινότητας, σηματοδοτούν τη βίαιη και οδυνηρή μεταλλαγή των κοινωνικών δεδομένων, των πολιτικών συμμαχιών και των νέων ιδεολογικών ζυμώσεων.
Πρόκειται για τη σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης και τις βαρβαρικές ορδές του μνημονιακού σκότους, που επιχειρεί να δημιουργήσει κοινωνικά ερείσματα και να συγκροτήσει ανίερες και ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες.
Τα κατοχικά Χριστούγεννα του 2012 προσδιορίζουν με σαφήνεια το ιδεολογικό και αξιακό περίγραμμα των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων του μέλλοντος. Οι παραδοσιακές συγκρούσεις της αριστεράς με τη δεξιά αντικαθίστανται ραγδαία από την αδυσώπητη σύγκρουση των κοινωνικών δυνάμεων της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας, της κοινωνικής αξιοπρέπειας και της συντεταγμένης οικονομικής ελευθερίας, με τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν τους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες και τους επιχειρηματίες της διαφθοράς και της διαπλοκής, τους οργανωμένους μισαλλόδοξους παραθρησκευτικούς χριστιανούς της εθνικής υποτέλειας και τους παραδοσιακούς φασίστες που κατά τον παρόντα χρόνο ενδύονται το ναζιστικό αντιμνημονιακό μανδύα της ''χρυσής αυγής''.
Οι δυνάμεις της ελευθερίας, της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας και της οικονομικής αξιοπρέπειας θα φωτίσουν με τους αγώνες και την αδάμαστη πολιτειακή τους βούληση τα Χριστούγεννα του 2013.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Τα άλλοτε στολισμένα μαγαζιά έχουν τον μνημονιακό διάκοσμο των κατεβασμένων ρολών.
Η Αθήνα είναι μιά πόλη που θρηνεί τη χαμένη της ελευθερία, που απελπίζεται για τη μαύρη οικονομική ανέχεια των άνεργων κατοίκων της.
Η πρωϊνή πορεία στους αθηναϊκούς δρόμους συναντά τα νυσταγμένα πρόσωπα των αστέγων, που πέρασαν μια ακόμη παγωμένη νύχτα πείνας και φόβου, περιμένοντας τα συσσίτια των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των επαγγελματιών φιλανθρώπων.
Τα λίγα ανοιχτά μαγαζιά που έχουν απομείνει εξυπηρετούν την απελπισμένη απόγνωση του ιδιοκτήτη τους.
Το τελευταίο χριστουγεννιάτικο δώρο μισθωτών και συνταξιούχων καταναλώνεται με ιερή προσήλωση στα είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης.
Τα σπίτια έχουν την παγωνιά της φτώχειας και βιώνουν την επέλαση του χειμώνα με αυτοσχέδια μόνο μέσα θέρμανσης.
Και ενώ η κοινωνία χειμάζεται και η κοινωνική μας ευημερία έχει δώσει τη θέση της στην ευτυχία διεστραμμένων λογιστών και στην ευμάρεια τοκογλυφικών χρηματοπιστωτικών κέντρων, τα σαμαρικά στουρνάρια απολαμβάνουν την ευτυχία της ευαρέσκειας του νέου γερμανικού οικονομικού ναζισμού.
Μιά βόλτα, ένα πέρασμα από το Κολωνάκι, ένα από τα κύρια κέντρα της οικονομικής, πολιτικής και επιχειρηματικής διαφθοράς, σε φέρνουν μπροστά στην εικόνα του κοινωνικού, ηθικού και διανοητικού παρασιτισμού, που διαμόρφωσε τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και εκμεταλλεύεται σήμερα, με ανηλεή βαρβαρότητα τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης, που αποτελούν την πιο πολυάριθμη κοινωνική τάξη. Εθνικοί μειοδότες, δωσίλογοι, επιδοτούμενες ''αδερφές'' της showbiz, περιώνυμες τηλεοπτικές πουτάνες, άθλια τραπεζικά τσιράκια, εγκληματικοί χρηματοοικονομικοί αναλυτές, ''τεχνοκρατικοί'' σύμβουλοι εξωνημένων πολιτικών, πράκτορες και πρακτορίσκοι ξένων πρεσβειών, ειδεχθείς δημοσιογραφικοί κήρυκες της μνημονιακής υποτέλειας σωριάζουν τα πολυτελή και χνουδάτα βδελυρά τους σαρκία στα πανάκριβα καφέ της συνοικίας της διαφθοράς και προκαλούν τον απεγνωσμένο διαβάτη, που ψάχνει να βρει τρόπους και μέσα πρόσκαιρης οικονομικής επιβίωσης.
Η οικονομική κρίση έχει διαμορφώσει τα όρια δύο κόσμων και πολλών κοινωνικών μικρόκοσμων, που καταργούν τις παραδοσιακές πολιτικές ιδεολογίες και τις αντίστοιχες κομματικές εντάξεις και διακρίνουν το μέτωπο των διεφθαρμένων, των δωσίλογων και των υποτελών, από το κίνημα των πολιτών της κοινωνικής και πολιτικής ελευθεροφροσύνης, που αρνείται την οικονομική του εξαθλίωση και την κοινωνική του υποδούλωση στους σύγχρονους ναζιστές που επελαύνουν.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι τους σύγχρονους κοινωνικούς και ιδεολογικούς συμβολισμούς των απόλυτων και ακραίων διαφοροποιήσεων τους συναντά ο κοινωνικός παρατηρητής και στον μικρόκοσμο της συνοικίας, της γειτονιάς, του οικοδομικού συγκροτήματος των κατοικιών. Η θέα της βίαιης, αλλά απολύτως δικαιολογημένης αντίδρασης νεαρού υιού καταστηματάρχη που συντρίβει τον εργολάβο της Δ.Ε.Η., ο οποίος αποπειράται να διακόψει την ηλεκτροδότηση στην επιχείρηση του πατέρα του, αντιδιαστέλλεται με τον τραμπουκισμό, τη θρασύτητα και την αισθητική βαρβαρότητα περιώνυμου υποτακτικού του εγκληματικού ολιγάρχη Λαυρεντιάδη, που απευθύνει υποδείξεις χρηστής οικονομικής συμπεριφοράς σε ένοικο πολυκατοικίας, με την ασφάλεια της παραβατικής ευμάρειας που του απέφερε η συμμετοχή του στο ελεγχόμενο από τη δικαιοσύνη οικονομικό κύκλωμα της διακεκριμένης τραπεζικής απάτης.
Οι δύο αυτοί κόσμοι, που συγκρούονται στα χαρακώματα της κοινωνικής καθημερινότητας, σηματοδοτούν τη βίαιη και οδυνηρή μεταλλαγή των κοινωνικών δεδομένων, των πολιτικών συμμαχιών και των νέων ιδεολογικών ζυμώσεων.
Πρόκειται για τη σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής ελευθεροφροσύνης και τις βαρβαρικές ορδές του μνημονιακού σκότους, που επιχειρεί να δημιουργήσει κοινωνικά ερείσματα και να συγκροτήσει ανίερες και ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες.
Τα κατοχικά Χριστούγεννα του 2012 προσδιορίζουν με σαφήνεια το ιδεολογικό και αξιακό περίγραμμα των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων του μέλλοντος. Οι παραδοσιακές συγκρούσεις της αριστεράς με τη δεξιά αντικαθίστανται ραγδαία από την αδυσώπητη σύγκρουση των κοινωνικών δυνάμεων της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας, της κοινωνικής αξιοπρέπειας και της συντεταγμένης οικονομικής ελευθερίας, με τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν τους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες και τους επιχειρηματίες της διαφθοράς και της διαπλοκής, τους οργανωμένους μισαλλόδοξους παραθρησκευτικούς χριστιανούς της εθνικής υποτέλειας και τους παραδοσιακούς φασίστες που κατά τον παρόντα χρόνο ενδύονται το ναζιστικό αντιμνημονιακό μανδύα της ''χρυσής αυγής''.
Οι δυνάμεις της ελευθερίας, της εθνικής πολιτειακής κυριαρχίας και της οικονομικής αξιοπρέπειας θα φωτίσουν με τους αγώνες και την αδάμαστη πολιτειακή τους βούληση τα Χριστούγεννα του 2013.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου