Στην πορεία του ιστορικού χρόνου κανένας πολίτης, αλλά και κανένας πολιτικός, που άσκησε κοινωνική και πολιτική δράση, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας και το αληθινό γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού, δεν μίλησε και δεν ασχολήθηκε με την έννοια του πατριωτικού καθήκοντος.
Το πατριωτικό καθήκον, ως επίκληση ιδιότυπων και πάντως αμφιλεγόμενων αξιών, που δεσμεύουν την ατομική και κοινωνική δράση, χρησιμοποιήθηκε, ως πολιτική έννοια και αντίληψη κοινωνικής στάσης και συμπεριφοράς, από τον δικτάτορα Μεταξά, τον δωσίλογο Τσολάκογλου, τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και εσχάτως από τους δύο νέους πολιτικούς δωσίλογους της σύγχρονης περιόδου της κοινοβουλευτικής εκτροπής, Βενιζέλο και Στουρνάρα.
Ο πρώτος των νέων δωσιλόγων ονόμασε πατριωτικό καθήκον την κοινωνική υποδούλωση και την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων, τις οποίες προσδιόρισε ως αναγκαίες προϋποθέσεις εκτέλεσης των προσταγμάτων, που έλαβε από τη διεθνή τοκογλυφική οργάνωση των αθλίων, που ονομάζει θεσμικούς δανειστές και εταίρους.
Το εκλογικό σώμα εκτίμησε τη λαμπρή εθνική του προσφορά και τον κατέστησε γραφικό αρχηγίσκο πολιτικού κομματιδίου, που τελεί σε κατάσταση αποσύνθεσης.
Ο δεύτερος των δωσιλόγων εμπλουτίζει την έννοια του πατριωτικού καθήκοντος, που εισήγαγε στην πολιτική σημειολογία ο ανιστόρητος προκάτοχός του, και της προσδίδει σκοτεινές αποχρώσεις αυθεντικής ναζιστικής ανάλυσης και θεώρησης της πολιτειακής διαδικασίας, ως προς τη δράση των κρατικών λειτουργιών.
Η πολιτική του αμάθεια και η καταθλιπτική σχέση του με τους πολιτικούς και οικονομικούς εκπροσώπους του μνημονιακού μπλοκ τον οδήγησαν στην χωρίς περιστροφές αποκάλυψη των σχεδίων της κυβέρνησης των δωσιλόγων.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο αξιότιμος αυτός τραπεζίτης μας πληροφόρησε ότι οι δικαστές που ασκούν το πολιτειακό τους λειτούργημα, υπό πραγματικές συνθήκες προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας και προστατεύουν τα ζωτικά οικονομικά και κοινωνικά αγαθά του ελληνικού λαού, από τη ληστρική πολιτική συμμορία των μνημονίων, δεν εκτελούν το πατριωτικό τους καθήκον!
Με άλλα λόγια, η δικαστική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, των πολιτικών ελευθεριών και των θεσμικών αγαθών που συνάπτονται με αυτές, θεωρείται από τον ενδεή τραπεζίτη ανασχετικός παράγοντας της πολιτειακής υποδούλωσης της χώρας στους εγχώριους και διεθνείς πατρώνους του.
Είναι βέβαιο, ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση προσβάλλει τις οργανωτικές βάσεις λειτουργίας του πολιτεύματος, στρέφεται κατά της λειτουργικής διάκρισης των κρατικών εξουσιών, που αποτελούν θεμελιώδες αξιακό στοιχείο της θεσμικής φυσιογνωμίας του και διατυπώνει, ως γνήσιος οικονομικός ναζιστής, το νέο δόγμα της κοινωνικής υποτέλειας των Ελλήνων: υπέρτατος πολιτικός στόχος της τρικομματικής κυβέρνησης των προδοτών είναι η ικανοποίηση των κερδοσκόπων των αγορών, η απόδοση ευσήμων από τους διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων για την ανάλγητη μνημονιακή τους προσήλωση και η έκφραση ευαρέσκειας των πολιτικών εκπροσώπων των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Υπεράνω όλων, η ανακεφαλοποίηση των τραπεζών και η κάλυψη του παραγωγικού κενού με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της αγοράς εργασίας, δηλαδή, με την απόλυτη ερημοποίηση της κοινωνίας.
Τα κοινωνικά θύματα αυτού του δόγματος, όσα και αν είναι, θεωρούνται δικαιολογημένα.
Αρκεί να εκτελεσθεί το νέο ''πατριωτικό καθήκον'' της νέας πολιτικής τάξης των δωσίλογων, που δεν αναγνωρίζουν προδήλως τον πολίτη με την αξιακή προσέγγιση των δικαστών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, αλλά επιδιώκουν να τον καταστήσουν εξαθλιωμένο κοινωνικό δουλοπάροικο, μέσα στην ίδια του τη χώρα, χωρίς ζωτικό χώρο επιβίωσης, αξιοπρέπεια και ελευθερία βίου.
Σε κάθε περίπτωση, ο ναζιστής τραπεζίτης τιμά τους πολιτικούς και κοινωνικούς συνειρμούς του επωνύμου του.
Είναι περιώνυμο στουρνάρι της δημοκρατικής νομιμότητας, αυθεντικός στούρνος των καταστατικών αξιών της πολιτειακής ελευθερίας, γνήσιο υποτακτικό κατασκεύασμα του πιο βάρβαρου ολοκληρωτισμού.
Και τα στουρνάρια όμως, όταν συναντούν βράχους συναισθάνονται την ιστορική ασημαντότητά τους και την προσωπική μηδαμινότητά τους. Αυτή είναι ακριβώς η σχέση του κατάπτυστου τραπεζίτη με την πολιτειακή ελευθερία των Ελλήνων.
Εδώ είμαστε και τον περιμένουμε.
Θάνος Παναγιωτόπουλος
Πολιτικός Επιστήμονας - Δημοσιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου